Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΓΑΠΙΟΥ
Ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης Αναστασιάδη είναι –με όρους πιστοληπτικούς– για τα σκουπίδια. Με όρους μικροπολιτικούς είναι «ΑΑ». Αν μπορούσε να διορίσει και Γενικό Ελεγκτή, θα ήταν «ΑΑΑ+». Δεν μπορούσε. Όπως δεν μπόρεσε να τον παύσει. Του έμεινε… αμανάτι. Σε αντίθεση με τον Γενικό Εισαγγελέα, ο οποίος υποχρεώθηκε να φύγει μια ώρα αρχύτερα. Τον υποχρέωσε.
Το γεγονός ότι ο Πρόεδρος διόρισε τις δευτεροτρίτες επιλογές του σε Εισαγγελία και Υπουργικό, δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ποιους διόρισε και όχι ποιοι δεν αποδέχθηκαν. Το βέβαιο είναι ότι αιφνιδίασε. Ακόμα και αυτούς που διόρισε, αιφνιδίασε. «Ήταν κάτι που δεν το περίμενα. Ήταν μια ευχάριστη έκπληξη», δήλωσε ο Χαράλαμπος Πετρίδης που κοιμήθηκε Δήμαρχος και ξύπνησε Υπουργός Αμύνης. Η μόνη ίσως που δεν αιφνιδιάστηκε ήταν η νέα υπουργός Δικαιοσύνης. Είχε έρθει η σειρά της.
Σε κάθε περίπτωση, το νέο κυβερνητικό σχήμα (και το νέο δίδυμο στη Γενική Εισαγγελία), δεν δείχνει έναν πολιτικό που σκέφτεται τη συνταξιοδότηση και την υστεροφημία του. Αυτές οι κινήσεις δείχνουν έναν Πρόεδρο που βλέπει κάπως μακρύτερα. Το πολιτικό ημερολόγιο δείχνει τον Φεβρουάριο του 2023.
Η νομοθεσία για περιορισμό των προεδρικών θητειών που ψήφισε η Βουλή τον περασμένο Δεκέμβριο δεν αποτελεί εμπόδιο, καθώς δεν έχει αναδρομική ισχύ. Ούτε σοβαρό εμπόδιο μπορεί να αποτελέσει η δημόσια δέσμευση Αναστασιάδη για «μια δεύτερη και τελευταία θητεία». Αυτά είναι προεκλογικά συνθήματα. Όπως ήταν το 2013 που έλεγε: «θέλω με τον πλέον και ξεκάθαρο κατηγορηματικό τρόπο να δεσμευτώ και δεσμεύομαι (…) ότι δεν πρόκειται ο Νίκος Αναστασιάδης να υπογράψει το όποιο μνημόνιο που θα περιέχει οποιαδήποτε πρόνοια για κούρεμα καταθέσεων». Η ιστορία είναι γνωστή και δεν έχει καλό τέλος. Όπως γενικά, τα παραμύθια στην πολιτική δεν έχουν καλό τέλος. Όσες θητείες και αν διαρκέσουν…
Οι τελευταίοι διορισμοί Αναστασιάδη δεν έγιναν σε πολιτικό κενό, αλλά έγιναν σε ένα περιβάλλον όπου ο Πρόεδρος απολαμβάνει υψηλή δημοφιλία. Ο δημοσκοπικός πάτος πριν την πανδημία, όταν ο Αναστασιάδης έφτασε να συγκρίνεται με τη χειρότερη περίοδο του προκατόχου του, αντιστράφηκε αίφνης. Είτε ουσιαστικά, είτε επικοινωνιακά, η κυβέρνηση πιστώθηκε τους χειρισμούς της κρίσης της πανδημίας, με τα σκάνδαλα διαφθοράς, νεποτισμού και διαπλοκής να φαντάζουν πολύ μακρινά.
Σε αυτό το περιβάλλον δεν ήταν διόλου τυχαία και η δριμεία επίθεση που εξαπέλυσε ο Πρόεδρος εναντίον του Γενική Ελεγκτή στην πρώτη μετά την καραντίνα συνέντευξή του. Ήταν ένα δείγμα ισχύος ενός Προέδρου που (όχι μόνο είναι, αλλά) νιώθει πανίσχυρος. Ασφαλώς, δεν περνά απαρατήρητο το γεγονός ότι το όνομα του Ελεγκτή συζητήθηκε για τις επόμενες προεδρικές (όχι κατ’ επιλογήν του ιδίου), όπως ακούστηκε και το όνομα του Εισαγγελέα. Αυτά όμως είναι σενάρια, μπορεί να είναι και επιστημονικής φαντασίας, γιατί το μόνο δεδομένο που υπάρχει είναι ότι μέχρι τις προεδρικές μεσολαβούν οι βουλευτικές.
Οι εκλογές για τη νέα Βουλή θα ξεκαθαρίσουν σε ένα μεγάλο βαθμό τις κομματικές ισορροπίες και τους συσχετισμούς δυνάμεων. Όπως θα ξεκαθαρίσουν και τους εν δυνάμει υποψηφίους για τις επόμενες Προεδρικές. Έχει σημασία αν θα υπάρξει σύμπραξη ΔΗΚΟ-ΑΚΕΛ για την προεδρία της Βουλής, όπως έχει σημασία πόσους βουλευτές θα εκλέξει η ΔΗΠΑ, ποια κόμματα θα διαλυθούν και ποια θα είναι η κατάσταση πραγμάτων σε αυτό που συνοπτικά περιγράφεται ως «ενδιάμεσος». Όλα αυτά θα ξεκαθαρίσουν μέσα στον επόμενο χρόνο, στον οποίο σημειωτέον θα πραγματοποιηθούν και οι δημοτικές εκλογές. Επί της ουσίας, το 2021 είναι έτος κομματικών ζυμώσεων και προετοιμασίας για τους επίδοξους μνηστήρες του προεδρικού θώκου.
Με βάση πάντως τα σημερινά δεδομένα, οι διορισμοί Αναστασιάδη δεικνύουν έναν Πρόεδρο που θέλει να έχει τον τελευταίο λόγο, ανεξάρτητα από τις επιλογές της αντιπολίτευσης ή τις σκέψεις της Πινδάρου. Έχοντας διορίσει «δικούς» του ανθρώπους από τους ημικρατικούς μέχρι την Κεντρική και την Εισαγγελία, η ζυγαριά γέρνει προς μια τρίτη και τελευταία θητεία… Ίδωμεν!
Υστερόγραφο 1: Όταν ένας δημοσιογράφος κάνει προσφορά στο υπουργείο Υγείας για μάσκες δεν υπάρχει πρόβλημα. Όταν ο δημοσιογράφος που κάνει την προσφορά, είναι ο ίδιος που ενημερώνει καθημερινά τον κοσμάκη για την πορεία της πανδημίας, υπάρχει θέμα. Δεοντολογίας και ηθικής.
Υστερόγραφο 2: Οι επιθέσεις που δέχθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης η νέα υπουργός Δικαιοσύνης είναι τουλάχιστον άδικες και σε κάποιες περιπτώσεις χυδαίες. Δεν αφορά κανένα η προσωπική της σχέση, ούτε ενδιαφέρει το οικονομικό της στάτους ή αν είναι φίλη με τις θυγατέρες του Προέδρου και άλλα παρόμοια κουτσομπολιά. Ούτε η προηγούμενη ολιγόμηνη θητεία της στην ΑΗΚ μπορεί να κριθεί με τρόπο απόλυτο, ώστε να προκύπτουν πολιτικά συμπεράσματα για τις διοικητικές της ικανότητες. Αν η Γιολίτη κάνει για Υπουργός, αυτό θα το δείξει μόνο ο χρόνος και το έργο που θα παράξει. Τίποτα άλλο, εκτός και αν προκύψει θέμα δεοντολογίας. Τα υπόλοιπα είναι κουτσομπολιά.
Υστερόγραφο 3: Μεταξύ Ιωνά και Σαββίδη, η αντιπολίτευση επέλεξε το μη χείρον. Το ίδιο και ο Ιωνάς.
Το άσχετο: Νίκου Οδύσσεια
Καλή Κυριακή και Αγία Υπομονή…
