*Qualified Physiotherapist (BSc) | Manual Therapy (MSc)

Orthopaedic Manual Physical Therapy (OMPT)

Κλινικός Εκπαιδευτής στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου

Υποψήφιος Διδάκτορας στο πρόγραμμα Φυσιοθεραπείας του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρο

Σε ένα ολοένα μεταβαλλόμενο τοπίο, η χρήση του διαδικτύου από επιστήμονες όλων των κλάδων και όλων των ειδικοτήτων είναι πλέον ευρέος διαδεδομένη, οι δε επαγγελματίες υγείας δεν αποτελούν εξαίρεση. Με βάση τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (World Health Organization), επαγγελματίες υγείας (ή επαγγελματίας υγείας) ορίζεται ως τα άτομα που μπορούν να παρέχουν περίθαλψη και συμβουλές υγείας με επίσημη εκπαίδευση και εμπειρία. Το πεδίο περιλαμβάνει εκείνους που εργάζονται ως γιατροί, χειρούργοι, φυσικοθεραπευτές, νοσοκόμοι, οδοντίατροι, μαίες, ψυχολόγοι, ψυχίατροι ή φαρμακοποιοί ή που εκτελούν υπηρεσίες σε συναφή επαγγέλματα υγείας. Ένας επαγγελματίας υγείας μπορεί επίσης να είναι δημόσιος ιατρός ή ιατρός τον ιδιωτικό τομέα.

Βασισμένοι στην κείμενη νομοθεσία και τον σχετικό δεοντολογικό που διέπει την άσκηση του επαγγελματία υγείας, η διαφήμιση δεν επιτρέπεται σε οποιαδήποτε μορφή και κατά συνέπεια απαγορεύετε και μέσω του διαδικτύου, όπως επίσης και οι όποιου είδους προωθητικές ενέργειες όσο αφορά υπηρεσίες των επαγγελματιών υγείας και κέντρα παροχής φροντίδας. Οι επαγγελματίες υγείας που το επιθυμούν μπορούν να διατηρούν ιστοσελίδα στο διαδίκτυο υπό τον όρο ότι η εν λόγω ιστοσελίδα λειτουργεί πληροφοριακά και έχει ενημερωτικό χαρακτήρα. 

Ειδικότερα, μια ιστοσελίδα στο διαδίκτυο, μπορεί να αναφέρει τα στοιχεία, όνομα και τη διεύθυνση του επαγγελματία υγείας ή του κέντρου φροντίδας τον επαγγελματικό του τίτλο, τα στοιχεία επικοινωνίας και τον τομέα της υγείας που ασχολείται (π.χ φυσικοθεραπευτής με εξειδίκευση στην μυοσκελετική αποκατάσταση). Το περιεχόμενο της ιστοσελίδας δεν πρέπει να έχει χαρακτήρα εμπορικό ή διαφημιστικό, δεν πρέπει να παραπλανά ή να επιχειρεί σύγκριση με άλλους επαγγελματίες του χώρου. Η ιστοσελίδα θα πρέπει να διέπετέ από τις αρχές της αντικειμενικότητας, της αξιοπρέπειας και της ευπρέπειας και να αντανακλά την επιστημοσύνη και το κύρος του επαγγελματία υγείας, απευθυνόμενο στον ασθενή με σεβασμό σε αυτόν και με συνέπεια ως προς τις περιγραφόμενες - παρεχόμενες υπηρεσίες. 

Από την 1η Ιουνίου 2020 τίθεται σε εφαρμογή και η δεύτερη φάση του Γενικό Σύστημα Υγείας (ΓεΣΥ). Έτσι, η ιστοσελίδα των διαφόρων κέντρων παροχής υγείας (π.χ. νοσηλευτήρια, φυσικοθεραπεύτρια κ.λ.α) δύναται να εμπεριέχει τις πιστοποίηση συνεργασίας τους με το ΓεΣΥ ή με οποιοδήποτε τρόπο συνεργασίας του με ιδιωτικές ασφάλειες ή άλλα ταμεία ασθενείας. Επίσης, στην σελίδα πρέπει να δίδονται ξεκάθαρα οι ώρες λειτουργίας, τηλέφωνα επικοινωνίας, πιθανή χρήση άλλον εφαρμογών (π.χ. Viber, Instagram) για ενημέρωση των εξυπηρετούμενων. Σε κάθε περίπτωση αδιαμφισβήτητα, το διαδίκτυο είναι πλέον ένα εργαλείο το οποίο μπορεί να βοηθήσει αφενός στην ενημέρωση των εξυπηρετούμενων/ ασθενών ως προς τους φορείς, αλλά παράλληλα να λειτουργήσει και ενημερωτικά/ πληροφοριακά/ συμβουλευτικά για τον επαγγελματία υγείας και τις υπηρεσίες που αυτός προσφέρει. 

Γενικά η διαφήμιση όταν εμπεριέχει πρόσθετες παροχές / αθέμιτες προσφορές, οδηγεί στον επηρεασμό του ασθενή, με αποτέλεσμα την νόθευση του υγιή ανταγωνισμού. Το προσελκυστικό αποτέλεσμα της διαφήμισης εάν αυτή δεν γίνεται με κανόνες και προϋποθέσεις είναι τόσο δυνατό ώστε να είναι και καθοριστικό για την απόφαση του ασθενή να επιλέξει οποιαδήποτε κέντρο υπηρεσιών υγείας χωρίς να υπολογίσει επιστημονικά κριτήρια επηρεαζόμενος από το δέλεαρ της διαφήμισης. Η διαφήμιση εν γένει θα πρέπει να συμβάλλει στην σύγκριση τιμών, ποιότητας και υπηρεσιών και στην επιλογή του ικανού επαγγελματία υγείας με κριτήρια επιστημονικά και ποιοτικά, σε κάθε άλλη περίπτωση λειτουργεί αρνητικά για τον ασθενή. 

Η εξέταση του ζητήματος να επιτραπεί στους επαγγελματίες υγείας και εν γένει η ιατρική διαφήμιση σίγουρα θα τεθεί στο μέλλον, όπως και σε άλλους κλάδους που έχει ήδη επιτραπεί, θα πρέπει όμως να γίνει μετά από εκτεταμένη διαβούλευση, προσεκτικά με όρους και αυστηρές προϋποθέσεις, με περιορισμούς και μετά από ενδελεχή μελέτη των σύγχρονων αναγκών του ασθενή και με κριτήριο και γνώμονα πάντοτε την προστασία του ίδιου του ασθενή.