Αν κάποιος θέλει να εκνευρίσει πολιτικά το ΑΚΕΛ στο κυπριακό, ίσως να μην έχει καλύτερο τρόπο από το να αντιγράψει αυτά τα επτά tweets των τελευταίων ημερών του Νικόλα Παπαδόπουλου…
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ Twitter: @tsangarisp
Η πολιτική απορία
Ο λόγος που προκύπτει αυτή η απορία είναι η εξής πολιτική εξίσωση: Γίνεται να έχει ήδη αρχίσει το ΑΚΕΛ να συζητά στις ομάδες βάσεις του για ενδεχόμενη συνεργασία με το ΔΗΚΟ (και γιατί όχι με υποψήφιο τον ίδιο τον Νικόλα Παπαδόπουλο) και ο Νικόλας Παπαδόπουλος εδώ και πέντε μέρες να μην έμεινε αναφορά -που αποτελεί για το ΑΚΕΛ κόκκινο πανί- για το Κυπριακό που να μην την έκανε; Αλλιώς: Δηλαδή το ΑΚΕΛ από την μια προσπαθεί να ‘μετρήσει’ αντιδράσεις εντός της βάσης του για τον Νικόλα, και ο Νικόλας από την άλλη τους προκαλεί;
Αυτό προκαλεί τουλάχιστον απορία. Και ευλόγως μπορεί να διερωτηθεί κάποιος ‘μπας και ο Νικόλας δεν θέλει να τύχει στήριξη από το ΑΚΕΛ;’ Ή μήπως ο Νικόλας φοβούμενος ότι ενδεχομένως τελικά το ΑΚΕΛ να τον στηρίξει ως υποψήφιο της Δημοκρατίας προτρέχει να στείλει μηνύματα πανταχόθεν ότι δεν πρόκειται να ‘προδώσει’ τις θέσεις του στο κυπριακό ‘ασχέτως αν με στηρίξει το ΑΚΕΛ’;
Όποιο όμως και από τα δυο να συμβαίνει, το θέμα είναι προβληματικό. Διότι αν ακόμη συμφωνία δεν έγινε, αν ακόμη ούτε καν τα προκαταρτικά δεν έγιναν, και ο καθένας από τα δυο μέρη (ΑΚΕΛ και Νικόλας) προσπαθεί να εμφανιστεί ως ‘αμετακίνητος’ από τις θέσεις του, τότε το αποτέλεσμα θα είναι ξεκάθαρο: No deal!
Όμως δια του λόγου το αληθές, ακολουθούν 7 αναρτήσεις του Νικόλα Παπαδόπουλου (στο twitter) από τις 12 έως και τις 17 Φεβρουαρίου 2022. Να τα δούμε και να επανέλθουμε:
17/2/22
Όσο η Τουρκία βλέπει ότι δεν υπάρχουν αντιδράσεις στην πολιτική της, δεν θα σταματήσει. Η πολιτική της επιδίωξης κόστους έναντι της Τουρκίας είναι σωστή, το ζήτημα ο τρόπος με τον οποίο θα την φέρουμε εις πέρας.
16/2/22
Για να υπάρξει λύση στο Κυπριακό, με βάση τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών και των συμφωνιών υψηλού επιπέδου, όπως λέμε ότι θέλουμε όλοι, τότε θα πρέπει η Τουρκία να κάνει υποχωρήσεις. Χωρίς αυτές τις υποχωρήσεις της Τουρκίας δεν θα έχουμε λύση αλλά συνθηκολόγηση.
16/2/22
Πάγωμα των χρηματοδοτήσεων της Τουρκίας, κυρώσεις για τη χρήση του παράνομου αεροδρομίου της Τύμβου, αξιοποίηση ευκαιριών για βέτο, είναι μερικές από τις προτάσεις που περιλαμβάνονται στη Νέα Στρατηγική του ΔΗΚΟ για το Κυπριακό.
15/2/22
Μέσα στην απογοήτευσή τους για το τέλμα στο Κυπριακό, αυξάνονται από τη μία εκείνοι που θέλουν να τα δώσουμε όλα «για να τελειώνουμε». Κι από την άλλη εκείνοι που θέλουν τείχος: «Εκείνοι απ’ εκεί, εμείς απ’ εδώ». Και οι δυο αυτές προσεγγίσεις είναι λάθος.
15/2/22
Το να λέμε ότι δεν μπορούμε να τα βάλουμε με την Τουρκία λόγω μεγέθους δεν αποτελεί λύση και δεν οδηγεί σε λύση. Το ζήτημα είναι να διαμορφώσουμε στρατηγική για να αντιμετωπίσουμε τις επιδιώξεις της, παρά τη διαφορά μεγέθους.
14/2/22
Πολιτική ισότητα σημαίνει ένα λειτουργικό κράτος που δεν θα καταρρεύσει όπως κατέρρευσε το κράτος του ’60 με τα #βέτο των Τουρκοκυπρίων. Διότι η παράλυση οδηγεί στη διάλυση και αυτό θα επιδιώξει η #Τουρκία
12/2/22
Ο πρόεδρος Αναστασιάδης στο Κραν Μοντανά έδωσε την εκ περιτροπής προεδρία, έδωσε τη μία θετική ψήφο στο υπουργικό συμβούλιο, την παραμονή των εποίκων, το περιουσιακό, τα δικαιώματα των τούρκων υπηκόων ως να είναι ευρωπαίοι πολίτες. Και στο τέλος η Τουρκία εισέπραξε συγχαρητήρια.
Αν κάποιος θέλει να εκνευρίσει πολιτικά το ΑΚΕΛ στο κυπριακό, ίσως να μην έχει καλύτερο τρόπο από το να αντιγράψει αυτά τα επτά tweets των τελευταίων ημερών του Νικόλα Παπαδόπουλου. Το κάθε ένα «κτυπά» του ΑΚΕΛ και σε «διαφορετικό σημείο» ενώ κάποιος θα μπορούσε να υποστηρίξει πως το περιεχόμενο αυτών των επτά tweets αποτελούν και σημαντικό λόγο όχι μόνο να μην υποστηρίξει το ΑΚΕΛ τον Νικόλα Παπαδόπουλο αλλά ούτε καν να συνομιλήσει μαζί του, αφού καταδεικνύουν χάος μεταξύ των θέσεων του ΑΚΕΛ και του ΔΗΚΟ στο κυπριακό.
Ακόμη και μόνο το tweet της 12ης Φεβρουαρίου 2022 να βάλει κάποιος ‘κάτω’ καταφαίνεται πως οι θέσεις ΑΚΕΛ – Νικόλα είναι από την Δύση στην Ανατολή. Ο μεν Νικόλας κατηγορεί τον Νίκο Αναστασιάδη για το Κραν Μοντανά ότι τα έδωσε σχεδόν όλα στην Τουρκία, το δε ΑΚΕΛ κατηγορεί τον Νίκο Αναστασιάδη πως έπρεπε να έδιδε περισσότερα και λόγω του πείσματός του για την κατάργηση των Τουρκικών εγγυήσεων κατέρρευσαν οι συνομιλίες. Και αυτοί οι δυο πάνε για συμμαχία; Αν μιλάμε για συμμαχία θέσεων και αρχών μόνο ένας πολιτικά αδαής θα μπορούσε να ‘βλέπει’ πιθανότητα σύναψης συμμαχίας μετά και από αυτά. Αν μιλάμε για συμμαχία χωρίς ‘αρχή, μέση και τέλος’, για συμμαχία πολιτικού περιπαιξίματος δηλαδή, τότε ναι, υπάρχει η δυνατότητα αυτή…
Υ.Γ.: Άσχετο και σχετικό: Στέφανε, το γοργόν και χάριν έχει…
