Κατεβάστε τώρα το application της Offsitenews για Android & για iOS
Group google play
Group app store
mobile app

Unfollow

Όπως λέμε στην καθομιλουμένη, «ψουμιά εν είχαμε, ρεπανάκια εγυρεύκαμε»

ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΓΑΠΙΟΥ

Αυτό μας έλειπε τώρα. Να ασχολούμαστε ολημερίς και ολονυχτίς με καμώματα τζι αρώματα, στρώματα και αππώματα. Μια διαστρέβλωση της πολιτικής, μια αποθέωση του κατινιού. Εκ του μακρόθεν μοιάζει με κωμωδία, εκ του πλησίον είναι τραγωδία. Ο θίασος τυχαίνει να είναι κυβέρνηση. Με πρωταγωνιστές τον «να-μην-σας-πάρει-ο-δαίμονας» Πρόεδρο και τη «σοσιαλιτέ» Υπουργό. Κομπάρσους τους Κούσιο, Ιωάννου, Αδάμου και λοιπή κομπανία. Θεατές, το παγκύπριο.

Προτεινόμενοι τίτλοι για την ηχηρή έξοδο της κυρίας Υπουργού ήταν οι ακόλουθοι: να ποταυρίζεσαι ώσπου φτάνει στο σιέριν σου / όπως στρώνεις, κοιμάσαι / ψουμιά εν είχαμε, ρεπανάκια εγυρεύκαμε / εσηκωστήκαν τα πόκδια, να φατσίσουν πας την κκελέ / ύστερα φέρνει ο φούρνος την πυράν / καλός, καλός ο σιοίρος μας, μα έφκην χαλαζιάρις / κάτσε την μάππαν χαμαί / ετζύλισεν ο τέντζερης τζιαι ήβρεν το καππάτζιν / από ν’ σε ξέρει, ακριβά σε ‘γοράζει / ο πελλός θέλει τον αντίπελλον του και λοιπά και λοιπά.

Προκειμένου ο τίτλος να ταιριάζει καλύτερα με την αισθητική της Μυκόνου, επικράτησε το «παραιτήθηκε πυροβολώντας» και ακολούθησε το «αυτούσια η επιστολή παραίτησης» αντί του ρητού «αδκειασερός παπάς, θάβκει τζιαι τους ζωντανούς».

Η κυρία Υπουργός, κατά κόσμον Έμιλυ Γιολίτη, δεν παραιτήθηκε όταν έστειλε αστυνομικούς να μπουκάρουν στο σπίτι μιας δασκάλας και να της κατάσχουν υπολογιστή, κινητό και άλλα «τεκμήρια». Δεν παραιτήθηκε για το φιάσκο της Αστυνομίας με τον Αίαντα. Δεν παραιτήθηκε επειδή συμμετείχε σε μια κυβέρνηση που έκανε αβέρτα παράνομες μαζικές πολιτογραφήσεις, δεν παραιτήθηκε επειδή ένας συνάδελφος της επέβαλε εγκλεισμό σε Λεμεσό-Πάφο, δεν παραιτήθηκε επειδή το σύστημα Δικαιοσύνης στην Κύπρο είναι στρεβλό και απαρχαιωμένο, δεν παραιτήθηκε όταν οι καταγγελίες για σεξουαλική παρενόχληση γυναικών πετάχτηκαν στο κάλαθο, δεν παραιτήθηκε για την απαλλαγή αστυνομικών που εμπλέκονται στην υπόθεση του κατά συρροή δολοφόνου, δεν παραιτήθηκε όταν ο Πρόεδρος την καπέλωσε ωσάν να ήταν κορασίδα ετών δεκατριών.

Η Έμιλυ Γιολίτη παραιτήθηκε μόνο όταν άκουσε, διάβασε και έμαθε πως είναι θέμα ωρών να εκδιωχθεί από την κυβέρνηση, είτε επειδή πλήττει την εικόνα του Προέδρου, είτε επειδή δεν ήταν αποτελεσματική στη δουλειά της. Τότε και μόνο θεώρησε ότι έπρεπε να παραιτηθεί. Και να πάει Μύκονο.  

Ποσώς όμως μας ενδιαφέρει η κυρία Γιολίτη και, μεταξύ μας, δεν μας καίγεται καρφί αν είναι γυναίκα, τα ίδια θα λέγαμε και αν ήταν άντρας. Υπουργός ήταν και ως πολιτικός κρίνεται από τα έργα της και όχι από την εικόνα της.

Τώρα, έχουμε πιο σοβαρά πράγματα να ασχολούμαστε, όπως για παράδειγμα τα καραγκιοζιλίκια της Βουλής με το διαμοιρασμό των επιτροπάτων, τη σιέστα του Προέδρου της Δημοκρατίας, τις ενδυματολογικές επιλογές της Προέδρου της Βουλής, την υπουργοποίηση του Κούσιου. Κυρίως, με το σοκ της Ελίτας που έμεινε «άναυδη» επειδή η Γιολίτη δεν επέδειξε «ένα ελάχιστο σεβασμό στον Άνθρωπο και στο Θεσμό -τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας που σας έδωσε αυτό το αξίωμα για όσο καιρό εκείνος έκρινε -ντροπή και (…) το θράσος δεν έχει όρια»! Έχει χίλια δίκαια η κρατική μας τηλεστάρ. Το θράσος είναι όπως την κολακεία και τη βλακεία. Είναι… αόριστα.

Γι’ αυτό και όσοι ζούμε στη γη της Μπανανίας και της διαφθοράς, συνεχίζουμε να κάνουμε αυτό που ξέρουμε καλύτερα. Να τρώμε μπανάνες!

Υστερόγραφο: Το πολιτικό συμπέρασμα της ιστορίας «Έμιλυ Γιολίτη» είναι ότι όποιος φύγει από το μαντρί, γίνεται «unfollow». Και έζησαν αυτοί καλά, και εμείς χειρότερα.

Υστερόγραφο 2: Μεταξύ μας, προτείνω το «καλός, καλός ο σιοίρος μας, μα έφκην χαλαζιάρης» και ας μην ταιριάζει με την αισθητική της υποκουλτούρας και των τηλεσκουπιδιών. 

Το άσχετο: Γλάστρα #2

Καλή Κυριακή και Αγία Υπομονή…

Home