Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΓΑΠΙΟΥ

Πάμε ολοταχώς για διχοτόμηση και διαμοιρασμό του φυσικού μας αερίου, αλλά ευτυχώς πανηγυρίζουμε και δεν θα πάμε άκλαυτοι. Αντιστάσεις δεν υπάρχουν, υπάρχει όμως πρεμούρα να πάμε πίσω στο τραπέζι για να συνεχίσουμε απ’ εκεί που μείναμε. Να καλλιεργούμε την ψευδαίσθηση ότι συζητούμε τα «σπουδαία» και να ονειροπολούμε με τα μάτια ορθάνοιχτα, μη βλέποντας την πραγματικότητα που μας κυκλώνει. 

Ούτε καν ίδρωσε ο μύστακας του Ερντογάν από τις «κυρώσεις» που (θα) επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Ένωση για το Φατίχ και το Γιαβούζ, μέχρι και τους σπόρους μοίρασε στα ίσα ο Γκουτέρες στην έκθεση του, μας απειλεί (πάλι) ο Τσαβούσογλου, μίλησε (πάλι) για τα Βαρώσια ο Τατάρ. Εμείς όμως το χαβά μας, γιαβάς-γιαβάς, μέχρι να μην υπάρχει ούτε ένας κόκκος άμμου στην κλεψύδρα. 

Έχουμε μια κυβέρνηση που πανηγυρίζει, ξέρει καλά να πανηγυρίζει, να ασχολείται με τα μικρά και να αγνοεί τα μεγάλα. Μίλησε και με τον Μουσταφά ο Πρόεδρος, εγκαινιάζοντας τα νέα ΜΟΕ, τα παράνομα νέα ΜΟΕ, αλλά ούτε κουβέντα να γίνεται γιατί θα χαλάσουμε το πάρτι. 

Εγκαθιδρύουμε με την ελεύθερη μας βούληση τρόπους συνεργασίας με ένα «κράτος» που δεν είναι πραγματικό κράτος, αλλά του συμπεριφερόμαστε ωσάν να είναι ένα κράτος. Τρώμε, πίνουμε, τώρα μιλούμε και στα κινητά με τους αντίστοιχους «προέδρους», «υπουργούς» και τους αντ’ αυτών. Και νομίζουμε ότι έτσι κάνουμε πολιτική. 

Για πάνω από δέκα χρόνια, (για να μην πάμε πιο πίσω) περί άλλων τυρβάζουμε, ροκανίζοντας λεπτό με λεπτό τις δικές μας «κόκκινες γραμμές» και φθάνοντας ολοένα και πιο κοντά σε μια ντε φάκτο διχοτόμηση -που ίσως στο τέλος να είναι και συμφωνημένη. Σιμώνουν και οι επέτειοι, θα πούμε δύο κουβέντες, να ξεχρεώσουμε τα παλιά γραμμάτια και θα συνεχίσουμε από εκεί που μείναμε. Πανηγυρίζοντας τις ήττες μας και αγνοώντας αυτά που έρχονται.

Η -κατά Αναστασιάδη- «νέα εισβολή της Τουρκίας» είναι σε πλήρη εξέλιξη, τα μέτρα αποτροπής και αποκατάστασης μιας κάποιας κανονικότητας είναι δυσανάλογα, τρύπια και αστεία. Ισχύει αυτό που έγραψε στο Twitter ο (τέως υπουργός της πρώτης κυβέρνησης Αναστασιάδη) Γιώργος Παμπορίδης: «Η μόνη λογική να δηλώνουμε ικανοποίηση για τα προτεινόμενα ‘μέτρα’ κατά της Άγκυρας είναι είτε για να δικαιολογηθεί η αποτυχία μας για κάτι ουσιαστικό είτε γιατί αναμένεται βέτο κ ετοιμαζόμαστε να ρίξουμε το φταίξιμο στους Βρετανούς. Σε κάθε περίπτωση είμαστε απελπιστικά τραγικοί!». 

Η δύναμη της ισχύος επιβάλλεται με κάθε τρόπο και σε κάθε επίπεδο -πολιτικό, στρατιωτικό, διπλωματικό, οικονομικό, ψυχολογικό. Όπως πάμε θα συζητήσουμε, με δική μας πρόταση, το διαμοιρασμό του φυσικού αερίου με την Τουρκία. Εκεί θα καταλήξουμε, χωριό που φαίνεται, κολαούζο δεν θέλει. Το μέλλον είναι εδώ και είναι δυσοίωνο. Γιαβάς γιαβάς θα φτάσουμε και εκεί.  

Να λέμε τουλάχιστον τα πράγματα με το όνομα τους, αφού δεν μπορούμε (ή πιστεύουμε ότι δεν μπορούμε) να αντισταθούμε απέναντι σε μια στρατιωτική επέλαση, μπας και σώσουμε κάπως την αξιοπρέπεια μας. Δεν φταίνε οι άλλοι, εμείς φταίμε. 

Υστερόγραφο 1: Και προτού ρωτήσουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση αν θέλει να λάβει μέτρα κατά της Τουρκίας, ας διερωτηθούμε εμείς, αν πραγματικά θέλουμε να επιβληθούν μέτρα κατά της Τουρκίας; Γιατί αν θέλουμε, υπάρχουν μέτρα που δεν χρειάζεσαι την άδεια κανενός να τα λάβεις, αν λογίζεσαι «κυρίαρχο κράτος».

Υστερόγραφο 2: Ο τουρκικός σχεδιασμός είναι σε πλήρη εξέλιξη και περιλαμβάνει και την Ελλάδα. Η αναγγελία οριοθέτησης ΑΟΖ Τουρκίας – Λιβύης, που παραβιάζει κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και αγνοεί Κρήτη-Ρόδο-Κάρπαθο, είναι ένα από τα «προσεχώς». Ψιλά γράμματα ότι, η μέση γραμμή της τουρκικής υφαλοκρηπίδας ή ΑΟΖ δεν εφάπτεται με την αντίστοιχη της Λιβύης. Εδώ κάνει γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ, εκεί θα κολλήσει; 

Υστερόγραφο 3: Ευτυχώς που βρέθηκε και ο δικαστής Μιχάλης Χαραλάμπους που αποφάσισε το αυτονόητο. Απέρριψε το αίτημα έκδοσης του Κούρδου αγωνιστή Τσερκέζ Κορκμάζ, ο οποίος θα επέστρεφε -μέσω Γερμανίας- στα μπουντρούμια της «δημοκρατικής» Τουρκίας. Της ίδιας Τουρκίας που σήμερα έχει στις φυλακές 77.000 πολίτες της που τάχατες είχαν σχέση με το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016, ενώ άλλες 150.000 βρίσκονται σε διαθεσιμότητα.