ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΓΑΠΙΟΥ
Έσκιζε τα ιμάτιά της η δήθεν προοδευτική κομπανία γιατί το υπουργείο Παιδείας ζήτησε να αφαιρεθεί η σελίδα 26 που αναφερόταν στον «μεγάλο ήρωα της Τουρκίας Κεμάλ Ατατούρκ» από το βιβλίο των αγγλικών της Β’ Λυκείου. Αδιανόητα πράγματα σε μια δημοκρατική χώρα. Ωιμέ! Οι εθνικιστές λογοκρίνουν τα βιβλία! Ξανά «Ωιμέ!». Και οι Ταλιμπάν τα ίδια κάνουν. Ωιμέ, τι έχουμε να πάθουμε; Να παραιτηθεί ο σωβινιστής υπουργός, γιατί όπως πάει θα κάνει υποχρεωτική και την μπούρκα στα σχολεία! Μας τέλειωσαν τα «ωιμέ».
Δεν είναι βέβαια τυχαίο που ξεσηκώθηκαν οι εγχώριοι καριερίστες «προοδευτικοί» και τα έψαλλαν στον Προδρόμου για το βιβλίο των αγγλικών. Καλά να πάθει! Βλακώδης και πανικόβλητη ήταν η οδηγία του υπουργείου Παιδείας να σκίσουν οι εκπαιδευτικοί σελίδα από σχολικό σύγγραμμα. Αυτά γίνονταν παλιά, σε άλλα καθεστώτα –και ολοκληρωτικά και δημοκρατικά. Σήμερα, αυτά τα πράγματα είναι ντεμοντέ.
Στην εποχή της διαδικτυακής υπερ-πληροφόρησης και της συλλογικής αμορφωσιάς, εκείνο που ζητείται είναι η καλλιέργεια κριτικής σκέψης. Γι’ αυτό, υπήρχαν ασφαλώς πιο δόκιμοι τρόποι να χειριστεί το θέμα που προέκυψε με τη σελίδα του «ηθικού ηγέτη» Μουσταφά Κεμάλ το υπουργείο. Ο λιγότερο οδυνηρός, θα ήταν να μην παραγγείλει το οξφορδιανό σύγγραμμα. Πώς να λογοκρίνεις ένα βιβλίο που δεν το έχεις; Όταν όμως δεν ξέρεις τι διαβάζεις, τα χειρότερα έπονται. Μεταξύ του σκισίματος μιας σελίδας (με παράπλευρο «θύμα» τη θρυλική ζωγράφο Φρίντα Κάλο στο οπισθόφυλλο) και της απόσυρσης ενός βιβλίου, το υπουργείο επέλεξε το μη χείρον: την απόσυρση του βιβλίου. Ξανάγινε επί κυβερνήσεως ΑΚΕΛ με ένα βιβλίο θρησκευτικών της Α’ Γυμνασίου.
Το βέλτιστο ασφαλώς θα ήταν το εκπαιδευτικό σύστημα να κάνει την γκάφα ευκαιρία. Ευκαιρία για μάθηση, για πραγματική γνώση, για να μάθουν οι 16άρηδες (που λέει ο Σαββόπουλος) ποιος είναι ο «μεγαλύτερος ήρωας της Τουρκίας;». Σίγουρα δεν ήταν ένας χαρισματικός ηγέτης που εκμοντέρνισε το κράτος που καταχρηστικά ονομάζεται «Δημοκρατία της Τουρκίας». Ούτε ήταν ένας προοδευτικός φιλειρηνιστής της εποχής του με ένα πελώριο ηθικό ανάστημα. Ένας σφαγέας ήταν. Ένας στυγνός δολοφόνος με ηγετικές ικανότητες. Καθιέρωσε το πρότυπο της λεγόμενης «Τελικής Λύσης». Της μεθοδικής βάρβαρης σφαγής εκατοντάδων χιλιάδων αθώων ανθρώπων. Αυτός ήταν ο «μεγαλύτερος ήρωας της Τουρκίας» που αργότερα εξυμνούσε και ο πολιτικός του απόγονος, ο γνωστός Αδόλφος.
Αντί λοιπόν οι καινοφανείς αστέρες της δημόσιας ζωής να προσπαθούν να μας πουλήσουν ένα ψευδεπίγραφο προοδευτισμό με αφορμή την γκάφα δύο-τριών λειτουργών του υπουργείου Παιδείας, ας μας εξηγήσουν ποιος ήταν ο αρχισφαγέας του ποντιακού Ελληνισμού και των Ελλήνων της Πόλης; Εάν όπως λένε, η απόσυρση ενός βιβλίου που εξυμνεί τον εμπνευστή της χιτλερικής σχολής, «κατασκευάζει τέτοιο μίσος που δεν επιτρέπει στους μαθητές να καλλιεργήσουν ενσυναίσθηση με τους άλλους λαούς», τότε πόσο μίσος καλλιεργείται με μερικές Γενοκτονίες; Εάν πάλι η απόσυρση ενός βιβλίου είναι «εθνικιστικό φαινόμενο» και επιβεβαιώνει ότι «είμαστε σε ένα φοβερά αναχρονιστικό σύστημα», τότε η εξύμνηση του επικεφαλής των Νεότουρκων τι είναι; Δημοκρατική προοδευτικότητα; Ή μήπως είναι φιλελευθερισμός να περιγράφεις με ωραία λόγια τη βίαιη εκρίζωση και δολοφονία οικογενειών από τις εστίες που έζησαν για χιλιάδες χρόνια;
Αυτοί που έκαναν την αμπελοφιλοσοφία επάγγελμα, θυμήθηκαν και την επιστολή – πρόταση του Ελευθέριου Βενιζέλου το 1934 προς την επιτροπή του Νόμπελ Ειρήνης για να τιμηθεί ο Μουσταφά Κεμάλ. Ξεχνούν όμως να αναφέρουν μια λεπτομέρεια: η πρόταση Βενιζέλου, η οποία ούτε καν συζητήθηκε στην Επιτροπή του Νόμπελ, ήταν μια κυνική διπλωματική κίνηση που στόχευε σε πολιτικά οφέλη και ερμηνεύεται ποικιλοτρόπως, αλλά είναι αγνώριστη αν διαβαστεί ξέχωρα από το ιστορικό πλαίσιο της εποχής.
Ούτε μπορούμε να παραβλέπουμε ότι η πολιτική του Μουσταφά Κεμάλ συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας. Είναι η πολιτική που ακολουθεί η Τουρκία εναντίον των Κούρδων και έναντι ημών. Δυστυχώς, δεν είμεθα τόσο «προοδευτικοί», ούτε τόσο «φιλελεύθεροι», για να ωραιοποιούμε τη γενοκτονική πολιτική της «Δημοκρατίας της Τουρκίας» στο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα. Ούτε και προάγουμε την κριτική σκέψη με το να παραποιούμε την ιστορική αλήθεια.
Μπορεί να απέχουμε πολύ από το να έχουμε ένα πρότυπο εκπαιδευτικό σύστημα, αλλά ισχύει μέχρι κεραίας αυτό που ανέφερε το υπουργείο Παιδείας μετά την τρικυμία: «…στην Κυπριακή Δημοκρατία δεν υπάρχει λογοκρισία. Βιβλία που μπορεί και να εκθειάζουν είτε τον Ατατούρκ είτε άλλες προσωπικότητες που μπορεί να τις βαρύνουν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας μπορούν και να κυκλοφορούν και να διακινούνται στη χώρα μας και όποιος θέλει μπορεί να τα χρησιμοποιεί. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να χρησιμοποιούνται για τη διδασκαλία στο σχολείο».
Γι’ αυτό βάζουμε ένα μέτρο γιατί αν πιστέψουμε τους μονδέρνους εκσυγχρονιστές, το επόμενο βήμα θα είναι να κάνουμε και μια προτομή στον Κεμάλ για να αποδείξουμε καλύτερα ότι έχουμε «ενσυναίσθηση με τους άλλους λαούς». Να γίνουμε «πρωτοπόροι προοδευτικοί». Αμάν!
Υστερόγραφο: «Η τελευταία πράξη του δράματος γράφτηκε στη Σμύρνη, την πρωτεύουσα της Ιωνίας, τον Σεπτέμβριο του 1922, κάτω από τα απαθή βλέμματα των συμμάχων μας και ενώ ο ελληνικός στρατός είχε αποχωρήσει, εγκαταλείποντας τους Έλληνες της Ιωνίας στο έλεος των κεμαλικών στρατευμάτων. Όπως γράφει ο Γουίνστον Τσόρτσιλ: ‘Ο Κεμάλ γιόρτασε τον θρίαμβό του με τη μεταβολή της Σμύρνης σε τέφρα και την τεράστια σφαγή τού εκεί χριστιανικού πληθυσμού’» (Απόσπασμα από το πόνημα του ιστορικού Βλ. Αγτζίδη στο «Βήμα» με τίτλο «Ο εθνικιστής Κεμάλ και η γενοκτονία των Ποντίων», 1999). Υπάρχουν αναρίθμητα βιβλία και κείμενα που καταγράφουν και τεκμηριώνουν τον ιστορικό ρόλο του «μεγαλύτερου ήρωα της Τουρκίας». Είναι προτιμότερο να τα διαβάσουμε αυτά παρά να ακούμε τις αμπελοφιλοσοφίες των εγχώριων φωστήρων.
Μαρτυρία: «Και τόσοι που μείνατε ζωντανοί, πολλοί είστε. Έπρεπε να σφαχτείτε όλοι. Κανένας να μην μείνει (…)» (Φράση που αποδίδεται στον «ηθικό ηγέτη» Μουσταφά Κεμάλ σύμφωνα με τον Έλληνα μαραγκό του. Απόσπασμα από εκπομπή του Φρ. Γερμανού στην ΕΡΤ το 1977 στο σύνδεσμο: www.youtube.com/watch?v=Vo9KNdDI8ts)
Το άσχετο: Αναλφάβοιτη
Καλή Κυριακή και Αγία Υπομονή
