Πώς εμφανίστηκε ο Νίκος, πώς ο Μαυρογιάννης και πώς ο Αβέρωφ – Σε ποια σημεία κέρδισε ο καθένας και σε ποια έχασε – Ποιος κέρδισε σε Οικονομία και ποιος σε Κυπριακό
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ / Twitter: @tsangarisp
Παρακολουθήσαμε
Τα έξι σημεία που θα μπορούσαν να αποτελέσουν το ρεζουμέ του 2ου debate είναι τα εξής:
1/ Ο Νίκος Χριστοδουλίδης εμφανίστηκε με αέρα νικητή. Σαφώς και τα πήγε πολύ καλύτερα απ’ ότι στο πρώτο debate και ήταν ωσάν να ήθελε να αποδείξει σε αυτή την τηλεμαχία ότι δεν ισχύει αυτό που του καταλόγισαν ότι ‘δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα’ σε συζήτηση. Εμφανίστηκε ετοιμόλογος και προσπάθησε να θέσει συγκεκριμένες προτάσεις κάτω. Εμφανίστηκε με αυτοπεποίθηση και κοίταζε τον φακό αρκετές φορές για να δώσει την αίσθηση ότι κοιτάζει τους πολίτες στα μάτια. Αναφέρθηκε αρκετές φορές στους πολίτες, βάζοντας τους ουσιαστικά μπροστά, θέλοντας να μεταδώσει το μήνυμα ότι ‘εγώ είμαι αυτό που ζητούν και θέλουν οι πολίτες’.
2/ Ο Ανδρέας Μαυρογιάννης ήταν σχετικά καλός αλλά δεν κατάφερε να πείσει. Απέφευγε την οπτική επαφή με τους συνομιλητές του αλλά ακόμη και με τον συντονιστή. Υπέπεσε σε λάθη κάτι που τον ‘έδεσε’ ακόμη πιο πολύ κυρίως στο πρώτο μέρος της συζήτησης, το οποίο είχε ως θέμα την Οικονομία. Έβγαλε ‘καλό χαρακτήρα ανθρώπου’ αλλά την ίδια ώρα απέδειξε πως δεν είναι hardcore πολιτικός. Κάτι που ενδεχομένως βάσει κουλτούρας και προϊστορίας της Κύπρου να θεωρείται ‘πλην’ ενώ για μια μερίδα του πληθυσμού, η οποία θεωρεί πως ο τιμονιέρης του κράτους πρέπει να είναι τεχνοκράτης και όχι πολιτικός, ίσως να μέτρησε θετικά.
3/ Ο Αβέρωφ Νεοφύτου προσπάθησε να εμπνεύσει μια ‘σιγουριά’ και ‘οικονομικό ρεαλισμό και πραγματισμό’ ως προς το πρώτο μέρος της συζήτησης. Διαφοροποιήθηκε αρκετές φορές από τους ανθυποψηφίους του θέλοντας να δείξει πως ‘εγώ έχω τις λύσεις και την ικανότητα να συγκρατήσω την οικονομία και να την έχω σε τροχιά ανάπτυξης’. Ωστόσο εμφανίστηκε με ‘αμυντική στάση’ σε διάφορες περιπτώσεις της συζήτησης όταν η κουβέντα ‘σήκωνε’ πολιτική κόντρα και πολιτική συζήτηση.
4/ Ως προς την Οικονομία ο Αβέρωφ Νεοφύτου εμφανίστηκε πιο πειστικός από τους άλλους δυο. Εμφανίστηκε ως ο άνθρωπος που ξέρει τι γίνεται και κυρίως τι πρέπει να γίνει. Με κάθε πρόταση που έπεφτε στο τραπέζι (για αυξήσεις κτλ) ο Αβέρωφ Νεοφύτου εμφανίστηκε να γνωρίζει τι περιθώριο υπάρχει προς υλοποίησή της και τι επιπτώσεις θα επιφέρει στην οικονομία.
5/ Ως προς το Κυπριακό οι Ανδρέας Μαυρογιάννης και Αβέρωφ Νεοφύτου έκαναν το εξής λάθος: Προσπαθώντας να εμφανιστούν ‘σοβαροί’ και ‘δεσμευμένοι στην διαδικασία’ έδωσαν το περιθώριο στον Νίκο Χριστοδουλίδη να εμφανιστεί πιο ‘σκληροπυρηνικός’ και έτοιμος ‘να τα βάλει και με όλη την ΕΕ για χατίρι της Κύπρου’ κάτι που στην παρούσα φάση -με έναν Ερντογάν να απειλεί μέρα νύχτα, με μια Άγκυρα να κλιμακώνει την ένταση σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο- μετρά επικοινωνιακά, ασχέτως αν όλοι γνωρίζουν πως ούτε η μια προσέγγιση (των Α. Νεοφύτου και Α. Μαυρογιάννη) ούτε η άλλη (του Ν. Χριστοδουλίδη) μπορούν να έχουν τα επιθυμητά αποτελέσματα. Διαχρονικά έχει αποδειχθεί πως σε περιπτώσεις κρίσεων και απειλών, οι πολίτες μετακινούνται σε υποψήφιους με πιο ‘σκληρές’ και ‘εκδικητικές’ θέσεις (έναντι του εχθρού) ανεξαρτήτως αν γνωρίζουν κατά βάθος ότι τίποτα δεν ισχύει, ανεξαρτήτως ακόμη και αν γνωρίζουν ότι ‘η σκληρή στάση είναι λάθος με σοβαρές δυσάρεστες επιπτώσεις’.
6/ Ως προς τα SMS η επικοινωνιακή τακτική του Νίκου Χριστοδουλίδη ήταν ορθή και αντέστρεψε το ερώτημα ουσιαστικά θέτοντας με έμμεσο τρόπο το ερώτημα προς τον κάθε πολίτη ‘αν και κατά πόσο θα του άρεσε να δημοσιοποιηθούν προσωπικές του συνομιλίες’, απάντηση την οποία σαφώς γνωρίζει. Ωστόσο αυτή η τακτική του Νίκου Χριστοδουλίδη δούλεψε διότι δεν είχε καμία πίεση από τους άλλους δυο συνομιλητές του, όχι ως προς τα sms ευρύτερα αλλά ως προς την ουσία των sms που ήταν μόνο μια, κατά πόσο δηλαδή έδωσε οδηγίες για δημιουργία ψεύτικων λογαριασμών με στόχο να πληγεί η υπόληψη πολιτικών του αντιπάλων και δημοσιογράφων. Και επιπλέον, αυτό το κεφάλαιο των sms από την στιγμή που συζητήθηκε δημόσια μεταξύ των τριών κύριων υποψηφίων κλείνει.
Εν κατακλείδι, πέραν των πιο πάνω, το debate δεν μας άφησε κάτι συγκεκριμένο (πλην κάποιων θέσεων για αυξήσεις στις συντάξεις, φορολόγηση υπερκερδών, φορολόγηση οικογενειακού εισοδήματος, αύξηση του αφορολόγητου, που όμως όλα ήταν απλές αναφορές χωρίς κάτι το πιο αναλυτικό και τεκμηριωμένο). Αν μας μένει κάτι από αυτό το debate είναι το εξής: Ο Νίκος Χριστοδουλίδης αδιαμφισβήτητα είναι ο πλέον επικοινωνιακός υποψήφιος. Ο Ανδρέας Μαυρογιάννης είναι καλός τεχνοκράτης και καλός άνθρωπος. Ο Αβέρωφ Νεοφύτου είναι ο έμπειρος ‘γερόλυκος’ τον οποίο πολλοί συμπαθούν αλλά και την ίδια ώρα πολλοί αντιπαθούν.
