Γράφει ο Ακαταμάχητος

Επεριμέναμε και εμείς την Κυριακή πώς και πώς να ησυχάσουμε, να ηρεμήσουμε, να κάμουμε κανένα χειμερινό σπορ (εκτός από "σκι" πάνω στο Christmas cake) αλλά ελοαρκάσαμε χωρίς τον Πάνο Καμμένο.

Ο Πάνος αποφάσισε να αποσυρθεί από την κυβέρνηση του Τσίπρα και να παραιτηθεί από Υπουργός Εθνικής Άμυνας, Κυριακή ημέρα.

Λαλεί σου ο Πάνος μιας τζιαι εσηκώστηκα να πάω εκκλησιά να κοινωνήσω δεν πάω να κάμω και μια δημοσιογραφική διάσκεψη να εξαγγείλω την παραίτησή μου να κόφκω δρόμο;  

Εκάτσαμε και εμείς σπίτι όπως τους χάννους να δούμε τον Πάνο από την τηλεόραση.

Η αλήθκεια είναι ότι ο Καμμένος αποτελεί για μένα το απόλυτο guilty pleasure.

Από τον καιρό που έγινε γνωστός είμαι πολύ συνεπής στο να μην χάννω συνεντεύξεις και παρεμβάσεις του.

Είναι σαν να βλέπω βινεοκασεττα δράσης που την δεκαετία του ΄80. 

Ειμαί 1000% σίουρος ότι και ο ίδιος όχι απλά δεν έχαννε ταινία της εποχής εκείνης, αλλά μάλιστα έχει μερικές θκιαλεμένες τζιαι βάλλει τες να παίξουν στο βίντεο (ούτε καν σε dvd)  μόλις ππέσει για να κοιμηθεί.  

Ο άνθρωπος είναι τόσο καλτ που μερικές φορές νομίζω ότι κάπου τζιαμέ γυρώ είναι και ο Steven Seagal τζιαι συμβουλέφκει τον:

Δεν νομίζω να υπάρχει άλλος Υπουργός Άμυνας στην ιστορία της Ελλάδας που να γουστάρει τόσο πολύ το πόστο του. Ειλικρινά σου δίνει την εντύπωση ότι παίζει στρατιωτάκια.

Είναι έτοιμος να πιάσει όποιο αεροθούμενο βρεθεί μπροστά του και να πάει να ξιμαρμαρώσει τον μαρμαρωμένο βασιλιά.

Σε περίπτωση πάντως που δεν έβρει το αεροθούμενο που ζητά μπορεί να πεταχτεί δαμέ στην Κύπρο και να δανειστεί το αυτοκινητούδι του Μητροπολίτη Κύκκου και Τυλληρίας. 

Δεν νομίζω να του αρνηθεί ο Άγιος Κύκκου. Εξάλλου όχημα που πιάννει 100 χιλιόμετρα σε 3.4 δευτερόλεπτα σε τι άλλο θα μπορούσε να φανεί χρήσιμο;

Εκτός και αν υπάρχει  κάποιο Ράλλυ για VIP ιεράρχες που δεν ξέρουμε ή παν και κάμνουν τα Σάββατα drifting στο προαύλιο της αρχιεπισκοπής.

Σε περίπτωση που δεν υπάρχουν αυτά και απλά αρέσει στον Άγιο Κυκκου η ταχύτητα, με τόση ιπποδύναμη που έχει τούτο το αυτοκίνητο θωρώ να κτυπά την πόρτα του παραδείσου κάθε φορά που φκαίνει να πάει βόλτα.

Knock Knock Knockin on Heaven’s door που λέμε.

Για λαπόρτα εν έσχιει τσιανς να φοάται αφού μάλλον ξέρει καλά τι σημαίνει κυπριακή δικαιοσύνη.

Μιας και αναφέραμεν τη δικαιοσύνη, να ευχηθούμε να μεν ισχύουν ούτε οι μισές που τες καταγγελίες που έκαμε ο Κληρίδης, γιατί αν ισχύουν σημαίνει εν πραγματικά σοβαρό το πρόβλημα.

Έτσι για να κάμουμε και λίγο χιούμορ, σκεφτείτε για μια στιγμή το ακόλουθο στιγμιότυπο :

Ξεκινά μια σημαντική δίκη, φτάνει στην κορύφωσή της και ο δικηγόρος από κάτω φωνάζει:

«Ένσταση ρε παπαά»

Άβολη σιωπή για κάποια δευτερόλεπτα:

«Εχμ χμ … Ένσταση Εντιμότατε ήθελα να πω»

Εμείς υιοθετούμε την θέση του Δικηγορικού Συλλόγου που λέει ότι για τέτοιες σοβαρές κατηγορίες πρέπει να γίνει σωστή μελέτη προτού εξαχθούν συμπεράσματα αλλά να μην φτάσουμε να ταυτιζόμαστε και με το ρητό του Γερμανού Καγκελάριου Όττο Φον Μπίσμαρκ που λέει:

Οι άνθρωποι δεν πρέπει να βλέπουν πως φτιάχνονται δυο πράματα: οι νόμοι και τα λουκάνικα.

Προσωπικά προτιμώ να μην μαθαίνω μόνο για τα λουκάνικα, για τους νόμους τους οποίους καλούμαι να σέβομαι και να τηρώ θα ήθελα να ξέρω πέντε πράγματα.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι αν δεν καταφέρουμε να αλλάξουμε νοοτροπία σε τούτη τη χώρα κάθε φορά θα παθαίνουμε και χειρότερα και η ιστορία θα επιστρέφει σαν φάρσα.

Άτε καθίστε άνετα σύρτε πάνω κανένα λουκάνικο, κανένα χαλλουμούδι πιείτε κανένα κρασούδι και απολαύστε την Ευρυδίκη που κτυπιέται. Προσεκτικά στους δρόμους.