Κατεβάστε τώρα το application της Offsitenews για Android & για iOS
Group google play
Group app store
mobile app

Χριστοδουλίδης: Ο νέος Ηγέτης του Κέντρου;

Χριστοδουλίδης: Ο νέος Ηγέτης του Κέντρου;

Ο Νίκος Χριστοδουλίδης αν τύχει στήριξης από τα τρία κόμματα του Κέντρου (ΔΗΚΟ, ΔΗΠΑ, ΕΔΕΚ) αναμφίβολα θα αναδειχθεί ως ο νέος «Ηγέτης τους» και θα είναι το πρόσωπο, το οποίο έψαχναν απεγνωσμένα μετά το 2008 για να συνενώσουν τις δυνάμεις του Κεντρώου Χώρου… Το μόνο που απομένει είναι οι Ν. Παπαδόπουλος, Μ. Καρογιάν και Μ. Σιζόπουλος να αναγνωρίσουν τον Νίκο Χριστοδουλίδη ως το νέο πρόσωπο, το οποίο, μετά τον Τάσσο Παπαδόπουλο, ίσως να μπορέσει να αποτελέσει την κοινή συνισταμένη και την «ενωτική δύναμη» των ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ και ΔΗΠΑ που θα ηγηθεί του Κεντρώου Χώρου οδηγώντας τους στην εξουσία…

ΓΡΑΦΕΙ Ο                                                                                                                                    ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ                                                                                                Twitter: @tsangarisp

Οι Προεδρικές εκλογές του 2008 ήταν ίσως οι πλέον σημαντικές στην σύγχρονη πολιτική ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Σημαντικές από δυο – τρεις πλευρές. Ένα, διότι το 2008 όλα τα τότε υφιστάμενα κόμματα και κινήσεις (είτε με κοινοβουλευτική παρουσία είτε χωρίς) τάχθηκαν υπέρ ενός εκ των τριών κύριων υποψηφίων, σχηματίζοντας -δυναμικά- για πρώτη φορά στην ιστορία τους τρεις χώρους, την Δεξιά, την Αριστερά και το Κέντρο. Δυο, διότι και οι τρεις χώροι διεκδικούσαν με αξιώσεις το ύπατο αξίωμα, χωρίς να θεωρείται κάποιος από τους τρεις υποψηφίους είτε ως το απόλυτο φαβορί είτε ως το απόλυτο αουτσάιντερ με το εκλογικό Σώμα να τριχοτομείται σχεδόν με ακρίβεια. Τρία, διότι στο τέλος εξελέγη για πρώτη φορά στην ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας κομματικός υποψήφιος του ΑΚΕΛ, ο τότε μάλιστα Γενικός του Γραμματέας, ο μ. Δημήτρης Χριστόφιας.

Τον υποψήφιο της Δεξιάς, Ιωάννη Κασουλίδη, υποστήριξαν τα κόμματα / κινήσεις ΔΗΣΥ, Ελεύθεροι Πολίτες, ΛΑΣΟΚ, ΕΥΡΩΔΗ, τον υποψήφιο της Αριστεράς, Δημήτρη Χριστόφια, υποστήριξαν τα κόμματα / κινήσεις ΑΚΕΛ, ΕΔΗ, Έπαλξη Ανασυγκρότησης του Κέντρου, Πρωτοβουλία Σοσιαλιστών και τον υποψήφιο του Κέντρου, Τάσσο Παπαδόπουλο, υποστήριξαν τα κόμματα / κινήσεις ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, ΕΥΡΩΚΟ, Οικολόγοι, ΑΔΗΚ. 

Ήταν οι μοναδικές εκλογές της Κυπριακής Δημοκρατίας κατά τις οποίες το Εκλογικό Σώμα τριχοτομήθηκε με απόλυτη σχεδόν ακρίβεια. Οι τρεις υποψήφιοι της Δεξιάς, Αριστεράς και Κέντρου συγκέντρωσαν το εκπληκτικό ποσοστό του 98.59 (!) με την απόκλιση μεταξύ πρώτου και τρίτου να είναι στο μόλις 1,72% (!) (Ο Ι. Κασουλίδης έλαβε 33,51%, ο Δ. Χριστόφιας 33,29% και ο Τ. Παπαδόπουλος 31,79%). 

Ανεξαρτήτως ότι τελικά στον δεύτερο γύρο πέρασαν οι υποψήφιοι της Δεξιάς και της Αριστεράς αφήνοντας εκτός τον υποψήφιο του Κέντρου, εκείνες οι εκλογές αποτέλεσαν και αποτελούν «ιστορικό σταθμό» στην πολιτική πορεία του Κεντρώου Χώρου. Ήταν η μοναδική φορά που τα κόμματα του Κέντρου είχαν κοινό υποψήφιο και συσπειρώθηκαν σε βαθμό που απείλησαν την «πρωτοκαθεδρία» των δυο μεγάλων ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ. Έκτοτε το Κέντρο αναζητά τους τρόπους επανάληψης εκείνου του σεναρίου του 2008. Δηλαδή να εκπροσωπηθεί από ένα πρόσωπο, από ένα ηγέτη, ο οποίος να μπορεί να συσπειρώσει όλα τα κόμματα και πολιτικές κινήσεις του Κέντρου και να διεκδικήσει την Προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας υποχρεώνοντας τον ένα εκ των δυο μεγάλων (ΔΗΣΥ, ΑΚΕΛ) να μείνει εκτός δεύτερου γύρου και εκ των πραγμάτων να προχωρήσει (αυτός που θα μείνει εκτός) σε συνεργασία μαζί με το Κέντρο στον δεύτερο γύρο των εκλογών. Οι προσπάθειες ήταν αλλεπάλληλες χωρίς κάποιο αποτέλεσμα. 

Οι διεργασίες μεταξύ των κομμάτων του Κέντρου για εξεύρεση κοινού υποψηφίου για τις Προεδρικές του 2013 ήταν εντονότατες χωρίς όμως κανένα αποτέλεσμα με το ΔΗΚΟ τότε μάλιστα να διασπάται (ανεπίσημα) με το μισό να υποστηρίζει τον Νίκο Αναστασιάδη και το άλλο μισό τον Γιώργο Λιλλήκα (υποψήφιος ΕΔΕΚ). 

Το σενάριο του 2008 σχεδόν να επαναληφθεί το 2018 αφού και τότε έγιναν προσπάθειες για διεκδίκηση της Προεδρίας από ένα υποψήφιο του Κέντρου, με υποψήφιο τον Πρόεδρο του ΔΗΚΟ, Νικόλα Παπαδόπουλο, ο οποίος ενώ μεν εξασφάλισε την στήριξη των Κομμάτων / Κινήσεων (πέραν του ΔΗΚΟ) ΕΔΕΚ, Αλληλεγγύη, Κίνημα Οικολόγων, Μήνυμα Ελπίδας, Αυτόνομη Πλατφόρμα Πολιτών, τελικά δεν κατάφερε να περάσει δεύτερο γύρο μένοντας αρκετά πίσω (συγκριτικά με το 2008) από τον δεύτερο (σχεδόν 5%). Δυο παράμετροι τότε συντέλεσαν ώστε η προσπάθεια του Κέντρου να επηρεαστεί και να «ξηλώσει» την όποια δυναμική που θα δημιουργείτο για πρόκριση στο δεύτερο γύρο: Πρώτη παράμετρος, η υποψηφιότητα του Γιώργου Λιλλήκα, ο οποίος μπορεί μεν να έλαβε μόλις 2,18% αλλά ουσιαστικά δεν επέτρεψε στο μέτωπο του Κέντρου να εμφανιστεί ως «συμπαγές» και «ένα» όπως έγινε το 2008. Δεύτερη παράμετρος, η διείσδυση του ΕΛΑΜ, το οποίο διεκδίκησε για δεύτερη φορά Προεδρικές εκλογές (η πρώτη ήταν το 2013 αλλά με αμελητέα ποσοστά 0,88%) με ποσοστά 5,65%. 

Και έτσι φτάνουμε στο σήμερα και στις διεργασίες για τις Προεδρικές εκλογές του 2023. Αν και καθ’ όλη την διάρκεια της δεύτερης θητείας του Νίκου Αναστασιάδη από πλευράς Αντιπολίτευσης τέθηκε ως Στόχος ο ευρύτερος συνασπισμός και συνεργασία όλων των δυνάμεων της Αντιπολίτευσης ώστε να επιτευχθεί η αλλαγή από την διακυβέρνηση του ΔΗΣΥ το 2023 αυτό δεν επιτεύχθηκε αφού τα δυο μεγαλύτερα κόμματα της αντιπολίτευσης,  ΑΚΕΛ και ΔΗΚΟ, δεν κατάφεραν να εξεύρουν κοινό υποψήφιο. Αν και αυτό διαφάνηκε από τις Βουλευτικές Εκλογές και τις διεργασίες για εκλογή Προέδρου Βουλής εντούτοις διατηρείτο μια «κρυφή ελπίδα» ότι τα κόμματα της Αντιπολίτευσης θα έβρισκαν τελικά τον τρόπο να συνεργαστούν και να συσπειρωθούν γύρω από ένα κοινό υποψήφιο, κάτι που δεν έγινε. 

Εκ των πραγμάτων η Αριστερά θα επιλέξει και θα διεκδικήσει τις Προεδρικές Εκλογές με τον δικό της υποψήφιο προσπαθώντας να συνεργαστεί και με άλλα κόμματα / κινήσεις (κατά πάσα πιθανότητα και με Οικολόγους). 

Από την άλλη, οι συγκυρίες, ενδεχομένως να φέρουν τα κόμματα του Κέντρου προ μιας ευχάριστης(;) έκπληξης και χωρίς να το είχαν επιδιώξει και χωρίς να το είχαν ως αυτοσκοπό να «βρεθούν» με ένα κοινό υποψήφιο, ο οποίος ενδεχομένως μάλιστα να «γεμίζει» την καρέκλα και το προφίλ ενός νέου «Ηγέτη του Κέντρου». Τον Νίκο Χριστοδουλίδη. Ο πρώην ΥΠΕΞ του Ν. Αναστασιάδη και ΔΗΣΥ ακόμη δεν έχει εξαγγείλει επίσημα ωστόσο φαίνεται πως το «ατσαλάκωτο», μέχρι στιγμής, προφίλ του ελκύει και προσελκύει ψηφοφόρους από όλους τους χώρους με τους ψηφοφόρους των κομμάτων του Κέντρου (ΔΗΚΟ, ΔΗΠΑ και ΕΔΕΚ) να κατέχουν την μερίδα του λέοντος σε όσους δηλώνουν ότι θα τον υποστηρίξουν για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Την ίδια ώρα, πέραν από τους ψηφοφόρους αυτών των κομμάτων, αρκετά στελέχη έως και βουλευτές των τριών κομμάτων φαίνεται να διατηρούν ανοικτό δίαυλο επικοινωνίας με τον 48χρονο εν δυνάμει υποψήφιο θεωρώντας τον ως τον «ιδανικότερο ηγέτη» για να υποστηριχθεί από τα κόμματά τους για την Προεδρία της Δημοκρατίας. 

Ο Νίκος Χριστοδουλίδης αν τύχει και επίσημης στήριξης από τα τρία κόμματα του Κέντρου (ΔΗΚΟ, ΔΗΠΑ, ΕΔΕΚ) αναμφίβολα πλέον θα μιλάμε για ένα νέο «Ηγέτη του Κέντρου» και θα είναι το πρόσωπο, το οποίο, τα κόμματα αυτού του χώρου, έψαχναν απεγνωσμένα μετά το 2008 για να συνενώσουν τις δυνάμεις του Κεντρώου Χώρου…

Το μόνο που απομένει είναι οι Ν. Παπαδόπουλος, Μ. Καρογιάν και Μ. Σιζόπουλος να αναγνωρίσουν τον Νίκο Χριστοδουλίδη ως το νέο πρόσωπο, το οποίο, μετά τον μ. Τάσσο Παπαδόπουλο, ίσως να μπορέσει να αποτελέσει την κοινή συνισταμένη και την «ενωτική δύναμη» των ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ και ΔΗΠΑ που θα ηγηθεί του Κεντρώου Χώρου οδηγώντας τους στην εξουσία…

Home