Τα ίδια έκανε ο Νίκος Αναστασιάδης και στον ανασχηματισμό του 2019 – Άφησε εκτεθειμένους τους Υπουργούς του για μήνες ολόκληρους μέχρι τελικά να ανακοινώσει Ανασχηματισμό - Να γράφονται δηλαδή τα ονοματά τους ότι είναι υποψήφιοι για αποχώρηση και ο Νίκος Αναστασιάδης απλώς να διαβάζει τα δημοσιεύματα και να χαχανίζει - Αυτά τα πράγματα είναι άκυρα. Είναι πεπαλαιωμένες τακτικές πολιτικής, είναι ανθρωποφαγία, είναι συμπεριφορές Βασιλέων και όχι Προέδρων
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ Twitter: @tsangarisp
22 Σεπτεμβρίου 2019
Το κείμενο τότε είχε ως εξής:
Εδώ και μήνες γράφεται στα ΜΜΕ ότι έρχεται ανασχηματισμός. Και μάλιστα διάφοροι γράφουν διάφορα ονόματα όχι διότι έτσι είναι ή διότι έτσι θα είναι αλλά διότι εφαρμόζουν την μέθοδο της αφαίρεσης όπου «αφού αποκλείεται να φύγει ο Χριστοδουλίδης, η Ζέτα, ο Πετρίδης, οι Αγγελίδης, Ιωάννου, Σαββίδης, Προδρόμου» μας μένουν για ανασχηματισμό οι «Χαμπιαούρης, Βασιλική, Λακκοτρύπης, Καδής, Κλέλια» κτλ κτλ.
Ο Πρόεδρος προφανώς τα διαβάζει. Αλλά δεν λέει τίποτα. Μπορεί να νιώθει και ωραία που τονίζεται ο παντοδύναμος ρόλος του να «ανεβάζει και να κατεβάζει υπουργούς».
Το ερώτημα είναι όμως, πώς διαφύλαξε τους Υπουργούς του ο ίδιος ο Πρόεδρος; Και πώς τον ίδιο τον εαυτό του κατ’ επέκταση; Που αυτή είναι η ουσία των όσων γράφονται εδώ.
Όταν πχ γράφτηκε 10,000 φορές ότι «ο Χαμπιαούρης είναι παρελθόν» και ο ίδιος ο Πρόεδρος δεν το διέψευσε, υπάρχει έστω και μια στο εκατομμύριο ακόμη και η ιδιαιτέρα του Χαμπιαούρη να λαμβάνει υπόψη τον Υπουργό της; Και πώς μπορεί αυτός ο άνθρωπος να διοικήσει το Υπουργείο όταν όλοι στο Υπουργείο θεωρούν πως «είναι θέμα χρόνου να φύγει αυτός»;
Το αν κάνει για Υπουργός ή όχι, είναι άλλο θέμα. Και ο καθένας έχει τις απόψεις του επί τούτου, αλλά εκ των πραγμάτων αυτός που είναι ο πραγματικός κριτής είναι ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Και αν ο ΠτΔ κρίνει πως ο Χαμπιαούρης δεν κάνει για Υπουργός να τον αλλάξει. Από την πρώτη στιγμή που το αντιλήφθηκε. Αν αντιλήφθηκε κάτι τέτοιο.
Ο Νίκος Αναστασιάδης είχε δυο επιλογές. Είτε να διαψεύσει ότι φεύγει ο Χαμπιαούρης ή ο οποιοσδήποτε υπουργός είτε αν αντιλήφθηκε ότι ο «χ υπουργός δεν κάνει» και θα ανασχηματιστεί να τον ανασχηματίσει ΑΜΕΣΩΣ. Διότι αν ισχύει το δεύτερο και ο Πρόεδρος δεν το κάνει, τότε εκθέτει πρώτα τον Υπουργό του αλλά κύρια εκθέτει τον ίδιο τον εαυτό του ο Πρόεδρος.
Επιπλέον, η δήλωση του Προέδρου (της Πέμπτης 19/9), αν την δούμε πολιτικά, ήταν δήλωση «πλήρης κάλυψης» του Υπουργού του, ο οποίος -σύμφωνα με τα όσα είπε και ο ίδιος ο ΠτΔ- στην ουσία εφαρμόζει τη Νομοθεσία.
Μα καλά, ο Αναστασιάδης στις 19 Σεπτεμβρίου 2019 κάλυψε τον Χαμπιαούρη σε ένα ζήτημα που προκάλεσε απεργίες και στις 19 Οκτωβρίου 2019 (λέμε τώρα) θα τον ανασχηματίσει;
Η λογική λέει πως σε σοβαρά κράτη αυτά τα πράγματα δεν γίνονται… Ή γίνονται;
Αυτά λοιπόν τα γράφαμε πριν δυο χρόνια περίπου.
Και τώρα, πάλι τα ίδια. Ακριβώς η ίδια ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ τακτική από πλευράς του Νίκου Αναστασιάδη. Να αφήνει να δημοσιεύονται κατ’ επανάληψη ονόματα υπουργών του, ότι θα ανασχηματιστούν, χωρίς ο ίδιος να μπαίνει στον κόπο είτε να ενημερώσει τους ανθρώπους του, τους υπουργούς του δηλαδή, είτε να διαψεύσει ώστε να τους προφυλάξει.
Ακόμη και η περίπτωση Χαμπιαούρη ομοιάζει με την περίπτωση Γιολίτη. Δηλαδή όπως αρχικώς κάλυψε ο Νίκος Αναστασιάδης τον Χαμπιαούρη και μετά από μόλις λίγο καιρό τον ανασχημάτισε έτσι και τώρα με την Έμιλυ Γιολίτη αφού μόλις πριν μερικούς μήνες (29/1/21) μας ανακοίνωσε ο Νίκος Αναστασιάδης ότι «εγώ την διόρισα την κ. Γιολίτη, της έχω απόλυτη εμπιστοσύνη και δεν τίθεται θέμα ανάληψης ευθυνών. Απλούστατα, τελεία και παύλα». Και μετά άρχισε ο διασυρμός της δια δημοσιευμάτων ότι «η Γιολίτη είναι τελειωμένη υπόθεση από το Υπουργικό».
Το γράψαμε και τότε, αλλά το επαναλαμβάνουμε: Αυτά τα πράγματα είναι άκυρα. Είναι πεπαλαιωμένες τακτικές πολιτικής, είναι ανθρωποφαγία, είναι συμπεριφορές Βασιλέων και όχι Προέδρων.
Η διαφορά του τότε από το τώρα, είναι πως σε αυτή την περίπτωση ο Νίκος Αναστασιάδης, έπεσε σε μια περίπτωση ενός ανθρώπου, της Γιολίτης, ο οποίος δεν ανέχτηκε αυτή την κατάσταση. Να γράφεται δηλαδή εδώ και δυο βδομάδες το όνομά της ότι είναι υποψήφια για αποχώρηση και ο Νίκος Αναστασιάδης απλώς να διαβάζει τα δημοσιεύματα και να χαχανίζει. Ζήτησε εξηγήσεις και καλά έκανε.
Το λάθος της Γιολίτη, και μεγάλο λάθος μάλιστα, είναι η δημοσιοποίηση της επιστολής παραίτησής της, από την στιγμή που σε αυτή υπήρχαν λεπτομέρειες τηλεφωνικής της συνομιλίας με τον Πρόεδρο. Θα μπορούσε να εξέδιδε μια ανακοίνωση χωρίς να υπεισέρχεται σε τέτοιες λεπτομέρειες και χωρίς να αφήνει υπονοούμενα για τον Πρόεδρο. Η ανακοίνωση της Έμιλυς Γιολίτη θα ήταν 100 φορές πιο δυνατή αν παρέμενε στην ουσία αντί στο τι της είπε και στο τι του απάντησε. Ας επέκρινε την τακτική που περιγράψαμε πιο πάνω και πως αυτή η στάση του Προέδρου την προσβάλει ως άνθρωπο και ως εκ τούτου δεν είναι διατεθειμένη «να συνεχίσει να παίζει αυτό το παιχνίδι ανθρωποφαγίας», με θύμα μάλιστα την ίδια.
Προσέξετε. Δεν εξετάζουμε το ενδεχόμενο αν η Γιολίτη ή η/ο όποια/ος Υπουργός είναι ικανή ή όχι και αν έπρεπε να αλλάξει ή όχι. Επί τούτου ο καθένας έχει τις απόψεις του αλλά αυτός που δικαιωματικά αποφασίζει επί τούτου είναι ο εκάστοτε Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Αυτός ξέρει αν του κάνει ή όχι. Αυτό που εξετάζουμε είναι την τακτική του Αναστασιάδη (την οποία τακτική η Στήλη κρίνει λανθασμένη) και από την άλλη την τακτική που ακολούθησε η Έμιλυ Γιολίτη (η οποία τακτική ήταν μεν ορθή να ζητήσει εξηγήσεις, αλλά λάθος η επιστολή της).
Όπως και να έχει, λογικά αυτός θα είναι και ο τελευταίος ανασχηματισμός του Νίκου Αναστασιάδη έως την λήξη της θητείας του.
Ας ελπίσουμε ότι οι επόμενοι φιλόδοξοι που θέλουν να εκλεγούν Προέδροι της Δημοκρατίας θα έχουν μάθει από τα παθήματα του Νίκου Αναστασιάδη…
