Κατεβάστε τώρα το application της Offsitenews για Android & για iOS
Group google play
Group app store
mobile app

Ψηφίζοντας τον νέο Αυτοκράτορα της Μπανανίας…

Ψηφίζοντας τον νέο Αυτοκράτορα της Μπανανίας…

Ο εκάστοτε Πρόεδρος διορίζει πάνω κάτω 500 άτομα… Δεν ακούσαμε ούτε τον Αβέρωφ, ούτε τον Χριστοδουλίδη, ούτε και τον Μαυρογιάννη να προτείνουν αλλαγή στον τρόπο διορισμού Ανεξάρτητων Αρχών, Συμβουλίων και άλλων διορισμών, αλλά ούτε και Συνταγματικούς Ελέγχους για τον τρόπο άσκησης των εξουσιών του εκάστοτε Προέδρου – Έτσι θα συνεχίσουμε να ψηφίζουμε Αυτοκράτορα αντί για Πρόεδρο

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ / Twitter: @tsangarisp 

Ο εκάστοτε Πρόεδρος της Κύπρου, ελλείψει checks and balances, είναι την ίδια ώρα και Μονάρχης. Ό,τι θέλει κάνει, ό,τι θέλει αποφασίζει, όποιο θέλει διορίζει με αποτέλεσμα να δημιουργείται μια Παντοδυναμία και μια αδιαπέραστη ασπίδα γύρω από το πρόσωπο του. Απολαμβάνει υπερεξουσίες και υπερπρονόμια με αποτέλεσμα να αποτελεί τον ‘φόβο και τον τρόμο’ για την κάθε Αρχή, για το κάθε Σώμα, για τον κάθε Οργανισμό. 

Αυτός ο ‘φόβος και τρόμος’, αυτή η παντοδυναμία που αναγάγει τον εκάστοτε Πρόεδρο σε Μονάρχη δεν είναι τυχαία. Από την στιγμή που δεν υπάρχουν checks and balances (ή στα Ελληνικά ‘Συνταγματικοί Έλεγχοι’) αυτόματα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μετατρέπεται σε Μονάρχη ή Αυτοκράτορα ή όπως θέλετε πείτε τον. 

Ουδέποτε η Κυπριακή Δημοκρατία είχε ουσιαστικούς Συνταγματικούς Ελέγχους για την άσκηση των Εξουσιών του Προέδρου. Αυτό προέκυπτε έμμεσα από τους Συνταγματικούς Ελέγχους που υπήρχαν για την τήρηση της ισορροπίας μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Αυτό που λέγεται ότι οι ‘Συνταγματικοί Έλεγχοι’ χάθηκαν από την ημέρα που οι Τ/κ αποσύρθηκαν από την Δημοκρατία, είναι η μισή αλήθεια. Διότι ναι μεν ενόσω οι Τουρκοκύπριοι συμμετείχαν στην Δημοκρατία υπήρχαν κάποιοι Συνταγματικοί Έλεγχοι, αυτοί όμως οι Συνταγματικοί Έλεγχοι δεν αφορούσαν κατ’ αποκλειστικότητα τον Έλεγχο του εκάστοτε Προέδρου της Δημοκρατίας αλλά αφορούσαν τον Έλεγχο ισορροπίας μεταξύ της Ελληνοκυπριακής και Τουρκοκυπριακής Κοινότητας. Δηλαδή, είχες Πρόεδρο Ελληνοκύπριο, έπρεπε να είχες και Αντιπρόεδρο Τουρκοκύπριο. Είχες Γενικό Εισαγγελέα Ελληνοκύπριο, έπρεπε να είχες Βοηθό Τουρκοκύπριο. Γενικό Ελεγκτή Τουρκοκύπριο, ο Βοηθός έπρεπε να ήταν Ελληνοκύπριος. Το ίδιο και με τον Γενικό και Βοηθό Λογιστή. Η ουσία εδώ, ήταν να διαφυλαχθεί η συμμετοχή των δυο κοινοτήτων στα αξιώματα και η ισορροπία στην εξουσία του κράτους μεταξύ των 2 κοινοτήτων παρά ο άμεσος ‘Συνταγματικός Έλεγχος’ του Προέδρου ή του Αντιπροέδρου ως προς την άσκηση των εξουσιών τους. Μπορεί να πει κάποιος πως ο Πρόεδρος ασκούσε έλεγχο στον Αντιπρόεδρο και ο Αντιπρόεδρος στον Πρόεδρο και είναι σωστό. Τουλάχιστον υπήρχε κάποιος έλεγχος παρά καθόλου όπως ισχύει σήμερα. Ας πούμε οι Ανεξάρτητες Αρχές διορίζονταν από κοινού μεταξύ Προέδρου και Αντιπροέδρου αλλά δεν υπήρχε έλεγχος ως το ποιον Ε/κ πχ θα διόριζε ο Ελληνοκύπριος Πρόεδρος ή ποιον Τ/κ θα διόριζε ο Τουρκοκύπριος Πρόεδρος. 

Όπως και να έχει, η ουσία είναι πως ο εκάστοτε Πρόεδρος -ειδικά έστω και μετά την αποχώρηση των Τ/κ- είναι παντελώς ανεξέλεγκτος. Και ενώ θα έπρεπε η Κυπριακή Δημοκρατία να περνούσε ήδη στην ‘4η Δημοκρατία’ (δηλαδή με εξελίξεις, Συνταγματικές αλλαγές, εκσυγχρονισμό κτλ) με το ζόρι μόλις που βρισκόμαστε -εν έτει 2022- στην ‘1,5 Δημοκρατία’ η οποία λειτουργεί ακόμη με το ‘Δίκαιο της Ανάγκης’. 

Το χειρότερο όμως, και εδώ είναι και ο λόγος της σημερινής Άποψης, είναι πως κανένας από τους 3 κύριους υποψήφιους, δεν εμφανίζεται διατεθειμένος να εξαγγείλει σημαντικές, καθολικές αλλαγές, πρώτα και κύρια, ως προς την ένταξη Συνταγματικών Ελέγχων για την άσκηση των εξουσιών του Προέδρου. Κανένας από τους 3 δεν εμφανίζεται διατεθειμένος να ‘δεσμευτεί’ να τεθεί ‘υπό έλεγχο’ ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας αφού κάτι τέτοιο θα σήμαινε αυτομάτως και την παύση της Παντοδυναμίας του εκάστοτε ΠτΔ και την μετατροπή του από Αυτοκράτορα σε ένα εκλελεγμένο Πρόεδρο που ελέγχει και ελέγχεται. Προτιμούν φαίνεται να ελέγχουν μόνο χωρίς να ελέγχονται. Και για να είμαστε δίκαιοι, ο μόνος υποψήφιος που τόλμησε να αγγίξει το εν λόγω θέμα είναι ο Αχιλλέας Δημητριάδης. 

Πέραν όμως από την άσκηση των καθηκόντων του, που γίνεται χωρίς ΕΛΕΓΧΟ, σκεφτείτε μόνο ότι ο εκάστοτε Πρόεδρος διορίζει περίπου 500 πρόσωπα σε Οργανισμούς, Αρχές, Υπουργεία, Υφυπουργεία, Ημικρατικούς, Επαρχιακές Διοικήσεις και πάει λέγοντας. Ανεξέλεγκτα, χωρίς κανένα απολύτως έλεγχο, χωρίς όρους, χωρίς προϋποθέσεις. Ο εκάστοτε Πρόεδρος, ως Αυτοκράτορας, δημιουργεί τη δική του ‘αυλή’, το δικό του δίκτυο, το δικό του σύστημα, ελέγχοντας ουσιαστικά τους πάντες και τα πάντα.  

Το ρεζουμέ λοιπόν είναι ένα: Φωνάζαμε για τον Τάσσο, μετά για τον Χριστόφια, σήμερα για τον Αναστασιάδη. Και με το δίκαιο μας και με το δίκαιο της η εκάστοτε αντιπολίτευση. Αλλά θα πρέπει να προετοιμαστούμε ότι την επαύριο θα συνεχίσουμε να φωνάζουμε και για τον επόμενο Πρόεδρο της Δημοκρατίας… διότι τελικά στην Μπανανία ή στην Νήσο των Αγίων όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν… 

Home