Κατεβάστε τώρα το application της Offsitenews για Android & για iOS
Group google play
Group app store
mobile app

Ο εχθρός του Αβέρωφ και των άλλων και ένα νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο

Ο εχθρός του Αβέρωφ και των άλλων και ένα νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο

Η εικόνα είναι πολύ καθαρή. Φτάνει να την δούμε. Σε δυο επίπεδα. Στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης και σε πολιτικό επίπεδο…

ΓΡΑΦΕΙ Ο                                                                                                                                    ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ                                                                                                Twitter: @tsangarisp

Τις προάλλες ο Αβέρωφ Νεοφύτου εξήγγειλε (22/12/21)  και επίσημα την υποψηφιότητά του για τις Προεδρικές εκλογές του 2023, την οποία όπως είπε θα την θέσει εντός των διαδικασιών του Δημοκρατικού Συναγερμού. Ως γνωστό, οι υποψηφιότητες στον ΔΗΣΥ θα τεθούν την 10η Ιανουαρίου 2022 και η τελική απόφαση θα παρθεί από το Ανώτατο Συμβούλιο 12 Μαρτίου 2022. Νοείται πως αν δεν υπάρξει άλλη υποψηφιότητα την 10η Ιανουαρίου, το Ανώτατο απλώς θα επικυρώσει και τυπικά την υποψηφιότητα Αβέρωφ. 

Ο Πρόεδρος του ΔΗΣΥ επέλεξε ένα τρόπο διαφορετικό να εξαγγείλει την δική του υποψηφιότητα. Για την επικοινωνιακή ανάγνωση του τρόπου αυτού δεν θα αναφερθώ μιας και σε αυτήν αναφέρεται και ο φίλος και πρώην συνάδελφος Ανδρέας Κωστουρής, του οποίου η Άποψη φιλοξενείται κάθε Κυριακή στην Brief (μπορείτε να την διαβάσετε εδώ).  

Η Στήλη θα ασχοληθεί με κάτι άλλο. Για τον μεγαλύτερο εχθρό του Αβέρωφ. Αλλά και όχι μόνο του Αβέρωφ, αλλά και του Νικόλα, του Στέφανου και όποιου άλλου πολιτικού αρχηγού αποφασίσει να ασχοληθεί σοβαρά με τα μεγάλα προβλήματα του τόπου. 

Προτού όμως υπεισέλθουμε σε αυτό, αντιγράφω μερικά λόγια από την εξαγγελία Αβέρωφ, τα οποία βοηθούν -εκτιμώ- στην συλλογιστική που αναπτύσσεται στην Στήλη. Είπε μεταξύ άλλων ο Πρόεδρος του ΔΗΣΥ: «Στους φιλόδοξους συλλογικούς μας στόχους, αντίπαλοί μας ήταν και είναι ο λαϊκισμός, οι ακρότητες και η διχόνοια. Κακά τα ψέματα: δεν αρκούν οι καλές προθέσεις, οι ωραίες θεωρίες και οι δημόσιες σχέσεις. Τα προβλήματα αντιμετωπίζονται με γνώση. Σφυρηλατώντας συστηματικά τις ευρύτερες δυνατές συναινέσεις. Αλλά και θέτοντας τα πολιτικά κόμματα ενώπιον των ευθυνών τους. Εδώ και 30 χρόνια στην κεντρική πολιτική σκηνή, με υπομονή και μετριοπάθεια, φέρνω αποτελέσματα  με θετικό πρόσημο στη χώρα μας. Ποτέ δεν κρύφτηκα. Ποτέ δεν απέφυγα να βγω μπροστά. Με καθαρές θέσεις και καθαρές λύσεις, προς όφελος της κοινωνίας και της οικονομίας».

Λαϊκισμός, ακρότητες, διχόνοια. Αυτά τα τρία χαρακτήρισε ο Συναγερμικός Πρόεδρος ως τους μεγαλύτερους αντιπάλους, εχθρούς κατά της ανάπτυξης και της σταθερότητας. 

Και έχει δίκαιο. Και αυτά δεν αποτελούν εχθρό μόνο για τον Αβέρωφ. Αποτελούν εχθρό και για τον Στέφανο αλλά και για τον Νικόλα. Και αναφέρομαι στους Αρχηγούς των τριών μεγαλύτερων κομμάτων του τόπου, οι οποίοι μπορούν και να δημιουργήσουν και να συμβάλουν στις προσπάθειες σταθερότητας και ανάπτυξης. 

Η εικόνα είναι πολύ καθαρή. Φτάνει να την δούμε. Σε δυο επίπεδα. Στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης και σε πολιτικό επίπεδο. 

Αν τα Social Media, τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, μας προσφέρουν και κάτι θετικό, είναι ακριβώς αυτό: Την εικόνα του λαϊκισμού, της ακρότητας και της διχόνοιας, τοξικότητας. Η δουλειά ενός Κόμματος, ενός Πολιτικού, δεν είναι να ακολουθεί την τάση των Social Media αλλά να οδηγεί την τάση στην ορθή κατεύθυνση αν αυτή εκτραπεί στην ακρότητα, τοξικότητα και λαϊκισμό. Άλλωστε η τάση των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης πόρρω απέχουν από την πραγματικότητα, όπως έδειξαν οι δυο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις, οι Προεδρικές του 2018 και οι Βουλευτικές του 2021. 

Αυτό όμως είναι το ένα. Υπάρχει και το άλλο, στο οποίο προφανώς είναι σε αυτό που αναφέρεται ο Αβέρωφ Νεοφύτου. Στον λαϊκισμό, στην ακρότητα και στην διχόνοια, μεταξύ των ιδίων των κομμάτων και εντός και εκτός του Κοινοβουλίου. 

Χαρακτηριστικό παράδειγμα το θέμα της Μεταρρύθμισης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Από λαϊκισμό και ακρότητα καταλήξαμε από 5 Δήμους που προνοούσε η πρώτη μελέτη των εμπειρογνωμόνων να συζητούμε 20 και 22 Δήμους από τους σύνολο 30 που έχουμε σήμερα. Και αυτό δεν αφορά μόνο τα κόμματα της αντιπολίτευσης αλλά και το ίδιο το ΔΗΣΥ και την κυβέρνηση. 

Ο Αβέρωφ Νεοφύτου λοιπόν έχει δίκαιο. Εχθρός της Προόδου και της Ανάπτυξης δεν είναι άλλος από τον λαϊκισμό, την ακρότητα και την διχόνοια. Η Στήλη θα εισηγείτο και κάτι άλλο στον Αβέρωφ αλλά και στους Στέφανο, Νικόλα, Σιζόπουλο και άλλους: 

Ας κάνουν ένα νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο. Πρώτα μεταξύ τους και μετέπειτα με την Κοινωνία (βγαλμένο από τον Rousseau). Ότι πρώτιστο και υπέρτατο καθήκον και προσπάθεια τους θα είναι η σταθερότητα, η ευημερία, η ανάπτυξη και η πρόοδος. Να συμφωνήσουν την «Κύπρο του 2040» και ότι θα πολιτευτούν μακριά από λαϊκισμό, ακρότητες και διχόνοιες… Ας το δουν άλλωστε και αλλιώς: Είναι ο κοινός, αμοιβαίος φόβος που οδηγεί σε μια συγκροτημένη κοινωνία (και κατ’ επέκταση στην σταθερότητα και στην ανάπτυξη) και όχι μέσα από την καλή θέληση (Hobbes). Και αν δεν είναι τώρα η ώρα να φοβηθούν όλοι (έχοντας και κατά νου τα ποσοστά τους στις Βουλευτικές), πότε θα είναι;   

Χριστουγεννιάτικο πνεύμα παρά ρεαλιστικό; Ίσως… 

Καλές Γιορτές και καλό νέο έτος 2022 να φτάσουμε και να έχουμε… 

Home