ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΓΑΠΙΟΥ 

Για λόγους σύγκρουσης συμφέροντος, που θα ‘λεγε και ο Αναστασιάδης, αυτή είναι η τελευταία μου στήλη στην Offsite. Περισσότερα θα πούμε στο τέλος του κειμένου και όσοι διαβάζετε αυτές τις γραμμές, να με συγχωράτε για τον προσωπικό τόνο.

Πάντα θεωρούσα πολύ σπουδαίο πράγμα να λες και να γράφεις την άποψή σου δημόσια, να κρίνεις και να κρίνεσαι για τα γραφτά σου, αλλά ποτέ δεν πίστευα ότι αυτό σε κάνει σπουδαίο ή ξεχωριστό πρόσωπο. Ιδιαίτερα στην εποχή των μέσων μαζικής δικτύωσης, στην δεύτερη εποχή της Βαβέλ, ο κάθε άνθρωπος μπορεί να καταθέσει την άποψή του δημόσια, απλά κάποιοι θεωρούν ότι έχουν καλύτερη άποψη από τους υπόλοιπους. Είναι θέμα έποψης. 

Σταχυολογώντας τα γραφτά των τελευταίων 31 μηνών, κρατάς μικρό καλάθι. Εκείνο που μένει δεν είναι τα εφήμερα και τα επίκαιρα, αλλά -κυρίως- τα ανεπίκαιρα: 

•    Δεν αντιλέγουμε. Δεν είναι το ίδιο πράγμα Μουσταφά και Οζερσάι. Δεν έχουν καμιά απολύτως σχέση με τον Σενέρ Λεβέντ. Αυτός, ΝΑΙ, είναι Αγωνιστής. («Μουσταφά ο αντιστασιακός», 20/10/19)

•    Η παγκόσμια υγειονομική κρίση είναι η μήτρα από την οποία αχνοφαίνεται μια νέα πραγματικότητα. Ένας νέος κόσμος ετοιμάζεται να ξεπηδήσει βίαια και απρόσκλητα, όπως άλλωστε κατά κανόνα γράφεται η Ιστορία - τοπική και παγκόσμια. («Ανοιξιάτικος περίπατος το 2013», 05/04/20)

•    Αν δεν στηριχθεί η πρώτη γραμμή της ενημέρωσης, θα ‘ρθει η μέρα που οι «ειδήσεις» δεν θα διαβάζονται μετροφυλλώντας εφημερίδες ή κάνοντας μια γύρα στις ενημερωτικές ιστοσελίδες ή ακόμα και ζάπινγκ στα τηλεοπτικά δελτία των «8». Θα ‘ρθει μια μέρα που θα εμφανίζεται ένας καλοντυμένος κύριος μπροστά στις οθόνες μας, κάθε μέρα, την ίδια ώρα, στην ίδια αίθουσα και θα μας λέει την ίδια φράση. «Έχω μπροστά μου τις ειδήσεις της σημερινής μέρας…» («Μια παράπλευρη απώλεια», 11/04/20)

•    Στην πρώτη φάση λήφθηκαν ακραία μέτρα με βάση την επιστημονική τεκμηρίωση. Στη δεύτερη φάση λαμβάνονται ακραία μέτρα με βάση την οικονομική τεκμηρίωση. Στην τρίτη φάση, θα έχουμε βουλευτικές… («Ο πόλεμος συνεχίζεται», 10/05/20)

•    Ελλάδα και Κύπρος πέφτουν ξανά στην παγίδα των «συνομιλιών για χάριν των συνομιλιών». Η πολιτική του κατευνασμού συνεχίζεται και κάποιοι περιμένουν ότι αυτήν τη φορά το αποτέλεσμα θα είναι διαφορετικό. Ο ορισμός της παράνοιας. («Κύπρος και Ελλάδα παγίδα», 11/10/20)

•    Κυρίως, μένει να απαντηθεί τι θ’ απογίνουμε χωρίς Συλλούρη; Ποιοι θα αναλάβουν την ευθύνη για την πολιτική και ηθική χρεοκοπία της χώρας; Ποιος άλλος θα παραιτηθεί; Πότε θα γίνουν… εκλογές; («Τι θ’ απογίνουμε χωρίς Συλλούρη», 18/10/20)

•    Το χειρότερο δεν είναι ο ιός. Αυτή η καταραμένη αρρώστια κάποια στιγμή θα φύγει, αλλά η κουλτούρα της τυχαιότητας των πραγμάτων θα παραμείνει, να ορίζει και να διοικεί τις ζωές μας. Με φανερά ή κρυφά διατάγματα, συμφωνίες και στημένα σόου. («Πίσω από τις μάσκες», 15/11/20)

•    Στο σκάνδαλο των χρυσών διαβατηρίων εμπλέκονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο πολλά στελέχη της Κυβέρνησης, συγγενείς τους, πρώην συνεταίροι τους και πρώην δικηγορικά τους γραφεία. Το βίντεο με Συλλούρη – Τζιοβάνη ήταν, με βάση όσα ξέρουμε, η εξαίρεση του κανόνα. Για όλους τους πιο πάνω λόγους και χίλιους-δύο άλλους (που δεν γράφονται), είναι απολύτως κατανοητό γιατί η κυβέρνηση έθετε συνεχώς προσκόμματα στην έρευνα της Ελεγκτικής Υπηρεσίας. («Κατ’ εξαίρεση», 06/12/20)

•    Εκείνο που ξενίζει είναι κάποιες «έκτακτες» εισφορές από φυσικά και νομικά πρόσωπα τα οποία, χωρίς προφανή λόγο, εμφανίζονται να κάνουν μεγάλες εισφορές στην Πινδάρου. Ασφαλώς και δεν απαγορεύεται σε οποιαδήποτε εταιρεία ή φυσικό πρόσωπο να εισφέρει 5-10-50.000 ευρώ στο κυβερνών κόμμα. Η απορία είναι εάν αυτές οι πλούσιες δωρεές σχετίζονται με το πρόγραμμα πολιτογραφήσεων. («Εισφορά €50.000 από τον Σαμπάχ Αλ-Σαάτι στον ΔΗΣΥ», 13/12/20)

•    ΚΑΤΗΓΟΡΩ το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο που κυριαρχεί στη δημόσια ζωή του τόπου, ελέγχει τη ροή πληροφόρησης και συστηματικά υποσκάπτει το Κράτος Δικαίου, ότι ευθύνεται για τη διαπλοκή και τη διαφθορά που μας κυβερνά. («Κατηγορώ», 27/12/20)

•    Τι είναι πιο σημαντικό; Να διορθώσουμε πέντε-έξι δρόμους ή να σώσουμε πέντε-έξι ζωές; Την απάντηση θα την δώσουν οι επόμενες γενιές… («Αναπνέουν μαζούτ», 24/01/21)

•    Σε ένα κανονικό κράτος δικαίου ο κύριος Αναστασιάδης θα βρισκόταν σήμερα ενώπιον Δικαστηρίου. Κατηγορούμενος για ανήκεστο βλάβη του δημοσίου συμφέροντος. («Αναστασιάδης Λτδ», 07/02/21)

•    Την πολιτική και ιδεολογική χρεοκοπία της δεξιάς και αριστερής διακυβέρνησης αδυνατεί να την κεφαλαιοποιήσει το πολυδιασπασμένο Κέντρο. Ο χώρος που συγκεντρώνει κόμματα της κεντροδεξιάς, της κεντροαριστεράς, της οικολογίας, ακόμα και της… ασάφειας, παραμένει χίλια κομμάτια, αναζητώντας ρόλο και ταυτότητα ενόψει των προεδρικών εκλογών. Ως ρυθμιστής και όχι ως πρωταγωνιστική δύναμη. («ΔΗΣΥ+ΑΚΕΛ vs Κέντρο», 06/06/21)

•    Πέραν του ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ ένας δρόμος υπάρχει. Ένας δρόμος που περνά μέσα από τις συμπληγάδες του Κυπριακού. («Τρίτος δρόμος», 13/06/21)

•    Γεννήθηκα το 1974. Τη χρονιά που γεννήθηκε ο Αττίλας και η διχοτόμηση. Γεννήθηκα Ρωμιός, θα πεθάνω Ρωμιός, ελπίζοντας ότι στο ενδιάμεσο θα ζήσω ελεύθερος. Ελεύθερος από ψευδαισθήσεις, απαλλαγμένος από ενοχές και μπολιασμένος με τα ιδανικά του Αγώνα. Το πραγματικό «safe pass» στην εποχή της μίζας και της χρεοκοπίας. Αυτό είναι το εμβόλιο που χρειάζεται σήμερα ο τόπος. Για όσους θέλουν. («Γεννήθηκα το 1974», 18/07/21)

Αντί επιλόγου: Ευχαριστώ από καρδιάς όλη την ομάδα της Offsite για τη συνεργασία των τελευταίων τριών -πάρα κάτι- χρόνων. Ιδιαίτερες ευχαριστίες, θα ήθελα να απευθύνω στον Θεόδωρο Μίντλεντον και στον  Παναγιώτη Τσαγγάρη που μου έδωσαν το βήμα για να καταγράφω ελεύθερα και δημόσια τις (σωστές, λανθασμένες, αιρετικές αλλά πάντα ειλικρινείς) απόψεις μου, επίκαιρες και ανεπίκαιρες. Να ‘στε καλά.     

Το άσχετο: 16/12/21 

Καλή Κυριακή και Αγία Υπομονή.