Το κυπριακό εδώ και δεκαετίες βρίσκεται σε ένα κύκλο χωρίς τέλος, πότε με εικονική προοπτική και πότε με εικονική στασιμότητα…
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ Twitter: @tsangarisp
Δεν είναι η πρώτη φορά που σημειώνουμε τον παραλογισμό επί του κυπριακού προβλήματος. Ένας παραλογισμός που συνεχίζεται για δεκαετίες αλλά ουδείς θέλει να τον αντικρίσει και να τον αντιμετωπίσει. Το κυπριακό μοιάζει ωσάν να βρίσκεται σε τροχιά ενός κύκλου και επαναλαμβάνεται. Και ενώ εμείς θεωρούμε, έχουμε την ψευδαίσθηση ότι βρίσκεται σε ευθεία και κάποτε θα φτάσουμε στην άκρη / τέλος της -μέσω λύσης- κάθε φορά επιβεβαιώνεται ότι τελικά το κυπριακό τέθηκε σε κυκλική τροχιά, η οποία δεν έχει ούτε άκρη, ούτε τέλος, ούτε έξοδο.
Το αστείο ή καλύτερα γελοίο της όλης υπόθεσης είναι πως κάθε φορά -η εκάστοτε αντιπολίτευση συνήθως- βρίσκει ότι το λάθος για την μη κατάληξη σε λύση είναι στην ελληνοκυπριακή πλευρά. Και ενώ για παράδειγμα στήθηκε ένα σκηνικό κατά του Νίκου Αναστασιάδη ότι εξ υπαιτιότητας δικής του ναυάγησε το ενδεχόμενο λύσης στο Κραν Μοντανά, όλοι αυτοί που κατηγορούσαν τον Νίκο Αναστασιάδη έχει δυο χρονιά που κάθε φορά σιωπούν όταν η επανέναρξη του διαλόγου δεν αρχίζει ξεκάθαρα εξ υπαιτιότητας της Άγκυρας ή/και της Τουρκοκυπριακής πλευράς. Η στήλη σημείωνε από τα τέλη του 2018 και αρχές του 2019 ότι η Άγκυρα δεν επιθυμούσε επανέναρξη του διαλόγου τουλάχιστον πριν τις ευρωεκλογές του Μαΐου 2019 και μετέπειτα πριν τον Οκτώβριο του 2019 και μετέπειτα μετά τις εκλογές των κατεχομένων που αρχικώς ήταν προγραμματισμένες για τον Απρίλιο του 2020. Οι εκλογές των κατεχομένων μεταφέρθηκαν -λόγω Covid19- για τον Οκτώβριο 2020.
Την ίδια ώρα η Άγκυρα οξύνει το κλίμα στην Ανατολική Μεσόγειο με διεκδικήσεις και μέσω της συμφωνίας για ΑΟΖ με Λιβύη θέλει να «διεμβολίσει» και την ελληνική ΑΟΖ ενώ οι προσπάθειές της για γκρίζες ζώνες στην κυπριακή ΑΟΖ συνεχίζονται.
«Τον Οκτώβριο, οι Τουρκοκύπριοι θα πάνε στις κάλπες και, εάν ο Μουσταφά Ακιντζί επανεκλεγεί ηγέτης, οι συνομιλίες μπορούν σίγουρα να επαναληφθούν», δήλωσε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης την 6η Ιουνίου 2020 σε συνέντευξή του στο Politico.
Δεν ξέρω γιατί ο Πρόεδρος Αναστασιάδης εμφανίζεται τόσο βέβαιος ότι «οι συνομιλίες σίγουρα μπορούν να επαναληφθούν» εάν εκλεγεί ο Μουσταφά Ακκιντζί. Δηλαδή, έστω και να εκλεγεί ξανά ο Μουσταφά Ακκιντζί, η Άγκυρα μέχρι τον Οκτώβριο του 2020 θα αλλάξει πρόθεση για τις διεκδικήσεις της στην κυπριακή αλλά και ελληνική ΑΟΖ; Ή μήπως θα εντείνει τις επιθετικές της βλέψεις; Ή μήπως η Άγκυρα εάν επαναρχίσουν οι διαπραγματεύσεις στο κυπριακό θα αναιρέσει τους χάρτες που σχεδίασε με την Τουρκική ΑΟΖ αλλά και με την ΑΟΖ της «ΤΔΒΚ», οι οποίοι χάρτες -ΚΑΙ οι δυο- παραβιάζουν τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας; Ή μήπως πάλι η Άγκυρα θα σταματήσει τις διεκδικήσεις της στην Κυπριακή ΑΟΖ αλλά θα συνεχίσει τις διεκδικήσεις της στην Ελληνική ΑΟΖ;
Και υπό όλα αυτά θα επαναρχίσουν οι συνομιλίες; Και με ποια προοπτική; Ακόμη και αν η Άγκυρα «φριζάρει» τις επιθετικές της κινήσεις στην Μεσόγειο, θα υπάρξει προοπτική κατάληξης σε λύση; Θα αποδεχτεί η Άγκυρα λύση χωρίς Τουρκικές Εγγυήσεις και στρατό στην ενωμένη Κύπρο; Ή θα αποδεχτεί η δική μας πλευρά την αξίωση των Τουρκοκυπρίων για να έχουν μια θετική ψήφο σε όλες τις αποφάσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας ακόμη και σε αυτές που δεν θα αφορούν το τ/κ κρατίδιο;
Και επανερχόμαστε στην αρχική μας σημείωση. Το κυπριακό δεν βρίσκεται σε ευθεία γραμμή. Βρίσκεται σε ένα κύκλο και η πορεία του επαναλαμβάνεται κάποτε με εικονική προοπτική και κάποτε με εικονική στασιμότητα.
Αν θεωρήσουμε ότι η πορεία του κυπριακού είναι ουσιαστικά η επιδιωκόμενη μορφή λύσης, τότε συμπερασματικά για να μπορέσουμε να εξέλθουμε του κύκλου και να φτάσουμε σε κατάληξη, λύση έχουμε δυο επιλογές:
Είτε «να σπάσουμε τον κύκλο», επανεξετάζοντας τα «θέλω» μας και τις «κόκκινες γραμμές» μας με κίνδυνο κατάληξης σε μια λύση τουρκικών προδιαγραφών,
Είτε να αλλάξουμε την επιδιωκόμενη μορφή λύσης και να θέσουμε το κυπριακό σε μια άλλη πορεία, όχι κυκλική αυτή τη φορά αλλά σε ευθεία, ώστε να έχει ένα τέλος.
Ωστόσο και τα δυο, και οι δυο επιλογές αυτές, προϋποθέτουν ένα βασικό στοιχείο: Να ξέρουμε τι θέλουμε και να τολμούμε. Ξέρουμε; Τολμούμε; Τα τελευταία 46 χρόνια έδειξαν πως ούτε το ένα διαθέτουμε ούτε το άλλο.
Προτιμούμε να συνεχίσουμε να ζούμε την αδρεναλίνη της πορείας του κύκλου και ας μην καταλήγουμε πουθενά… Άλλωστε σε αυτό συνηθίσαμε…
