Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΓΑΠΙΟΥ

Όσο πιο γρήγορα φύγει, τόσο το καλύτερο. Μέχρι να φύγει όμως, ας ανάβουμε κανένα κερί στη… Χάρη του γιατί κανείς πλέον δεν ξέρει τι θα μας ξημερώσει. 

Με τον «προβληματικό» νόμο για τις εκποιήσεις να πηγαινοέρχεται στο Ανώτατο, τη Moneyval στην Κύπρο, το ΓεΣΥ στον δρόμο και τα ΜΕΔ στον… ουρανό, το τελευταίο πράγμα που είχε ανάγκη η οικονομία ήταν ένα Υπουργό Οικονομικών που λειτουργεί ως μπακάλης. «Να ανεβάσω τον εταιρικό στο 15% και να κάνω εκπτώσεις στις καταθέσεις 15%: Συν-πλην ένα, μηδέν εις τον πηλίκον». Μπακαλοδουλειές. 

(Και να μας συγχωρούν για τη σύγκριση οι πραγματικοί μπακάληδες. Τίμιο επάγγελμα που ανάγιωσε και σπούδασε πολλές γενιές, αλλά ο Υπουργός δεν είναι μπακάλης. Είναι κάτι παραπάνω. Είναι ο «εκπρόσωπος του ιδιοκτήτη» σε μια μεγάλη ιδιωτική εταιρεία. Το ίδιο το Κράτος). 

Να «βολιδοσκοπεί» τώρα ένας Υπουργός Οικονομικών τις εργοδοτικές και επαγγελματικές οργανώσεις εάν πρέπει να αλλάξει το φορολογικό οικοσύστημα, αυτό δεν είναι καν μπακαλοδουλειά. Είναι γκάφα ολκής. Τόσο μεγάλη γκάφα που ανάγκασε έξι μεγάλες οργανώσεις να βγάλουν δημόσια κοινή ανακοίνωση: ΚΕΒΕ, ΟΕΒ, Κυπριακός Οργανισμός Προώθησης Επενδύσεων (CIPA), Κυπριακός Οργανισμός Επενδυτικών Ταμείων (CIFA), Παγκύπριος Δικηγορικός Σύλλογος και Σύνδεσμος Εγκεκριμένων Λογιστών Κύπρου (ΣΕΛΚ) κάλεσαν τον Υπουργό να αποσύρει αυθημερόν την πρότασή του. Το μόνο που δεν του είπαν, ήταν να γράψει στον μαυροπίνακα 100 φορές: «Δεν θα κάνω πειράματα με τη φορολογία»! 

(Για να έχουμε και ένα δείγμα πόσο μεγάλη ήταν η ανησυχία των επενδυτικών και επαγγελματικών φορέων του επιχειρείν, να πούμε ότι η τελευταία φορά που συνυπέγραψαν κείμενο ήταν πέρσι, όταν έστειλαν κοινή επιστολή στην Κεντρική. Η προηγούμενη φορά ήταν το 2013 όταν έστειλαν επιστολή στον Πρόεδρο με προτάσεις για την ανάπτυξη της οικονομίας. Τώρα όμως, χρειάστηκε να πουν τα κάλαντα καλοκαιριάτικα, στέλνοντας το μήνυμα ότι δεν είναι ώρα για φορολογικές αλχημείες, αλλά για μια σοβαρή φορολογική μεταρρύθμιση, την πρώτη μετά από 20 χρόνια.) 

Η ζημιά όμως έγινε. Ο Χάρης έκανε την χειρότερη γκάφα στη χειρότερη δυνατή στιγμή. 

Ο υπό παραίτηση Υπουργός Οικονομικών της Κύπρου θεώρησε σκόπιμο να ανοίξει συζήτηση για την αύξηση του εταιρικού φόρου, την ίδια περίοδο που κυριαρχούν φόβοι για επιστροφή της παγκόσμιας ύφεσης, που η γερμανική οικονομία παρουσιάζει συμπτώματα κρυολογήματος και ανεβάζει τον πυρετό στην Ευρωζώνη, που ο Μπόρις ο… τρομερός σπρώχνει το Λονδίνο σε «no deal», που ο Τραμπ ξεκίνησε δασμολογικό πόλεμο με την Κίνα και το Πεκίνο απάντησε με βουτιά του γουάν σε ιστορικά χαμηλά και που η κυπριακή οικονομία βρίσκεται υπό παρακολούθηση λόγω δημόσιου χρέους και ΜΕΔ.  

Το πυροτέχνημα του Χάρη κράτησε 24 ώρες. Η ζημιά που έκανε, θα διαρκέσει (αν είμαστε καλά) μερικούς μήνες. Ο μένω-μέχρι-να-φύγω Υπουργός έβαλε μπουρλότο στην αβεβαιότητα και έπληξε την αξιοπιστία της Κύπρου σε μια περίοδο ευρύτερης αστάθειας στο διεθνές περιβάλλον. Εντελώς επιπόλαια, απαράσκευος, χωρίς καμιά μελέτη, χωρίς σοβαρό επιχείρημα και χωρίς να υπάρχει άμεσος λόγος. 

Και χωρίς ο ίδιος να έχει την ευθύνη για όσα θα επακολουθούσαν, αφού εδώ και πέντε μήνες έχει δηλώσει οικειοθελώς ότι θα… παραιτηθεί μέχρι τον Δεκέμβρη. Κανονικά βέβαια θα έπρεπε να είχε ήδη παραιτηθεί. Για λόγους ευθιξίας, για λόγους πολιτικής ηθικής, για λόγους πολιτικής σκέτο. Ήταν αυτός που, σύμφωνα με το ομόφωνο πόρισμα της Ερευνητικής Επιτροπής Αρέστη, «φέρει τεράστια ευθύνη για την τροπή που έλαβαν τα γεγονότα (…) μέχρι την εξαφάνιση της Συνεργατικής Κεντρικής Τράπεζας». 

Μία φορά του ζητήθηκε να κάνει τη δουλειά του ως Υπουργός χωρίς τους «κηδεμόνες» της Τρόικας, τρεις φορές τα έκανε μαντάρα. Με τον Συνεργατισμό, με τις εκποιήσεις και τώρα με το φορολογικό περιβάλλον. Στο καλό να πάει, όσο πιο γρήγορα, τόσο πιο καλά. 

Υστερόγραφο (1):  «Χειρισμοί της κακιάς ώρας σε ένα παρά πολύ σοβαρό θέμα», ήταν το σχόλιο για τον (νέο) νόμο των εκποιήσεων την περασμένη Κυριακή και η επιβεβαίωση ήρθε νωρίς. Τόσο προβλέψιμοι ήταν οι χειρισμοί κυβέρνηση-βουλής, που είναι να διερωτάται κανείς αν υπάρχει κάποια άλλη σκοπιμότητα. Μιλούμε για ένα νόμο που επηρεάζει τις ζωές χιλιάδων νοικοκυριών, την καλώς νοούμενη υγεία του τραπεζικού συστήματος και την κοινωνική ισορροπία. Απαντήσεις τον Οκτώβρη…  

Υστερόγραφο (2): Ούτε για κουτσομπολιό δεν προσφέρεται το πόθεν έσχες των πολιτικών. Αδιαφανείς, ελλιπείς και τρύπιες οι δηλώσεις. Ένα κακοπαιγμένο θέατρο σε επανάληψη. Έβαλαν τον πήχη χαμηλά και πέρασαν από κάτω. Να τους πούμε και μπράβο; 

Σημείωση: Πριν ένα μήνα γράφαμε ότι «όπως πάμε θα συζητήσουμε, με δική μας πρόταση, το διαμοιρασμό του φυσικού αερίου με την Τουρκία. Εκεί θα καταλήξουμε, χωριό που φαίνεται, κολαούζο δεν θέλει. Το μέλλον είναι εδώ και είναι δυσοίωνο. Γιαβάς γιαβάς θα φτάσουμε και εκεί». Για την ώρα, «προσπαθούμε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για επανέναρξη ενός διαλόγου στη βάση κάποιων παραμέτρων, όρων αναφοράς, (…) ανεξαρτήτως διαφωνιών που παραμένουν σε σημαντικά ζητήματα», όπως είπε και ο Πρόεδρος. Είναι ο ίδιος Πρόεδρος που στις 23 Φεβρουαρίου 2014 είχε δηλώσει σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή» ότι, «το έχουμε καταστήσει σαφέστατο, ότι σε περίπτωση που συνεχίσουν οι παραβιάσεις, η απάντηση θα είναι έξοδος από τις συνομιλίες. Θα πρέπει να γίνει συνείδηση ότι την ώρα που προσπαθούμε να δημιουργήσουμε καλό κλίμα και περιβάλλον εμπιστοσύνης δεν μπορεί ενέργειες που δεν συνάδουν με αυτό, να μολύνουν τη διαδικασία.» 

Καλή Κυριακή και Καλή Παναγιά!