Οι πανικοβλημένοι Νέρωνες ,ανάπηρη Δημοκρατία και η δικτατορία της ελίτ

Βολεύονται από την αποχή γιατί στις κάλπες θα πηγαίνουν εν πολλοίς μόνο οι ελεγχόμενοι

• Οι μεν μοιάζουν πανικοβλημένοι, οι δε θυμίζουν Νέρωνες που θέλουν να κάψουν για να χαχανίσουν. Λες και κρατούν στα χέρια τους σκαπτικό μηχάνημα και θέλουν να ισοπεδώσουν τα πάντα. Έβαλαν μπρος τον οδοστρωτήρα ( θυμάστε και τον άλλο που διέλυσε τα πάντα ) και περιμένουν το σύνθημα να τα ρίξουν όλα κάτω. 

   

• Εξίσου απειλή θεωρείται και από τα κόμματα η απάντηση που δίνουν οι ψηφοφόροι στις  μυστικές έρευνες των επιτελείων, που καταχωνιάζονται στα συρτάρια των κομμάτων. όπου διαφαίνεται ξεκάθαρα ότι σημαντικό ποσοστό θα πάει στις κάλπες μόνο αν θα ψηφίσει κάποιο νέο κόμμα που θα τον εμπνεύσει ή εκείνο τον πολιτικό που τον θεωρεί αναγκαίο για την Δημοκρατία.
   
• Μάλιστα με την πάροδο του χρόνου το ποσοστό αποχής διευρύνεται και φθάνει σε δυσθεώρητα ύψη αποτελώντας σαφέστατα πλήγμα για τους θεσμούς , αφού πλέον θα ψηφίζουν λιγότεροι από το 50 % του λαού, κάτι που ισοδυναμεί με κολοβή Δημοκρατία ή όπως χαρακτηρίζεται ανάπηρη.  
• Μπορεί να επικαλούνται αρκετοί παραδείγματα ξένων χωρών με την προσέλευση στις κάλπες που είναι κάτω του 50 % και μάλιστα εκλέγουν και πλανητάρχη, αλλά εμείς απαντάμε ότι χωρίς την συμμετοχή των πολλών δεν μπορούν οι λίγοι να καθορίζουν τις τύχες μας. 

   

• Εκτός κι αν καταλήξουμε στην δικτατορία της ελίτ όπου ορισμένοι θα αποφασίζουν για όλους και οι υπόλοιποι θα υπακούν πιστά χωρίς αντιδράσεις και λοιπές παρακωλύσεις. 

   

• Απίστευτο αλλά Κυπριστανικό: Όμως θα επαναλάβω στους αναγνώστες μας όσα λένε κατ’ ιδίαν οι πολιτικοί και εμείς λόγω επαγγέλματος έχουμε την ευκαιρία να τους ακούμε. Βολεύονται από την αποχή γιατί στις κάλπες θα πηγαίνουν εν πολλοίς μόνο οι ελεγχόμενοι, τα κομματόσκυλα και ελάχιστοι υποψιασμένοι και έτσι θα καθορίζουν και το εκλογικό αποτέλεσμα, αναδεικνύοντας εκείνους που θέλουν και ελέγχοντας την εξουσία. Και ο κόσμος ας φωνάζει από τους καναπέδες του. Όπως λέει και η ρήση « ουδέν λάθος αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνση σας από το ταμείο». 

Κούρεμα έναντι φυσικού Αερίου το στοίχημα Νίκαρου 

Η εξουσία είναι το μέγιστο αφροδισιακό των ανθρώπων

• Μπορούν να συνυπάρξουν Κυπριακό πρόβλημα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων, φτάνει οι εμπνευσμένοι μας ηγέτες να μπορούν να τα συνδυάσουν άψογα ή έστω το δικό μας ατού ( φυσικό αέριο) να αποβεί προς όφελος μας . Χωρίς ψευτοπαλληκαρισμούς, αλλά φυσικά και να μην κρύψουμε το πλεονέκτημα μας για να μην θυμώσουμε τους συνομιλητές μας ότι κάνουμε επίδειξη δύναμης. 

   

• Εμείς όλοι οι πολίτες που αντέξαμε αγόγγυστα και ματώσαμε από τα λάθη τους που οδήγησαν στην οικονομική καταστροφή, απαιτούμε τουλάχιστο σ΄ αυτό τον τομέα να επιδείξουν στάση υπεύθυνη χωρίς μικροκομματισμούς και λοιπές μαγκιές άνευ λόγου. 

   

• Περιμένουμε πάντως, πότε θα αρχίσει να πωλείται το φυσικό αέριο για να νοιώσουμε και ως λαός ότι μπορέσαμε να αναπνεύσουμε και έστω και αν υπεστήκαμε τα πάνδεινα λόγω της ανευθυνότητας των πολιτικών, έστω τώρα μας προσφέρουν ανάσα ζωής και ελπίδα για το μέλλον.  
• Και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα κριθεί από την διαχείριση του φυσικού αερίου. Αν είναι η ενδεδειγμένη τότε όλα θα ξεχαστούν και ακόμη και το κούρεμα θα το αναπολούμε, σαν μια εμπειρία από τις δεκάδες που βιώσαμε ως πολίτες αυτού του ευλογημένου και καταραμένου συνάμα κράτους. 

   

• Απίστευτο αλλά Κυπριστανικό: Η εξουσία είναι το μέγιστο αφροδισιακό των ανθρώπων. Δύσκολα μπορεί κάποιος να παραμείνει προσγειωμένος όταν νοιώθει ότι εξουσιάζει ανθρώπους και από την δική του κρίση μπορεί και να επηρεαστεί το μέλλον συνανθρώπων του. Πόσω μάλλον όταν ο εξουσιαστής απευθύνεται σε άτομα που είναι επιρρεπή στην κρίση του, λόγω ηλικίας αλλά και χαμηλών προσδοκιών από την ζωή. Τότε είναι που ο εξουσιαστής μπορεί να μετατραπεί σε άγριο θηρίο που κατασπαράσσει το θύμα του.

Το τσουνάμι κοινωνίας, η παράγκα και το κομμένο κατά λάθος όργανο

Σκόρπιες πικάντικες σκέψεις

• Ναρκωτικά –τροχαία αποτελούν το τσουνάμι της κυπριακής κοινωνίας. Κι εφόσον δεν χρησιμοποιούμε τους αισθητήρες που προειδοποιούν για την επικείμενη καταστροφή, όλοι μας θα πνιγούμε… 

   

• Για ποια υποδομή μιλούν οι δήμοι . Α, την υποδομή των εξωδίκων προστίμων. Σ’ αυτή είναι τέλειοι. Σφαγή του κόκορα. Που να ξέρουν οι άνθρωποι τον πόνο του εργάτη. Στα πολυτελή γραφεία δεν φθάνουν οι κραυγές της κοινωνίας.  
• Καλά σε τι διαφέρουμε από τους σκλάβους; Αφού δουλεύουμε μια ζωή για τις τράπεζες και άλλες 5- 10 πολυεθνικές εταιρείες. Τουλάχιστο οι σκλάβοι προσδοκούσαν στην επανάσταση. Εμείς; Στην από-μαλάκυνση του εγκεφάλου.  
• Παράγκα ελέγχει το ποδόσφαιρο. Μάλλον με σπηλιά μου φαίνεται εμένα…

   

• Γουστάρω προεκλογικό από άμβωνος. Μας θυμίζει ότι πρέπει ο Χριστός να ξαναρθεί στη γη για να κρίνει τους αμαρτωλούς.  
• Γιατί οι εκάστοτε επικεφαλής των γιατρών είναι πάντα θυμωμένοι και φωνάζουν; Εμάς τι μας λένε ότι δεν πρέπει να αγχωνόμαστε και να φωνάζουμε  για να μην ανεβεί η πίεση και η χοληστερίνη μας; Καμιά φορά με τόσα νεύρα όταν εγχειρίσουν θα κόψουν κανένα όργανο και να το πετάξουν. Και άιντε να είναι άχρηστο δεν πειράζει. Αν είναι όμως χρήσιμο;

   

• Μην λέμε ότι θέλουμε. Κακός δαίμονας μας δεν είναι οι Άγγλοι. Η ανοχή μας είναι…

   

• Απίστευτο αλλά Κυπριστανικό: Την ίδια στιγμή, μάλιστα, που το κυπριακό πρόβλημα παραμένει στάσιμο οι πολίτες εξαθλιώνονται. Τι μέλλει γενέσθαι, κανείς μας δεν γνωρίζει. Ούτε και οι πολιτικοί  που με την απραξία τους και τη διαφθορά τους επέφεραν τη σημερινή κατάσταση. Για το όλο θέμα ευθύνη δεν φέρει μόνο η σημερινή κυβέρνηση αλλά η διαχρονική διαφθορά του συνδιαλέγεσθαι μεταξύ πολιτών και πολιτικών. 

Θρίλερ- τραγωδία- κωμωδία η ταινία που λέγεται « Κύπρος» και οι  κομπάρσοι- κασκαντέρ πολιτικοί…

Τελικά ζούμε εμείς όλοι στην παράνοια και η ολιγαρχία στην ευμάρεια

• Καλά προς τι η έκπληξη από την ατιμωρησία των ενόχων της οικονομικής καταστροφής; Μα δεν συνηθίσατε το έργο δηλαδή; Μέχρι και οι ειδικοί του είδους σηκώνουν ψηλά τα χέρια από την ταινία που λέγεται Κύπρος. Περικλείει στην διάρκεια της όλα τα είδη του κινηματογράφου , από θρίλερ με συνωμοσίες, τραγωδία και τελικά κωμωδία, για την στάση των κατοίκων αυτής της χώρας, που προσδιορίζονται σαν πλάσματα άλλου πλανήτη με την ανοχή τους…Παίζει ακριβώς κάθε λίγα χρόνια σε επανάληψη . 

   

• Αναπτύσσεται η χώρα, παράγουν οι πολίτες, έρχονται λεφτά στο κράτος είτε από συγκυρίες στην διεθνή πολιτική σκηνή, είτε από λαμογιές των Κυβερνήσεων μας, αβγατίζεται ο πλούτος και καταλήγει στα χέρια της ολιγαρχίας που διοικεί το κράτος μας. 

   

• Και οι πολίτες παρακολουθούν ενεοί και αποσβολωμένοι, να διαλύονται τα όνειρα τους και να υφαρπάζονται οι οικονομίες που μάζεψαν με κόπο και μόχθο. Μετά, συρφετός, φωνές , πανζουρλισμοί από πολιτικούς ότι θα τιμωρηθούν οι ένοχοι και τελικά κάποιος δικαστής βρίσκει νομικό παράθυρο και απαλλάσσει τους κατηγορούμενους.  Φωνάζουν οι πολίτες και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μέχρι να έρθει κάποιο ποδοσφαιρικό παιχνίδι και να τσακωθούν, οπόταν θα ασχολούνται μόνο με την ομαδάρα τους. 

   

• Τελικά ζούμε εμείς όλοι στην παράνοια και η ολιγαρχία στην ευμάρεια. Τρέξτε λοιπόν και μαζέψτε πάλι χρήματα για να σας τα πάρουν σε λίγα χρόνια. Πρωταγωνιστές πάντα οι ίδιοι, απλώς αλλάζουν οι κομπάρσοι- κασκαντέρ πολιτικοί…

   

• Απίστευτο αλλά Κυπριστανικό: Η πεποίθηση του υποφαινόμενου ότι σ΄αυτή την ζωή μόνο η Θεία Δίκη μπορεί να τιμωρήσει τους ενόχους εδραιώνεται…