Του Στέλιου Κυθρεώτη 

Βγήκε το βίντεο της ντροπής και θυμώσαμε. Λογικό και αναμενόμενο. Γιατί όμως θυμώσαμε μόνο με αυτό το άκουσμα; Δεν το γνωρίζαμε ότι υπάρχει διαφθορά; Αδιαφάνεια;

Τι κάναμε τόσα χρόνια; Ποια η αντίδραση όλων μας στα σκάνδαλα και στην ατιμωρησία των παλαιότερων χρόνων; Στο Μαρί, στο κούρεμα, στο ΣΑΠΑ της Πάφου, στη Cyta, στη Δρομολαξιά, την Focus, το πάρτι στη Συνεργατική του Χλωρακιώτη; Στις προμήθειες του Αρχιεπίσκοπου;

Ποιος συντηρεί το σύστημα; Μήπως εμείς που το χρησιμοποιούμε και το στηρίζουμε; Τι κάνουμε για το ΓΕΣΥ; Για το κακό οδικό μας δίκτυο; Για την Παιδεία και τα ναρκωτικά; Για το τραμ που δεν έρχεται;

Κάποιοι είμαστε ρομαντικοί και πάμε να ψηφίσουμε στις εκλογές, νομίζοντας ότι επιτελούμε το δημοκρατικό μας δικαίωμα και μπράβο μας. Είναι όμως και οι άλλοι. Εκείνοι που ΕΙΝΑΙ του συστήματος. Εκείνοι που συντηρούν τους «παράγους».

Παράγοντας: Αυτός που ευθύνεται για την κατάντια μας.

Αυτός που έχει γνωστούς στο Υπουργείο, στον Δήμο, στην Κυβέρνηση, στη Βουλή, στο…νοσοκομείο.

Παλιά, ήταν ο «παράγος» του χωρκού. Ο σύγχρονος «παράγος», είναι ο κάθε Τζιοβάνης, ο κάθε θλιβερός δικηγόρος, ο κάθε δικτυωμένος λογιστής. Ακόμα και ο πρόεδρος της Βουλής…

Ένας από αυτούς, στο άκρον άωτον εκδήλωσης της δύναμης του παραγοντισμού του, έφτασε στις περασμένες εκλογές να διαφημίζει το πρόσωπο του για να εκλεγεί ξανά βουλευτής, με την ατάκα «εσύ ξέρεις». Το μιτσοκάμμιμα έλειπε μόνο από την φωτογραφία…

Παράγοντας.

Ο δικός μας, ο «τομεάρχης», ο μεσάζοντας.

Αυτός που με ένα τηλεφώνημα, θα σε κανονίσει.

Και βέβαια, υπάρχουν και οι τίμιοι πολιτικοί. Που δεν είναι «παράγοντες». Που προσπαθούν για το κοινό συμφέρον. Και που τώρα βρίσκονται στη δύσκολη θέση να απαντάνε για λάθη άλλων. Να νιώθουν αμήχανοι στην ισοπέδωση της πολιτικής σκηνής του τόπου…

Αυτούς πρέπει να εντοπίσουμε και να ενδυναμώσουμε. Είτε μας αρέσει, είτε όχι, έχουμε Δημοκρατία. Οι νόμοι ξεκινούν από το κράτος και την Βουλή. Εκεί λαμβάνονται οι αποφάσεις. Εκείνοι οι 56 και οι κάθε επόμενοι, θα νομοθετούν για εμάς και τα παιδιά μας. Έχει μεγάλη σημασία το ποιοι θα είναι.

Με αφορμή την ξεφτίλα του «This is Cyprus», θα βγούμε στους δρόμους για τα χρυσά διαβατήρια, όπως βγήκαμε και στο Μαρί. Θα φωνάξουμε. Κάποια ΜΜΕ θα μας δώσουν φωνή. Θα βγει κάποιο θέμα στις ειδήσεις. Και μετά από μερικές μέρες, εκεί, στο πολιτικό σκηνικό, οι «παράγοι» συνεχίζουν ακάθεκτοι. Και τα κόμματα, με πρόσφατο παράδειγμα το χθεσινό, στα δύσκολα, θυσιάζουν τα παιδιά τους και καθάρισαν. Πάει ο Τζιοβάνης, με την αντίδραση του κόμματος του να είναι «εγώ εν τζαι»…

Ο μόνος τρόπος να αλλάξει κάτι, πέρα από την συνεχή πίεση των πολιτών, είναι όλοι αυτοί που απέχουν από τις εκλογές, να πάνε να ψηφίσουν. Να επιλέξουν εκείνους από τους υφιστάμενους που κρίνουν ότι είναι καθαροί - υπάρχουν και τέτοιοι - σε όλα σχεδόν τα κόμματα. Ή να ψηφίσουν νέες φωνές, καθαρές. Ή και τα δύο.

Αλλά κι εκείνοι που ψηφίζουν παραδοσιακά το κόμμα τους τόσα χρόνια, ας επιλέξουν μέσα από το κόμμα τους εκείνους που θεωρούν πιο ικανούς, λιγότερο εμπλεκόμενους, περισσότερο ή εντελώς καθαρούς.

Και οι υπόλοιποι που περίμεναν να έχουν την επιλογή της οριζόντιας ψηφοφορίας για να μπορούν να επιλέγουν τους άριστους και καθαρούς, ας μην απέχουν. Ας ψηφίσουν τους πιο άξιους κάθε κόμματος, εκείνου που επιλέγουν. Όχι τους παράγοντες, αλλά τους άξιους και καθαρούς. Υπάρχουν.

Ο «παράγος» θα πάει σπίτι του αν μείνει χωρίς δουλειά, χωρίς δύναμη. Εμείς τον συντηρούμε, με την ψήφο μας. Για να γίνει αυτό, πρέπει όλοι να μάθουμε να κάνουμε τις δουλειές μας χωρίς αυτούς, χωρίς «μέσο». Δηλαδή, με διαφάνεια και σωστή διαχείριση. Τότε και μόνο τότε τους αφαιρούμε την δύναμη της διαπλοκής, της μίζας και του παραγοντισμού.

Και αυτό θα επιτευχθεί και με τις συγκεντρώσεις αντίδρασης 100 ή 1,000 πολιτών, αλλά και με την συμμετοχή ΟΛΩΝ ΜΑΣ στις επερχόμενες εκλογές για αλλαγή. Αλλαγή προσώπων σε όλα τα κόμματα που θα μπουν στη Βουλή, αλλαγή απόψεων και θέσεων, με γνώμονα πάντα την διαφάνεια.