Ο Νίκος Αναστασιάδης γιατί αίφνης ένιωσε την ανάγκη να επαναλαμβάνει συνεχώς, εντός και εκτός Κύπρου, ότι είμαστε αμυντικά και στρατιωτικά αδύναμοι; Δεν το ξέρουμε; Αφού ούτε τον προκάλεσε κάποιος, ούτε του είπε κανένας να κάνουμε πόλεμο, ποιος ο λόγος κάθε τρεις και λίγο να μας λέει για «πολιτικό ρεαλισμό»; Ή απλώς «κτίζει» γέφυρες με πολίτες, οι οποίοι μετά το Κραν Μοντανά τον κατηγορούσαν για την μη λύση του κυπριακού;
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ Twitter: @tsangarisp
Δεν έχω αντιληφθεί ακόμη γιατί ο Νίκος Αναστασιάδης ένιωσε την ανάγκη να επαναλάβει μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα ότι η «στρατικοποίηση» των προβλημάτων θα είναι το τέλος του Κυπριακού Ελληνισμού. Τα ίδια είπε περίπου και προ πέντε μηνών, τον Φεβρουάριο, στο Euronews, ότι καμιά φορά η αδυναμία στην Άμυνα μετατρέπεται σε όπλο, αφού γνωρίζοντας ότι είσαι αδύναμος στρατιωτικά, αποφεύγεις να αντιδράσεις στρατιωτικά στις προκλήσεις και συνεπώς αποφεύγεις συγκρούσεις. Προ ημερών ο Νίκος Αναστασιάδης επανήλθε στο θέμα, ακόμη πιο σαφής, μιλώντας στο ΡΙΚ. «Εάν θεωρήσουμε ότι μπορούμε στρατιωτικά να δώσουμε μάλλον λύση μέσα από την στρατικοποίηση, αυτό θα είναι το τέλος του Κυπριακού Ελληνισμού, κάτι που δεν το επιθυμώ. Και δεν είναι μια νότα απαισιοδοξίας ή παράδοσης, το αντίθετο. Οφείλεις να γνωρίζεις τις πραγματικότητες για να επιλέγεις τα όπλα», είπε συγκεκριμένα ο Πρόεδρος.
Όμως την Πέμπτη, (2 Ιουλίου) ο Νίκος Αναστασιάδης ένιωσε την ανάγκη να εξηγήσει τι εννοούσε, αφού οι δηλώσεις του ερμηνεύτηκαν ως «δήλωση παράδοσης», ηττοπάθειας και υποταγής στις τουρκικές ορέξεις με αποτέλεσμα να προκληθούν αντιδράσεις κυρίως εντός της Ελλάδας.
Μιλώντας στα γενέθλια του ΔΗΣΥ, ο Πρόεδρος είπε: «Αυτό που θέλω να σας διαβεβαιώσω είναι ένα. Ότι, σε στενή συνεργασία με την Ελληνική Κυβέρνηση, σε εναρμόνιση με την ΕΕ, με βάση το διεθνές δίκαιο που είναι όπλα που επιλέγουμε χωρίς να εγκαταλείπουμε την αμυντική μας θωράκιση, εκείνο που θέλω να κάνω ξεκάθαρο, διότι είδα κάποια σχόλια που ουδόλως έχουν σχέση με αυτό που ήθελα να μεταδώσω, είναι ότι είπα πως με βάση τον πατριωτικό ρεαλισμό, αυτό που υπαγορεύεται είναι ένας πολιτικός να μπορεί να επιλέξει τα όπλα που θα χρησιμοποιήσει προκειμένου να πετύχει ένα στόχο. Και η στρατικοποίηση δεν είναι ένα από τα όπλα που προσφέρονται. Όμως, από το να πεις ότι η στρατικοποίηση δεν είναι αυτό που θα σου δώσει το αποτέλεσμα μέχρι το κάποιοι να ερμηνεύουν ότι τάχα μπορεί να υποδηλοί παράδοση του Αναστασιάδη, πλανώνται πλάνην οικτράν. Και εκσυγχρονίσαμε και έχουμε ένα σύγχρονο στρατό, όχι για να επιτεθεί αλλά ως μια ισχυρή αποτρεπτική δύναμη, και θα συνεχίσουμε να το πράττουμε για να υπερασπιστούμε τα εδάφη μας».
Παραδόξως, αν και τα γενέθλια του ΔΗΣΥ, ο Νίκος Αναστασιάδης απέφυγε να αναφερθεί στην πολιτική τακτική του πατέρα του ΔΗΣΥ, του μ. Γλαύκου Κληρίδη, ο οποίος, το 1998, μέσα από την πρόθεσή του για αγορά των S300 δημιούργησε κινητικότητα στο κυπριακό (λόγω ακριβώς του φόβου για στρατικοποίηση της κατάστασης του κυπριακού) απόρροια της οποίας κινητικότητας ήταν και το Σχέδιο Ανάν. Αυτό σημειώνεται ως γεγονός και όχι διότι υποστηρίζεται από την Στήλη η πολιτική της στρατικοποίησης των ανοικτών ζητημάτων.
Την ίδια ώρα όμως, δεν κάνει πολιτικό νόημα και δεν έχει καμία πολιτική λογική να επανέρχεσαι, ως Πρόεδρος Κράτους, κάθε τρεις και λίγο και να «διαφημίζεις» την αμυντική σου αδυναμία, ωσάν και υποστηρίζει κάποιος ή ωσάν και εισηγείται κάποιος η Κύπρος να στρατικοποιήσει τα ανοικτά της ζητήματα με την Τουρκία είτε αυτό είναι το κυπριακό είτε το θέμα της ΑΟΖ. Αλλά δεν είναι δυνατόν ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας να προβαίνεις συνεχώς σε τέτοιες ευαίσθητες δηλώσεις, την ώρα μάλιστα που γνωρίζεις ότι ενδεχομένως να υπάρξει θερμό επεισόδιο μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, αν η δεύτερη επιχειρήσει γεωτρήσεις ανοικτά της Κρήτης. Εκτός και αν το πράττεις για αυτό ακριβώς τον λόγο, χωρίς όμως και πάλι να μπορεί να βρεθεί πολιτική λογική πίσω από αυτό. Το δηλώνει ως άλλοθι; Δηλαδή τι; Αν γίνει θερμό επεισόδιο, οι δηλώσεις του αυτές θα λειτουργήσουν ως άλλοθι;
Δεν υπάρχει κάποια άλλη πολιτική εξήγηση, η οποία να κάνει έστω και κάποιο νόημα για τον λόγο που ο Πρόεδρος του Κράτους μας κάθε λίγο και λιγάκι μας ανακοινώνει μέσω διεθνών και τοπικών ΜΜΕ ότι είμαστε αμυντικά και στρατιωτικά αδύναμοι. Αφού ούτε προκλήθηκε, ούτε είπε κάποιος το αντίθετο.
Τι άλλο να ισχύει; Εκτός και αν πρόκειται για πολιτική τακτική ενόψει εκλογών και με αυτό τον τρόπο ο Νίκος Αναστασιάδης «κτίζει» γέφυρες με την μερίδα των ατόμων που αυτοχαρακτηρίζονται ως «ρεαλιστική σχολή σκέψης στο Κυπριακό», η οποία θεωρεί δευτερευούσης σημασίας το θέμα των Εγγυήσεων και της θετικής ψήφου των Τ/κ, και η οποία από το Κραν Μοντανά και έπειτα τον κατηγορούν για την μη ύπαρξη λύσης…
