Κατεβάστε τώρα το application της Offsitenews για Android & για iOS
Group google play
Group app store
mobile app

Τα τρία σκληρά δεδομένα για λύση

Τα τρία σκληρά δεδομένα για λύση

Thumbnail

Ούτε λύση δυο κρατών, ούτε λύση με ρόλο και λόγο Τουρκίας – Λύση θα έχουμε μόλις οι Τουρκοκύπριοι αντιληφθούν πως το μέλλον τους είναι μαζί μας και όχι με την Άγκυρα! 

ΓΡΑΦΕΙ Ο                                                                                                                                      ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ                                                                                                 Twitter: @tsangarisp

Τα πράγματα στο κυπριακό άρχισαν να παρουσιάζουν ενδιαφέρον. Μετά από 2,5 χρόνια διακοπής, οι εξελίξεις ξεκίνησαν σιγά σιγά να τρέχουν με πρώτο ορόσημο την 3η Νοεμβρίου όπου και αναμένεται να βρεθούν για πρώτη φορά οι Νίκος Αναστασιάδης και Ερσίν Τατάρ. 

Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ σε απαντητική επιστολή του (29/10) προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας αναφέρει μεταξύ άλλων «θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την επιστολή σας στις 19 Οκτωβρίου 2020 με την οποία εκφράζετε την ετοιμότητα και την αποφασιστικότητα σας να μετάσχετε σε μια νέα πρωτοβουλία για επίτευξη διαρκούς λύσης στην Κύπρο, στη βάση της κοινής αντίληψης που έχει επιτευχθεί στις 25 Νοεμβρίου 2019 στο Βερολίνο. Δράττομαι της ευκαιρίας να επαναλάβω τη διάθεση των καλών μου υπηρεσιών για την επανέναρξη των συνομιλιών, οικοδομώντας πάνω στην εργασία που έχει ήδη επιτευχθεί. Σε σχέση με αυτό, καταλαβαίνω ότι έχετε ήδη επικοινωνήσει με τον νεοεκλεγέντα Τουρκοκύπριο ηγέτη κ. Ερσίν Τατάρ και ότι και οι δύο έχετε εκφράσει την επιθυμία να συναντηθείτε άτυπα στο νησί υπό την αιγίδα της αναπληρώτριας Ειδικής Συμβούλου μου, κ. Ελίζαμπεθ Σπέχαρ, το συντομότερο δυνατόν. Εύχομαι αυτή η πρώτη άτυπη επαφή να ανοίξει το δρόμο για καρποφόρες συζητήσεις και επαναλαμβάνω τη δέσμευση μου να διερευνήσω μαζί σας και τον κ. Τατάρ, όπως επίσης και με τις εγγυήτριες δυνάμεις, την πιθανότητα να ξεκινήσει μια άτυπη πενταμερής συν τα ΗΕ, συνάντηση, στο κατάλληλο στάδιο». 

Όμως πώς θα προχωρήσουν τα πράγματα; Με δεδομένη την διακηρυγμένη θέση του Ε. Τατάρ που παραπέμπει εμμέσως (αν όχι άμεσα) σε λύση δυο κρατών; 

Ας βάλουμε τα πράγματα σε μια τάξη, αφού έχουμε τρία «σκληρά» δεδομένα, τα οποία είναι: 

Πρώτον. Σε καμία λύση επανένωσης δεν χωρεί ρόλος και λόγος της Άγκυρας. Με τη λύση, η Άγκυρα πρέπει να σταματήσει αυτόματα να είναι εγγυήτρια δύναμη της επανενωμένης Κύπρου (όπως και η Ελλάδα και η Μ. Βρετανία), πρέπει να μην έχει στρατό στην επικράτεια της Ενωμένης Κύπρου (όπως ούτε και η Ελλάδα), πρέπει να μην έχει κανένα μονομερές ή άλλο δικαίωμα επέμβασης (όπως ούτε και η Ελλάδα) και τέλος δεν πρέπει να έχει είτε έμμεσα είτε άμεσα ρόλο και λόγο στα της Ενωμένης Κύπρου (όπως και η Ελλάδα). Οποιοδήποτε στοιχείο από τα πιο πάνω περιέχεται σε μια ενδεχόμενη πρόταση λύσης επανένωσης, η λύση θα απορριφθεί. Μια τέτοια λύση δεν έχει ούτε και μια στις χίλιες πιθανότητες να εγκριθεί.  

Δεύτερον. Σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται η Ελληνοκυπριακή πλευρά να αποδεχτεί λύση δυο κρατών. Τελεία. 

Τρίτον. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να εγκριθεί λύση επανένωσης, στην οποία οι πολίτες της Ενωμένης Κύπρου θα έχουν λιγότερα δικαιώματα απ’ ότι έχουν στις χώρες της ΕΕ. Δηλαδή είναι αδιανόητο ένας Κύπριος να μπορεί να εγκατασταθεί σε μια πόλη της Γερμανίας, να εργαστεί, να ζει και να ψηφίζει Γερμανούς υποψηφίους στις Ευρωεκλογές και στις εκλογές τοπικής αυτοδιοίκησης αλλά αυτό να μην μπορεί να το πράξει εντός της ίδιας του της χώρας. Σε καμία των περιπτώσεων δεν μπορεί να εγκριθεί μια τέτοια λύση. 

Κάτω από αυτό το πλαίσιο των τριών πιο πάνω παραμέτρων σε συνδυασμό με την μέχρι τώρα στάση της Άγκυρας, η οποία μας δήλωσε πως «ονειρευόμαστε» αν θεωρούμε ότι θα σταματήσει ποτέ να είναι εγγυήτρια της Κύπρου ακόμη και μετά τη λύση, μόνο αιθεροβάμονες μπορούν να πιστέψουν ότι μπορεί να εξευρεθεί μια μόνιμη λύση στο κυπριακό. 

Για να μπορέσει να υπάρξει λύση πρέπει να συμβούν ένα από τα εξής δυο τινά: Είτε, εμείς ως Ελληνοκυπριακή πλευρά να «χαλαρώσουμε» το πλαίσιο όπως πχ να πούμε «δεν πειράζει, ας είναι και λίγες εγγυήσεις, σιγά το πράμα» (ευτυχώς μέχρι σήμερα κανένας πολιτικός αρχηγός δεν υποστηρίζει κάτι τέτοιο, παρά το ότι υπάρχουν και κάποια μεμονωμένα με παρωπίδες στοιχεία, τα οποία εμφανίζονται να μην τους ενοχλούν καν οι τουρκικές εγγυήσεις), είτε οι Τουρκοκύπριοι οι ίδιοι να αντιληφθούν πως το μόνο βέβαιο μέλλον που θα τους παρέχει ευημερία, ασφάλεια και πρόοδο είναι η συμβίωση μαζί μας, σε ένα κράτος χωρίς πατρόνες, εγγυητές και εγγυήτριες, σε ένα κράτος δικαίου, ίσων δικαιωμάτων για όλους, με πολίτες οι οποίοι δεν θα κατηγοριοποιούνται βάσει θρησκείας και εθνότητας.

Και γράφω για τους Τουρκοκύπριους και όχι για την Άγκυρα διότι η δεύτερη δεν πρόκειται να αποδεχτεί κάτι τέτοιο. Το κλειδί, όπως έγραψε ξανά η Στήλη, είναι στους ίδιους τους Τουρκοκύπριους, οι οποίοι επιτρέπουν ουσιαστικά στην Άγκυρα να μιλά εκ μέρους τους. 

Κατά συνέπεια και εν κατακλείδι, οι εξελίξεις μπορεί να αρχίσουν, αλλά υπό αυτά τα δεδομένα δεν θα οδηγήσουν πουθενά! Διότι αν οι Τουρκοκύπριοι επί Ακκιντζί την ώρα που έπρεπε σιώπησαν και αυτοί και ο τότε ηγέτης τους, θα μιλήσουν τώρα επί Τατάρ; Ή θα τολμήσει ο Τατάρ; Θα δείξει...  

Home