Στις εκλογές ψηφίζουν ενήλικες που είτε θα επιβραβεύσουν τη διαπλοκή, είτε θα στείλουν μήνυμα που θα ακουστεί ίσαμε τον Λόφο

Δείτε Επίσης:

ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΓΑΠΙΟΥ

Από τις 11 Φεβρουαρίου μέχρι προχθές Παρασκευή δημοσιεύθηκαν 20 σοβαρές δημοσκοπήσεις. Έχουν γίνει πολύ περισσότερες. Από τα μεγάλα κόμματα μέχρι το Προεδρικό. Ακόμα και από υποψήφιους που αγωνιούν για την εκλογή τους και πληρώνουν τοις μετρητοίς. 

Τα ευρήματα όμως όλων των δημοσκοπήσεων (φανερών και κρυφών) δεν λύνουν τον γρίφο της 30ης Μαΐου. Τα ερωτήματα είναι περισσότερα από τις απαντήσεις. Δείγμα (και αυτό) της σωστής δουλειάς που γίνεται. Οι περισσότεροι δημοσκόποι είναι πολλά χρόνια στο κουρμπέτι και ξέρουν πως το πιο σημαντικό πράγμα στη δουλειά που κάνουν είναι η αξιοπιστία τους, και όχι να εξυπηρετήσουν σκοπιμότητες της στιγμής. Αυτό ασφαλώς δεν σημαίνει πως οι δημοσκοπήσεις θα επαληθευτούν ή έστω θα είναι οριακά κοντά στο αποτέλεσμα της κάλπης. Ειδικά αυτής της κάλπης. 

Αξιολογώντας όλες τις δημοσκοπήσεις και κυρίως τις τάσεις που καταγράφονται, όλα δείχνουν ότι πάμε σε εκλογές των μεγάλων ανατροπών. Σε εκλογές με εκπλήξεις που θα κάνουν πάταγο. Από ένα κόσμο αγανακτισμένο, θυμωμένο, απογοητευμένο και σε κάποιο βαθμό αποφασισμένο αυτήν τη φορά «να στείλει το μήνυμα». 

Δεν είναι τυχαίο που στις πλείστες δημοσκοπήσεις –εν μέσω πανδημίας, οικονομικής κρίσης και εξελίξεων για το Κυπριακό– το πρώτο θέμα που φαίνεται να απασχολεί τους πολίτες είναι η διαφθορά και η διαπλοκή. Τους ίδιους πολίτες που έδωσαν πολλές φορές συγχωροχάρτι στα ψέματα, στα «δεσμεύομαι», στις μετεκλογικές μεταλλάξεις και στην ανεπάρκεια, αλλά δεν ξεχνούν τη χιονοστιβάδα σκανδάλων διαφθοράς από τους «σωτήρες» τους. Ιδιαίτερα όταν αυτοί που ανέλαβαν να τους «σώσουν», έκαναν πάρτι εκατομμυρίων στις πλάτες τους είτε υπηρετώντας συγγενείς και ημέτερους, είτε υπηρετώντας το κόμμα. 

Ούτε είναι τυχαίο ότι παγιώνεται ένα ποσοστό πάνω από το 30% του εκλογικού σώματος που επιλέγει την αποχή. Με περισσότερους υποψήφιους από κάθε άλλη φορά, το στοίχημα είναι κατά πόσον η αποχή θα παραμείνει στο 33,26% της προηγούμενης αναμέτρησης ή αν θα αγγίξει ποσοστά καύσωνα. Ακόμα όμως και αν η αποχή φτάσει στο 50%, δεν θα ιδρώσει το αυτί κανενός από τους μεγάλους, ιδιαίτερα από τους κυβερνώντες. Ισχύει ότι δεν έχει σημασία πόσοι θα πάνε να ψηφίσουν, αλλά τί θα ψηφίσουν αυτοί που θα πάνε. 

Μετά την απομάκρυνση από την κάλπη, κανένα μήνυμα δεν μετρά, καμιά διαμαρτυρία δεν έχει τόση σημασία και κανένας δεν θα λογοδοτήσει. Ούτε για τα σκάνδαλα, ούτε για τη διαπλοκή. Μέχρι την επόμενη κάλπη -όχι των δημοτικών εκλογών με τις ιδιαιτερότητες που έχουν, ούτε ακόμα και των προεδρικών. Για τα επόμενα πέντε χρόνια οι νέοι βουλευτές θα νομοθετούν υπέρ ή εναντίον της διαπλοκής, υπέρ ή εναντίον της δημόσιας υγείας, υπέρ ή εναντίον του ελέγχου, της χρηστής διοίκησης, της διαφάνειας και της λογοδοσίας.

Η ανάγνωση πάντως των 20+ δημοσκοπήσεων αφήνει μια ελπίδα ότι κάποτε μπορεί να καταφέρουμε να έχουμε ένα κράτος δικαίου και όχι ένα κράτος που το νέμονται οι λίγοι και οι ημέτεροι. Οι «αναποφάσιστοι» που δηλώνουν ότι θα πάνε να ψηφίσουν, αλλά δεν φανερώνουν τις επιλογές τους, κυμαίνονται σε διψήφιο ποσοστό. Η ρευστότητα των εκλογών στην τελική ευθεία παραμένει ψηλή. Το γνωρίζουν αυτό καλύτερα τα επιτελεία των μεγάλων κομμάτων. Των κομμάτων που έχουν τους έμμισθους οργανωτικούς μηχανισμούς, που επιμένουν να στήνουν τραπεζάκια στα εκλογικά κέντρα για να ελέγχουν σε πρώτο χρόνο το «μαντρί» τους. Αυτό δεν είναι δημοκρατία, αλλά προφανώς δεν τους ενδιαφέρει. Τους ενδιαφέρει το αποτέλεσμα. 

Σε αυτές τις εκλογές δεν κρίνεται το μέλλον κανενός κομματάρχη και κανενός υποψήφιου της διαπλοκής. Στις εκλογές ψηφίζουν ενήλικες άνθρωποι. Ενήλικες που θα αποφασίσουν αν θα επιβραβεύσουν τη διαπλοκή ή αν θα στείλουν ένα μήνυμα τόσο δυνατό που θα ακουστεί ίσαμε τον Λόφο. Ο καθένας κάνει ελεύθερα την επιλογή του. Όλοι μαζί καθορίζουμε το μέλλον μας. 

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Είναι φανερό ότι σε αυτές τις εκλογές κάποιοι υποψήφιοι ξόδεψαν αμύθητα ποσά για προβολή και διαφήμιση. Τρελά λεφτά που δεν ξοδεύει κόμμα σε προεδρικές εκλογές. Το προεκλογικό χρήμα είναι αναγκαίο κακό, αλλά οι υπερβολές βλάπτουν τη δημοκρατία και δημιουργούν εξαρτήσεις. Άστε που τα πολλά λεφτά δεν φέρνουν πάντα τα επιθυμητά αποτελέσματα. Μια σταλιά τόπος είμαστε, τέτοιες προκλήσεις θα ήταν νούσιμο να αποφεύγονται. Στις εκλογές ψηφίζουν και οι φτωχοί και οι μεσαίοι και οι μη διαπλεκόμενοι. 

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ 2: Στις προηγούμενες εκλογές ο δικομματισμός βρήκε πάτο. ΔΗΣΥ+ΑΚΕΛ μαζί έβγαλαν σούμα στο 56,57%. Έτη φωτός από το σχεδόν 70% που έλαβαν στις εκλογές του 2011. Στις 20+ δημοσκοπήσεις η εξίσωση ΔΗΣΥ+ΑΚΕΛ φτάνει μετά βίας το 40%. Λόγω της αποχής, θα εκτοξευθεί στα πλασματικά ποσοστά του 55%+. Αν αγγίξουν το 60% καλά ξεμπερδέματα σε πέντε χρόνια. 

ΤΟ ΑΣΧΕΤΟ: Χυδαιόπουλος 

Καλή Κυριακή και Αγία Υπομονή…