«Το αγόρι ξύπνησε τρομαγμένο για ακόμη μια φορά. Αλήθεια πόσες φορές δεν είχε ξυπνήσει τα τελευταία χρόνια από τον θόρυβο που σκοτώνει;
Τον άκουγε ξανά και ξανά. Τα βράδια στην αρχή. Μετά και κατά τη διάρκεια της μέρας.
Από τότε που θυμόταν τον εαυτό του αυτό τον ήχο άκουγε. Στην αρχή δεν ήξερε πως ο θόρυβος μπορούσε να σκοτώσει. Μετά το είδε με τα μάτια του. Δεν έκλαψε. Για τι απ΄ όλα να πρωτοκλάψει;
Προσπάθησε να τον απομονώσει στο μυαλό του για να μην τον ακούει. Για να μην τρομάζει. Για να μην λυπάται.
Δοκίμασε να ακούσει άλλους ήχους. Τα πουλιά που πετούσαν στον καπνισμένο ουρανό. Τα λουλούδια που αγωνίζονταν να φυτρώσουν στο καμένο χώμα. Τα παιδιά που προσπαθούσαν να παίξουν. Δεν τα κατάφερε.
Μια μέρα του έφεραν ένα ζευγάρι πάνινα παπούτσια. Ήταν αστραφτερά. Λευκά.
Τα φόρεσε βιαστικά. Έτσι του είπαν πως έπρεπε να κάνει.
Να τα φορέσει βιαστικά και να αρχίσει να τρέχει. Στο σκοτάδι. Προς τη θάλασσα. Έπρεπε να φύγει για να γλιτώσει από τον ήχο που σκοτώνει.
Δεν καταλάβαινε τίποτα. Γιατί ο μπαμπάς δεν τον κρατούσε από το χέρι την ώρα που έτρεχε; Και η μαμά; Γιατί δεν ξύπνησε ποτέ;
Του είπαν να τρέξει δυνατά και έτρεξε. Πάντα έκανε εκείνο που έπρεπε. Τα λευκά του πάνινα παπούτσια άστραφταν στο σκοτάδι και του έδειχναν τον δρόμο. Εκείνα φαίνονταν να ξέρουν. Λες και είχαν ξανακάνει τη διαδρομή μέχρι την θάλασσα.
Μπήκε στην βάρκα μαζί με τόσους άλλους. Δεν ήξερε κανένα. Δεν είχε σημασία. Ο ήχος που σκοτώνει είχε πάψει.
Τα κύματα τον νανούρισαν. Έβλεπε τα λευκά του πάνινα παπούτσια να λάμπουν στο φεγγαρόφωτο. Ήταν λες και του έκλειναν το μάτι.
Ταξίδευαν μέρες πολλές. Δεν μπορούσε να τις μετρήσει. Ίσως μόνο με την πείνα και την δίψα του.
Μέχρι που τα πάνινα παπούτσια του βρήκαν ξανά χώμα για να βαδίσουν. Η μέρα ήταν φωτεινή. Ο ήλιος έλαμπε. Ο ουρανός δεν ήταν καπνισμένος. Η γη δεν ήταν καμένη. Άκουσε τα πουλιά, τα λουλούδια, τα παιδιά.
Ακολούθησε τα πάνινα παπούτσια. Τα ακολουθούσε πάντα. Και εκείνη τη μέρα και τις μέρες που ήρθαν.
Τώρα πια είχε ένα κανονικό ζευγάρι παπούτσια. Ρούχα καθαρά. Φαγητό. Πήγαινε στο σχολείο και είχε αρχίσει να μαθαίνει αυτή την καινούρια γλώσσα.
Τα πάνινα παπούτσια χαμογελούσαν στο ράφι. Αστραφτερά και λευκά. Ο ήχος που σκοτώνει είχε σωπάσει.
Για πάντα;»
Πώς αλήθεια αποκτούν τα παιδιά με μεταναστευτική βιογραφία πέρα από βασικές διαπροσωπικές επικοινωνιακές δεξιότητες τις πιο σύνθετες εκείνες γλωσσικές δεξιότητες που απαιτεί η φοίτηση στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο όσο και η αποτελεσματική και πετυχημένη επαγγελματική δραστηριοποίηση;
Απαιτείται σαφέστατα ένα πολυεπίπεδο πλαίσιο δράσης αφού σαφέστατα η Γλώσσα διδάσκεται και μέσα από τα διάφορα γνωστικά αντικείμενα, πέρα από τη διδασκαλία της αυτόνομα.
Όταν οι λέξεις αποκτούν περιεχόμενο και νοηματοδοτούνται στη βάση πολλαπλών πεδίων τότε το συνδυαστικό αποτέλεσμα είναι πιο δυναμικό
Ως Κυπριακός Σύνδεσμος Παιδικού Νεανικού Βιβλίου θεωρούμε πως η Λογοτεχνία μπορεί πολύ αποτελεσματικά να υποστηρίξει το μοντέλο Συνδυασμένης διδασκαλίας Γλώσσας-Περιεχομένου. Πρέπει να τονίσουμε στο σημείο αυτό τον ρόλο τον οποίο διαδραματίζει η λογοτεχνία στην κατάκτηση της εγγραμματοσύνης. Τα παιδιά μαθαίνουν αποτελεσματικά τη γλώσσα μέσα από ακούσματα ενδιαφερόντων λογοτεχνικών κειμένων. Με όχημα την ιστορία τα παιδιά έχουν την ευκαιρία να μάθουν τη γραμματική, το συντακτικό και το λεξιλόγιο της γλώσσας.
Το διάβασμα λογοτεχνικών βιβλίων με εικόνες βοηθά στην πρόσκτηση νέων λέξεων. Ο εμπλουτισμός του λεξιλογίου σημαίνει αφαιρετική σκέψη, βελτιωμένη έκφραση και αποτελεσματικότερη επικοινωνία. Μελέτες έδειξαν ότι όταν τα παιδιά εκτίθενται σ΄ όλα τα είδη ενδιαφέρουσας λογοτεχνίας, σε κάθε στάδιο της σχολικής τους ζωής, αυξάνουν σημαντικά τις ικανότητες της γραπτής τους έκφρασης.
Να αγαπήσουμε τη λογοτεχνία. Να πεινούμε πάντα για λέξεις. Να βάλουμε τα βιβλία στη ζωή μας. Γιατί τα βιβλία είναι το σπίτι και το ταξίδι μας. Γιατί τα βιβλία είναι η ελευθερία μας.
Γινόμαστε όλοι κοινωνοί καθημερινά ιστοριών φυγής και ξεριζωμού. Ιστοριών αποξένωσης και απομόνωσης. Αιτίες ο πόλεμος, το καθεστώς, η φτώχια, η αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής. Και γίνεσαι πρόσφυγας, γίνεσαι μετανάστης…
Mια ανοικτή αγκαλιά να τους υποδεχτούμε.
Θεσμοί υποστηρικτικοί.
Δομές που δεν θα μετατρέπονται σε γκέτο.
Μπορούμε να κάνουμε τη διαφορά στη ζωή τους
Καλωσορίσατε. Εδώ θα βρείτε μια καινούρια πατρίδα
Υπογραφή
Ρομπέν των Χαμένων Θαυμάτων
Υ.Γ.: Επιστημονικό Συνέδριο «Πολυγλωσσικές Ταυτότητες και Γραμματισμοί Προσφύγων και Μεταναστών: Η Συνδυασμένη Εκμάθηση Γλώσσας και Περιεχομένου».
Οργανώθηκε από την Παγκύπρια Οργάνωση Προώθησης Γραμματισμού, το Πανεπιστήμιο Λευκωσίας, το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Μετανάστευσης Κύπρου, το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Κύπρου και τον Κυπριακό Σύνδεσμο Παιδικού Νεανικού Βιβλίου, στις 8 Απριλίου 2023.
