Με δυο λέξεις; Οικονομία. Ευημερία. Αυτά είναι που κρίνουν τα πάντα. Οι οικονομικοί πειραματισμοί απαγορεύονται. Αν αυτοί μπορούν να δικαιολογηθούν για άλλα μείζονα θέματα ως «πολιτικοί ελιγμοί», στην Οικονομία δεν συγχωρούνται. Θα έρθει ο λογαριασμός. Και ο λογαριασμός πληρώνεται ομαδικώς. Από όλους μας. Όπως και παλαιότερα…

ΓΡΑΦΕΙ Ο                                                                                                                                    ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ                                                                                                Twitter: @tsangarisp

Πελλάρες θα ακουστούν αρκετές. Ειδικά σε προεκλογικές περιόδους είμαστε συνηθισμένοι να ακούμε διάφορα. Οι υπερβολές είναι στο μενού, όπως και οι υποσχέσεις. Τα δε, Social Media, θα θέλουν να παίξουν τον δικό τους ρόλο, με τον κάθε χρήστη να θεωρεί ότι μπορεί να επηρεάσει την κοινή γνώμη για το άλφα ή για το βήτα θέμα και να καθορίσει την ατζέντα. Η αλήθεια είναι παντελώς αλλιώς. Ο ψηφοφόρος, ο πολίτης δηλαδή, ούτε τον ένα λαμβάνει υπόψη, ούτε τον άλλο. Ούτε δηλαδή τις υποσχέσεις και τις προεκλογικές πελλάρες αλλά ούτε και εκείνους τους χρήστες των Social Media που αυτοαποκαλούνται ή καλύτερα αυτοθεωρούνται ως οι «σωτήρες» και οι «εναλλακτικές» για την «ορθή πολιτική». 

Η αλήθεια είναι αλλού. Και είναι πολύ απλό να την αντιληφθεί κάποιος, μόλις κοιτάξει γύρω του. Μόλις δει την καθημερινότητα την δική του, του δίπλα του, του άλλου και του παράλλου. 

Με δυο λέξεις; Οικονομία. Ευημερία. 

Αυτά είναι που κρίνουν τα πάντα. Ο πολίτης, ο οικογενειάρχης, ο επαγγελματίας, ο μικρομεσαίος, ο επιχειρηματίας, ο υπάλληλος, ο εργάτης κοιτάζει την δική του καθημερινότητα, την δική του πορεία και επιλέγει βάσει αυτής. Και αυτό δεν είναι κακό. Είναι βασικό και ουσιαστικό κριτήριο για την εξέλιξη. Πρώτα της ατομικής και κατ’ επέκταση της κοινωνικής. Αυτά τα δυο είναι οι κινητήριες δυνάμεις των πάντων.

Το ποιος θα αναλάβει λοιπόν να «μας κουμαντάρει» από το 2023 έως και το 2028 μεταφράζεται κατά κύριο λόγο (έστω όχι απόλυτο) στο εξής: σε ποιον θα εμπιστευτούμε την Οικονομία; Και κατ’ επέκταση την προσωπική οικονομική ανάπτυξη του καθενός; 

Η αγορά κατοικίας, αυτοκινήτου, η δυνατότητα χρηματοδότησης των σπουδών των παιδιών, η βελτίωση της καθημερινότητας, η προοπτική εισοδηματικής αύξησης, η προοπτική επιχειρηματικής ανάπτυξης, η δυνατότητα επαγγελματικής προαγωγής (και άρα αύξησης των εισοδημάτων) καθώς και άλλα παρεμφερή ζητήματα, είναι αυτά που θα καθορίσουν εν πολλοίς και την απόφαση του καθενός ξεχωριστά σε ποιον θα εμπιστευτεί τα ηνία της χώρας για τα επόμενα πέντε χρόνια. 

Και για να υπάρχει ένα έστω υποσχόμενο πλαίσιο υλοποίησης των πιο πάνω -ή έστω ελπίδας υλοποίησης- το άτομο που θα επιλεχθεί για το ύπατο αξίωμα του τόπου πρέπει να εμπνέει εμπιστοσύνη, πρέπει να «ξέρει τι του γίνεται οικονομικά», δεν πρέπει να διακατέχεται από ιδεολογικά σύνδρομα και πρέπει να είναι ευθυγραμμισμένος με την αγορά και το παζάρι. 

Όσο πιο ευθυγραμμισμένος/η είναι ο/η Πρόεδρος με την αγορά, τόσο πιο πολλές οι πιθανότητες μας ως κοινωνία να ευημερήσουμε. Να αναπτυχθούμε οικονομικά.  

Οι οικονομικοί πειραματισμοί απαγορεύονται. Αν αυτοί μπορούν να δικαιολογηθούν για άλλα μείζονα θέματα ως «πολιτικοί ελιγμοί», στην Οικονομία δεν συγχωρούνται. Θα έρθει ο λογαριασμός. Και ο λογαριασμός πληρώνεται ομαδικώς. Από όλους μας. Όπως και παλαιότερα… 

Η προεκλογική για τις Προεδρικές 2023 άρχισε νωρίτερα αυτή τη φορά-λόγω της μη ύπαρξης των Δημοτικών Εκλογών-. Συνεπώς ας είμαστε προετοιμασμένοι. Θα ακούσουμε πελλάρες, βαρύγδουπες δηλώσεις και υποσχέσεις. Ωστόσο η ουσία και το κύριο ερώτημα θα παραμένει: Σε ποιον θα εμπιστευτούμε πέντε χρόνια την οικονομική μας πορεία; Ως κράτος και ως πρόσωπα;