Η ψυχρή πολιτική λογική λοιπόν λέει πως ναι μεν ο Ζελένσκι θα υποστηρίξει τα συμφέροντα της χώρας του αλλά την ίδια ώρα, αφού επικαλείσαι το δίκαιο, το δίκαιο αυτό να ισχύει για όλους. Αν δεν είναι δίκαιο να κατέχει η Τουρκία μέρος της Κύπρου, όπως δεν είναι δίκαιο να κατέχει η Ρωσία μέρος της Ουκρανίας, τότε οφείλεις να το πεις. Διότι ακριβώς επ’ αυτού επιχειρηματολογείς και εσύ ο ίδιος. Αν αρχίσεις να ‘νερώνεις’ το δίκαιο με επιχειρήματα του τύπου ‘μα η Τουρκία προστατεύει τους Τουρκοκύπριους γι αυτό και κρατάει εδάφη’ (όπως λέει η Τουρκία) τότε το αντιεπιχείρημα θα είναι ‘μα και η Ρωσία προστατεύει τους Ρωσόφωνους γι αυτό και θέλει να κρατάει εδάφη’ (όπως λέει η Ρωσία).
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ Twitter: @tsangarisp
Τελικά ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι
Και λέω «αποφάσισε», διότι ήταν ομολογουμένως μια δύσκολη κατάσταση διαχείρισης από πλευράς της Ουκρανίας. Η Κύπρος έζησε το 1974 το δράμα που ζει τώρα η Ουκρανία, έζησε την φρίκη του πολέμου, έζησε και ζει την προσφυγιά, έζησε και ζει μέχρι σήμερα την κατοχή. Η Κύπρος, όπως και η Ουκρανία τώρα, δέχτηκε εισβολή από γείτονα χώρα της, πολλαπλάσια μεγαλύτερη και ισχυρότερη της, ενώ η Κύπρος έχασε και το 34% των εδαφών της, τα οποία μέχρι σήμερα παραμένουν κατεχόμενα από την Τουρκία.
Και το πρόβλημα του Ζελένσκι ήταν και είναι ακριβώς αυτό: Πώς και τι θα έλεγε στην Κύπρο, αφού ο ίδιος προσμετρά στην Τουρκία, στον εισβολέα και κατακτητή της Κύπρου. Αφού ο ίδιος θεωρεί την Τουρκία σύμμαχο της Ουκρανίας και μάλιστα την θέλει και ως Εγγυήτρια Χώρα της ανεξαρτησίας και της ουδετερότητας της Ουκρανίας; Τώρα, πώς γίνεται αυτό, αφού η Τουρκία είναι η μόνη χώρα μέλος του ΝΑΤΟ που δεν εφάρμοσε τις κυρώσεις κατά της Μόσχας, αφού η Άγκυρα συνεχίζει να συνεργάζεται με την Μόσχα, αφού η Κωνσταντινούπολη έγινε «σταθμός διέξοδος» Ρώσων ολιγαρχών και ρωσικών επιχειρήσεων και ρωσικών κεφαλαίων μετά τις κυρώσεις της Δύσης κατά της Ρωσίας… Όλα αυτά βεβαίως είναι θέματα που αφορούν την Ουκρανία και τον Πρόεδρο της να τα λύσει και να τα εξηγήσει, πώς δηλαδή ενώ ζητά από όλες τις χώρες αυστηρότερες κυρώσεις κατά της Μόσχας, την ίδια ώρα όχι μόνο δεν τολμά να πει λέξη στην Τουρκία (η οποία δεν εφαρμόζει τις κυρώσεις) αλλά την θέλει και ως Εγγυήτρια. Οξύμωρο.
Όπως και να έχει, ο Ζελένσκι αποφάσισε να μιλήσει αλλά δεν τόλμησε τελικά να πει -όπως αναμενόταν- έστω και μισή λέξη -ούτε καν έμμεσα- για το δράμα της Κύπρου, το οποίο προσομοιάζει με το δράμα της χώρας του. Πολλοί, στην προσπάθεια τους να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, θεωρούν αυτή την απαίτηση από πλευράς Κύπρου έως και παράλογη (!) ‘Μα ο άνθρωπος βρίσκεται σε πόλεμο και μας κακοφάνηκε επειδή δεν είπε για εμάς;’ Ή ‘μα ο Ζελένσκι ήρθε να μιλήσει για την χώρα του, όχι για την χώρα μας’. Και διάφορα άλλα επιχειρήματα που μόνο αν είσαι πολιτικός τενεκές μπορείς να τα λες… ευτυχώς τα επιχειρήματα αυτά δεν ειπώθηκαν από πολιτικούς αλλά από διάφορους πολίτες, οι οποίοι αυτοί δικαιολογούνται να τα λένε αφού μάλλον αντιμετωπίζουν το όλο ζήτημα με ‘συναίσθημα’ αντί με την ‘ψυχρή πολιτική λογική’ και θεωρούν πως αν ασκήσουν κριτική για μια λάθος τακτική του Ζελένσκι αυτόματα μετατρέπονται σε ‘πουτινάκια’.
Η ψυχρή πολιτική λογική λοιπόν λέει πως ναι μεν ο Ζελένσκι θα υποστηρίξει τα συμφέροντα της χώρας του αλλά την ίδια ώρα, αφού επικαλείσαι το δίκαιο, το δίκαιο αυτό να ισχύει για όλους. Αν δεν είναι δίκαιο να κατέχει η Τουρκία την Κύπρο, όπως δεν είναι δίκαιο να κατέχει η Ρωσία μέρος της Ουκρανίας, τότε οφείλεις να το πεις. Διότι ακριβώς επ’ αυτού επιχειρηματολογείς και εσύ ο ίδιος. Αν αρχίσεις να ‘νερώνεις’ το δίκαιο με επιχειρήματα του τύπου ‘μα η Τουρκία προστατεύει τους Τουρκοκύπριους’ τότε το αντιεπιχείρημα θα είναι ‘μα και η Ρωσία προστατεύει τους Ρωσόφωνους’.
Η ψυχρή πολιτική λογική λέει επίσης πως δεν νοείται να μιλάς σε όλα τα Κοινοβούλια και να ψάχνεις προηγούμενους πολέμους στην κάθε χώρα ώστε να τους παραλληλίσεις με την εισβολή στην Ουκρανία ώστε να κάνεις τον ακροατή να αισθανθεί το δράμα του λαού της Ουκρανίας αλλά όλως περιέργως στην Κύπρο να το αποφεύγεις. Στην Κύπρο που το πρόβλημα ακόμη υφίσταται (!) «π.χ. στην Γερμανία έγινε αναφορά για το τείχος του Βερολίνου και την διαίρεση της Γερμανίας παραλληλίζοντας το με την προσπάθεια διαίρεσης της Ουκρανίας από τη Ρωσία. Όταν απευθύνθηκε στην Μεγάλη Βρετανία ο Ουκρανός πρόεδρος είχε κάνει αναφορά για την μάχη για αντιμετώπιση της Γερμανικής εισβολής παραλληλίζοντας ξανά με την Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Σε ένα άλλο παράδειγμα, ο Ζελένσκι κατά την ομιλία του στην Ισπανία έκανε αναφορά για τον γνωστό πίνακα του Πικάσο την Γκουέρνικα για τις καταστροφές και τις σφαγές κατά την διάρκεια του Ισπανικού εμφυλίου πολέμου παραλληλίζοντας το με αντίστοιχες σφαγές που έγιναν στις πόλεις της Ουκρανίας», είπε επ’ αυτού ο Διεθνολόγος Χαράλαμπος Χρυστοστόμου τις προάλλες στην εκπομπή Offsite on Air.
Το χειρότερο όμως δεν είναι πως ο Ζελένσκι εμφανίστηκε με ύφος ωσάν να μας «έδιδε οδηγίες» ποιες άλλες 4 ενέργειες αναμένει να κάνουμε ως Κύπρος κατά της Ρωσίας αλλά ότι την ώρα που η Πρόεδρος της Βουλής αναφέρθηκε στην εγγυήτρια Τουρκία που εισέβαλε στην Κύπρο και κατέχει την μισή Κύπρο μέχρι σήμερα, διακόπηκε η σύνδεση (λόγω ‘τεχνικού λάθους’ (!) – μας είπε μετέπειτα η Ουκρανική Πρεσβεία – πάλι καλά που παραδέχθηκαν ότι το ‘τεχνικό λάθος’ ήταν δικό τους διότι διάφοροι φωστήρες άρχισαν να λένε και να γράφουν πως ίσως να ήταν και σκοπιμότητα από δικής μας πλευράς) και ο Ζελένσκι εξαφανίστηκε…
Πάντως η Ουκρανική Πρεσβεία λέει πως ο Ουκρανός Πρόεδρος θα τοποθετηθεί γραπτώς στα όσα είπε η Πρόεδρος της Βουλής… Για να δούμε. Ελπίζουμε ότι έστω και εκ των υστέρων θα καταδικάσει την παράνομη κατοχή εδάφους της Κύπρου από την Τουρκία…
Υγ. Στον τίτλο υπάρχει σκόπιμα η λέξη «και». Διότι ακριβώς το ότι ΚΑΙ για τον Ζελένσκι «ζύγισε» περισσότερο η Τουρκία απ’ ότι η Κύπρος, δεν έγινε η διαφορά από τον Ουκρανό Πρόεδρο συγκριτικά με την Ρωσία, για την οποία πάντοτε ζύγιζε περισσότερο η Τουρκία απ’ ότι η Κύπρος.
