Κατεβάστε τώρα το application της Offsitenews για Android & για iOS
Group google play
Group app store
mobile app

Έγινε «καλός» ο Αναστασιάδης ή μήπως έγινε καλύτερο το ΑΚΕΛ;

Έγινε «καλός» ο Αναστασιάδης ή μήπως έγινε καλύτερο το ΑΚΕΛ;

Thumbnail

ΓΡΑΦΕΙ Ο                                                                                                                                      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ                                                                                                 Twitter: @tsangarisp

*(Για να αποφύγετε ανάγνωση 'amp' παρακαλώ πατήστε εδώ)

Το ζήσαμε και αυτό στην Δημοκρατία της Κύπρου. Να εξαγγέλλονται διορισμοί 38 ημέρες πριν την κένωση της θέσης. Μιλώ βεβαίως για τη θέση του Γενικού Εισαγγελέα, στην οποία θέση βρίσκεται αυτή την στιγμή ο Κώστας Κληρίδης και αφυπηρετεί την 31η Ιουλίου 2020 (μέχρι σήμερα η τακτική ήταν να αφυπηρετεί κάποιος την ημέρα των γενεθλίων του αλλά κατόπιν γνωμάτευσης πλέον η ημέρα αφυπηρέτησης είναι η τελευταία μέρα του μήνα των γενεθλίων του – και αυτό πλέον θα ισχύει λογικά για όλους τους εργαζόμενους, τουλάχιστον του Δημοσίου). Και ενώ αυτό ήταν γνωστό στην Κυβέρνηση, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εξέπληξε τους πάντες ανακοινώνοντας από τώρα τον νέο Γενικό Εισαγγελέα και τον Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα. Γιατί εξέπληξε; Μα, επειδή ο Νίκος Αναστασιάδης μας έχει συνηθίσει στα 7 χρόνια Προεδρίας του να εξαγγέλλει τους διορισμούς στο «παρά ένα» αλλά σε αυτή την περίπτωση εξήγγειλε τον διορισμό όχι πέντε – δέκα μέρες πριν (που και πάλι θα ήταν έκπληξη) αλλά  38 ολόκληρες μέρες πριν. 

Λες και βιαζόταν να «κλείσει το θέμα» το συντομότερο. Ίσως όμως;

Αλλά το θέμα μας δεν ούτε το πιο πάνω ούτε και η παραίτηση τελικά του Κ. Κληρίδη. Είναι άλλο. Είναι το εξής ερώτημα: «Έγινε καλός ο Αναστασιάδης ή μήπως έγινε καλύτερο το ΑΚΕΛ;». 

Το ερώτημα αυτό προκύπτει από την εξής πολιτική εξίσωση: Ενώ ο Νίκος Αναστασιάδης ήταν αποφασισμένος να διορίσει στη θέση του Γενικού Εισαγγελέα το «Χ» πρόσωπο (αυτό το πρόσωπο ήταν ο Ιωνάς Νικολάου, ωστόσο το κύριο ζήτημα εδώ δεν είναι ο Ιωνάς αλλά ο όποιος Ιωνάς που αποφάσισε ο Πρόεδρος άρα το όποιο «Χ» πρόσωπο που αποφάσισε ο Πρόεδρος. Τα ίδια δηλαδή θα ίσχυαν αν το «Χ» πρόσωπο που αποφάσιζε ο Πρόεδρος θα ήταν ο Κ. Κούσιος ή ο οποιοδήποτε άλλο). Και ενώ λοιπόν ο Πρόεδρος είχε αποφασίσει για το «Χ» πρόσωπο (μια απόφαση την οποία κοινοποίησε και σε πολιτικούς του αντιπάλους), στο τέλος άλλαξε την απόφασή του αυτή «λόγω αντιδράσεων». Αυτό είναι το ένα μέρος της εξίσωσης και κρατήστε το να το δούμε πιο κάτω. Το δεύτερο μέρος της εξίσωσης είναι πως η Αντιπολίτευση και κυρίως η αξιωματική αντιπολίτευση, τουτέστιν ΑΚΕΛ, εξέφρασε την σφοδρότατη αντίθεση της για το «Χ» πρόσωπο, για το οποίο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε αποφασίσει. 

Σε αυτή την πολιτική εξίσωση υπήρχαν δυο ενδεχόμενα αποτελέσματα: Είτε ο Νίκος Αναστασιάδης να παραγνώριζε τις αντιδράσεις και να προχωρούσε στην υλοποίηση της αρχικής του απόφασης και να διόριζε το «Χ» πρόσωπο, είτε να εισάκουε τις αντιδράσεις της αντιπολίτευσης και να άλλαζε την αρχική του απόφαση. Έγινε το δεύτερο.

Ερώτημα: Μα από πότε έγινε «καλός» ο Νίκος Αναστασιάδης και λαμβάνει υπόψη τις αντιδράσεις της αντιπολίτευσης; Εδώ αντιδράσεις του ίδιου του κόμματός του (ΔΗΣΥ) σε διάφορα ζητήματα, τις αγνοούσε. Αν ο Νίκος Αναστασιάδης ήταν εκ (πολιτικού) χαρακτήρος «καλός» και λάμβανε υπόψη τις αντιδράσεις πχ το 2004 θα έλεγε ΟΧΙ και όχι ΝΑΙ. Αν ο Νίκος Αναστασιάδης λάμβανε υπόψη τις αντιδράσεις, δεν θα παρέμβαινε για την εκλογή του Προέδρου της Βουλής. Αν ο Νίκος Αναστασιάδης λάμβανε υπόψη τις αντιδράσεις θα διαχειριζόταν αλλιώς το Κραν Μοντανά. Αν λάμβανε υπόψη τις αντιδράσεις δεν θα διόριζε καν Υπουργό τον Ιωνά Νικολάου αλλά ούτε και τον Νίκο Νουρή, ούτε και τον Γιάννη Καρούσο, ούτε τον Πρόδρομο Προδρόμου, ούτε και τον Βασίλη Πάλμα αλλά ούτε και τον Κυριάκο Κούσιο. Για όλους αυτούς υπήρχαν αντιδράσεις είτε εντός του ΔΗΣΥ είτε εκτός είτε και εντός και εκτός. Για άλλους ηπιότερες για άλλους εντονότερες αντιδράσεις. Ακόμη, αν ο Νίκος Αναστασιάδης ήταν «καλός» και λάμβανε υπόψη τις αντιδράσεις δεν θα τα έβαζε κάθε τρεις και λίγο με τον Γενικό Ελεγκτή. Αν ο Νίκος Αναστασιάδης λάμβανε υπόψη τις αντιδράσεις δεν θα πήγαινε με το ιδιωτικό τζετ του Σαουδάραβα, δεν θα επέτρεπε στο δικηγορικό γραφείο που ελέγχουν οι θυγατέρες του να εκπροσωπούν εταιρείες διεκδικώντας την αγορά «Cyprus Airways» κτλ κτλ κτλ… Τα παραδείγματα είναι πολλά που δημιουργούν το ερώτημα: Μα από πότε έγινε «καλός» ο Αναστασιάδης; (το «καλός» το εντάσσω στα εισαγωγικά διότι δεν θεωρώ ότι ένας πολιτικός για να θεωρείται «καλός πολιτικός» πρέπει οπωσδήποτε να εισακούει τις αντιδράσεις χωρίς αυτό να είναι κανόνας. Ο κάθε πολιτικός κρίνεται βάσει του πολιτικού του χαρακτήρα και της πολιτικής του δράσης. Και αν ο Νίκος Αναστασιάδης κρίθηκε και κατάφερε να εκλεγεί δυο φορές Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κρίθηκε με το κριτήριο του «μη καλού» δηλαδή με το κριτήριο ότι κάνει αυτό που πιστεύει ορθότερο ανεξαρτήτως αντιδράσεων). 

Το δεύτερο σκέλος του ερώτηματός μας είναι συνυφασμένο με το αποτέλεσμα της πολιτικής εξίσωσης του διορισμού του Γενικού Εισαγγελέα. Δηλαδή, μήπως ο Νίκος Αναστασιάδης δεν έγινε «καλός» αλλά έγινε καλύτερο το ΑΚΕΛ;   

    

Διότι για να αλλάξει την απόφασή του ο Νίκος Αναστασιάδης δυο τινά μπορούν να συμβαίνουν: Είτε λόγω πολιτικής σκοπιμότητας είτε λόγω αντιδράσεων. Αν απορρίψουμε το πρώτο ως «αβάσιμο» (που διάφοροι υποστηρίζουν πως το έκανε για να κερδίσει τώρα τις εντυπώσεις της κοινής γνώμης και την ίδια ώρα να αδειάσει υπουργικές θέσεις για να «κανονίσει» περισσότερα πρόσωπα ώστε να τύχει ευρύτερης στήριξης στην περίπτωση που αποφασίσει για 3η θητεία – είδε ρεπορτάζ εδώ), αν απορρίψουμε λοιπόν το σενάριο της πολιτικής σκοπιμότητας, τότε μας απομένει πως η αλλαγή της απόφασής του έγινε λόγω των αντιδράσεων. Αν και όπως είπαμε πιο πάνω δεν είναι του χαρακτήρα του Νίκου Αναστασιάδη να λαμβάνει υπόψη τις αντιδράσεις, τότε γιατί αυτή τη φορά τις έλαβε υπόψη; Μήπως επειδή τώρα το ΑΚΕΛ δούλεψε μεθοδικότερα και αποτελεσματικότερα έτσι ώστε στην περίπτωση διορισμού του «Χ» προσώπου ο ΔΗΣΥ και ο ίδιος ο Πρόεδρος να μην μπορούσαν να αντικρούσουν τις αντιδράσεις; Μήπως δηλαδή το ΑΚΕΛ δούλεψε καλύτερα με αποτέλεσμα να υποχρεώσει στην ουσία την Κυβέρνηση να αλλάξει απόφαση; 

Ακόμη όμως και να μην ισχύει τίποτα από τα δυο και απλώς ο Νίκος Αναστασιάδης να άλλαξε γνώμη και να θεώρησε ότι ο Ιωνάς Νικολάου δεν μπορεί να αναλάβει τη θέση του Γενικού Εισαγγελέα, τότε και πάλι ισχύει πως ο Πρόεδρος αναγνώρισε πως το ΑΚΕΛ είχε δικαίο. 

Όποιο και να συμβαίνει είναι θέμα που θα διαφανεί στο εγγύς μέλλον. Αν ισχύει το δεύτερο, είναι γεγονός πως στην πολιτική ιστορία (και όχι μόνο εντός Κύπρου) φάνηκε πως όταν μια Κυβέρνηση «κάνει πίσω» επειδή δεν μπορεί να αντικρούσει την κριτική της Αντιπολίτευσης τότε είναι σημάδι πως οι ρόλοι (στις εκλογές που κρίνονται οι ρόλοι για το ποιος θα είναι Κυβέρνηση και το ποιος θα είναι αντιπολίτευση) κατά πάσα πιθανότητα θα αντιστραφούν…

Υγ. Η Στήλη δεν τασσόταν υπέρ του διορισμού του Ιωνά ή υπέρ του όποιου συγκεκριμένου προσώπου. Η γραμμή της πολιτικής ανάγνωσης μιας πολιτικής πράξης είναι αρκετά λεπτή όταν σε αυτή την εξίσωση υπάρχουν ονόματα και πρόσωπα και ενδεχομένως αρκετοί να τα συγχύζουν οπόταν και η διευκρίνιση (αν και για άλλους περιττή). 

Home