Συνεχίζεται ακόμη η συζήτηση περί φακελώματος από το μέτρο της κάρτας φιλάθλου. Ένα μέτρο που ορίστηκε για να δώσει τέρμα στη βία που επικρατεί κατά καιρούς στα γήπεδα. Το αν αυτό το μέτρο είναι αποτελεσματικό και κατά ποσό υπάρχουν καλύτερα και χρησιμότερα μέτρα, είναι μία διαφορετική συζήτηση. Το αν υπάρχει διαπλοκή πίσω από το ποιος εκδίδει την κάρτα φιλάθλου και γιατί, πάλι είναι μία άλλη συζήτηση.
Είναι όμως αυτός ο πραγματικός λόγος για την απουσία του κόσμου από τα γήπεδα; Ή μήπως είναι η αφορμή μίας «οπαδικής επανάστασης» που ξεκίνησε από τους οργανωμένους οπαδούς για τους δικούς τους ιδεολογικούς λόγους; Κατά την άποψη του γραφών, ο ισχυρισμός περί φακελώματος της κάρτας φιλάθλου, συγκρούεται με το γεγονός πως όλοι μας είμαστε «φακελωμένοι», είτε με το πιστοποιητικό γέννησής μας, είτε με την ταυτότητα/διαβατήριό μας, είτε με χίλιους άλλους τρόπους που έχουν καταχωρηθεί τα στοιχεία μας με την δική μας συγκατάθεση.
Επιπλέον, η άποψη ότι η κάρτα φιλάθλου είναι η αιτία για φακέλωμα των προσωπικών μας στοιχείων, γκρεμίστηκε ξεκάθαρα στο τελευταίο παιχνίδι της Εθνικής Κύπρου με την Εθνική Βελγίου, και την παρουσία 10 χιλιάδων φιλάθλων. Αξιοσημείωτο είναι, επίσης, το γεγονός πως στον ίδιο αγώνα εκδόθηκαν 1000 νέες κάρτες φιλάθλου.
Ωστόσο το ερώτημα παραμένει! Αναρωτηθήκαμε ποτέ γιατί στο παιχνίδι της Εθνικής Κύπρου με την Εθνική Βελγίου παρευρέθηκαν τόσες χιλιάδες φίλαθλοι, ενώ σε πρωτάθλημα και κύπελλο η παρουσία του κόσμου δεν φτάνει ούτε το ήμισυ; Πλέον οι λόγοι είναι κάτι περισσότερο από προφανείς. Και αν η κάρτα φιλάθλου είναι μέσα σε αυτούς, σίγουρα δεν είναι στην κορυφή.
Πιθανόν, ο κύπριος φίλαθλος να πήγαινε στο γήπεδο εάν έβλεπε πιο συχνά στην Κύπρο παίχτες «αστέρια» όπως αυτούς του Βελγίου. Και αυτό φάνηκε από την διαχρονική παρουσία του ΑΠΟΕΛ σε ευρωπαϊκούς ομίλους. Το ίδιο ισχύει και για την ομάδα του Απόλλων, που εάν έπαιζε τα ευρωπαϊκά του παιχνίδια στην έδρα του στη Λεμεσό, ίσως και οι δικοί του φίλαθλοι να ήταν αρκετά πιο ένθερμοι στο να πάνε γήπεδο να υποστηρίξουν την ομάδα τους. Συνεπώς, οι παράγοντες σύγχρονο γήπεδο και ευρωπαϊκές ομάδες παίζουν καθοριστικό ρόλο στην παρουσία του κύπριου φίλαθλου στα γήπεδα.
Εκτός των άλλων, ο κύπριος φίλαθλος άρχισε να γυρνά την πλάτη στο κυπριακό ποδόσφαιρο και λόγω της αναξιοπιστίας των θεσμών του ποδοσφαίρου. Να υπενθυμίσουμε πως μεταξύ άλλων, γίναμε θεατές του θεάτρου του παραλόγου με τους κόκκινους φακέλους να μπαίνουν και να βγαίνουν από την ΟΥΕΦΑ στην ΚΟΠ.
Ο κύπριος φίλαθλος ζητά καλύτερο επίπεδο και μεγαλύτερη διαφάνεια στους θεσμούς του ποδοσφαίρου. Η εκτίμηση χάθηκε ακόμη περισσότερο με όσα διαδραματίστηκαν πρόσφατα στην υπόθεση του τερματοφύλακα της Ανόρθωσης, Φράνσις Ουζόχο. Νοσταλγεί την εποχή που πήγαινε στο γήπεδο να ξεφύγει από τα προβλήματα που τον φορτώνει η καθημερινότητα. Αναπολεί την εποχή που πήγαινε στο γήπεδο να δει τον Στάθη, τον Χαραλαμπίδη, τον Οκκά, τον Θεοφίλου, τον Θεοδότου, τον Σατσιά, να παίζουν για τη φανέλα της ομάδας και να γίνονται πρότυπο για την κοινωνία.
Εν κατακλείδι, μήπως η κάρτα φιλάθλου δεν είναι ο κύριος λόγος που οι κύπριοι πολίτες γύρισαν την πλάτη τους στα γήπεδα; Μήπως υπάρχουν άλλοι τόσοι λόγοι που αδυνατούμε να κατανοήσουμε, όπως συμβαίνει και σε άλλα κομβικά ζητήματα του τόπου;
Ζούμε σε μία κοινωνία που επανειλημμένα επιλέγει να κοιτάζει το δέντρο αδιαφορώντας για το δάσος που κρύβεται από πίσω. Η ατέρμονη προσπάθεια να επιλύσουμε τα προβλήματα με τους ίδιους τρόπους, θα συνεχίσει να μας οδηγεί στα ίδια αδιέξοδα. Συνεπώς, οι αρμόδιες αρχές θα πρέπει να μάθουν να αφουγκράζονται τις αντιδράσεις του λαού, προκειμένου οι λύσεις να γίνονται αποδεκτές από το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας.
