Κατεβάστε τώρα το application της Offsitenews για Android & για iOS
Group google play
Group app store
mobile app

Τρίτος Δρόμος

Offsite Team
- 13.06.2021

Τρίτος Δρόμος

Πέρα του ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ ένας δρόμος υπάρχει. Ένας δρόμος που περνά μέσα από τις συμπληγάδες του Κυπριακού

ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΓΑΠΙΟΥ 

Ήταν διδακτική με πολλούς τρόπους η ψηφοφορία για την προεδρία της Βουλής. Ήταν η έκτη ή έβδομη φορά τα τελευταία δέκα χρόνια που Πινδάρου και Λόφος έπιασαν στο ύπνο τους δήθεν ρυθμιστές: προεδρικές του ’13 και του ’18, εκλογή Συλλούρη, δημοτικές εκλογές, διάσπαση ΔΗΚΟ, εκτόξευση ΔΗΠΑ. Αυτά συμβαίνουν όταν το πάθημα δεν γίνεται μάθημα. Επαναλαμβάνεται η διδακτέα ύλη.   

>>> H offsite τώρα και στο Google News - Ακολουθείστε μας

Το άθροισμα «ΔΗΣΥ+ΕΛΑΜ+ΔΗΠΑ» της Πέμπτης ήταν ακόμα ένα μάθημα με πολλούς αποδέκτες: ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, Οικολόγους και λοιπούς. Για το ΑΚΕΛ ήταν ακόμα μια πανωλεθρία. Η Πινδάρου έχει κάθε λόγο να πανηγυρίζει, η Εζεκία Παπαϊωάννου να συσκέπτεται, την ώρα που οι υπόλοιποι προσπαθούν να καταλάβουν «ποιος είναι τελικά ο ρυθμιστής», αν όχι αυτοί. Η ιστορία έγραψε: η Αννίτα Δημητρίου νέα πρόεδρος της Βουλής με 25 ψήφους στη δεύτερη ψηφοφορία έναντι 18 ψήφων του Άντρου Κυπριανού και 13 του Νικόλα Παπαδόπουλου. 

Αυτό που συνέβη δίνει την ευκαιρία για ένα καλό ξεκαθάρισμα προτού ληφθούν οι μεγάλες αποφάσεις. Ενόψει Προεδρικών. Το κυβερνητικό μπλοκ είναι εδώ, είναι συμπαγές και είναι παντοδύναμο. Η φθορά του κυβερνώντος κόμματος υποκαθίσταται από την προθυμία της ΔΗΠΑ και τα δεκανίκια του ΕΛΑΜ. 

Το ΑΚΕΛ παραμένει αποδυναμωμένο, ανήμπορο και εγκλωβισμένο στις ίδιες τις πεπαλαιωμένες δομές και νοοτροπίες του. Ένας αντίπαλος βολικός για την Πινδάρου που έρχεται πάντα δεύτερος και καταϊδρωμένος. Στη μετά – Χριστόφια εποχή έχασε το 40% των ψηφοφόρων του και ακόμα προσπαθεί να καταλάβει τι κάνει λάθος. Τόσο πολύ είχαν πάρει το μήνυμα που ήθελαν σώνει και καλά να βγάλουν στην προεδρία της Βουλής τον Άντρο Κυπριανού, τον οποίο οι ίδιοι αποκαθηλώνουν με συνοπτικές διαδικασίες. Η ψηφοφορία της Πέμπτης απέδειξε και κάτι πιο σημαντικό: το χάσμα που χωρίζει ΑΚΕΛ και ΔΗΚΟ, ιδιαίτερα στο Κυπριακό και όχι μόνο. 

Την ίδια ώρα, το ΔΗΚΟ ασχολείται περισσότερο με τις εσωτερικές ισορροπίες και τους «αποστάτες», και λιγότερο με την κοινωνία ή το πολιτικό γίγνεσθαι. Χάνει το παιχνίδι από τα αποδυτήρια. Ο Νικόλας παραμένει πολιτικά απρόσιτος και κυρίως προβλεπτός. Πολιτεύεται με όρους του 2008 και δεν τολμά να σπάσει αβγά. Αδυνατεί να κεφαλαιοποιήσει την πολιτική χρεοκοπία Δεξιάς και Αριστεράς, παραμένει εγκλωβισμένος στην ασάφεια του Κυπριακού και βολεύεται με τον ρόλο του δήθεν ρυθμιστή, παρά με τον ρόλο του ηγέτη. 

Η ΕΔΕΚ με πρόεδρο τον Σιζόπουλο έχει απωλέσει την πολιτική της αξιοπιστία και την πολιτική της ταυτότητα εδώ και πολύ καιρό. Διοικείται από μια ομάδα ατόμων που έχουν καταδικαστεί για τη δίωξη Παπαδάκη, ανώτερα της στελέχη βρέθηκαν μπλεγμένα σε υποθέσεις παράνομου στοιχηματισμού και ο πρόεδρος της ακόμα να δώσει εξηγήσεις για την υπόθεση TAXAN. Εκκρεμεί η αστυνομική έρευνα για το παράνομο βίντεο στο γραφείο του πρώην Ευρωβουλευτή της και οι εξηγήσεις για τις διπλές επιταγές που έκοβε ο ταμίας. Εκκρεμεί και η συμφωνία για την παράδοση της έδρας της Λεμεσού... 

Για τους Οικολόγους τι να πούμε; Πρώτα θα πρέπει να ξεκαθαρίσουν πόσους βουλευτές έχουν και με ποιους συμπορεύονται στα μεγάλα ζητήματα. Η λογική να ψηφίσουν Άντρο Κυπριανού στο δεύτερο γύρο (και χωρίς να υπάρχει ανάλογη στήριξη), αποκλείοντας την υποψηφιότητα Νικόλα Παπαδόπουλου εξηγείται μόνο με προσωπικές εμμονές και όχι με πολιτικά επιχειρήματα. Για την υποψηφιότητα Σιζόπουλου δεν υπάρχει θέμα συζήτησης γιατί ο πρόεδρος της ΕΔΕΚ γκρέμισε κάθε γέφυρα συνεννόησης προεκλογικά. Κι όμως οι Οικολόγοι έχουν περισσότερες κοινές απόψεις με το ΔΗΚΟ παρά με το ΑΚΕΛ, ιδιαίτερα στο Κυπριακό και στο μείζον προεκλογικό θέμα της διαφθοράς και της διαπλοκής. Εκτός και αν άλλαξαν εν μια νυχτί οι συνεδριακές θέσεις τους στο Κυπριακό και δεν το πήραμε χαμπάρι… ακόμα. 

Για την Αλληλεγγύη και την  Ελένη Θεοχάρους, να πούμε ότι με σπασμένη στάμνα, δεν πας στη βρύση. Πλήρωσε το γεγονός ότι για πέντε χρόνια έκανε κυβερνητικές ασκήσεις στη Βουλή και άργησε να καταλάβει ότι ο πραγματικός ιδεολογικός της αντίπαλος ήταν το ΕΛΑΜ, την ώρα που έψαχνε θέσεις στα ευρωψηφοδέλτια τρίτων κομμάτων. Κυρίως όμως πλήρωσε το μάρμαρο για το βίντεο Συλλούρη. Μια εικόνα, χίλια κομμάτια. Τα υπόλοιπα κόμματα μιας χρήσης είχαν την τύχη τέτοιων σχηματισμών. Ξεφούσκωσαν λόγω αλαζονείας, υπεροψίας και απειρίας. 

Δύο εβδομάδες μετά τις βουλευτικές και τρεις μέρες μετά την εκλογή για την προεδρία της Βουλής, το μάθημα είναι ένα και είναι ξεκάθαρο. Χρειάζεται τρίτος δρόμος. Πέρα από τον ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ. Όσο ο ενδιάμεσος χώρος παραμένει πολυδιασπασμένος εξαιτίας εμμονών, προσωπικών ατζέντων και αντιφατικών πολιτικών, θα είναι ουραγός των εξελίξεων. Όσοι προσδοκούν ή επενδύουν σε συμμαχία με το ΑΚΕΛ, ξεχνούν ότι έχουν τόσες συγκλίνουσες θέσεις με το ΑΚΕΛ, όσες έχουν και με τον ΔΗΣΥ. Λιγότερες και απ’ τις ελάχιστες. Κυρίως όμως ξεχνούν ότι τυχόν συνεργασία με το ΑΚΕΛ δεν σημαίνει πρόσθεση ποσοστών, αλλά και αφαίρεση ένθεν, κακείθεν. 

Είναι καιρός για ξεκαθάρισμα. Και το ξεκαθάρισμα ξεκινά από το Κυπριακό. Ο πρώτος λόγος ανήκει στο ΔΗΚΟ ως το μεγαλύτερο κόμμα του ενδιάμεσου. Όσο συνεχίζει να παλινδρομεί μεταξύ της ασάφειας του σωστού περιεχόμενου και της νέας στρατηγικής, τόσο θα παραμένει συρρικνωμένο σε ποσοστά βάσης. Η πρώτη ύλη υπάρχει, ο τόπος έχει ανάγκη μια σύγχρονη πολιτική πρόταση που ξεπερνά τους τακτικισμούς της στιγμής και τα οφέλη μιας νομενκλατούρας. 

>>> Κατεβάστε τώρα το application της offsite - ΕΔΩ για Android & ΕΔΩ για iOS 

Οι Προεδρικές είναι σταθμός, όχι το τέρμα. 

Υστερόγραφο: Όταν κάποιοι πανηγύριζαν για το ενδιάμεσο πόρισμα της επιτροπής Νικολάτου, έγραφα σε αυτή τη στήλη (18 Απριλίου) ότι τα νούμερα είναι εντυπωσιακά και παραπέμπουν στο αξίωμα ότι «αν φταίνε όλοι, δεν φταίει κανένας». Το τελικό πόρισμα επιβεβαίωσε ότι η Ερευνητική έκανε καλά τη δουλειά της. Στην κυβέρνηση που έκανε διεθνώς ρεντίκολο την Κύπρο, περίπαιξε τους Ευρωπαίους, έστειλε στον κάλαθο τις δύο γνωματεύσεις τους τέως (και κανονικού) Γενικού Εισαγγελέα, εμπόδισε την έρευνα του Γενικού Ελεγκτή και έκανε τα στραβά μάτια για τις αιτήσεις δικηγορικών  γραφείων συγγενών, η Ερευνητική έδωσε άφεση αμαρτιών. Δεν είχαν, λέει, σκοπιμότητες. Το ευτύχημα είναι ότι ο πρώην Υπουργός Δικαιοσύνης θα αποφασίσει ποιους θα διώξει για το πάρτι εκατομμυρίων. Σίγουρα, όχι τους πρώην συναδέλφους του και τον εαυτό του. Δυστυχώς όμως για την Ερευνητική Νικολάτου, υπάρχει για σκοπούς σύγκρισης και το πόρισμα Πολυβίου και το πόρισμα Αρέστη. Ο καθείς εφ’ ω ετάχθη. 

Το άσχετο: Φαυλοκρατία  

Καλή Κυριακή και Αγία Υπομονή… 

 

Home