Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΓΑΠΙΟΥ

Έφη, Αλεξία, Μαρία, Μαρίνα, Νατάσα, Θέα, Ελένη, Τζώρτζια, Κατερίνα, Αντιγόνη, Μαρία, Ελένη, Λεϊλά, Χρυσελπίδα, Μαρία, Άντζελα, Μισιέλ και Λεώνη, ελπίζω να πήρατε το μάθημα σας. Εδώ είναι Κύπρος, δεν είναι Φινλανδία, Ιρλανδία, Κροατία, Μάλτα, Σουηδία, Λιθουανία. 

Δεν είναι ούτε Νεπάλ, Ναμίμπια, Μαυρίκιος, Μπανγκλαντές, Νησιά Μάρσιαλ, Αργεντινή, Νέα Ζηλανδία. 

Εδώ είναι Κύπρος. Και στην Κύπρο κουμάντο κάνουμε εμείς. Οι άντρες. 

Καμιά από σας δεν άξιζε ένα-δύο σταυρούς παραπάνω. Καμιά από σας δεν άξιζε να είναι Ευρωβουλευτής. Η θέση σας είναι εδώ, στην Κύπρο. 

Εκτός από υποκριτικό, θα ήταν και ρατσιστικό να σας ψηφίσουμε μόνο και μόνο επειδή είστε γυναίκες. Στις εκλογές ψηφίζουμε τους άξιους και τους ικανούς. Έτυχε να είναι γένους αρσενικού. Θα μπορούσε να ήταν γένους… ουδέτερου. Η ψήφος είναι όπως τη Δικαιοσύνη. Θεότυφλη. Ενίοτε και.. θεόμουρλη. 

Κι αν είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρώπη που δεν έχει γυναίκα εκπρόσωπο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, δεν φταίμε εμείς! Δεν μας περίσσεψαν «δανεικές ψήφοι». Τις δώσαμε αλλού.

Κυρίες μου, να το επαναλάβουμε για να το εμπεδώσουμε: εδώ είναι Κύπρος. Εδώ τις γυναίκες δεν τις θέλουμε στα πόδια μας και στην πολιτική. Τις θέλουμε για πλύσιμο – σιδέρωμα, σκούπισμα – καθάρισμα, μαγείρεμα – σερβίρισμα, κομπάρσους στο δικό μας θίασο. Και αν μας προέκυψαν οι Ζέτα-Βασιλική-Μαριέλλα-Χριστιάνα-Άννα-Σκεύη-Ελένη-Ευανθία και Ειρήνη είναι απλά για να επιβεβαιώσουν τον κανόνα. Το 51% είναι μειονότητα. Γιατί εδώ είναι Κύπρος. Πάρτε το απόφαση! 

Γι’ αυτό, Έφη, Αλεξία, Μαρία, Μαρίνα, Νατάσα, Θέα, Ελένη, Τζώρτζια, Κατερίνα, Αντιγόνη, Μαρία, Ελένη, Λεϊλά, Χρυσελπίδα, Μαρία, Άντζελα, Μισιέλ και Λεώνη, ελπίζω να πήρατε το μάθημα σας. Την επόμενη φορά κατεβείτε ξανά! Και ξανά! Ξανά! Ξανά… Μέχρι να πάρετε αυτό που σας ανήκει δικαιωματικά. Το 50% συν ένα. 

Ο δρόμος σας είναι μακρύς. Κάνατε 2-3 βήματα μπροστά, αλλά σας μένουν μερικές χιλιάδες μέτρα ακόμα. Θα τα καλύψετε γιατί δεν είστε μόνες. Είστε το 50% συν. Θα το καλύψετε επειδή μας αξίζει ένα μέλλον γένους θηλυκού! Και μόνο για αυτή την προσπάθεια, σας ευχαριστούμε.

Υστερόγραφο: Μπορούμε να συνεχίσουμε να ζούμε στον πολιτικό μας μεσαίωνα ή μπορούμε να προχωρήσουμε με ποσοστώσεις. Όπως έκαναν οι… οπισθοδρομικές σκανδιναβικές χώρες τη δεκαετία του ’70. Να κάνουμε χώρο. Για τις γυναίκες. Επειδή το αξίζουν.  

Υστερόγραφο (2): Στην Ελλάδα, που μετρούν ακόμα σταυρούς, εκλέγηκε από προχθές Ευρωβουλευτής ο γιατρός Στέλιος Κυμπουρόπουλος, ετών 34. Κανονικά αυτό θα έπρεπε να ήταν αρκετό και να μην χρειαζόταν να αναφέρουμε ότι νέος Ευρωβουλευτής είναι καθηλωμένος σε αναπηρικό αμαξίδιο και προεκλογικά είχε να αντιμετωπίσει τις χυδαίες επιθέσεις του αν. υπουργού Υγείας της κυβέρνησης Τσίπρα. Είναι τιμή για την Ελλάδα να την εκπροσωπεί ο Στέλιος Κυμπουρόπουλος. Στο διαδίκτυο θα βρείτε πολλά αφιερώματα για τη ζωή του, ξεχωρίζει το ντοκιμαντέρ με τίτλο «Με λένε Στέλιο». Μπορείτε να το δείτε εδώ. Αξίζει. Γιατί αυτούς τους ανθρώπους τους θέλουμε στην Πολιτική. Μπροστάρηδες...