•    Η πανδημία, ο πόλεμος και η νέα πραγματικότητα

•    Οι νέοι και οι μεγάλες προκλήσεις

•    Και μετά τον COVID ήλθε ο πόλεμος

Γράφει Νικόλας Παρίσης*

Ιστορικά οι μεγάλες προκλήσεις, οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις και ανατροπές διαφοροποιούν το πολιτικό και το κοινωνικό γίγνεσθαι. Τα τελευταία δυο χρόνια ζήσαμε μια εξαιρετικά μεγάλη και άνευ προηγουμένου ανατροπή που μας βρήκε εντελώς απροετοίμαστους: την πανδημία του  COVID 19. Ουσιαστικά χάσαμε δυο πολύτιμα χρόνια νεότητας, δημιουργικότητας, δυο καινοτόμα χρόνια κρυμμένοι στα σπίτια μας φορώντας μάσκες, εργαζόμενοι με αυστηρά υγειονομικά μέτρα ή αποστασιοποιημένοι από τους συναδέλφους, τους φίλους και την κοινωνία γενικότερα. 

Και ενώ δειλά - δειλά αρχίσαμε να ζούμε τη νέα μας ζωή, τη νέα μας κανονικότητα, όπως συνηθίσαμε να λέμε, έρχεται μια μεγάλη πολεμική αναμέτρηση, για να μας ταράξει για δεύτερη φορά μέσα σε δυο χρόνια και να μας δώσει ένα μήνυμα πως τίποτε και κανένας δεν είναι δεδομένα.

Όλα αυτά για μια γενιά που μεγάλωσε σε μεγάλες ανατροπές, που έχασε τα χρόνια τής εφηβείας της στο «κούρεμα» και στην κατάρρευση των τραπεζών, που σπούδασε σε μια εποχή μετά χρηματοοικονομικής κρίσης, είναι πάρα πολλά. 

Εκεί που πιστεύαμε πως θα βρούμε τα πόδια μας και τη ζωή μας, πως όλα θα πάρουν τον δρόμο τους, σε μια νέα εποχή, έρχονται νέες ανατροπές να ταράξουν τη ζωή μας. 

Υποχρεωθήκαμε να ζούμε ή να επιστρέψουμε στο πατρικό μας, άλλοι να σταματήσουν τις σπουδές τους, να χάσουν τις παρέες τους, να χάσουν τις δουλειές τους. Κατηγορηθήκαμε ότι είμαστε ανεύθυνοι και δεν προστατεύουμε τους ευπαθείς και τους ηλικιωμένους με μέτρα προστασίας κατά του COVID 19. 

Οι μεγάλες προκλήσεις

Ωστόσο, κανένας δεν μας ρώτησε πώς τα βγάζουμε πέρα οικονομικά, ποιες είναι οι οικονομικές επιπτώσεις που μας προκαλεί η πανδημία, πόσο αρνητικά επιδρούν στην ψυχολογία μας οι χαμηλοί μισθοί, η  στασιμότητα στην αγορά εργασία, οι περιορισμένες επιλογές, ο εγκλεισμός, η νέα κοινωνία που θέλει τον νέο να υποτάσσεται σε δουλειές που δεν σπούδασε και σε εργασίες που δεν τον ικανοποιούν και του προκαλούν συνεχώς άγχος.

Η πολεμική σύρραξη στην Ουκρανία έρχεται για να εντείνει την κρίση, να συνεχίσει την απώλεια εμπιστοσύνης των νέων στους θεσμούς, στις κυβερνήσεις, στην οικογένεια, στο σύστημα, στην πατρίδα, στη θρησκεία.

Συνομιλώντας με τους νέους διαπιστώνουμε ότι υπάρχει μια έκδηλη αγωνία, ανασφάλεια και απελπισία για το μέλλον, για το πολιτικό και κοινωνικό σύστημα, για τις δομές, για την αγορά εργασία, τα επαγγέλματα.

Ακόμη και το συντηρητικό Διεθνές Νομισματικό Ταμείο συμπεραίνει πως, μετά τη λήξη συναγερμού της πανδημίας, θα υπάρξουν μεγάλες κοινωνικές αναταραχές, οι οποίες έρχονται να προστεθούν στην παγκόσμια κρίση του 2008. Αναμένονται επίσης άλλες κρίσεις που φέρνει ο πόλεμος, η μετατόπιση πληθυσμού, η προσφυγιά, η ανάμειξη ανθρώπων με διαφορετική κουλτούρα.

Ταυτόχρονα, εντοπίζονται ακραία οικονομικά φαινόμενα όπως είναι ο ψηλός πληθωρισμός, η επισιτιστική κρίση, η έλλειψη αγαθών με ό,τι αυτά συνεπάγονται καθώς και κλιματικές αλλαγές.

Ο νέος μας ρόλος

Ποιος είναι λοιπόν ο ρόλος μας ως νέοι σε όλη αυτή την αναμπουμπούλα και την αναστάτωση; Είναι σημαντικό να λεχθεί πως πολλοί νέοι έχουν επηρεαστεί ψυχολογικά, είναι αγχωμένοι, πικραμένοι, απομονωμένοι. Όμως, υπάρχει και μια κοινωνική επανάσταση που σιγοκαίει και που προς το παρόν περιορίζεται σε αντιδράσεις μεμονωμένων ενεργειών κατά της ακρίβειας και του πολέμου.

Όμως, η νέα γενιά, εκ της φύσης της, έχει όραμα, δημιουργικότητα, φρέσκιες ιδέες, προχωρημένες απόψεις. Ακόμη, κι αν πολλοί θεωρούν πως τους έκοψαν τα φτερά με τους χαμηλούς μισθούς, τις ελλιπείς παροχές, τη μηδενική στήριξη για να υλοποιήσουν τους στόχους τους, σιγά σιγά θα βρουν τα πόδια τους και θα συνεχίσουν στην αναμόρφωση και ανάκαμψη της χώρας και του συστήματος. Θα παλέψουν για τους εαυτούς τους, για τους νέους τού αύριο, για όλα εκείνα που δικαιούνται και που τρομάζουν στην ιδέα πως δεν θα δοκιμάσουν. 

Ιστορικά, οι νέοι κάνουν τα μεγάλα βήματα, τις μεγάλες επαναστάσεις, τις μεγάλες αλλαγές. Και αυτή τη φορά οι νέοι δεν θα μείνουν με σταυρωμένα τα χέρια, με μηδαμινές ελπίδες. Ο στόχος είναι ότι πίσω από κάθε μεγάλη κρίση, υπάρχει μια εξίσου μεγάλη ευκαιρία, φτάνει να είσαι σε θέση να την εντοπίσεις και να την αρπάξεις.

*ΒSc Business Organization and Management

ΒSc Studies in Hellenic Culture (cand.)