Βάλλεται η Κυβέρνηση και ο ΔΗΣΥ από παντού και δεν μιλά κανένας. Ούτε οι ίδιοι οι Υπουργοί, οι οποίοι κατηγορούνται έμμεσα ή ακόμη πολλές φορές και ευθέως και σιωπούν. Λες και δεν τους κόφτει ή δεν τους νοιάζει. Κατά τα άλλα είναι πολιτικά όντα και ασκούν πολιτική, λαμβάνουν αποφάσεις, υλοποιούν αποφάσεις... Στο μεταξύ αν κάποιος από τους Υπουργούς θεωρεί ότι η Κυβέρνηση του ΔΗΣΥ είναι διεφθαρμένη να το δηλώσει και να παραιτηθεί. Αν δεν πιστεύει ότι είναι διεφθαρμένη να μην σιωπά. Αλλιώς να πάρουν τα πράγματά τους και να αποχωρήσουν.
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ Twitter: @tsangarisp
Ζούμε στην εποχή του καθωσπρεπισμού και της πολιτικής κορεκτούρας (ορθότητας) η οποία όμως παρερμηνεύτηκε και πλέον τα δυο αυτά πλαίσια μετατράπηκαν σε καταφύγιο μασκαράδων πολιτικών που ούτε θέλουν να τσαλακωθούν, ούτε να επιχειρηματολογήσουν, ούτε να μιλήσουν, ούτε να πουν κάτι.
Ενδεχομένως επειδή δεν μπορούν, δεν έχουν την ικανότητα να το πράξουν -άρα κρύβονται πίσω από τον καθωσπρεπισμό- ή επειδή ενδεχομένως δεν θέλουν να το πράξουν, επειδή θέλουν να είναι αγαπητοί από όλους -άρα και πάλι κρύβονται πίσω από τον πολιτικό καθωσπρεπισμό-.
Αυτός ο καθωσπρεπισμός έχει εισβάλει σε όλη την ζωή και την καθημερινότητα μας. Όχι ο ορθός καθωσπρεπισμός αλλά ο παραποιημένος, αυτός που ουσιαστικά επιβάλλει να μην μιλάς, διότι «έτσι είναι το πρέπον και το ορθόν».
Αυτός ο παραποιημένος καθωσπρεπισμός λοιπόν εισχώρησε (μάλλον απ’ εκεί άρχισε) στην πολιτική ζωή, μετατρέποντας τον πολιτικό λόγο σε ένα ασπόνδυλο, άοσμο, ανούσιο και απολιτίκ λόγο. Πολιτικοί χωρίς την τόλμη της άποψής τους, χωρίς να τολμούν να μιλούν, χωρίς να έχουν το θάρρος να επιχειρηματολογήσουν. Όλα κάτω από τον μανδύα του καθωσπρεπισμού και του πολιτικά κορέκτ. Των παραποιημένων εννοιών των δυο.
Οι Υπουργοί του Νίκου Αναστασιάδη, τουλάχιστον το τελευταίο διάστημα, μου θυμίζουν τους Υπουργούς του μ. Δημήτρη Χριστόφια με την περίπτωση του τραγικού ατυχήματος στο Μαρί. Όπου αντί να βγουν να επιχειρηματολογήσουν, να μιλήσουν, να αντιδράσουν εξαφανίστηκαν και άφησαν τον μ. Χριστόφια να βγάλει τα κάστανα από την φωτιά, να εξευτελιστεί, να κατηγορηθεί, να περιφρονηθεί (ενημερωτικά, τα έγραφα και τότε, 2011, αυτά). Ακόμη και το προφανές fakenews που διαδόθηκε τότε ότι είπε δήθεν πως δεν ήξερε που ήταν το Μαρί αφέθηκε μόνος του να παλεύει με μια δικαιολογημένα εξαγριωμένη κοινή γνώμη και ουδείς από τους υπουργούς του τόλμησε να βγει και να πει «είναι πελλάρες αυτά, ο Πρόεδρος ουδέποτε είπε έτσι», διότι όντως δεν είπε έτσι, ή εν πάση περιπτώσει δεν ήταν αυτό που εννοούσε όταν μίλησε για την εγγύτητα της Βάσης με το Μαρί.
Το ίδιο και τώρα επί Νίκου Αναστασιάδη, κατηγορείται ο Πρόεδρος για τόσα και για τόσα και λίγο πολύ οι Υπουργοί δια της σιωπής τους, είναι ωσάν να μας λένε πως έχουν βάση οι κατηγορίες.
Το άλλο όμως είναι χειρότερο. Βάλλεται η Κυβέρνηση και ο ΔΗΣΥ από παντού και δεν μιλά κανένας. Ούτε οι ίδιοι οι Υπουργοί, οι οποίοι κατηγορούνται έμμεσα ή ακόμη πολλές φορές και ευθέως και σιωπούν. Λες και δεν τους κόφτει ή δεν τους νοιάζει. Κατά τα άλλα είναι πολιτικά όντα και ασκούν πολιτική, λαμβάνουν αποφάσεις, υλοποιούν αποφάσεις.
Και όταν ρωτηθούν, αντί να απαντούν κρύβονται μέσα από μεσοβέζικες απαντήσεις και κουβέντες κάτω από τον μανδύα του παραποιημένου καθωσπρεπισμού και της πολιτικής ορθότητας. Δήθεν.
Δεν είναι θέμα ούτε ποιος έχει δίκαιο ούτε ποιος έχει άδικο μεταξύ Αντιπολίτευσης και Κυβέρνησης. Εδώ είναι θέμα πολιτικού λόγου. Και για να ασκείται σωστή πολιτική απαιτείται και σωστός πολιτικός λόγος. Αν ο σωστός πολιτικός λόγος δεν υπάρχει τότε δεν μπορεί να υπάρξει και σωστή πολιτική. Πόσο μάλλον με την σιωπή η οποία δεν είναι καν λόγος (πόσο μάλλον πολιτικός).
Η Πολιτική απαιτεί επιχειρήματα. Απαιτεί αντεπιχειρήματα. Απαιτεί λόγο, απαιτεί αντίλογο.
Και μιας και βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο, ας ελπίσουμε ότι η παρέμβαση της Ζέτας τις προάλλες που απάντησε στο ΑΚΕΛ για το πέναλτι του 12% στις συντάξεις, θα αποτελέσει και το ξύπνημα στο κυβερνητικό στρατόπεδο για να ακούσουμε τουλάχιστον τις θέσεις τους…
Υγ. Στο μεταξύ αν κάποιος από τους Υπουργούς θεωρεί ότι η Κυβέρνηση του ΔΗΣΥ είναι διεφθαρμένη να το δηλώσει και να παραιτηθεί. Αν δεν πιστεύει ότι είναι διεφθαρμένη να μην σιωπά. Αλλιώς να πάρουν τα πράγματά τους και να αποχωρήσουν.
