Κατεβάστε τώρα το application της Offsitenews για Android & για iOS
Group google play
Group app store
mobile app

Δεν ήταν κακός ο Νίκος, αλλά…

Offsite Team
- 16.05.2022

Δεν ήταν κακός ο Νίκος, αλλά…

ΓΡΑΦΕΙ Ο                                                                                                                                    ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ                                                                                                Twitter: @tsangarisp

Παρακολούθησα την εξαγγελία του Νίκου Χριστοδουλίδη. Για να είμαι ειλικρινής δεν ανέμενα ότι θα ήταν τόσο «στημένη» σκηνοθετικά. Μου θύμισε «αρκετή Αμερικανιά», η οποία ενώ μεν στις ΗΠΑ υπάρχει συγκεκριμένος λόγος που γίνονται οι εξαγγελίες / πολιτικές εκδηλώσεις / καμπάνιες σε στυλ show, σε χώρες όπως στην Κύπρο δεν εξυπηρετεί σε τίποτα ουσιαστικό. Ας δούμε όμως τα της πολιτικής ουσίας και τα των πολιτικών μηνυμάτων της εξαγγελίας του Νίκου Χριστοδουλίδη. 

Γενικά, ομολογουμένως ο Νίκος Χριστοδουλίδης δεν ήταν κακός. Αλλά ούτε και τόσο καλός όσο αναμενόταν. Μου θύμισε την δήλωση παραίτησής του, στην οποία ούτε και τότε δεν άφησε και τις καλύτερες εντυπώσεις. 

Μίλησε αρκετά (25 λεπτά) χωρίς όμως να πει κάτι το ουσιαστικό. Το μόνο ουσιαστικό και συγκεκριμένο πράμα που είπε ήταν πως δεν θα κάνει κόμμα. 

Το όλο κόνσεπτ και το μήνυμα που ήθελε να περάσει στην κοινωνία, το μήνυμα του σύγχρονου, του ακομμάτιστου, του μη εμπλεκομένου, του αντισυστημικού ουσιαστικά αυτοαναιρέθηκε στην ίδια την εξαγγελία αφού μετέπειτα αναφέρθηκε στις Συναγερμικές καταβολές του και την ίδια ώρα ότι παραμένει μέλος του ΔΗΣΥ (άρα δεν είναι ακομμάτιστος) ενώ ήταν πολιτικά ενεργά εμπλεκόμενος με την διακυβέρνηση Νίκου Αναστασιάδη / ΔΗΣΥ για 9 συνεχή χρόνια (άρα είναι εμπλέκομενος και συστημικός). 

Φάνηκε πως έγνοια του ήταν να απευθυνθεί σε Συναγερμικό ακροατήριο εξού και η υπόνοια που άφησε εμμέσως πλην σαφώς ότι είναι ο εκλεκτός του Νίκου Αναστασιάδη κάτι που υποχρέωσε μετέπειτα τον δεύτερο να εκδώσει γραπτή δήλωση ότι ο ίδιος στηρίζει Αβέρωφ Νεοφύτου. 

Αυτή όμως η ‘στοχευμένη’ επικέντρωση σε Συναγερμικό ακροατήριο άφησε εκτός όλους τους υπόλοιπους και δη τους ΔΗΚΟικούς, οι οποίοι κατά πάσα πιθανότητα θα κληθούν από το κόμμα τους να τον υποστηρίξουν. Συνεπώς έδιδε την εντύπωση ότι αυτούς (τους ΔΗΚΟικούς κτλ) τους εκλαμβάνει ως δεδομένους. 

Μ’ άρεσε που ενέπλεξε το «εμείς» μέσα στην εξαγγελία του, αλλά το είπε τόσες πολλές φορές που φάνηκε υπερβολικό και στημένο. Σκηνοθετημένο και όχι κάτι που πραγματικά ίσχυε και ένιωθε.

Το χειρότερο ωστόσο ήταν το φιάσκο της copy – paste αναφοράς του ότι «το φράγμα του φόβου έσπασε. Το κύμα της υποστήριξης μεγαλώνει». Μια αναφορά που χρησιμοποίησε ο υποψήφιος του ΔΗΣΥ το 2008 Ιωάννης Κασουλίδης. 

Όμως η πράξη αυτή καθαυτή του ‘copy – paste’ είναι το ελάχιστο, διότι η ενέργεια αυτή φανερώνει ακόμη δυο βασικά στοιχεία, πολύ χειρότερα από το copy – paste: 

1/ Ο Ιωάννης Κασουλίδης χρησιμοποίησε αυτή την αναφορά για να καταδείξει το κλίμα του φόβου και το περιβάλλον του φόβου που καλλιεργήθηκε επί διακυβέρνησης Τάσσου Παπαδόπουλου (2003-08) όπου όποιος μιλούσε για λύση του κυπριακού ή επέκρινε την πολιτική του Τάσσου Παπαδόπουλου βρισκόταν στον τοίχο ότι δήθεν δεν σεβόταν το αποτέλεσμα του Δημοψηφίσματος. Αντίθετα, ο Νίκος Χριστοδουλίδης, το χρησιμοποίησε εννοώντας και υπονοώντας την ηγεσία του ΔΗΣΥ. Δηλαδή τους συναγωνιστές τους, με τους οποίους μόλις πριν μερικούς μήνες συσκεπτόταν και συναπόφασιζαν για την πολιτική και την διακυβέρνηση του τόπου. 

2/ Το να εμφανίζεσαι ως νέος, σύγχρονος, μοντέρνος με φρέσκα μυαλά, φρέσκες ιδέες, φρέσκες πολιτικές αλλά να επαναλαμβάνεις ατάκα ενός πολιτικού προ 15ετίας, υιοθετώντας την μάλιστα ως δική σου, δεν φανερώνει κάτι το φρέσκο, κάτι το νέο, κάτι το σύγχρονο αλλά κάτι χειρότερο από πεπαλαιωμένη αντίληψη και προσέγγιση.  

Σίγουρα έως τις εκλογές του 2023 υπάρχει δρόμος. Αλλά το βέβαιο είναι πως ο Νίκος Χριστοδουλίδης πρέπει να αποφασίσει πως πρέπει σε κάποια φάση να γίνει ουσιαστικός. Να γίνει συγκεκριμένος. Να δώσει πλάνο. Να δώσει εξηγήσεις. Να πείσει ότι μπορεί να διατηρήσει την σταθερότητα στο κράτος, οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά. Διότι στο τέλος της ημέρας κανένας δεν θέλει και κανένας δεν επιθυμεί πειράματα. Όλοι θέλουν την συνέχιση της σταθερότητας και ηρεμίας. 

Home