αυτή η περίοδος είναι ίσως πολύ πιο σημαντική και κρίσιμη από την προηγούμενη που περάσαμε, δηλαδή από την 16η Μαρτίου έως και την 3η Μαΐου. Διότι, τώρα το κράτος βρίσκεται οριακά στις οικονομικές αντοχές του. Εάν κάτι πάει στραβά και θα πρέπει να επιστρέψουμε στο Lockdown αυτό θα συνεπάγεται και σοβαρότατες οικονομικές επιπτώσεις (ακόμη μεγαλύτερες από τις ήδη σοβαρές που δημιουργήθηκαν) με καταστρεπτικές συνέπειες για το ίδιο το κράτος…
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ Twitter: @tsangarisp
Από την Δευτέρα 4 Μαΐου 2020 ένα νέο πείραμα αρχίζει, αυτό της χαλάρωσης των περιοριστικών μέτρων, τα οποία λήφθηκαν για περιορισμό της εξάπλωσης της Πανδημίας του Κορωνοϊού.
Η πραγματικότητα είναι πως κανείς δεν γνωρίζει τα αποτελέσματα αυτού του πειράματος. Ούτε στην Κύπρο ούτε και σε άλλη χώρα. Το παγκόσμιο ζει πρωτόγνωρες καταστάσεις, δεν έχει διαχειριστεί ξανά μια τέτοιας εμβέλειας πανδημίας. Άλλωστε είναι αυτό που κατά καιρούς έλεγαν διάφοροι, ότι ενώ μεν το παγκόσμιο είναι προετοιμασμένο για αντιμετώπιση δυσάρεστων καταστάσεων -για κάποιες περισσότερο και για κάποιες λιγότερο προετοιμασμένο- δεν ήταν/είναι καθόλου προετοιμασμένο για την αντιμετώπιση μιας πανδημίας με ένα επιθετικό ιό.
Το αποτέλεσμα αυτού του πειράματος, η σταδιακή δηλαδή χαλάρωση των μέτρων, θα εξαρτηθεί σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα μόνο από ένα παράγοντα: Από την υπευθυνότητα που καλούνται -και πάλι- να επιδείξουν οι πολίτες. Σε ατομικό αλλά και συλλογικό επίπεδο. Όπως οι πολίτες πέτυχαν μέσω της υπευθυνότητας τους και υπακούοντας τις οδηγίες στο lockdown να φτάσει η Πολιτεία στο σημείο να αποφασίζει για χαλάρωση των μέτρων, έτσι και τώρα καλούνται να επιδείξουν την ίδια υπεύθυνη στάση, ώστε σταδιακά να προχωρήσει η Πολιτεία στις επόμενες φάσεις χαλάρωσης των μέτρων.
Ο Νίκος Αναστασιάδης, στο διάγγελμά του (29/4), το τοποθέτησε ορθά: Εάν δεν επιδείξουμε όλοι υπευθυνότητα αντί να προχωράμε μπροστά στην επόμενη φάση χαλάρωσης, θα πάμε πίσω στην προηγούμενη φάση, δηλαδή του lockdown.
Επιπροσθέτως, αυτή η περίοδος είναι ίσως πολύ πιο σημαντική και κρίσιμη από την προηγούμενη που περάσαμε, δηλαδή από την 16η Μαρτίου έως και την 3η Μαΐου. Διότι, τώρα το κράτος βρίσκεται οριακά στις οικονομικές αντοχές του. Εάν κάτι πάει στραβά και θα πρέπει να επιστρέψουμε στο Lockdown αυτό θα συνεπάγεται και σοβαρότατες οικονομικές επιπτώσεις (ακόμη μεγαλύτερες από τις ήδη σοβαρές που δημιουργήθηκαν) με καταστρεπτικές συνέπειες για το ίδιο το κράτος.
Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο δεν θα μιλάμε για κλείσιμο κάποιου ποσοστού επιχειρήσεων αλλά για κλείσιμο της συντριπτικής πλειοψηφίας των επιχειρήσεων. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο δεν θα μιλάμε για στήριξη από το κράτος, αλλά για το πώς το κράτος θα εξασφαλίζει πόρους για να μπορεί να αγοράζει αναλώσιμα και φάρμακα. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο δεν θα μιλάμε για πιθανότητα επιστροφής στην ανάπτυξη αλλά για το που θα βρεθεί ο πάτος της ύφεσης από την ελεύθερη πτώση του Κράτους και των πολιτών…
Τα πράγματα δεν είναι απλά. Και στόχος δεν είναι να χαλάσει το «καλό κλίμα» και η «ευφορία» που δημιουργείται από την χαλάρωση των μέτρων αλλά η προσέγγιση των πραγμάτων με πραγματισμό και ρεαλισμό ώστε να γίνει αντιληπτό πως τίποτα δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο και τίποτα ως απόλυτο.
Ας ελπίσουμε ότι όλοι μας θα επιδείξουμε για άλλη μια φορά υπευθυνότητα -όπως έπραξε η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών και στην περίοδο του lockdown- με την ελπίδα πως όλα σύντομα θα τα έχουμε αφήσει πίσω μας.
Θα είναι όμως μια δύσκολη πορεία…!
