Κατεβάστε τώρα το application της Offsitenews για Android & για iOS
Group google play
Group app store
mobile app

Δημοσκοπήσεις: Είτε 5 είτε 15%, η ουσία είναι αν περνάς 2ο γύρο

Δημοσκοπήσεις: Είτε 5 είτε 15%, η ουσία είναι αν περνάς 2ο γύρο

Οι δυο κατηγορίες υποψηφίων - Η διαφορά των κομματικών με των μεμονωμένων – Η ψυχολογία των δημοσκοπήσεων – Η «χαμένη ψήφος» αν δεν περνάς 2ο γύρο – Το πολιτικό μοτίβο που επαναλαμβάνεται  

ΓΡΑΦΕΙ Ο                                                                                                                                    ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ                                                                                                Twitter: @tsangarisp

Με ενδιαφέρον αναμένονται οι πρώτες σοβαρές δημοσκοπήσεις για τις προεδρικές εκλογές, οι οποίες θα αρχίσουν να καταγράφουν τις τάσεις εντός της κοινωνίας για τους διάφορους υποψήφιους Προέδρους. Αυτές δεν αναμένονται πριν τον Απρίλιο ’22 αφού βασική προϋπόθεση είναι ο καθορισμός των τελικών υποψηφίων για τις Προεδρικές εκλογές του 2023. 

Μέχρι στιγμής έχουμε ένα σίγουρο υποψήφιο και άλλους τέσσερεις υποψήφιους, οι οποίοι θα διαφανεί κατά πόσο θα παραμείνουν στην κούρσα μέχρι τέλους. Πρόκειται για τους Αχιλλέα Δημητριάδη (ο οποίος δήλωσε πως θα είναι υποψήφιος είτε με την στήριξη κάποιου κόμματος ή όχι), τον Μάριο Ηλιάδη (ο οποίος κατέρχεται ως ανεξάρτητος και δήλωσε πως θα παραμείνει μέχρι τέλους), τον Γιώργο Κολοκασίδη (ο οποίος επίσης δήλωσε πως θα είναι μέχρι τέλους) καθώς και τον Νίκο Χριστοδουλίδη (ο οποίος αναμένεται να εξαγγείλει εντός Μαρτίου). Την ίδια ώρα έχουμε και τον υποψήφιο του ΔΗΣΥ, τον Αβέρωφ Νεοφύτου, ο οποίος θεωρείται και ως ο μόνος δεδομένος -μέχρι στιγμής- υποψήφιος που θα τρέξει μέχρι τέλους. Το αν εγείρονται αμφιβολίες για τους άλλους τέσσερεις, αυτές δεν εγείρονται για να αμφισβητηθούν οι τοποθετήσεις τους (τουλάχιστον των τριών πρώτων που ήδη τοποθετήθηκαν – Α. Δημητριάδη, Γ. Κολοκασίδη και Μ. Ηλιάδη- που είπαν δηλαδή ότι θα παραμείνουν μέχρι τέλους) αλλά εγείρονται αμφιβολίες διότι το να τρέξεις υποψήφιος χωρίς στήριξη από κάποιο κόμμα είναι ένας πολύ δύσκολος αγώνας, μακρύς δρόμος που στο τέλος της ημέρας μπορεί να διαφανεί ότι δεν εξυπηρετείται ο σκοπός της υποψηφιότητάς σου. Αυτό ισχύει κυρίως για άτομα που εισέρχονται σε αυτή την μάχη με αγνές προθέσεις διότι έτσι πιστεύουν, έτσι θεωρούν ότι είναι το ορθό και δεν εισέρχονται στον «προεδρικό αγώνα» για να «πουλήσουν» τον εαυτό τους στο δεύτερο γύρο. 

Για να δώσουμε όμως ένα «ειρμό», ας σημειώσουμε το εξής: Σε κάθε Προεδρικές εκλογές έχουμε δυο κατηγορίες υποψηφίων, εκ των οποίων η μια χωρίζεται σε δυο υποκατηγορίες. Έχουμε δηλαδή μια κατηγορία υποψηφίων, οι ονομαζόμενοι «Κομματικοί Υποψήφιοι» και μια δεύτερη, οι ονομαζόμενοι «Μεμονωμένοι Υποψήφιοι». Οι Μεμονωμένοι Υποψήφιοι χωρίζονται σε δυο υποκατηγορίες: Α/ Μεμονωμένοι για πολιτική εξαργύρωση: Είναι αυτοί που κατέρχονται ως Μεμονωμένοι γνωρίζοντας ότι δεν έχουν καμία πιθανότητα εκλογής αλλά κατέρχονται «για να πουλήσουν το τομάρι τους» στον δεύτερο γύρο των εκλογών (με ανταλλαγή κάποιου πολιτικού πόστου) και Β/ Μεμονωμένοι χωρίς πολιτική εξαργύρωση: Αυτοί που κατέρχονται ως Μεμονωμένοι επειδή έτσι γουστάρουν, επειδή θέλουν να εμπλουτίσουν τις επιλογές των ψηφοφόρων με μια άλλη φωνή, με μια άλλη θέση και προσέγγιση και χωρίς πρόθεση να εμπλακούν μετέπειτα σε πολιτικό παζάρι στον δεύτερο γύρο των εκλογών με αποκόμιση πολιτικού οφέλους για τον εαυτό τους. 

Ως προς τους μεμονωμένους υποψήφιους δεν αναμένονται αρκετοί περισσότεροι εκτός από ίσως άλλες μια δυο υποψηφιότητες, όπως συμβαίνει σε κάθε εκλογική αναμέτρηση. Ενημερωτικά, στις Προεδρικές του 2018 είχαμε 6 Κομματικούς Υποψηφίους (5 με Κοινοβουλευτική παρουσία και 1 χωρίς κοινοβουλευτική παρουσία) και 3 Μεμονωμένους Υποψηφίους (που ενέπιπταν στην κατηγορία Β, δηλαδή που δεν στόχευαν σε πολιτική εξαργύρωση στον δεύτερο γύρο). 

Για να μπορέσουμε λοιπόν να έχουμε μια πιο καθαρή εικόνα ως προς την τάση του εκλογικού σώματος ενόψει και των Προεδρικών Εκλογών θα πρέπει να περιμένουμε τον καθορισμό των υπόλοιπων Κομματικών Υποψηφίων. 

Η πολιτική λογική λέει πως το ΕΛΑΜ θα έχει τον δικό του υποψήφιο και εκκρεμεί για το τι θα πράξουν οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ, ΔΗΠΑ, ΕΔΕΚ, ΔΗΚΟ και ΑΚΕΛ. Δεν αναμένεται ότι τα τρία μικρότερα κόμματα θα αποφασίσουν νωρίτερα από ΔΗΚΟ και ΑΚΕΛ αφού αναμένουν να δουν που θα οδηγήσουν οι διαβουλεύσεις των δυο (ΔΗΚΟ και ΑΚΕΛ) και κατά πόσο θα εξεύρουν κοινό υποψήφιο ή όχι. Στο ενδεχόμενο που υπάρξει κοινός υποψήφιος των δυο μεγάλων δεν αποκλείεται αυτός να τύχει στήριξης και από την ΕΔΕΚ αλλά και από τους Οικολόγους ενώ ως προς την ΔΗΠΑ παραμένει το ερώτημα κατά πόσο θα κινηθεί συγκρουσιακά με το ΔΗΚΟ (δηλαδή όποιον υποψήφιο επιλέξει το ΔΗΚΟ, η ΔΗΠΑ να στηρίξει άλλον αντίστροφα) ή εάν θα τείνει χέρι φιλίας προς το ΔΗΚΟ το οποίο ήδη έτεινε το χέρι του προς τους πρώην ΔΗΚΟικούς λέγοντας πως επιθυμεί να συνομιλήσει και μαζί τους για την εξεύρεση κοινού υποψηφίου στις Προεδρικές εκλογές. 

Όλες αυτές οι διεργασίες αναμένονται να ολοκληρωθούν εντός Μαρτίου και συνεπώς οι πρώτες δημοσκοπήσεις με δεδομένους πλέον υποψήφιους θα δουν το φως της δημοσιότητας εντός Απριλίου.

Εκεί είναι που θα αρχίσει και η διαμόρφωση της τάσης των ψηφοφόρων για το ποιον τελικά θα επιλέξουν. Διότι οι μετρήσεις για τις Προεδρικές εκλογές έχουν τα εξής δυο χαρακτηριστικά:

Πρώτον. Στην ψυχολογία των ψηφοφόρων λειτουργούν διαφορετικά για ένα κομματικό υποψήφιο απ’ ότι για έναν μεμονωμένο υποψήφιο. 

Δεύτερον. Στην περίπτωση ενός μεμονωμένου υποψήφιου (χωρίς κομματική στήριξη δηλαδή) αν η μέτρηση τον δείχνει είτε 5% είτε 15% στην πραγματικότητα δεν παίζει κανέναν απολύτως ρόλο αφού δεν περνά δεύτερο γύρο. Τουτέστιν, λειτουργεί η παράμετρος της «χαμένης ψήφου». Αντίθετα με έναν κομματικό υποψήφιο, όπου λειτουργεί μεταξύ των ψηφοφόρων ο «κομματικός πατριωτισμός» ανεξαρτήτως αν περνά ή όχι δεύτερο γύρο. 

Ένα παράδειγμα (το οποίο συζητήσαμε και στην εκπομπή ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ τις προάλλες με καλεσμένους τους Γιώργο Σολωμού και Γιώργο Περδίκη): Αν για παράδειγμα οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ έρθουν και πουν: Κύριοι εμείς βάζουμε στην Προεκλογική την ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΤΖΕΝΤΑ και διεκδικούμε τις Προεδρικές Εκλογές με δικό μας υποψήφιο. Οι Οικολόγοι γνωρίζουν ότι από μόνοι τους δεν περνούν στον δεύτερο γύρο, αλλά το πράττουν ώστε να τους ενισχύσουν οι Πολίτες δια της ψήφου τους σε ποσοστά, ώστε στον δεύτερο γύρο να στηρίξουν εκείνο τον υποψήφιο που θα υιοθετήσει την ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΤΖΕΝΤΑ των Οικολόγων. Υπάρχει δηλαδή πολιτικός λόγος που διεκδικούν, λειτουργεί η κομματική συνείδηση αλλά και παράλληλα καλούν και άλλους πολίτες που πιστεύουν στην Οικολογία και στην Πράσινη Ατζέντα να τους ενισχύσουν. Γίνεται επί κάποιου πολιτικού σκοπού και όχι για να έρθει ο Περδίκης ή ο Θεοπέμπτου (ή όποιος άλλος ενδεχομένως να είναι υποψήφιος τους) να ανταλλάξει την υποστήριξη του δεύτερου γύρου με προσωπικό πολιτικό αξίωμα όπως πχ θα μπορεί να κάνει κάποιος μεμονωμένος υποψήφιος. 

Εκ των πραγμάτων λοιπόν, οι πρώτες δημοσκοπήσεις πέραν του ότι θα αποτυπώσουν την τάση εκείνης της στιγμής, είθισται αυτές να εμφανίζουν με πολύ μεγαλύτερα ποσοστά απ’ ότι τελικά θα λάβουν στην κάλπη οι μεμονωμένοι υποψήφιοι (πχ Εκλογές 2003 οι πρώτες δημοσκοπήσεις έδειχναν τον μ. Αλέκο Μαρκίδη πέραν του 20% ενώ σταδιακά «ξεφούσκωνε» για να λάβει τελικά στην κάλπη 6,62%). Πρόκειται για ένα διαχρονικό πολιτικό μοτίβο, το οποίο επαναλαμβάνεται με την ίδια λογική: Ενόσω ένας μεμονωμένος υποψήφιος δεν εξασφαλίζει ποσοστά τέτοια που να περνάει στον δεύτερο γύρο, το μοτίβο θέλει μια συνεχή πτωτική πορεία σε αντίθεση με τους κομματικούς υποψηφίους, οι οποίοι συγκρατούν -στην χειρότερη- τα ποσοστά των κομμάτων που τους στηρίζουν.  

Σύντομα θα έχουμε και τις πρώτες ενδείξεις…  

Home