Αν αύριο αυτή η Εξάδα μαζί με τον Αβέρωφ (Επτάδα δηλαδή) δεν καταφέρει για παράδειγμα να περάσει δεύτερο γύρο, θα έχει μούτρα ο οποιοσδήποτε από αυτούς τους 7 να διεκδικήσει εκ νέου θέση στην Ηγεσία; Νομιμοποιείται; Εννοείται πως όχι. Και καλό είναι να ξυπνήσουν στην Πινδάρου…
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ
Twitter: @tsangarisp
Η επόμενη μέρα στο ΔΗΣΥ είναι μια από τις εξισώσεις και τις προεκτάσεις των Προεδρικών εκλογών. Όπως είναι οι ενδοκομματικές διαδικασίες στην Πινδάρου, οι ενδοκομματικές εκλογές για εκλογή νέας ηγεσίας του κόμματος γίνονται αμέσως μετά τις εκάστοτε Προεδρικές εκλογές. Χρονικά δεν παίζει ρόλο αν θα είναι Απρίλιο 2023 ή Ιούνιο 2023. Αυτό που έχει σημασία είναι πως οι Προεδρικές εκλογές σηματοδοτούν και την λήξη της πενταετούς θητείας της ηγεσίας του ΔΗΣΥ και όσοι θέλουν να βρίσκονται στο πηδάλιο του κόμματος θα πρέπει να περάσουν από την διαδικασία των εκλογών.
Ο ΔΗΣΥ βρίσκεται ενώπιον της δεύτερης μεγαλύτερης διάσπασης στην ιστορία του, μετά από τα γεγονότα του 2003 και του 2004 όπου το 2003 διασπάστηκε λόγω και της δεύτερης Συναγερμικής υποψηφιότητας ενώ μετέπειτα στις πρώτες ευρωεκλογές που έλαβαν χώρα βρέθηκε και δεύτερος συνδυασμός συναγερμικών υποψηφίων. Δυο γεγονότα που οδήγησαν αρκετά στελέχη στην έξοδο από την Πινδάρου είτε αυτοβούλως είτε με κομματική απόφαση διαγραφής τους.
Αυτή τη φορά τα πράγματα ίσως να είναι και χειρότερα. Διότι ενώ μεν το 2003 ο μ. Αλέκος Μαρκίδης αποφάσισε να κατέλθει υποψήφιος έχοντας και αρκετά ελαφρυντικά υπέρ του ενώ τώρα ο Νίκος Χριστοδουλίδης λειτούργησε εντελώς διασπαστικά και εντελώς περιφρονητικά έναντι του ΔΗΣΥ και των Συναγερμικών αλλά την ίδια ώρα φαίνεται πως θα είναι και ο υποψήφιος της αντιπολίτευσης του Νίκου Αναστασιάδη και του ΔΗΣΥ, δηλαδή του ΔΗΚΟ και ίσως ΕΔΕΚ (και ίσως και της ΔΗΠΑ). Κάτι που δημιουργεί μια υπολογίσιμη πλέον τάση, η οποία ενδεχομένως να απειλήσει την υποψηφιότητα του ΔΗΣΥ, του Αβέρωφ Νεοφύτου, ή ακόμη να βρεθούν οι δυο τους (Αβέρωφ Νεοφύτου και Νίκος Χριστοδουλίδης) απέναντι στον δεύτερο γύρο (όλα αυτά, και κατά πόσο θα είναι έτσι τα πράγματα, θα αρχίσουν να φαίνονται από Σεπτέμβριο, Οκτώβριο).
Ενόψει τούτων, η ηγεσία του ΔΗΣΥ οφείλει να προστατεύσει την παράταξη. Αυτή είναι που κρίνεται. Όλη η ηγεσία και όχι μόνο ο Αβέρωφ. Ο Αβέρωφ είναι ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ και ο υποψήφιος του κόμματος, ο οποίος επιλέχθηκε ομόφωνα μέσα από τις καταστατικές διαδικασίες. Όμως πέραν του Αβέρωφ, έχουμε και τον Χάρη Γεωργιάδη (Αναπληρωτής Πρόεδρος), τον Νίκο Τορναρίτη (3ος τη τάξει στο ΔΗΣΥ ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος) καθώς και τους 3 Αντιπροέδρους (Αννίτα Δημητρίου, Ευθύμιος Δίπλαρος και Γιώργος Γεωργίου). Από την εξίσωση δεν μπορεί βεβαίως να μείνει εκτός και ο Εκπρόσωπος Τύπου του ΔΗΣΥ, Δημήτρης Δημητρίου. Αυτοί οι έξι μαζί με τον Αβέρωφ έχουν και την ευθύνη. Την ευθύνη των ποσοστών, την ευθύνη της προεκλογικής, την ευθύνη του αποτελέσματος των εκλογών.
Η πλειοψηφία των πιο πάνω προσώπων (εξαιρουμένου μάλλον του Γ. Γεωργίου) κοιτάζει και την επόμενη μέρα των Προεδρικών Εκλογών αφού είναι λογικό και φυσιολογικό είτε να επαναδιεκδικήσουν την ίδια θέση στην ηγεσία του κόμματος είτε ακόμη ο καθένας τους και υψηλότερα αξιώματα. Ωστόσο αυτό που θα πρέπει να αντιληφθούν και να κατανοήσουν είναι πως για να θεωρείται ‘πολιτικά φυσιολογικό και λογικό και θεμιτό’ να διεκδικείς αξιώματα στην ηγεσία ενός κόμματος θα πρέπει να έχεις και καλά αποτελέσματα. Όταν μάλιστα τα αποτελέσματα είναι μόλις μερικούς μήνες πριν την διεκδίκηση σου για μια θέση στην εξουσία. Άλλωστε στην πολιτική όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Αν αύριο αυτή η Επτάδα δεν καταφέρει για παράδειγμα να περάσει δεύτερο γύρο, θα έχει μούτρα ο οποιοσδήποτε από αυτούς τους 7 να διεκδικήσει εκ νέου θέση στην Ηγεσία; Νομιμοποιείται; Εννοείται πως όχι. Ή αν στις Προεδρικές αυτή η Επτάδα καταγράψει ιστορικό χαμηλό, θα μπορεί κάποιους από αυτούς τους επτά να μιλά για την επόμενη μέρα; Για να πάρει τον ΔΗΣΥ, που; Και να τον οδηγήσει, που;
Τα πράγματα δεν είναι αστεία. Ούτε και είναι εκλογές μόνο του Αβέρωφ αυτές. Ποτέ οι εκλογές δεν είναι του ενός ούτε και θα είναι ποτέ του ενός σε μια Παράταξη. Την όποια παράταξη. Ποτέ δεν ήταν οι εκλογές του Αναστασιάδη, ποτέ του Κληρίδη. Ήταν οι εκλογές του ΔΗΣΥ. Είναι οι εκλογές του ΔΗΣΥ. Του ΑΚΕΛ. Του ΔΗΚΟ. Και καλό είναι να ξυπνήσουν στην Πινδάρου, διότι η επόμενη μέρα για την Επτάδα της Ηγεσίας θα είναι η ίδια και για τους επτά. Αν είναι μαύρη, θα είναι και για τους επτά. Αν είναι άσπρη, θα είναι και πάλι και για τους επτά.
