…Αν εξαιρέσουμε αυτές τις δυο Μεταρρυθμίσεις (οι οποίες είπαμε, ακόμη θέλουν πολλά για να λεχθεί ότι ολοκληρωθήκαν), απ’ εκεί και πέρα το χάος. Την Μεταρρύθμιση της Δημόσιας Υπηρεσίας, ξεχάστε την. Ακόμη ζούμε «στην εποχή του κλητήρα», των «φακέλων», του «αρχείου» και «του φαξ».
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ Twitter: @tsangarisp
Κλείνουν σε λίγες μέρες οχτώ (!) χρόνια διακυβέρνησης Νίκου Αναστασιάδη. Μια εκλογή, η οποία το 2010 φαινόταν απίθανη, τόσο απίθανη που αν τα στοιχηματικά γραφεία «έπαιζαν» τις εκλογές, μια εκλογή Αναστασιάδη είτε το 2013 είτε το 2223 θα πλήρωνε κέρδη 1 ευρώ προς 100,000 ευρώ. Η τόσο ανάποδη, αποτυχημένη και πετσοκομμένη όμως διακυβέρνηση του ΑΚΕΛ έκανε το όνομα του Νίκου Αναστασιάδη και φάνταζε σαν «όαση» για τους πολίτες, οι οποίοι από το 2012 αδημονούσαν να τελειώσει η διακυβέρνηση Χριστόφια για «να έρθει ο Νίκαρος να πάρουμε ανάσα».
Ο Νίκος Αναστασιάδης έταξε αρκετά πράματα κατά την προεκλογική του 2012. Και το σημαντικότερο που μας έταξε ήταν ότι θα έφερνε τόσες πολλές τομές, τόσες πολλές μεταρρυθμίσεις που το κράτος του 1960 θα φάνταζε ως προϊστορικό, παλαιολιθικό και απαρχαιωμένο. Διότι, η πραγματικότητα είναι πως το Κράτος κινούταν, λειτουργούσε ή καλύτερα υπολειτουργούσε αφού η βάση του, η υποδομή του, το πλαίσιο του ήταν όντως του 1960.
Από τις πρώτες μέρες διακυβέρνησης του όμως τα πράγματα ήρθαν αλλιώς. Κατ’ εντολή των Βρυξελλών, εντολή την οποία ο ίδιος αποδέχτηκε, καταγράφτηκε ίσως η μεγαλύτερη πραξικοπηματική επέλαση κράτους στον ιδιωτικό τομέα, αποφασίζοντας η Κυβέρνηση να κλείσει μια τράπεζα, να φορτώσει τα χρέη της σε άλλη τράπεζα και να αρπάξει τις καταθέσεις του κόσμου. Κανένα ίχνος σεβασμού στην ελεύθερη οικονομία, κανένα ίχνος σεβασμού στους ισχύοντες Νόμους, οι οποίοι προβλέπουν ξεκάθαρα τι γίνεται όταν μια επιχείρηση δεν είναι βιώσιμη. Και όλα αυτά με τη βούλα και την έγκριση της Βουλής των Αντιπροσώπων.
Όπως και να έχει, θέμα της Στήλης σήμερα δεν είναι τα έργα και ημέρες του Νίκου Αναστασιάδη ως Πρόεδρος (αυτό θα το κάνουμε σε δυο χρόνια) αλλά οι Μεγάλες Μεταρρυθμίσεις. Αυτές που μας υποσχέθηκε από το 2012, αυτές που μας ξαναυποσχέθηκε το 2018.
Μεταξύ άλλων ήταν η Μεταρρύθμιση του Δημόσιου Τομέα, η Μεταρρύθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, η Μεταρρύθμιση για το e-governance και η Μεταρρύθμιση στην Υγεία με το ΓΕΣΥ. Ακόμη προέκυψε η Μεταρρύθμιση των ΚΑ με τον καθορισμό του Εθνικού Κατώτατου Μισθού.
Από όλα αυτά, πιστώνεται μέχρι στιγμής στον Νίκο Αναστασιάδη η μεταρρύθμιση στον τομέα της Υγείας με το ΓΕΣΥ. Μια μεταρρύθμιση, η οποία ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί αφού ακόμη εκκρεμούν πολλά, όπως η Αυτονόμηση των Νοσοκομείων, η πλήρης και η ομαλή εφαρμογή του ΓΕΣΥ, η digital health card / app, κάτι με το οποίο ο πολίτης θα μπορεί να έχει όλο το ιατρικό του ιστορικό στο κινητό του ή τέλος πάντων σε όλες τις έξυπνες συσκευές του, η ελεύθερη επιλογή γιατρού χωρίς να χρειάζονται τα παραπεμπτικά των προσωπικών ιατρών, η ένταξη των ασφαλιστικών εταιρειών στο ΓΕΣΥ κτλ κτλ κτλ.
Πιστώνεται ακόμη η μισο-μεταρρύθμιση -μέχρι στιγμής- για την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση, και για την οποία ακόμη υπάρχουν πολλά να γίνουν. Τέθηκαν οι βάσεις, αρκετές υπηρεσίες έχουν e-πρόσβαση, αλλά ακόμη ενόσω τα συστήματα, η πρόσβαση και η εξυπηρέτηση είναι πολύπλοκες διαδικασίες δεν επιτυγχάνεται ο στόχος, ο οποίος είναι ένας: η διευκόλυνση του πολίτη. Αυτό θα επιτευχθεί όταν φτάσουμε στο σημείο με τον Αριθμό Δελτίου Ταυτότητας και ένα κωδικό να έχεις πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες του κράτους αντί με 1000 διαφορετικά ID και 1000 διαφορετικά passwords για κάθε υπηρεσία, υπουπηρεσία και τομέα. Να μπορείς να πληρώσεις Κοινωνικές Ασφαλίσεις αλλά να μην απαιτείται να πας πρώτα εκεί για να σου εκδώσουν κωδικό πρόσβασης στο σύστημα. Αυτά μοιάζουν λίγο σαν «πατσιαρίσματα» παρά μια ενιαία, στρατηγική και οργανωμένη μετάβαση στο e-governance.
Αν εξαιρέσουμε αυτές τις δυο Μεταρρυθμίσεις (οι οποίες είπαμε, ακόμη θέλουν πολλά για να λεχθεί ότι ολοκληρωθήκαν), απ’ εκεί και πέρα το χάος. Την Μεταρρύθμιση της Δημόσιας Υπηρεσίας, ξεχάστε την. Ας πούμε ακόμη ζούμε «στην εποχή του κλητήρα», των «φακέλων», του «αρχείου» και «του φαξ». Δεν χρειάζεται καν να συζητούμε για αυτή την Μεταρρύθμιση. Ούτε θέλουν να γίνει, αλλά και να θέλουν (δεν) πλέον δεν προλαβαίνει ο Αναστασιάδης να κάνει κάτι.
Με αυτά και αυτά, ο Νίκος Αναστασιάδης θα ολοκληρώσει την 10ετή θητεία του σε δυο χρόνια και θα μπορεί να καταγράψει την Μεταρρύθμιση του ΓΕΣΥ, την έναρξη της Μεταρρύθμισης της Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και του απομένουν άλλες δυο μεγάλες μεταρρυθμίσεις, τις οποίες ίσως και προλάβει να κάνει: Η Μεταρρύθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με την οποία μειώνονται οι Δήμοι, και η Μεταρρύθμιση των Κ.Α με τον καθορισμό του Κατώτατου Μισθού. Αν τα προλάβει αυτά, καλώς. Αν όχι, θα περιμένουμε τον επόμενο…
