Όπως ο ΠτΔ δήλωσε για την επικείμενη τριμερή συνάντηση του Βερολίνου: «Μπορούμε να ελπίζουμε για θετικά αποτελέσματα στην τριμερή, αν η άλλη πλευρά διαθέτει την ίδια αποφασιστικότητα και πολιτική βούληση με αυτή που διαθέτουμε εμείς».

Σε κάθε περίπτωση, η στάση, η συμπεριφορά και εννοείται οι στόχοι της πλευράς μας, παραμένουν σταθερά αναλλοίωτα. Με καλή θέληση και πολιτική βούληση είμαστε έτοιμοι όχι μόνο για την τριμερή του Βερολίνου, τη συνομολόγηση των όρων αναφοράς, αλλά και για τα επόμενα βήματα που ενδεχομένως να προκύψουν από αυτήν.

Ένα είναι ωστόσο η ελπίδα και άλλο η πολιτική αφέλεια. Θα ήταν δηλαδή κατώτερος των περιστάσεων ο ΠτΔ αν δεν διέβλεπε τις τουρκικές προθέσεις όπως αυτές αξιολογούνται από την ανάλυση της παρούσας περιρέουσας ατμόσφαιρας. Συγκεκριμένα, ο Τούρκος ΥΠΕΞ απαιτεί να οριστεί το πλαίσιο των διαπραγματεύσεων με όλες τις επιλογές στο τραπέζι, ζητά να ετοιμαστεί έγγραφο διαπραγματεύσεων, αποφεύγει να μιλήσει για τους όρους αναφοράς και θέτει χρονοδιαγράμματα. Καταλήγει μάλιστα με απειλές ότι αν δεν υπάρξει συμφωνία θα προχωρήσουν κανονικά με την «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου».

Την παρούσα στιγμή, η Τουρκία ετοιμάζεται για νέες παράνομες γεωτρήσεις ανατολικά της Κύπρου και συνάμα ο «πρωθυπουργός» Ερσίν Τατάρ δήλωσε ότι θα ανοίξουν τα Βαρώσια στα τέλη του 2020. Οι τουρκικές προκλήσεις, σε στεριά και θάλασσα, διαμορφώνουν ένα ιδιαίτερα δύσκολο σκηνικό πριν την έναρξη των διαπραγματεύσεων στην τριμερή του Βερολίνου. Αποτελούν στοχευμένες κινήσεις στρατηγικής που επιδιώκουν να ασκήσουν πίεση στην ελληνοκυπριακή πλευρά και να την υποχρεώσουν σε παραχωρήσεις λίγο πριν το Βερολίνο.

Όλες οι πιο πάνω ενέργειες, δηλώσεις και πολιτικές συμπεριφορές φαίνεται, δυστυχώς, να περνούν απαρατήρητες από ένα μέρος της αντιπολίτευσης. Λες και δεν ακούν, δεν βλέπουν, δεν διαβάζουν και δεν αναγνωρίζουν κυρίως και οι ίδιοι τη διαχρονική τουρκική αδιαλλαξία. Κατανέμουν εξίσου τις ευθύνες, επαναλαμβάνοντας μηχανικά την ανάγκη οι δύο ηγέτες «να επιδείξουν την απαιτούμενη πολιτική βούληση» και/ή «να αποδεκτούν το πλαίσιο Γκουτιέρες».

Ο ίδιος ο Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ μίλησε μάλιστα για τη διχοτόμηση ως συνειδητή επιλογή του Προέδρου. Ανέφερε αυτολεξεί στην εφημερίδα «Καθημερινή» τον Ιούλιο του 2019 ότι «είτε από ανικανότητα είτε συνειδητά ο κ. Αναστασιάδης μας οδηγεί ολοένα και πιο κοντά στην οριστική διχοτόμηση». Με άλλα λόγια και σύμφωνα με την ΑΚΕΛική λογική, ο ΠτΔ είτε είναι ανίκανος είτε είναι υπέρ της διχοτόμησης.  Οι χειρότερες όμως παρεμβάσεις του ΑΚΕΛ ήταν δύο κατά την άποψή μου: H μεν πρώτη όταν ο κ. Άνδρος Κυπριανού δικαιολόγησε τις επιδρομές της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ, λέγοντας πως «με την πολιτική που ακολούθησε ο κ. Αναστασιάδης διευκόλυνε την τουρκική επιθετικότητα» και η δε δεύτερη όταν σε γεύμα προς όλους τους πρέσβεις των χωρών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης μοίρασε ευθύνες στον ΠτΔ για τη έναρξη των διαπραγματεύσεων, ισχυριζόμενος, λανθασμένα, ότι οι προτάσεις του παραβιάζουν το Πλαίσιο Γκουτιέρες.

Είναι όλα τα πιο πάνω που ανάγκασαν τον ΠτΔ να αναφέρει στο ΑΚΕΛ ότι θα πρέπει να συναισθανθεί ότι εκφράζει και τους Ελληνοκύπριους. Αυτή η συμβουλή, η οποία ωχριά μπροστά στις κατά καιρούς προσβλητικές δηλώσεις και/ή επιθέσεις του ΑΚΕΛ για τον ΠτΔ, ενόχλησε τον κ. Άνδρο Κυπριανού, ο οποίος δεν παρέστη στην πρόσκληση του ΠτΔ για συναίνεση και διάλογο για την προώθηση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων για θέματα εσωτερικής διακυβέρνησης που όλοι ομόφωνα συμφωνούν ότι τόσο ανάγκη έχει ο τόπος.

Ειρήσθω εν παρόδω, η δική μας πλευρά είναι σαφής και ξεκάθαρη για το πλαίσιο Γκουτιέρες. Για μας υπάρχουν οι 6 όροι του Πλαισίου, όπως αυτοί κατατέθηκαν από τον ίδιο τον Γενικό Γραμματέα του Ο.Η.Ε. στις 30 Ιουνίου 2017. Επιθυμούμε συνέχιση των διαπραγματεύσεων από εκεί που έμειναν στο Κραν Μοντανά, οι οποίες δυστυχώς διακόπηκαν λόγω των εμμονών της Τουρκοκυπριακής και Τουρκικής πλευράς στους αναχρονισμούς των εγγυήσεων και της παρουσίας του τουρκικού στρατού σε τρίτη χώρα. Η δική μας πλευρά είναι επίσης σαφής και ξεκάθαρη για την υιοθέτηση των Όρων Αναφοράς , στη βάση της συναντίληψης που επιτεύχθηκε στη συνάντηση του ΠτΔ με τον Μουσταφά Ακκιντζί στις 9 Αυγούστου 2019. Στη συνέχεια, η κα Λουτ ετοίμασε και συγκεκριμένη δήλωση μετά από επιθυμία των δύο ηγετών, η οποία δεν προχώρησε λόγω παρέμβασης με μαξιμαλιστικές θέσεις της Άγκυρας.

Όπως βέβαια δεν ασπαζόμαστε τις απαιτήσεις Τσαβούσογλου, δεν ασπαζόμαστε ούτε και τη λογική Ακκιντζί που επικαλούμενος την πολιτική ισότητα αξιώνει προνόμια για την τουρκοκυπριακή κοινότητα που δεν συναντώνται σε συντάγματα του όποιου άλλου κράτους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και/ή του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, δημιουργούν μια δημοκρατική παραδοξότητα και οδηγούν σε μια μη λειτουργική και μη βιώσιμη λύση. 

Έχουμε αποδείξει πως με την αποδοχή της πολιτικής ισότητας σεβόμαστε τις ανησυχίες της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Τούτο βεβαίως δεν σημαίνει πως μέσα από την επίκληση της διασφάλισης των νόμιμων δικαιωμάτων της τουρκοκυπριακής κοινότητας μπορεί να δημιουργηθούν πρωτόγνωρες για το διεθνές δίκαιο συνθήκες κηδεμόνευσης και πρόνοιες κατά τις οποίες η μια κοινότητα θα επικυριαρχεί επί της άλλης.

Ο ΠτΔ θα είναι σε λίγες μέρες στο Βερολίνο εκπροσωπώντας την ελληνοκυπριακή πλευρά σε μια ακόμη μάχη για να καμφθεί η τουρκική αδιαλλαξία. Σ’ αυτήν την προσπάθεια θα επιθυμούσε να έχει στο πλευρό του όλες τις πολιτικές δυνάμεις. Ως ένα ισχυρό ενιαίο μέτωπο, για να διεκδικήσει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Είναι μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο που καλεί το ΑΚΕΛ να σταματήσει να εξισώνει τις ευθύνες των δύο πλευρών και να αμφισβητεί την πολιτική βούληση του ΠτΔ. Ενδεχόμενη υιοθέτηση της έκκλησης του ΠτΔ θα προσδώσει μια ιδιαίτερα ελπιδοφόρα δυναμική στην πλευρά μας.

*Διευθυντής του Γραφείου του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας