Οι ευρωεκλογές τελείωσαν και είναι σαν να μην έγιναν ποτέ. Κόμματα και πολιτικοί αρχηγοί φαίνεται να έχουν κρυφτεί στα «καβούκια» τους και να προσπαθούν να αντιστρέψουν το βαρύ κλίμα που επικρατεί.

Εξάλλου, η ξεκάθαρη απαξίωση του πολιτικού συστήματος από την κοινωνία με την αποχή να φτάνει στο 55%, και την κατακόρυφη άνοδο της ακροδεξιάς πανευρωπαϊκά, δεν μπορεί να αφήνει κανέναν ευρωπαίο δημοκράτη ευχαριστημένο. 

Το ΕΛΑΜ-κατά παραδοχή αδελφό κόμμα της Χρυσής Αυγής- με τις ακροδεξιές αντιλήψεις και τις ακραίες εθνικιστικές απόψεις που δεν συγκλίνουν με το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, αν και δεν κατάφερε να εκλέξει ευρωβουλευτή, ωστόσο δικαιούται να  θεωρεί τον εαυτό του ως μια ισχυρή δύναμη στο πολιτικό σκηνικό της Κύπρου.

Οι κύπριοι πολίτες παραβλέποντας τα όσα δεινά πέρασε ο τόπος από τον ακραίο εθνικισμό, έδειξαν να εμπιστεύονται τις «εύκολες λύσεις» που δίνει η ακροδεξιά σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, εκμεταλλευόμενη την δυσαρέσκεια των πολιτών από την οικονομική κρίση και την έλλειψη εμπιστοσύνης στους Θεσμούς της Δικαιοσύνης.

Να σημειώσουμε πως το ΕΛΑΜ στις Ευρωεκλογές του 2009 είχε λάβει μόλις 663 ψήφους, ενώ στις ευρωεκλογές του 2019 έλαβε 23.167 ψήφους. Με δεδομένο αυτούς τους αριθμούς, το ΕΛΑΜ μπορεί στις βουλευτικές εκλογές του 2021 να διεκδικήσει ξεκάθαρα μέχρι και πέντε έδρες στη Βουλή των Αντιπροσώπων. Η «τρομακτική» αυτή άνοδος πρέπει να αφυπνίσει τόσο τους πολίτες όσο και τα πολιτικά κόμματα, που μερικά από αυτά ίσως το 2021 κινδυνεύσουν να χάσουν ακόμη και τις έδρες που κατέχουν στη Βουλή.

Αυτό που απομένει να δούμε, είναι κατά πόσο το ΕΛΑΜ έχει φτάσει το «ταβάνι» των ψήφων που μπορεί να κερδίσει, ή κατά πόσο θα ακολουθήσει τη μείωση των ποσοστών του αδελφού του κόμματος στην Ελλάδα, της Χρυσής Αυγής. Μία Χρυσή Αυγή που βρίσκεται μπροστά σε μία δίκη όπου παραδοσιακά της στελέχη βρίσκονται αντιμέτωπα με κατηγορίες για συµµετοχή σε εγκληµατική οργάνωση, αλλά και για τη δολοφονία του αντιφασίστα μουσικού Παύλου Φύσσα.