Κατεβάστε τώρα το application της Offsitenews για Android & για iOS
Group google play
Group app store
mobile app

Ένας Συναγερμός χωρίς τον Δημοκρατικό

Offsite Team
- 09.06.2019

Ένας Συναγερμός χωρίς τον Δημοκρατικό

Thumbnail

Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΓΑΠΙΟΥ 

Αυτά που είπε ο Παμπορίδης, στη συνέντευξη του στο Φιλελεύθερο την περασμένη Κυριακή, μας αφορούν όλους. Και όσους ψηφίζουν ΔΗΣΥ, και όσους (που είναι η πλειοψηφία) βρίσκονται απέναντι από το κυρίαρχο κόμμα. Οι αναφορές του πρώην Υπουργού απεικονίζουν μια ευρύτερη πολιτική κατάσταση. Απεικονίζουν μια κομματοκρατία που βρίσκεται «σε πρόδηλη δυσαρμονία» με τον κόσμο, «υπάρχει αποξένωση από τη βάση» και είναι «ενορχηστρωτής του πολιτικο-οικονομικού κατεστημένου». Ένα Συναγερμό, χωρίς τον Δημοκρατικό.

Απέναντι σε μια κοινωνία που εξελίσσεται, επικρατεί η πολιτική του fast-com: να τα πούμε γρήγορα, να τα πούμε καλά και να πάμε παρακάτω. Οι συγκρούσεις είναι επιφανειακές και κατά κόρον επικοινωνιακές. Με νεύρο και επιθέσεις, αλλά αβαθείς και ανούσιες. Η εικόνα όμως δεν αρκεί. Χρειάζεται και αφήγημα. Ένα αφήγημα που θα είναι ικανό να δώσει κίνητρο σε όσους επενδύουν (χρόνο) στην Πολιτική. Ένα αφήγημα που θα φέρει τους απέξω, μέσα. 

Αν αυτοί που είναι ήδη μέσα δεν βρουν το αφήγημα, θα το γράψουν οι απέξω. Και ας μην συμφωνούν όλοι σε όλα. Φυσιολογικό είναι. Αφύσικο είναι να κυριαρχεί η μια τάση σε βάρος των άλλων. Να επικρατεί η δικτατορία της ελίτ. Και όχι η σύνθεση των πολλών, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που οι εξαρτήσεις δεν έχουν την ισχύ που είχαν παλαιότερα. Πλέον, το «βόλεμα» αφορά μόνο συγκεκριμένα πρόσωπα -κατά κανόνα αυτούς που σιτίζονται πέριξ της ελίτ. Τα παραδείγματα είναι αναρίθμητα και οριζόντια. Το αποτέλεσμα, είναι ότι η εμπιστοσύνη στην Πολιτική έχει χαθεί, οι σχέσεις έγιναν πιο περίπλοκες και οι "συγγένειες" πιο μακρινές.

Πέρασαν όμως ανεπιστρεπτί και οι εποχές που στο πανέρι χωρούσαν όλοι: λαϊκοί και αστοί, εθνικοί και νεοκύπριοι, εκσυγχρονιστές και κρατικοδίαιτοι. Σε ένα κόμμα (εξουσίας) μπορούν να πορευθούν "όλοι με όλους" για κάποιο χρόνο. Στον κόσμο των ιδεών θα είναι πάντα απέναντι. Και μπορεί τα κόμματα να είναι δημιουργήματα της ανάγκης, οι ιδέες όμως είναι ο ίδιος ο πηγαιμός. Όταν παρέλθει ο ιστορικός χρόνος, στο τέλος θα επικρατήσουν οι ιδέες. Θα αποκατασταθεί η τάξη. Η αρμονία απέναντι στη δυσαρμονία. Μέχρι τότε,  θα ζούνε σε χρόνο «δανεικό».

Δια βίου εγγύηση δεν υπάρχει, υπάρχουν όμως ευκαιρίες. Ευκαιρίες θεραπείας και αποκατάστασης. Όχι επειδή τα έχουμε τόσο μεγάλη ανάγκη τα κόμματα, αλλά επειδή ο τόπος τα χρειάζεται περισσότερο από εμάς. Τα υγιή κύτταρα ενός πολύπλοκου ζωντανού οργανισμού.

Για την ώρα, επικρατεί κατάσταση συναγερμού. Με κτυπήματα κάτω από τη μέση, όπως αυτούς που επιστρατεύθηκαν κατά του πρώην Υπουργού. Εκτός και αν θέλουν να πιστέψουμε ότι όσοι έπαιρναν τηλέφωνα και έκραζαν τον Παμπορίδη ανήκαν στο... ΑΚΕΛ. Είναι και αυτό δείγμα της παρακμής. Μια παρά(σ)ταση μέχρι παρακάτω… 

Υστερόγραφο:  Ισχύει αυτό που είχε πει πριν δεκαετίες η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ στον Κωνσταντίνο Καραμανλή (και το ξανάπε στη συνέντευξη της στην ελλαδική Καθημερινή): "Η Ελλάδα βρίσκεται σε πολιτική παρακμή (...) Επειδή τα εθνικά θέματα γίνονται πολιτικά, τα πολιτικά κομματικά και τα κομματικά προσωπικά. Με αυτό τον τρόπο όμως χάνεται το εθνικό όραμα. Και μέχρι σήμερα αυτό δεν έχει αλλάξει". 

ΥΓ (2): Η Τουρκία παραμένει στην κυπριακή ΑΟΖ...

Home