Οι συνθήκες ήταν ιδανικές. Η ψυχολογία στα ύψη, ο κόσμος παρών και με πίστη για «τρίλιζα» μετά τα επιτυχημένα αποτελέσματα με ΑΠΟΕΛ σε πρωτάθλημα και Κύπελλο. Η κόκκινη και το πέναλτι στα πρώτα λεπτά τις έκαναν ακόμα καλύτερες.

«Δεν γίνεται, η τρίτη θα είναι και φαρμακερή» αναφώνησαν στις κερκίδες για το τρίτο κερδισμένο πέναλτι στο Τσίρειο στάδιο. Έλα που δεν ήταν. Ο Άλβες έσωσε το πέναλτι και ο «εφιάλτης» των χαμένων βαθμών του γηπέδου της Λεμεσού ξεκίνησε να αναβιώνει.

Η είσοδος του Χριστοδουλόπουλου στο β’ ημίχρονο είχε άμεσο αντίκτυπο καθώς από δική του μπαλιά ο Αμπαρτζουμιάν άνοιξε το σκορ και έβαλε την «Κυρία» σε θέση «οδηγού». Από εκεί και πέρα ήταν θέμα να έρθει ένα δεύτερο τέρμα που θα της εξασφάλιζε την νίκη. 

Οι ευκαιρίες ήταν αρκετές. Ειδικά από τον Ρουσιά και τον Ντέλετιτς, όπως επίσης και από τον Νοβότνι λίγο πριν γίνει αλλαγή. Όσο κυλούσε ο αγώνας προς το τέλος τόσο πολύ έμοιαζε με αυτό της Τετάρτης. Κι’ αν δεν πλήρωσε την απερισκεψία της τότε, δεν σήμαινε πως αυτό θα ίσχυε και στο σημερινό αγώνα. 

Ο «άγραφος» νόμος του ποδοσφαίρου λοιπόν αναβίωσε και ο Μπογκνάρ μέσα από εκτέλεση φάουλ στο 88’ έφερε το παιχνίδι στα ίσα, φέρνοντας βουβαμάρα στον κόσμο της «Κυρίας».

Ο «μπαμπούλας» του Τσιρείου Σταδίου δυστυχώς για την Ανόρθωση εμφανίστηκε ξανά. Κάποιοι πίστεψαν ότι έφυγε μια για πάντα. Δεν είχε φύγει όμως. Κρυβόταν πολύ καλά σε σημείο που κανείς δεν μπορούσε να αντιληφθεί την παρουσία του. 

Κι’ όταν εμφανίστηκε εξυπηρέτησε άμεσα τον σκοπό του, «κλέβοντας» και τις τελευταίες ελπίδες της ομάδας της Αμμοχώστου για κατάκτηση του πρωταθλήματος. Στόχος πλέον να βρουν τρόπο αντιμετώπισης του τόσο η τεχνική ηγεσία όσο και οι ποδοσφαιριστές, πριν η παρουσία του γίνει «αφόρητη» και δημιουργήσει ακόμα περισσότερα προβλήματα. 

Σάββας Πηλακούτας /Kerkida.net