Δεν πρέπει να υπάρχει απογοήτευση για την ήττα από το Βέλγιο. Η Κύπρος έχασε από μια ομάδα που (μαζί με το ψεσινό ματς) μετράει οχτώ νίκες στα τελευταία δέκα επίσημα παιχνίδια της.

Ανάμεσα σε αυτές τις οχτώ νίκες, η Αγγλία και η Βραζιλία...

Απογοήτευση πρέπει να υπάρχει όμως για τον τρόπο αντιμετώπισης από την Εθνική μας στο ξεκίνημα. Το είπε και ο Ραν Μπεν Σιμόν ότι σεβαστήκαμε υπερβολικά τον αντίπαλο και ότι κάναμε εύκολα λάθη στα γκολ.

Προφανώς και είχαμε απέναντί μας τρομερή ποιότητα - και ατομική και ομαδική - όμως όταν παίζεις στην έδρα σου και θέλεις την πρόκριση, οφείλεις να έχεις λίγο περισσότερο ποδοσφαιρικό θράσος και σαφώς να είσαι εκατό φορές πιο προσεχτικός στην άμυνα. Δεν μπορέσαμε να κάνουμε τίποτε από τα δυο και πριν το καταλάβουμε, το παιχνίδι "τελείωσε".

Στην ούτως ή άλλως πολύ δύσκολη αποστολή προστέθηκαν και οι απουσίες, έτσι οι ήδη πολύ λίγες πιθανότητες για βαθμολογικό κέρδος, μειώθηκαν περισσότερο.

Μπρούμε να κρατήσουμε κάποια καλά στοιχεία από το δεύτερο ημίχρονο όμως - κακά τα ψέμματα - οι Βέλγοι ήταν στον... αυτόματο πιλότο πλέον και δεν πίεζαν.

Συμπερασματικά, κανένας δεν μπορεί να έχει παράπονο από την ήττα ή την προσπάθεια των διεθνών μας. Οι τρεις βαθμοί μετά τις δυο αγωνιστικές ήταν το πιθανότερο σενάριο, το έχουμε πλέον στα χέρια μας και στην πραγματικότητα και πάμε παρακάτω με στόχο την υπέρβαση.