Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΓΑΠΙΟΥ

Υπομονή. Υπομονή να ξημερώσει η Δευτέρα, η Τρίτη, η επόμενη Κυριακή, να ξαναμετρηθούμε και να προχωρήσουμε. Τούτη η μάχη είναι συλλογική, κανείς δεν περισσεύει και κανείς δεν είναι άτρωτος. Δεν είναι η ώρα για γκρίνια, για διαμάχες, για μικροπολιτικές αντιπαραθέσεις, συντεχνιακούς καβγάδες και εργοδοτικές αυθαιρεσίες. Δεν είναι ούτε η ώρα για έναν πρώτο απολογισμό. Τώρα, βρισκόμαστε σε πόλεμο.

Τώρα, είναι η ώρα της μάχης που δίνει η εμπροσθοφυλακή στα νοσοκομεία «με τις πράσινες και λευκές μπλούζες». Είναι η ώρα να πούμε από καρδιάς ένα «ευχαριστώ» στον κόσμο της εργατιάς που μας εξυπηρετεί στις υπεραγορές, στους φούρνους, στα περίπτερα, στα βενζινάδικα, στα φαρμακεία. Είναι η ώρα να ακούμε τους ειδικούς, να ενημερωνόμαστε σωστά και να κλείνουμε τα αυτιά μας στους ανεύθυνους που μας τρομοκρατούν με «αποκλειστικότητες».

(Τέτοιες στιγμές ξεχωρίζει η ήρα απ’ το στάρι.)

Όσο η κρίση θα βαθαίνει, τόσο θα δοκιμάζονται οι αντοχές του συστήματος και ενός εκάστου. Όσο η κόπωση θα βαραίνει, τόσο θα ξυπνούν τα πιο ευγενή και τα πιο απεχθή ένστικτα της ανθρώπινης φύσης. Όσα όμως μέτρα και αν ληφθούν, η ευθύνη θα παραμένει ατομική και το αποτέλεσμα συλλογικό. Με έναν κοινό στόχο: να σπάσουμε την αλυσίδα μετάδοσης του ιού και να δώσουμε τον απαιτούμενο χώρο και χρόνο στο σύστημα υγείας να τα βγάλει πέρα. Να δώσουμε χώρο και χρόνο στους επιστήμονές μας να αξιολογήσουν τα μέτρα που λήφθηκαν πριν μια εβδομάδα. Να δώσουμε χρόνο στην κυβέρνηση να διορθώσει τα λάθη της, να καλύψει τις ελλείψεις στα νοσοκομεία, να οργανώσει καλύτερα την καθημερινή επικοινωνία με τους πολίτες και να βγάλει τα μπαζούκας για να σώσει την οικονομία.  

(Τέτοιες στιγμές όλοι κρινόμαστε.)

Τούτες τις ώρες μετρούμε και αυτούς που συμπορεύονται στην κοινή μάχη και αυτούς που κάνουν «πλιάτσικο» αγαθών, ψήφων και νούμερων τηλεθέασης. Μετρούμε αυτούς που προσφέρουν και αυτούς που κρύβονται σιωπώντας. Μετρούμε τους δικούς μας ανθρώπους και μένουμε σπίτι για να τους προφυλάξουμε. Δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις, δεν υπάρχουν θαυματουργά φάρμακα, δεν υπάρχουν θεωρίες. Υπάρχουν γεγονότα και ανθρώπινες ζωές. Και με τις ανθρώπινες ζωές δεν παίζουμε.

Βρισκόμαστε σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Βρισκόμαστε στη μέση ενός πολέμου.

Για την ώρα μετρούμε απώλειες. Απώλειες στο μέτωπο της Υγείας. Απώλειες εισοδημάτων. Απώλειες ρύπων και ανθρωπιάς. Στο τέλος θα νικήσουμε. Θα τα καταφέρουμε. Θα ξανασταθούμε στα πόδια μας και θα ξαναμετρηθούμε. Τούτη όμως την ώρα, η υπομονή είναι το όπλο μας, η πειθαρχία η ασπίδα μας και η αλληλεγγύη το φάρμακό μας. Αντέχουμε. Για να ξημερώσει η Δευτέρα, η Τρίτη, η επόμενη Κυριακή. Μέχρι να έρθει το τέλος του πολέμου. Και να ξαναφτιάξουμε τη ζωή μας, να ξαναστήσουμε τις δουλειές μας, να ξαναγκαλιάσουμε τους δικούς μας ανθρώπους. 

Για αυτό, μένουμε σπίτι, σώζουμε ζωές, κερδίζουμε τον πόλεμο.

Υστερόγραφο 1: Η ευθύνη των τραπεζών σε αυτή την πρωτοφανή κρίση είναι τεράστια. Ελπίζουμε τα δικά τους παθήματα να τους έχουν γίνει μαθήματα. Δεν έχει νόημα να παγιοποιήσουν δόσεις δανείων όσων πλήγηκαν, αλλά να συνεχίσουν να τους φορτώνουν με τις επιβαρύνσεις. Δεν είναι ώρα να συσσωρεύσουν υπερκέρδη στα λογιστικά βιβλία για να δικαιολογούν παχυλούς μισθούς και χρυσά μπόνους, ενώ θα μαζεύονται νέα ΜΕΔ και θα κλείνουν επιχειρήσεις. Οι τράπεζες έχουν ευθύνη να στηρίξουν αυτή την κοινωνία να ξαναβρεί τα πόδια της. Τα ξέρουμε ότι δανεικά και αγύριστα δεν υπάρχουν, οι τράπεζες όμως αντέχουν και οι ανθρώπινες ζωές δεν είναι αριθμοί.  

Υστερόγραφο 2: Οι υπεραγορές λαμβάνουν αυξημένα μέτρα προστασίας για τους πελάτες τους και καλά κάνουν. Ας βρουν και έναν τρόπο να προφυλάξουν τους εργαζόμενους που έρχονται σε επαφή με χιλιάδες κόσμο καθημερινά. Υπάρχουν λύσεις και είναι απλές.   

Υστερόγραφο 3: Ελπίζουμε η κυβέρνηση όσα δεν έκανε (πριν) το ’13, να τα κάνει σήμερα. Η οικονομία χρειάζεται στήριξη με μέτρα «έξω από το κουτί». Απ’ όσα διαβάζουμε και μαθαίνουμε, έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι αυτήν τη φορά θα ληφθούν τα σωστά μέτρα ώστε να μην υπάρξει κρίση μετά την κρίση. Ο κόσμος έχει ανάγκη να ακούσει «καλά νέα». Και η κυβέρνηση μαζί με τα πολιτικά κόμματα έχουν ευθύνη να προχωρήσουν μαζί.  

Τάδε έφη: «Σκατο-Κορωνοϊέ θα σε νικήσουμε» (Λάζαρος Μαύρος, Ράδιο Πρώτο, 18 Μαρτίου)

Άσχετο: Η βλακεία είναι αποκλειστική

Καλή Κυριακή και Αγία Υπομονή…