Διάφορα μέρη παγκοσμίως προσφέρουν σε νεοαφιχθέντες σπίτια σε εξευτελιστικές τιμές ή ακόμη και μετρητά στην προσπάθεια να αντιμετωπίσουν προβλήματα όπως η μείωση του πληθυσμού, το δημογραφικό ή η έλλειψη εργατικού δυναμικού. Ωστόσο, όπως είναι αναμενόμενο, σε όλες τις περιπτώσεις υπάρχει μια παγίδα.

1. Μολίζε, νότια Ιταλία

Το Μολίζε, η περιφέρεια της νότιας Ιταλίας, ανακοίνωσε πρόσφατα ότι θα δίνει σε νέους κατοίκους 700 ευρώ/μήνα για 3 χρόνια, εάν μετακομίσουν σε ένα από τα χωριά της. Η γενναιόδωρη προσφορά προκύπτει από το γεγονός ότι οι άνθρωποι εγκαταλείπουν σταδιακά τη γραφική αγροτική περιοχή για να μετακινηθούν σε μεγαλουπόλεις όπως το Μιλάνο και η Ρώμη.

Και η παγίδα είναι…

Πέραν του ότι ο ωφελούμενος των 700 ευρώ θα πρέπει να μετακινηθεί στο Μολίζε και σε ένα χωριό με λιγότερους από 2.000 κατοίκους, θα πρέπει επίσης να ιδρύσει μια επιχείρηση εκεί.

«Θέλαμε να επενδύσουν οι άνθρωποι εδώ. Μπορούν να ανοίξουν κάθε είδους δραστηριότητα: ένα αρτοπωλείο, ένα χαρτοπωλείο, ένα εστιατόριο, οτιδήποτε. Είναι ένας τρόπος να ‘αναπνεύσουμε’ ζωή στις πόλεις μας, αυξάνοντας ταυτόχρονα τον πληθυσμό», εξήγησε ο πρόεδρος της περιφέρειας.

2. Σικελία, Ιταλία

Αρκετές πόλεις στη Σικελία πέρυσι προσέφεραν σπίτια με μόλις 1 ευρώ. Οι πόλεις Σαμπούκα και Μουσομέλι ανακοίνωσαν πωλήσεις παλαιών ακινήτων με την ελπίδα ότι θα αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της μείωσης του πληθυσμού. Τελικά η Σαμπούκα πούλησε 16 ιστορικά πέτρινα αρχοντικά σε αγοραστές από τις ΗΠΑ, την Κίνα, τη Γαλλία, τη Βρετανία, τη Ρωσία και την Αργεντινή. Ωστόσο, κανένας από αυτούς δεν πλήρωσε τελικά 1 ευρώ. Τα σπίτια πωλήθηκαν σε μια τυφλή δημοπρασία στην οποία οι προσφορές ξεκίνησαν από 1 ευρώ αλλά κατέληξαν να πωληθούν μεταξύ 1.000 και 25.000 ευρώ.

Και η παγίδα είναι…

Μα φυσικά η δημοπρασία! Που βέβαια δεν πτόησε τους αγοραστές! Επίσης, η κατάσταση των σπιτιών, καθώς ναι είναι όμορφα, αλλά είναι εγκαταλελειμμένα και στα πρόθυρα κατάρρευσης… στο κεφάλι του νέου ιδιοκτήτη. Υποχρεωτική προϋπόθεση είναι ο νέος ιδιοκτήτης να δαπανήσει τουλάχιστον 15.000 ευρώ για την ανακαίνιση του σπιτιού και να καταβάλει προκαταβολή ύψους 5.000 ευρώ, μη επιστρέψιμη αν δεν πραγματοποιηθεί η ανακαίνιση.

3. Καϊτανγκάτα, Νέα Ζηλανδία

Το 2016, μια σειρά ΜΜΕ ανέφεραν ότι η μικρή πόλη της Καϊνταγκάτα της Νέας Ζηλανδίας, με πληθυσμό μόλις 800 κατοίκων και «πάρα πολλές θέσεις εργασίας», προσέφερε 140.000 ευρώ σε κάθε νέο κάτοικο. Οι τοπικοί εργοδότες, μεταξύ των οποίων κι ένα εργοστάσιο γαλακτοκομικών προϊόντων, συμμετείχαν επίσης στην πρωτοβουλία.

Και η παγίδα είναι…

Στην πραγματικότητα συνέβαινε το ακριβώς αντίστροφο! Εκείνη την εποχή, η πόλη είχε πολλά άδεια σπίτια και τα πρόσφερε μαζί με ωραία οικόπεδα - για την τιμή ευκαιρίας που δηλωνόταν στα σχετικά άρθρα. Έτσι, θα έπρεπε εσύ να πληρώσεις τα χρήματα και όχι να τα εισπράξεις από τις τοπικές Αρχές. Ωστόσο, ο δήμαρχος έλαβε περίπου 5.000 κλήσεις από ανθρώπους που σχεδίαζαν να μετακομίσουν και ζητούσαν τη φερόμενη χρηματική ανταμοιβή, γεγονός που τον υποχρεώσει να εκδώσει επίσημη ανακοίνωση εξηγώντας τι πραγματικά μπορεί να προσφέρει η Καϊτανγκάτα και σε ποιον.

«Κυκλοφορεί μια ιστορία που έχει δημοσιευτεί από διεθνή ΜΜΕ ότι πληρώνουμε ανθρώπους με 160.000 δολάρια για να μετακομίσουν στην Καϊτανγκάτα και οι άνθρωποι τηλεφωνούν στον δήμαρχο γι' αυτό. Αυτό δεν είναι αλήθεια», δήλωσε, σημειώνοντας ότι αν κάποιος «ενδιαφέρεται πραγματικά για τα πακέτα σπιτιών και γης στην Καϊτανγκάτα» και «πληροί τα κριτήρια μετανάστευσης», αυτός ή αυτή είναι ευπρόσδεκτος να έρθει, καθώς σωστές στα άρθρα είναι οι τιμές πώλησης των σπιτιών.

4. Ιαπωνία, «Τράπεζες Akiya»

«Akiya» είναι ο ιαπωνικός όρος για «κενές κατοικίες». Οι τράπεζες Akiya είναι ιστοσελίδες που παρουσιάζουν τα κενά σπίτια που πωλούνται ή διατίθενται δωρεάν. Οι ιστοσελίδες άρχισαν να εμφανίζονται στην Ιαπωνία, λόγω του συνεχώς αυξανόμενου αριθμού εγκαταλελειμμένων σπιτιών τόσο στις αγροτικές περιοχές της χώρας όσο και στις μεγάλες πόλεις όπως το Τόκιο. Το πρόβλημα προέρχεται από τον μειούμενο και γερασμένο πληθυσμό της Ιαπωνίας που έχει αφήσει άδειες πολλές πόλεις και χωριά. Οι ιστοσελίδες Akiya δημιουργούνται από τις τοπικές κυβερνήσεις και τις κοινότητες για να διαχειρίζονται το αυξανόμενο απόθεμα άδειων σπιτιών στις πόλεις τους, καθώς και να δελεάζουν ανθρώπους για να ζήσουν και να εργαστούν εκεί.

Και η παγίδα είναι…

Φαίνεται πως δεν υπάρχει καμία παγίδα! Εκτός, ίσως, από την πραγματική ανάγκη για ανθρώπους που θα πάνε και θα ζήσουν στο σπίτι που θα αποκτήσουν. Επίσης, ορισμένες κοινότητες όχι μόνο προσφέρουν ένα νέο σπίτι δωρεάν, αλλά είναι πρόθυμες να πληρώσουν για οποιεσδήποτε ανακατασκευές απαιτούνται ώστε να γίνει και πάλι κατοικήσιμο.

5. ΗΠΑ

Ορισμένες πόλεις στις ΗΠΑ έχουν προγράμματα που στοχεύουν στην προσέλκυση νέων κατοίκων και εργαζομένων στις τοπικές κοινότητες και επιχειρήσεις. Πέρυσι, η Τάλσα της Οκλαχόμα έγινε διεθνώς γνωστή όταν ανακοίνωσε ότι σχεδιάζει να ξεκινήσει να πληρώνει 10.000 δολάρια σε εργάτες που θα μετακομίσουν για ένα χρόνο στην περιοχή προκειμένου «να προσελκύσει τεχνολογικά ταλέντα και επιχειρηματίες» και «να διαφοροποιήσει το εργατικό δυναμικό».

Νωρίτερα, το Βερμόντ προσφέρθηκε να δώσει σε 100 άτομα μέχρι και 9.000 ευρώ για να μετακομίσει εκεί το 2019. Το Νιου Χέιβεν στο Κονέκτικατ και η Βαλτιμόρη στο Μέριλαντ προσέφεραν μέχρι και 72.000 ευρώ σε κίνητρα για να προσελκύσουν ιδιοκτήτες. Η πόλη Χάρμονι της Μινεσότα υποσχέθηκε να δώσει σε οποιονδήποτε μέχρι 11.000 ευρώ για το κόστος ανέγερσης σπιτιού υπό την προϋπόθεση ότι ζήσει σε αυτό.

Και η παγίδα είναι…

Η προσφορά κάθε Πολιτείας είναι διαφορετική, ανάλογα με το τι ψάχνει – εργαζόμενο ή ιδιοκτήτη σπιτιού. Συνήθως υπάρχει μόνο μία προϋπόθεση που πρέπει να πληρείται: να μετακομίσεις εκεί, τουλάχιστον για ένα διάστημα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μάλιστα, προσφέρονται μπόνους.