Σε αυτό το αμιγώς σκληρό πολιτικό περιβάλλον, 400 και πλέον υποψήφιοι θα ζητούν την ψήφο των πολιτών για να τους αντιπροσωπεύουν στο νέο Κοινοβούλιο για την επόμενη πενταετία. Οι πλείστοι είναι αμφίβολο κατά πόσο έχουν κάποια συγκεκριμένη, σταράτη, ξεκάθαρη θέση στο Κυπριακό.
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ Twitter: @tsangarisp
Ο κύβος ερρίφθη.
Ίσως να είναι η δεύτερη φορά στην πρόσφατη πολιτική ιστορία όπου εν μέσω σοβαρών εξελίξεων στο κυπριακό, διεξάγονται πολιτειακές εκλογές στην Κύπρο, αφού συνήθως προ εκλογών η όποια δυναμική διαδικασία για κυπριακό «παγώνει».
Στην τελευταία 20ετία, είχαμε άλλη μια φορά μια τέτοια δυναμική συγκυρία. Ήταν η περίοδος των Προεδρικών του 2003 όπου και αυτές διεξάχθηκαν εν μέσω καταιγίδας πολιτικών εξελίξεων στο κυπριακό. Στο τραπέζι τότε βρισκόταν το «Σχέδιο Ανάν 3» με τους κύριους υποψηφίους να τοποθετούνται (σχεδόν) ξεκάθαρα για το πώς θα διαχειριστούν τα πράγματα. Ο μ. Γλαύκος Κληρίδης ζητούσε επανεκλογή με δέσμευση για 16μηνη θητεία ώστε να λύσει το κυπριακό, ο μ. Τάσσος Παπαδόπουλος ακολούθησε μια πιο σκληρή θέση στο Σχέδιο λύσης, ενώ ο μ. Αλέκος Μαρκίδης έλεγε πως θα ήταν λάθος να προκαλούσαμε εξελίξεις λύσης πριν την ένταξή μας στην ΕΕ και πως η όποια λύση θα έπρεπε να γίνει αφού ενταχθούμε πρώτα στην ΕΕ.
Οι πολίτες τότε επέλεξαν με συντριπτική πλειοψηφία τον Τάσσο Παπαδόπουλο τον οποίο ανέδειξαν μάλιστα Πρόεδρο της Δημοκρατίας από την πρώτη Κυριακή των εκλογών.
Αυτή η Πενταμερής -είτε ονομάζεται άτυπη είτε τυπική είτε επίσημη είτε ανεπίσημη, δεν παίζει ρόλο- θα αποτελέσει την απαρχή πολύ σοβαρών εξελίξεων στο κυπριακό, το οποίο από την μια μπορεί να βρεθεί σε μια επιταχυνόμενη πορεία λύσης αλλά από την άλλη μπορεί να βρεθεί σε μια ριζοσπαστική αλλαγή πραγμάτων που θα αλλάξει πιθανότατα για πάντα την προσέγγιση που περιλαμβάνει ευρύτερα το θέμα «λύσης του κυπριακού».
Είτε το ένα συμβεί είτε το άλλο, οι εξελίξεις θα μοιάζουν σαν καταιγίδα, η οποία θα απαιτήσει από τους Πολιτικούς και τα Κόμματα να τοποθετηθούν σε πολύ σοβαρά ζητήματα που θα έχουν να κάνουν με το μέλλον του τόπου.
Σε αυτό το αμιγώς σκληρό πολιτικό περιβάλλον, 400 και πλέον υποψήφιοι θα ζητούν την ψήφο των πολιτών για να τους αντιπροσωπεύουν στο νέο Κοινοβούλιο για την επόμενη πενταετία. Οι πλείστοι είναι αμφίβολο κατά πόσο έχουν κάποια συγκεκριμένη, σταράτη, ξεκάθαρη θέση στο Κυπριακό.
Όπως και να έχει τόσο οι υποψήφιοι όσο και τα κόμματα που διεκδικούν να αντιπροσωπεύουν τους πολίτες στο Κοινοβούλιο θα πρέπει να έχουν και ξεκάθαρη θέση για το μεγαλύτερο πρόβλημα που απασχολεί την Κύπρο, το οποίο δεν είναι άλλο από την Τουρκική κατοχή, η οποία με τη σειρά της δημιουργεί μια προβληματική κατάσταση για την Κυπριακή Δημοκρατία και κυρίως μια προβληματική κατάσταση για όλους σχεδόν τους πολίτες.
Η αποκορύφωση της προεκλογικής εκστρατείας -που πάντοτε είναι τον τελευταίο μήνα προ των εκλογών- θα συμπέσει με τις εξελίξεις στο Κυπριακό. Μοιραία ή όχι, οι υποψήφιοι θα πρέπει να ξέρουν ότι θα κληθούν να τοποθετηθούν για το κυπριακό. Πρόκειται για ένα θέμα, το οποίο οι πολίτες (θα) λαμβάνουν σοβαρά υπόψη και δεν αποκλείεται να αποφασίσουν βάσει τούτου για το ποιους θα εκλέξουν ως Αντιπροσώπους τους στη Βουλή…
