Κατεβάστε τώρα το application της Offsitenews για Android & για iOS
Group google play
Group app store
mobile app

Ποιος πιστεύει τον Πρόεδρο;

Offsite Team
- 08.09.2019

Ποιος πιστεύει τον Πρόεδρο;

Thumbnail
Το ερώτημα είναι απλό και κανονικά θα έπρεπε να ήταν απλή και η απάντηση. Χωρίς δευτεροτρίτη σκέψη…

Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΓΑΠΙΟΥ

Παίρνει κανείς στα σοβαρά αυτά που λέει ο Νίκος Αναστασιάδης; Παίρνει κανείς στα σοβαρά έναν Πρόεδρο που άλλα υπόσχεται, άλλα κάνει και άλλα αντ’ άλλων λέει; Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό, είναι πολιτικό. Ακραιφνώς πολιτικό. Δεν μιλούμε για την αξιοπιστία ενός κομματάρχη ή ενός προέδρου συνοικιακού καφενείου -που όσο να ‘ναι, στα σοβαρά τους παίρνουμε. Μιλούμε για τον Πρόεδρο της Κύπρου. 

Τον ίδιο Πρόεδρο που μέχρι (τουλάχιστον) τον περασμένο Μάιο μας έλεγε για τα «χαμένα πρακτικά» της 4ης Ιουλίου 2017 αντί του «απαράδεκτου» (κατά τη δική του έκφραση) εγγράφου που παρουσίασε ο Άιντε λίγο πριν, στις 30 Ιουνίου. Υπάρχουν αναρίθμητες αναφορές του Προέδρου και των συνεργατών του για τα «πρακτικά» του Πλαισίου Γκουτέρες και πάμπολλες δημοσιεύσεις για τις «σημαντικές διαφορές» μεταξύ των δύο εγγράφων (και προφανώς οι δημοσιογράφοι δεν έπαθαν ομαδική επιφοίτηση για να γράφουν τα ίδια πράγματα παντού). Τελικά όμως, το αποτέλεσμα ποιο είναι; Ο Πρόεδρος αποδέχθηκε στους «όρους αναφοράς» Λουτ το έγγραφο που μετά βδελυγμίας απέρριπτε! (Εάν τώρα κάποιοι επιμένουν στο… ανέκδοτο ότι άλλα εννοεί ο Αναστασιάδης και άλλα ο Ακιντζί, τότε καλύτερα να συνεχίσουν τις διακοπές τους.)

Ασφαλώς δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Αναστασιάδης διαψεύδει τον…. Αναστασιάδη.  Προφανώς δεν θα είναι η τελευταία. Και ποσώς θα μας απασχολούσε εάν αυτά τα έκανε ένας μεγαλοδικηγόρος της Κύπρου και όχι ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. 

Αυτός που στις 9 Αυγούστου πρότεινε στον Ακιντζί να δίνουμε το 30% των μελλοντικών εσόδων του φυσικού αερίου στην «τουρκοκυπριακή κοινότητα», μέσω ενός μεσεγγυητικού λογαριασμού (escrow account), για να καθησυχάσει τάχατες τις ανησυχίες της άλλης πλευράς. Βέβαια αυτά είναι αστειότητες, γιατί στην ουσία το non paper Αναστασιάδη δεν απευθύνονταν στον Ακιντζί (που για να… αψιουριστεί χρειάζεται άδεια από το Παλάτι), αλλά στην ίδια την Τουρκία. Αυτήν που συνεχίζει –παρά τις περιβόητες «κυρώσεις»– την «τρίτη εισβολή» στην κυπριακή ΑΟΖ και εμείς, της προσφέρουμε μπόνους. Ο τρόμος στην πολιτική είναι χειρότερος και από την ηττοπάθεια. Δεν υπάρχει χώρος για λογική.

Η ουσία πάντως είναι ότι, εκών άκων, το φυσικό αέριο είναι στο τραπέζι και δεν χρειάζεται παπά να μας πει ότι αύριο-μεθαύριο θα συζητούμε και επίσημα το διαμοιρασμό του πριν τη λύση. Και γιατί 30% και όχι 50% ή 70%; Είναι μήπως με τις φρεγάτες που πάει το ποσοστό;

Είναι δυστύχημα, αλλά είναι η πικρή αλήθεια, ότι έχει καταντήσει ανέκδοτο να δεσμεύεται ο Πρόεδρος και να μην ξέρουμε τι να πιστέψουμε και τι όχι; Όταν δηλαδή υποστηρίζει ότι δεν μπορούν να ξεκινήσουν οι συνομιλίες ενόσω συνεχίζεται η τουρκική εισβολή στην ΑΟΖ, σε Δένεια και Στροβίλια, να το δέσουμε κόμπο ή να το αφήσουμε να πέσει χάμω; Όλα αυτά δεν είναι αστειότητες, είναι σοβαρά πράγματα γιατί την ώρα που παίζεται το μέλλον του τόπου σε προφορικές συμφωνίες και αόριστες συγκλίσεις, θα περιμέναμε μεγαλύτερη σοβαρότητα από την κυβέρνηση (συνολικά). Για να μην μιλήσουμε για την εικόνα νεποτισμού και ασυδοσίας που –χωρίς αιδώ– εκπέμπεται στα πέριξ… 

Υστερόγραφο (1): Όταν μιλά ο Ερντογάν (που για να είμαστε ακριβείς δεν μιλά, αλλά φωνασκεί) τον παίρνουν στα σοβαρά. Από τις Βρυξέλλες μέχρι την Ουάσιγκτον. Ακόμα και όταν ο πασάς εκβιάζει την Ευρώπη με ασύμμετρη κρίση στο μεταναστευτικό για να πετύχει συμφωνία με τους Αμερικάνους στην βόρεια Συρία σε βάρος των Κούρδων, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υποχρεώνεται να απαντήσει ότι (αντιγράφω επί λέξει): «έχουμε εμπιστοσύνη στους Τούρκους εταίρους μας και πιστεύουμε ότι μπορούμε να συνεχίσουμε να συνεργαζόμαστε καλή τη πίστει». Αυτά ακούει ο Πετρίδης και σκέφτεται να αλλάξει Υπουργείο… 

Υστερόγραφο (2):  Πέρασαν σχεδόν ασχολίαστες οι δηλώσεις Πούτιν την περασμένη Πέμπτη και απλά τις καταγράφουμε. «Η συμμετοχή της Τουρκίας σε μια τέτοια ομάδα (G7) θα ήταν επίσης χρήσιμη και σκόπιμη δεδομένου του ρόλου της σε διεθνές και περιφερειακό επίπεδο». Η αντίστιξη με δηλώσεις Τραμπ είναι χρήσιμη. Για να ξέρουμε που πάμε και τι μας περιμένει. 

Απορία: Η σημειολογία της κοινής παρουσίας παλιών πρωτοκλασάτων στελεχών ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ στην πρωτοκαθεδρία της ομάδας «Απόφαση Ειρήνης» ούτε τυχαία είναι, ούτε συμβολική. Απεικονίζει με ακρίβεια χιλιοστού τη σχολή σκέψης που κυριαρχεί στα ανώτατα δώματα των δύο κομμάτων. Τη σχολή σκέψης που επιμένει να  διαχειρίζεται το Κυπριακό με όρους «2004» και όχι με όρους «2019». Καλοδεχούμενη όμως είναι η όποια… πρωτοβουλία μας δίνει αφορμή να κουβεντιάζουμε (έστω και δια της τεθλασμένης) τη ρατσιστική Διζωνική. Η απορία είναι σε ποιους θα ασκήσει πιέσεις η νεόκοπη Ομάδα; Στον Αναστασιάδη;  

Άσχετο: Τα πάντα (στην πολιτική) ρει… 

Καλή Κυριακή και Αγία Υπομονή 

 

Home