Κατεβάστε τώρα το application της Offsitenews για Android & για iOS
Group google play
Group app store
mobile app

Αυτή θα ήταν μια Καινοτομία  

Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΓΑΠΙΟΥ 
- 25.08.2019

Αυτή θα ήταν μια Καινοτομία  

Thumbnail
Ξαναδιαβάζοντας την ιστορία του μικρού Αντώνη, του Χρήστου και της Χαράς

Έχουμε ένα κράτος που επενδύει κάθε χρόνο εκατομμύρια στην καινοτομία. Όχι αρκετά, αλλά τόσα όσα να μπορούμε να λέμε ότι έχουμε σχέδια ενίσχυσης της επιχειρηματικής καινοτομίας: επενδύουμε 0,56% του ΑΕΠ σε σύγκριση με το 2,1% του ευρωπαϊκού μέσου όρου. 

Από τις αρχές του χρόνου (ευτυχήσαμε να) έχουμε και Εθνικό Συμβούλιο Έρευνας και Καινοτομίας με επικεφαλής ένα κορυφαίο επιστήμονα, τον κ. Κυριάκο Κόκκινο. Σύντομα ελπίζουμε να έχουμε και Υφυπουργείο Έρευνας, Καινοτομίας και Ψηφιακής Ανάπτυξης. Απαραίτητα εργαλεία στην εποχή των tabs & spaces. Χωρίς αυτά, δεν υπάρχει success story. Ένα πραγματικό success story -όχι απ’ αυτά που μας λένε ότι ζούμε.

(Η καινοτομία στο επιχειρείν είναι όπως το λίπασμα. Πλάθει ισχυρούς οργανισμούς, βαθαίνει τις ρίζες, προετοιμάζει τις καλές σοδιές. Όσο φροντίζεις τη γη, στο ανταποδίδει στο πολλαπλάσιο). 

Εκτός όμως από την Καινοτομία, το Κράτος επενδύει και στην Εμπειρογνωμοσύνη. Πάνω από €5 εκατομμύρια δόθηκαν το 2018 για τους 166 συμβούλους Προέδρου και Υπουργών, πάνω από 10 εκατομμύρια έλαβαν και τα οκτώ κοινοβουλευτικά κόμματα το 2018 (η τακτική χρηματοδότηση έφτασε στα €6,7 εκατομμύρια και άλλα €3,7 εκατομμύρια δόθηκαν για την κάλυψη της μισθοδοσίας των 101 κοινοβουλευτικών συνεργατών). Χώρια οι ιδιωτικές εισφορές τύπου Focus. 

(Η απευθείας χρηματοδότηση των πολιτικών οργανισμών είναι αναγκαία προϋπόθεση για να διασφαλιστεί η ανεξαρτησία και η αμεροληψία του θεσμικού τους ρόλου. Η αδιαφάνεια και ο ελλιπής έλεγχος του πακτωλού των εκατομμυρίων είναι αναγκαία συνθήκη για να εκκολαφθούν… μολυσματικές ασθένειες στο οικοσύστημα).

Πέραν πάντως από την Καινοτομία και την Εμπειρογνωμοσύνη, το Κράτος επενδύει και στην Ασφάλεια. Δεκάδες εν ενεργεία αστυνομικοί αναλαμβάνουν την 24ώρη φρούρηση όλων (πλην ενός)  των πολιτικών προσώπων και άλλων αξιωματούχων. Και επειδή είμαστε σοβαρό Κράτος, για αυτό το θέμα υπάρχει η «Επιτροπή Αξιολόγησης Κινδύνου Πολιτικών και Άλλων Προσώπων της Αστυνομίας» που κάνει αυτό που λέει το όνομα της. Κάνει «αξιολόγηση κινδύνων» για την φρούρηση πολιτικών προσώπων και καταθέτει σχετική πρόταση στο Υπουργείο Δημοσίας Τάξης, την οποία προωθεί στο Υπουργικό Συμβούλιο για να ληφθούν οι τελικές αποφάσεις. Δεν ξέρουμε όμως πόσα (μας) στοιχίζει η φρούρηση των πολιτικών γιατί αυτό «εμπίπτει στα θέματα ασφάλειας και δεν ενδείκνυται η παράθεση των σχετικών στοιχείων», (όπως απάντησε  γραπτώς ο αρμόδιος Υπουργός στις 7 Αυγούστου σε ερώτηση της βουλευτού Ε. Χαραλαμπίδου). Ξέρουμε ωστόσο πόσα μας στοιχίζει η ασφαλής διακίνηση των κρατικών αξιωματούχων: πληρώσαμε €2 εκατομμύρια την τελευταία τριετία για να αγοραστούν 50 λιμουζίνες -χώρια αυτές που ήδη έχουμε. 

(Η ασφάλεια είναι το πρώτο και το τελευταίο γράμμα της αλφαβήτα εντός σοβαρού Κράτους. Αν οι Κύπριοι πολιτικοί –συμπεριλαμβανομένων συνταξιούχων, εκατομμυριούχων, δεξιών, αριστερών και κεντρώων–  κινδυνεύουν από κάτι, αυτό είναι από την… αδολεσχία. Σε αντίθεση με τους Κύπριους πολίτες, που κινδυνεύουν καθημερινά να πάθουν κανένα εγκεφαλικό από τον λαϊκισμό, τα ψέματα και τον ερασιτεχνισμό των φωστήρων τους.)

Το συμπέρασμα απ’ όλα αυτά είναι απλό. «Λεφτά υπάρχουν». Λεφτά υπάρχουν για να συντηρούμε κομματικούς στρατούς, να έχουμε ασφαλείς αξιωματούχους και να διορίζουμε αξιοκρατικά εμπειρογνώμονες σε θέσεις-κλειδιά. Λεφτά όμως ΔΕΝ υπάρχουν για να κάνει μια καινοτόμο θεραπεία ένα μωρό 22 μηνών που πάσχει από μια εκφυλιστική ασθένεια.   

Για όλα αυτά, έχουμε Γραφειοκρατία. Επινοούμε νόμους, κανονισμούς, διαδικασίες που λένε ότι η καινοτόμος θεραπεία του μικρού Αντώνη «δεν είναι εγκεκριμένη» (πρώτη ανακοίνωση του Υπουργείου Υγείας στις 20 Αυγούστου, οκτώ μέρες μετά που ξεκίνησε ο έρανος ζωής από την οικογένεια). Η αναδίπλωση ήρθε λίγες ώρες αργότερα. Μπροστά στην αλληλεγγύη και την κατακραυγή της κοινωνίας, το Κράτος ΥΠΟΧΡΕΩΘΗΚΕ να πράξει το αυτονόητο. Να «επενδύσει» στην Καινοτομία για τη ζωή ενός παιδιού. 

(Θέτουμε κανόνες και διαδικασίες για να διευκολύνουμε τους πολίτες και όχι για να τους ταλαιπωρούμε ή, ακόμα χειρότερα, να τους στερούμε κάθε ελπίδα για μια καλύτερη ζωή. Δεν θα ρωτήσω ποια θα ήταν η κατάληξη του «αιτήματος» της οικογένειας του Αντώνη, αν δεν υπήρχε ο Χρήστος και η Χαρά να βγουν μπροστά και να αγωνιστούν για το σπλάχνο τους. Ούτε θα ρωτήσω ποια θα ήταν η κατάληξη αν περίμεναν το Κράτος να τους βοηθήσει έγκαιρα καθώς το μοναδικό παράθυρο ευκαιρίας έκλεινε κάθε λεπτό που περνούσε. Μόνο Φρίκη γεννούν τέτοιες υποθέσεις, γνωρίζοντας πόσο χρονοβόρες και γραφειοκρατικές είναι οι διαδικασίες που ακολουθούν κατά γράμμα οι αρμόδιοι).

Δυστυχώς, έχουμε φτιάξει ένα Κράτος που εμποδίζει την πρόοδο και την καινοτομία. Ένα Κράτος που δίνει απλόχερα άδειες για να κτιστούν πύργοι, λες και σε αυτόν τον τόπο θα κατοικούν τα ευρώ και όχι οι πολίτες. Βλέπουμε τους αριθμούς, αλλά όχι την άρρητη αξία της ανθρώπινης ύπαρξης. Επενδύουμε στο κομματικό υποσύστημα, αλλά όχι στην ίδια τη Δημοκρατία. 

Η αλήθεια όμως είναι ότι το Κράτος είναι το είδωλό μας στον καθρέφτη. Όσο ακόμα έχουμε χρόνο, ας ξανασκεφτούμε κάθε μας μικρή ή μεγάλη πράξη, ας ξανασκεφτούμε αν μας αξίζει αυτό το μέλλον; Αυτή θα ήταν μια Καινοτομία…  

Υστερόγραφο (1): Το Προεδρικό οφείλει να απαντήσει τεκμηριωμένα στα δημοσιεύματα του OCCRP και όχι στο ΑΚΕΛ. Χωρίς να πυροβολούμε τα πόδια μας, αλλά με στοιχεία και αποδείξεις. Μόνο τυφλός δεν βλέπει ότι θα υπάρχει συνέχεια σε αυτό το θέμα. Και όχι κατ’ ανάγκη από την ίδια πηγή. 

Υστερόγραφο (2): Είναι λογικό τα (δημόσια) ακαδημαϊκά ιδρύματα να επενδύουν στην αριστεία. Είναι ακατανόητο οι εκπαιδευτικές συντεχνίες να θέλουν να επιβάλλουν πως θα λειτουργούν τα ακαδημαϊκά ιδρύματα ή ακόμη κάποιοι να εισηγούνται να πληρωθούν οι κενές θέσεις από όσους απέτυχαν στις παγκύπριες εξετάσεις. Διαιωνίζοντας τη μετριοκρατία, σκοτώνουμε την Ελπίδα. 

Υστερόγραφο (3): Στηρίζουμε το ΓεΣΥ, αλλά όχι εν λευκώ. Μιλούμε για δημόσιο χρήμα. Εν καιρώ τα δέοντι.  

Απορία: Ποια έργα έγιναν ώστε τα πέντε στάδια (Μακάριο, Αμμόχωστος, Τσίρειο, Τάσος Μάρκου και Στέλιος Κυριακίδης) που κρίθηκαν ακατάλληλα τη Δευτέρα (19 Αυγούστου), να είναι κατάλληλα την Πέμπτη (22 Αυγούστου); Ρωτούμε ώστε τουλάχιστον να ξέρουμε ποιος φέρει την πρώτη ευθύνη σε περίπτωση ατυχήματος σε κάποιο στάδιο. Πάθαμε το Μαρί, αλλά μυαλό δεν βάλαμε. 

Home