Με λίγα λόγια το Στρατόπεδο του ΔΗΣΥ είναι λίγο πολύ ξεκάθαρο σε όλα τα πράγματα. Από τις θέσεις έως τον Υποψήφιο. Συνεπώς, είτε σου αρέσει και τους υποστηρίζεις, είτε δεν σου αρέσει και τους «μαυρίζεις». Απλά, καθαρά και ξάστερα πράματα… Από την άλλη, το ΑΚΕΛ πρέπει να ξεφύγει από το μπάχαλο διότι η επιλογή του ήταν και είναι μία: Δική του υποψηφιότητα (ή/και στήριξη υποψήφιου που ασπάζεται τις θέσεις και τις αρχές του κόμματος): Καθαρά, σταράτα, όμορφα.
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ Twitter: @tsangarisp
Σε κάθε Προεδρική εκλογική
Σε αυτό το άρθρο, θα δούμε δυο πράματα: Πρώτον που βρίσκεται η διαδικασία ξεκαθαρίσματος με τους υποψήφιους του κάθε στρατοπέδου και δεύτερον την πολιτική διάσταση και θέσεις του κάθε στρατοπέδου.
Ας αρχίσουμε με τα των υποψηφίων των στρατοπέδων.
Αυτή την στιγμή, το πεδίο των προεδρικών βρίσκεται στη διαδικασία ξεκαθαρίσματος. Την Κυριακή (20/3) οριστικοποιείται και επίσημα -παρά το ότι η εκκρεμότητα ήταν τυπική / διαδικαστική- η υποψηφιότητα του Αβέρωφ Νεοφύτου, ως ο υποψήφιος πρόεδρος του ΔΗΣΥ για τις προεδρικές εκλογές του 2023. Τουτέστιν, από την Κυριακή 20/3 το στρατόπεδο του ΔΗΣΥ ξεκαθαρίζει και επίσημα τον δικό του υποψήφιο.
Το στρατόπεδο των μικρών επίσης μορφοποιήθηκε εν πολλοίς. Ξέρουμε ότι ο Κωνσταντίνος Χριστοφίδης -πρώην πρύτανης Πανεπιστημίου Κύπρου – μέσω και της πλατφόρμας «Νέο Κύμα – Η άλλη Κύπρος» όπου γίνεται μια αξιόλογη προσπάθεια από ανθρώπους που πιστεύουν στο πρόγραμμα τους και θα διεκδικήσουν την ψήφο των πολιτών. Ξέρουμε επίσης ότι θα διεκδικήσει και ο Γιώργος Κολοκασίδης. Ένα πρόσωπο, γνωστό στον πολιτικό χώρο μέσα από το ΔΗΚΟ, το οποίο έχει τις δικές του θέσεις και απόψεις -κυρίως επί του Κυπριακού- και τις καταθέτει ενώπιον των πολιτών. Υποψηφιότητα θα υποβάλει και ο Αχιλλέας Δημητριάδης, ο γνωστός Δικηγόρος / Νομικός, με ένα πρόγραμμα που θα δίδει κυρίως έμφαση σε ένα ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα. Ακόμη υποψηφιότητα θα υποβάλει και ο Μάριος Ηλιάδης, δικηγόρος, ο οποίος διετέλεσε και Υπουργός το 1978. Τέλος, υποψηφιότητα αναμένεται να εξαγγείλει και ο Νίκος Χριστοδουλίδης. Απ’ εκεί και πέρα στο «Στρατόπεδο των Μικρών» αναμένεται να έχουμε και υποψήφιο από το ΕΛΑΜ. Σε αυτό το στρατόπεδο ενδεχομένως να ενταχθεί και η ΔΗΠΑ αν δεν συνάψει συμμαχία με κάποιο από τα άλλα στρατόπεδα.
Ως εδώ όλα καλά.
Τα πράγματα αρχίζουν όμως να περιπλέκονται ως προς τι θα γίνει στο Στρατόπεδο του ΑΚΕΛ, όπου οι εξελίξεις εκεί είναι συνυφασμένες στο κατά πόσο θα έχουμε και στις εκλογές του 2023 (όπως στις 3 προηγούμενες) και τέταρτο στρατόπεδο αυτό του Ενδιάμεσου Χώρου. Τα σενάρια δεν είναι πολλά, είναι μόλις δυο: 1/ Θα έχουμε συνεργασία ΑΚΕΛ – ΔΗΚΟ – Οικολόγων; Αν ναι, τότε δεν θα σχηματιστεί στρατόπεδο «Κεντρώου Χώρου» και η ΕΔΕΚ είτε θα ενταχθεί στο «στρατόπεδο των Μικρών» (με δικό της υποψήφιο ή με υποστήριξη κάποιου εκ των ανεξάρτητων) είτε θα προσκολληθεί και αυτή στην συνεργασία με ΑΚΕΛ – ΔΗΚΟ και Πράσινους. 2/ Αν δεν έχουμε συνεργασία ΑΚΕΛ – ΔΗΚΟ, τότε προφανώς θα δούμε τον σχηματισμό του 4ου Στρατοπέδου, «Κεντρώου Χώρου» με ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ και στο Στρατόπεδο ΑΚΕΛ να εντάσσονται οι Οικολόγοι.
Αν αυτά όμως σας ακούγονται – φαίνονται περίπλοκα, ακόμη πιο περίπλοκα γίνονται τα πράγματα σε ότι αφορά τις πολιτικές θέσεις στην περίπτωση που στο στρατόπεδο του ΑΚΕΛ ενταχθεί το ΔΗΚΟ ή/και η ΕΔΕΚ. Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή για να μην μπλεχτούμε.
Στρατόπεδο ΔΗΣΥ με Αβέρωφ. Αυτό το Στρατόπεδο εμφανίζεται ως το πιο συγκροτημένο ως προς τις πολιτικές του θέσεις (ανεξαρτήτως αν οι θέσεις του αρέσουν ή όχι). Ο ΔΗΣΥ και ο Αβέρωφ ουσιαστικά έρχονται και μας λένε: «Κυρίες και Κύριοι, εμείς θεωρούμε ότι τα 10 χρόνια που κυβερνούμε με τον Νίκο Αναστασιάδη τα πήγαμε καλά. Θα συνεχίσουμε αυτή την πορεία με πιο αναβαθμισμένες θέσεις, με αναπροσαρμοσμένες θέσεις στα σημερινά και μελλοντικά δεδομένα, με εμπλουτισμένο ανανεωμένο πρόγραμμα και εννοείται με το Στίγμα Αβέρωφ. Στο δε Κυπριακό δεν αλλάζουμε γραμμή, πλην του στίγματος Αβέρωφ». Για τον δε υποψήφιο τους, δεν χρειάζεται και πολλά να πουν των πολιτών αφού: Κυρίες και Κύριοι είναι ο Αβέρωφ Νεοφύτου. Εδώ και 40 χρόνια μέσα στην Πολιτική. Ξέρετε τις θέσεις του, ξέρετε τις ικανότητες του, ξέρετε τι πρεσβεύει.
Με λίγα λόγια το Στρατόπεδο του ΔΗΣΥ είναι λίγο πολύ ξεκάθαρο σε όλα τα πράγματα. Από τις θέσεις έως τον Υποψήφιο. Συνεπώς, είτε σου αρέσει και τους υποστηρίζεις, είτε δεν σου αρέσει και τους «μαυρίζεις». Απλά, καθαρά και ξάστερα πράματα.
Στο Στρατόπεδο των Μικρών, επίσης είναι λίγο πολύ ξεκάθαρα τα πράματα. Εκεί είναι κυρίως θέμα προσώπων, πλην του υποψηφίου του ΕΛΑΜ που εκεί είναι θέμα κομματικής θέσης. Άρα και σε αυτό το Στρατόπεδο, λίγο πολύ ο πολίτης ξέρει τι του γίνεται και μπορεί να επιλέξει τον υποψήφιο που τον εκφράζει. Επίσης η επιλογή εδώ είναι και λίγο πιο εύκολη υπόθεση διότι ακόμη και οι ψηφοφόροι που θα επιλέξουν κάποιον από τους μικρούς γνωρίζουν πως δεν υπάρχουν πιθανότητες πρόκρισης του υποψηφίου τους στον δεύτερο γύρο και συνεπώς και εκλογή του στο ύπατο αξίωμα.
Το μπέρδεμα αρχίζει και πάλι στο Στρατόπεδο του ΑΚΕΛ στην περίπτωση που σε αυτό θα ενταχθεί ΔΗΚΟ ή/και ΕΔΕΚ. Αν γίνει συμμαχία, αρχίζουν τα ερωτήματα. Τα οποία είναι υπερβολικά πολλά. Αρχικά, ποιος θα είναι ο/η κοινός/η Υποψήφιος/α; Και άντε καταλήξουμε στο όνομα, τι θα γίνει με τις πολιτικές τους θέσεις; Το θετικό (το μόνο μάλλον μέχρι στιγμής) είναι πως φαίνεται να υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής: Ότι ΑΚΕΛ και ΔΗΚΟ συμφωνούν πως δεν τους αρέσει η διακυβέρνηση του τόπου της τελευταίας 10ετίας και πρέπει να αλλάξει, λένε. Ωραία να αλλάξει. Αλλά με τι; Και προς που; Και με ποιον/α; Να αλλάξει η κατεύθυνση της Κύπρου στην Οικονομία; Προς τα που να πάει; Να αλλάξει το μοντέλο; Και ποιανού οι θέσεις θα εφαρμοστούν; Του ΑΚΕΛ ή του ΔΗΚΟ; Να αλλάξουμε ως προς τα Ευρωπαϊκά Θέματα και την στάση της Κύπρου σε διάφορα κεφαλαιώδης ζητήματα εντός της Ένωσης; Και πάλι: Ποιου οι θέσεις θα εφαρμοστούν; Το ΔΗΚΟ για παράδειγμα τάσσεται υπέρ της ενεργότερης συμμετοχής της Κύπρου σε προγράμματα ΕΕ- ΝΑΤΟ. Το ΑΚΕΛ το δέχεται; Ποια θα είναι η θέση τους για την πχ Κοινή Ευρωπαϊκή Άμυνα; Υπάρχουν και σε αυτό τον τομέα πάρα πολλά ζητήματα που χρίζουν διευκρίνησης και ξεκαθάρισμα για το ποια πολιτική ακολουθείται σε περίπτωση συνεργασίας των δυο. Στο δε Κυπριακό; Ποιου την πολιτική θα ακολουθήσουμε; Του ΑΚΕΛ που λέει πως το Κραν Μοντανά ο Αναστασιάδης έπρεπε να έδιδε κι’ άλλα για να γίνει συμφωνία ή του ΔΗΚΟ που λέει πως ο Αναστασιάδης τα έδωσε όλα και κακώς στο Κραν Μοντανά; Ψιλομπάχαλο η κατάσταση.
Ερώτημα: Δεν θα ήταν πιο ξεκάθαρο και πιο έντιμο προς τους ψηφοφόρους αν το ΑΚΕΛ διατηρούσε τις θέσεις του καθαρές και σταράτες και διεκδικούσε τις εκλογές βάσει των δικών του θέσεων και παραμέτρων;
Ερώτημα δυο: Δεν θα ήταν πιο ξεκάθαρο και πιο συνεπές αν το ΔΗΚΟ διατηρούσε και αυτό τις δικές του θέσεις και να διεκδικούσε βάσει αυτών;
Η Στήλη το έγραψε κατ’ επανάληψη: Η επιλογή του ΑΚΕΛ (και αναφέρομαι σε αυτό κυρίως και όχι σε άλλα κόμματα διότι αυτό είναι η αξιωματική αντιπολίτευση) ήταν και είναι μία: Δική του υποψηφιότητα (ή/και στήριξη υποψήφιου που ασπάζεται τα αριστερά ιδεώδη και τις αρχές του κόμματος): Καθαρά, σταράτα, όμορφα.
