Ο διαιωνιζόμενος πόλεμος στην Ουκρανία, η επικίνδυνη στροφή των εξελίξεων στα Βαλκάνια και τον Καύκασο και η ανησυχία που αντικατοπτρίζεται στις διεθνείς αναλύσεις για την κλιμάκωση στην Ασία, είναι τα βασικά ζητήματα που ξεχωρίζουν στον διεθνή Τύπο. 

Το τελευταίο διάστημα, παράλληλα με τις εξελίξεις στην Ουκρανία, ο διεθνής Τύπος εστιάζει στα νέα ανησυχητικά μηνύματα που φτάνουν από τα σύνορα Σερβίας-Κοσσυφοπεδίου. Οι δυο πλευρές ανταλλάσσουν κατηγορίες την στιγμή που στην επικράτεια του Κοσσυφοπεδίου στήνονται οδοφράγματα. 

Τα τελευταία εικοσιτετράωρα του 2022 ανησυχητικές πληροφορίες έφταναν στα διεθνή μέσα και από τον Καύκασο. Λίγο μετά την νίκη του Αζερμπαϊτζάν στον τελευταίο πόλεμο του Καραμπάχ η κατάσταση στην περιοχή παραμένει τεταμένη. Οι ξένοι αναλυτές προβληματίζονται πλέον για το ενδεχόμενο ενός νέου πολέμου. 

Στο μέτωπο της Ουκρανίας η κατάπαυση του πυρός και η έναρξη των διπλωματικών διαπραγματεύσεων για την ειρηνική επίλυση του προβλήματος εξακολουθεί να είναι ένα απομακρυσμένο σενάριο. Δυτικοί αναλυτές εκφράζουν καχυποψία και προβληματισμό για τους όρους υπό τους οποίους η Ρωσία θα μπορούσε να αποδεχθεί μια ειρηνική λύση. 

Τέλος, το 2022 ολοκληρώθηκε με την ένταση στην Ασία να έχει σκαρφαλώσει σε επικίνδυνα επίπεδο. Νέα έρευνα δείχνει ότι οι Κινέζοι πολίτες θεωρούν ως ενδεχόμενη μια σύρραξη στην Ταϊβάν.  

Βαλκάνια, Καύκασος, Ουκρανία και Ασία: Από κρίση σε κρίση

«Το μακρύ παιχνίδι της Ταϊβάν» είναι ο τίτλος του άρθρου που συνυπογράφουν οι Jude Blanchette και Ryan Hass και το οποίο ήταν δημοσιευμένο στις 30 Δεκεμβρίου στο αμερικανικό περιοδικό «Foreign Affairs». Στο άρθρο που εστιάζει στον τρόπο που καλείται να αντιμετωπίσει η Ουάσιγκτον το Πεκίνο υπογραμμίζονται τα εξής: «Για 70 χρόνια, η Κίνα και οι Ηνωμένες Πολιτείες κατάφεραν να αποφύγουν μια καταστροφή με αφορμή την Ταϊβάν. Αλλά στους πολιτικούς κύκλους των ΗΠΑ διαμορφώνεται πλέον η άποψη ότι αυτή η ειρήνη μπορεί να μην διαρκέσει για πολύ ακόμη. Πολλοί αναλυτές και υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής υποστηρίζουν πια ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να χρησιμοποιήσουν όλη τη στρατιωτική τους δύναμη για να προετοιμαστούν για πόλεμο με την Κίνα στα Στενά της Ταϊβάν.

Εν τέλει ωστόσο η Ουάσιγκτον αντιμετωπίζει ένα στρατηγικό πρόβλημα το οποίο έχει αμυντική συνιστώσα. Όσο οι Ηνωμένες Πολιτείες εστιάζουν λιγότερο σε στρατιωτικές λύσεις τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος για τα δικά τους συμφέροντα, καθώς και για εκείνα των συμμάχων τους και της ίδιας της Ταϊβάν. Εν τω μεταξύ, τα πολεμικά παιχνίδια που διεξάγονται στο Πεντάγωνο και στις δεξαμενές σκέψης της Ουάσιγκτον κινδυνεύουν να αποσπάσουν την προσοχή από τις πιο αιχμηρές βραχυπρόθεσμες απειλές και προκλήσεις που παρουσιάζει το Πεκίνο». Συνεχίζοντας, οι αρθρογράφοι επισημαίνουν επίσης ότι: «Για να διατηρήσουν την ειρήνη, οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να κατανοήσουν τι προκαλεί την ανησυχία της Κίνας, να διασφαλίσουν ότι ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ δεν θα στριμωχτεί στη γωνία και να πείσουν το Πεκίνο ότι η ενοποίηση ανήκει σε ένα μακρινό μέλλον. Πρέπει επίσης να αναπτύξουν μια πιο λεπτή κατανόηση του σημερινού τρόπου σκέψης του Πεκίνου, μια κατανόηση που να υπερβαίνει τις απλουστευτικές και ανακριβείς εικασίες ότι ο Σι επιταχύνει τα σχέδια εισβολής στην Ταϊβάν.

Η υποστήριξη προς την Ταϊβάν θα πρέπει να ενισχύσει όχι μόνο την ασφάλεια του νησιού αλλά και την ανθεκτικότητα και την ευημερία του. Η παροχή βοήθειας στην Ταϊβάν θα απαιτήσει επίσης νέες αμερικανικές επενδύσεις σε εργαλεία που να ωφελούν το νησί πέρα από το στρατιωτικό πεδίο, συμπεριλαμβανομένης μιας πιο ολιστικής αποτρεπτικής στρατηγικής για την αντιμετώπιση των εξαναγκαστικών τακτικών της γκρίζας ζώνης του Πεκίνου. Οι επικριτές μπορεί να ισχυριστούν ότι αυτή η προσέγγιση παρακάμπτει τα δύσκολα ερωτήματα που βρίσκονται στη ρίζα της αντιπαράθεσης, αλλά αυτό ακριβώς είναι το θέμα: μερικές φορές η καλύτερη πολιτική είναι να αποφεύγεται η όξυνση των δυσεπίλυτων προκλήσεων και αντί γι' αυτό να αφήνουμε τη λύση τους για το μέλλον».

H Lara Setrakian σε ανάλυση που δημοσιεύτηκε στις 28 Δεκεμβρίου στο βρετανικό περιοδικό «Foreign Policy» με τίτλο «Η Δύση πρέπει να δράσει για να αποτρέψει τον πόλεμο στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ», προειδοποίησε τους αναγνώστες της ότι στα τέλη του 2022 η παγκόσμια κοινή γνώμη θα βρισκόταν αντιμέτωπη και με ένα ακόμη ανοιχτό μέτωπο, εκτός από τον εφιάλτη του πολέμου στην Ουκρανία και την κλιμάκωση της έντασης σε Βαλκάνια και Ασία, στο οποίο ενδέχεται να σημειωθεί ανάφλεξη ανά πάσα στιγμή. Η κ. Setrakian αναφέρει τα εξής: «Το Ναγκόρνο-Καραμπάχ κατοικείται από Αρμένιους, οι οποίοι επιδιώκουν την ανεξαρτησία τους από τη δεκαετία του 1980. Από το 1991, οι εν λόγω Αρμένιοι έχουν οικοδομήσει μια αυτοανακηρυχθείσα Δημοκρατία του Αρτσάχ, με εκλεγμένη κυβέρνηση και μια σειρά από δημόσιους θεσμούς. Παρ’ όλα αυτά, επισήμως το Ναγκόρνο-Καραμπάχ αποτελεί μέρος του Αζερμπαϊτζάν.

Το 2020, το status quo μετακινήθηκε υπέρ του Αζερμπαϊτζάν. Ένας πόλεμος 44 ημερών καθιέρωσε τον έλεγχο του Αζερμπαϊτζάν σε μεγάλο μέρος της αμφισβητούμενης περιοχής. Ωστόσο, ένα μέρος της παρέμεινε κατοικημένο και αυτοδιοικούμενο από τον αρμενικό πληθυσμό. Από τον Φεβρουάριο, ο πόλεμος στην Ουκρανία άφησε τη Ρωσία αποδυναμωμένη και τις δυνατότητές της μειωμένες. Χωρίς έναν ισχυρό διαιτητή, το Μπακού καταφεύγει όλο και περισσότερο στην επίλυση των ζητημάτων του με τη βία, ακόμη και όταν τα ίδια ζητήματα βρίσκονται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Οι Αρμένιοι στο Καραμπάχ βλέπουν την πλήρη ενσωμάτωση στο Αζερμπαϊτζάν χωρίς εγγυήσεις ασφαλείας ως προοίμιο εθνοκάθαρσης, είτε μέσω άμεσης βίας είτε μέσω σοβαρής πίεσης για να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Το Αζερμπαϊτζάν έχει ορκιστεί να μεταχειρίζεται τους Αρμένιους του Ναγκόρνο-Καραμπάχ ως ίσους με τους δικούς του πολίτες, γεγονός που δεν παρηγορεί ιδιαίτερα του Αρμένιους νδεδομένου του κακού ιστορικού του Μπακού όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα». 

Στη συνέχεια της ανάλυσης η αρθρογράφος σημειώνει επίσης ότι: «Το Αζερμπαϊτζάν έχει απειλήσει με ένα νέο μεγάλης κλίμακας πόλεμο εάν δεν ικανοποιηθούν τα αιτήματά του σχετικά με το Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Το πιο αμφιλεγόμενο είναι ότι ο Αλίγιεφ έχει απειλήσει ότι θα καταλάβει με τη βία μια λωρίδα γης κατά μήκος της κεντρικής Αρμενίας ως εξωεδαφικό διάδρομο που θα συνδέει το ίδιο το Αζερμπαϊτζάν με το αζερικό εξκλάβιο του Ναχιτσεβάν, καθώς και με την Τουρκία. Οι συνθήκες σταθερότητας στον Νότιο Καύκασο έχουν (πλέον) καταρρεύσει. Οι υπεύθυνες δυνάμεις πρέπει να αναδιαμορφώσουν τη κατάσταση με τρόπο που να διασφαλίζει την ειρήνη και την ευημερία για όλους και χωρίς να επιτρέπει σε καμία χώρα να φάει τον γείτονά της. Μπορεί το όραμα της Ρωσίας για την περιοχή να είναι μια διαιωνιζόμενη σύγκρουση μεταξύ της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν, ώστε να δύναται να δικαιολογεί την ειρηνευτική της παρουσία, αλλά η συνεχιζόμενη σύγκρουση είναι κακή σχεδόν για όλους. Αυτή είναι η ώρα για τη Δύση να χρησιμοποιήσει τα σημαντικά αποθέματα των μη χρησιμοποιημένων κεφαλαίων της, μέσω μοχλών σκληρής και ήπιας ισχύος, για να επαναφέρει την Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων».

Με αναφορά τις τελευταίες εξελίξεις στον πόλεμο της Ουκρανίας, η ισπανική εφημερίδα «El Pais» δημοσίευσε στις 24 Δεκεμβρίου την ανάλυση του Lluis Bassets, η οποία φέρει τον τίτλο «Η ειρήνη που επιθυμεί ο Πούτιν» και στην οποία ξεχωρίζουν τα εξής: «Ο Εμανουέλ Μακρόν θέλει να δώσει στον Πούτιν εγγυήσεις ασφαλείας, αλλά ο Πούτιν μπορεί να καθησυχαστεί μόνο με στρατιωτική νίκη. Η μεγαλύτερη εγγύηση είναι ότι η Ουκρανία δεν θα καταφέρει να εδραιωθεί ως μια φιλελεύθερη δημοκρατία στην οποία οι πολίτες της θα απολαμβάνουν ένα σύστημα ελευθεριών και θα εκλέγουν τους εκπροσώπους τους και την κυβέρνησή τους. Τι κακό παράδειγμα για τους Ρώσους! Μια δημοκρατική και ευημερούσα Ουκρανία, ενταγμένη στην Ευρώπη, είναι ένας αφόρητος γείτονας για το καθεστώς που εγκατέστησε ο Πούτιν στα 22 χρόνια της δικτατορίας του. Οι εγγυήσεις ασφαλείας που χρειάζεται ο Ζελένσκι για να αποτρέψει μια νέα εισβολή και μια επανάληψη του πολέμου είναι ακριβώς αυτές που απορρίπτει ο Πούτιν. (Ο Ρώσος πρόεδρος) Χρειάζεται μια ευάλωτη και ανυπεράσπιστη Ουκρανία, ανίκανη να πάρει αποφάσεις για τον εαυτό της, την οποία θα μπορεί να βομβαρδίζει κατά βούληση.

Αυτό είναι ένα οικείο θέμα στην Κεντρική Ευρώπη, όπου τα τανκς περιορίζουν εδώ και 40 χρόνια την κυριαρχία των χωρών που διοικούνται από το Κρεμλίνο».

Προχωρώντας, ο αρθρογράφος αναφέρει επίσης ότι: «Εάν ο Τραμπ ή ένας από τους ανθρώπους του επιστρέψει στον Λευκό Οίκο, μπορεί να βρεθεί ένας πρόεδρος πρόθυμος να παραχωρήσει την Ουκρανία. Μια διχασμένη Ευρώπη, όπου η Μόσχα θα συναλλάσσεται διμερώς με τις ευρωπαϊκές χώρες χωρίς την ανάμειξη των ΗΠΑ, είναι η καλύτερη εγγύηση που θα μπορούσε να επιθυμεί ο Πούτιν. Αυτό θα επέτρεπε ακόμη και στον Σι Τζινπίνγκ να τα βάλει με τις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ η Μόσχα θα φρόντιζε τους κάποτε ενοχλητικούς ευρωπαϊκούς νάνους. Δεν μπορείς να κάνεις ειρήνη με αυτούς που δεν τη θέλουν. Μια δίκαιη ειρήνη, φυσικά. Ο Πούτιν είναι καλός μόνο για την ειρήνη στα νεκροταφεία».

O Reinhard Veser σε άρθρο γνώμης με τίτλο «Κοσσυφοπέδιο και Σερβία, μια κατάσταση γεμάτη κινδύνους», το οποίο δημοσιεύτηκε στις 28 Δεκεμβρίου στην γερμανική εφημερίδα «Frankfurter Allgemeine» προειδοποίησε τους αναγνώστες του για την επικίνδυνη τροπή των εξελίξεων στα Βαλκάνια. «Ακόμη και πριν η Σερβία θέσει τον στρατό της σε κατάσταση συναγερμού, η κατάσταση στο Κοσσυφοπέδιο ήταν καυτή. Στο βόρειο τμήμα του Κοσσυφοπεδίου, το οποίο κατοικείται κυρίως από Σέρβους, οι εντάσεις έχουν αυξηθεί εδώ και εβδομάδες σε τέτοιο βαθμό που μια βίαιη σύγκρουση μεταξύ Αλβανών και Σέρβων φαίνεται πιθανή. Και οι δύο πλευρές έχουν μερίδιο στην κλιμάκωση. Κάποιες αποφάσεις που πάρθηκαν εκλήφθηκαν ως πρόκληση από την άλλη πλευρά. Ωστόσο, είναι γνωστό ότι ο πρόεδρος της Σερβίας, Αλεξάντερ Βούτσιτς, τροφοδοτεί συστηματικά τη σύγκρουση. Υπάρχει μια δύναμη για την οποία μια πιθανή αναζωπύρωση της βίας στα Βαλκάνια δεν θα είχε κανένα κόστος και θα έφερνε μεγάλα πολιτικά οφέλη: αυτή είναι η Ρωσία. Μια πυρκαγιά στην περιοχή αυτή, η οποία περιβάλλεται εξ ολοκλήρου από χώρες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, θα προκαλούσε σημαντικές δυσκολίες στη Δύση» γράφει ο κ. Veser, ο οποίος προσθέτει ότι «η Δύση πρέπει τώρα να κάνει γρήγορα ότι μπορεί για να ηρεμήσει την κατάσταση. Έχει ευκαιρίες άσκησης επιρροής. Εξάλλου, η Σερβία είναι οικονομικά πολύ πιο στενά συνδεδεμένη με την ΕΕ παρά με τη Ρωσία».

Κρίσιμη η κατάσταση στα Βαλκάνια

Σχετικά με την κρισιμότητα των τελευταίων εξελίξεων στα Βαλκάνια, δημοσιεύτηκε στις 27 Δεκεμβρίου στην ενημερωτική ιστοσελίδα του Κοσσυφοπεδίου «Epoke E Re» η ανάλυση με τίτλο «Η Σερβία αναβάθμισε τη μαχητική της ετοιμότητα, Ibishi: Πρόκειται για παιχνίδι του Βούτσιτς, ο οποίος γνωρίζει τα όριά του» στην οποία παρατίθενται τα εξής: «Η αύξηση της πλήρους πολεμικής ετοιμότητας σημαίνει ότι είμαστε έτοιμοι να αντιδράσουμε εάν κάποιος επιτεθεί στους Σέρβους στο Κοσσυφοπέδιο», δήλωσε την Τρίτη η πρωθυπουργός της Σερβίας, Ana Bërnabić. Η Σέρβα πρωθυπουργός ισχυρίστηκε ότι ο Πρωθυπουργός του Κοσσυφοπεδίου, Άλμπιν Κούρτι, «απείλησε με τη βίαιη απομάκρυνση των οδοφραγμάτων» που έχουν στήσει ομάδες Σέρβων στο βόρειο τμήμα του Κοσσυφοπεδίου.

Ο υπουργός Εσωτερικών του Κοσσυφοπεδίου, Xhelal Svečla, διέψευσε τους ισχυρισμούς της Σερβίας ότι το Κοσσυφοπέδιο ανέβασε επίσης το επίπεδο πολεμικής ετοιμότητας και είπε ότι οι θεσμοί της χώρας του συνεργάζονται με διεθνείς εταίρους ώστε το ζήτημα των οδοφραγμάτων να επιλυθεί χωρίς να κλιμακωθεί η κατάσταση». Στο ίδιο δημοσίευμα διαβάζουμε ότι: «Από τις 10 Δεκεμβρίου και μετά, οι Σέρβοι πολίτες έχουν υψώσει πάνω από δέκα οδοφράγματα στο βόρειο τμήμα του Κοσσυφοπεδίου, συγκεκριμένα στους δρόμους που οδηγούν στα συνοριακά περάσματα με τη Σερβία, το Jarinje και το Bërnjak. Με αυτό τον τρόπο απάντησαν στη σύλληψη ενός πρώην Σέρβου αστυνομικού, ο οποίος είναι ύποπτος για συμμετοχή σε επίθεση εναντίον αξιωματούχων της Κεντρικής Εκλογικής Επιτροπής στο βόρειο Κοσσυφοπέδιο. Από τότε που υψώθηκαν τα οδοφράγματα πριν από 18 ημέρες, οι σερβικές δυνάμεις έχουν συγκεντρωθεί στα νότια της Σερβίας, κοντά στα σύνορα με το Κοσσυφοπέδιο. Σύμφωνα με τον Svečla, «η Σερβία, επηρεασμένη από τη Ρωσία, ανέβασε το επίπεδο στρατιωτικής ετοιμότητας και διατάζει την ανέγερση νέων οδοφραγμάτων, για να δικαιολογήσει και να προστατεύσει τις εγκληματικές ομάδες που τρομοκρατούν τους πολίτες που ζουν στο Κοσσυφοπέδιο και ιδιαίτερα αυτούς που ανήκουν στη σερβική εθνότητα. Δεν μας ενδιαφέρει ο πόλεμος, αλλά δεσμευόμαστε να πολεμήσουμε το έγκλημα και την τρομοκρατία στη χώρα μας.

Ο Nourettin Ibishi, ειδικός σε θέματα ασφάλειας στο Κοσσυφοπέδιο, λέει ότι η απόφαση των σερβικών αρχών να αυξήσουν την ετοιμότητα μάχης δεν προκαλεί έκπληξη. "Νομίζω ότι είναι γνωστά αυτά τα παιχνίδια του Σέρβου προέδρου, Αλεξάνταρ Βούτσιτς. Επίτηδες, θέλει να αυξήσει τις εντάσεις και να επιδείξει δύναμη κοντά στα κρατικά σύνορα με το Κοσσυφοπέδιο. Ξέρει όμως πού είναι το όριο", λέει ο Ibishi».

Για το ίδιο ζήτημα, αυτή την φορά από την οπτική γωνία του Βελιγραδίου, ο Zoran Milivojević σε άρθρο γνώμης που δημοσιεύτηκε στη σερβική εφημερίδα «Politika» στις 26 Δεκεμβρίου με τον τίτλο «Γερμανία και Σερβία, επαναλαμβάνοντας την ιστορία», ανάφερε τα εξής: «Σε σχέση με τα τρέχοντα γεγονότα στο Κοσσυφοπέδιο και τη μεροληπτική τοποθέτηση της Γερμανίας υπέρ των προσωρινών αρχών στην Πρίστινα πρέπει να επισημάνουμε ότι δεν αποτελεί έκπληξη αλλά ιστορική συνέχεια στη νέα εξωτερική πολιτική στρατηγική της Γερμανίας έναντι της Σερβίας (και των Βαλκανίων). 

Σε σχέση με τη Σερβία, το Κοσσυφοπέδιο και Μετόχια, η σημερινή στρατηγική της Γερμανίας καθορίζεται από τη θέση για το αμετάβλητο των (νέων) συνόρων στα Βαλκάνια. Τα εν λόγω σύνορα περιλαμβάνουν τη Σερβία χωρίς το Κοσσυφοπέδιο και τα Μετόχια, δηλαδή το «Κόσοβο», ως ένα αναμφισβήτητα νέο κράτος. Με βάση αυτή τη θέση, η Γερμανία κατέστησε αδύνατη οποιαδήποτε συζήτηση για το θέμα της διαίρεσης, της οριοθέτησης κ.λπ., ως μια πιθανή πολιτική λύση για το Κοσσυφοπεδίο. Αποτελεί επίσης τη βάση για την υποστήριξη της πλευράς της Πρίστινα». Σύμφωνα με τον αρθρογράφο, «η Γερμανία έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία του σχεδίου Scholz-Macron (το οποίο) βασίζεται στην ιδέα του (Γερμανού) Ischinger και του «γερμανικού μοντέλου» που επιτρέπει την επιβεβαίωση της κρατικής υπόστασης του Κοσσυφοπεδίου». «Η επιμονή της Γερμανίας σε αυτό το μοντέλο και την πλατφόρμα για την επίλυση του ζητήματος του Κοσσυφοπεδίου θα αποτελέσει τη ραχοκοκαλιά της γερμανικής πολιτικής έναντι της Σερβίας και του Κοσσυφοπεδίου την επόμενη περίοδο», καταλήγει ο κ. Milivojević.

Το ζήτημα της Ταϊβάν προβληματίζει τους Κινέζους

«Ο επικεφαλής του NPO αναλύει σπάνια έρευνα για τις κινεζικές απόψεις σχετικά με την Ουκρανία και την Ταϊβάν» είναι ο τίτλος του δημοσιεύματος της αγγλικής έκδοσης της ιαπωνικής εφημερίδας «Asahi Shimbun», το οποίο ήταν δημοσιευμένο στην ιστοσελίδα της εφημερίδας στις 30 Δεκεμβρίου. Το δημοσίευμα του Nobuyoshi Sakajiri αναφέρει τα εξής: «Περίπου το 40% των Κινέζων πολιτών πιστεύει ότι η Ρωσία δεν έκανε τίποτα κακό στην εισβολή της στην Ουκρανία, σύμφωνα με μια εξαιρετικά σπάνια κοινή δημοσκόπηση Ιαπωνίας-Κίνας. Οι Κινέζοι ερωτηθέντες εμφανίζονται επίσης πιο απαισιόδοξοι από τους Ιάπωνες ομολόγους τους όσον αφορά τη διατήρηση της ειρήνης στην Ανατολική Ασία. Η έρευνα, η οποία διεξήχθη από την ιαπωνική δεξαμενή σκέψης Genron NPO και την China International Communications Group, ζήτησε από τους ερωτηθέντες τις απόψεις τους για ευαίσθητα θέματα όπως η Ταϊβάν και η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία». Σχετικά με τα αποτελέσματα της έρευνας, ο Yasushi Kudo, επικεφαλής του Genron NPO, αναφέρει τα εξής: «Ιδιαίτερα αξιοσημείωτο είναι ότι η ανησυχία για την ειρήνη στην Ανατολική Ασία έχει αυξηθεί περισσότερο στην Κίνα από ότι στην Ιαπωνία. Στην ερώτηση για τις "πιθανές τοποθεσίες στρατιωτικών συγκρούσεων στην Ανατολική Ασία", ένας συντριπτικός αριθμός Κινέζων ανέφερε τα Στενά της Ταϊβάν.

Η απόκτηση από την ιαπωνική κυβέρνηση ορισμένων από τα νησιά Σενκάκου που βρίσκονταν σε ιδιωτική ιδιοκτησία κλιμάκωσε το αντι-ιαπωνικό αίσθημα στην Κίνα ένα χρόνο νωρίτερα. Τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης, έδειξαν ότι περίπου οι μισοί Κινέζοι θεωρούσαν την Ιαπωνία ηγεμονική δύναμη. (Όσον αφορά τον πόλεμο στην Ουκρανία) Το 40% πίστευε ότι η Ρωσία πολεμά αποκλειστικά για την εθνική άμυνα και δεν κάνει τίποτα κακό. Προς μεγάλη έκπληξη, δική μας και των εμπειρογνωμόνων σε όλο τον κόσμο, τόσοι πολλοί Κινέζοι πολίτες εξέφρασαν κατανόηση για τη ρωσική πλευρά».

«Κίνδυνος ανάφλεξης μιας ακόμη πυριτιδαποθήκης στην Ευρώπη» ήταν ο τίτλος του κύριου άρθρου της αγγλόφωνης κινεζικής εφημερίδας «China Daily» που δημοσιεύτηκε στις 27 Δεκεμβρίου. Στο άρθρο αναφέρονται τα εξής: «Η κλιμακούμενη αντιπαράθεση μεταξύ Σερβίας και Κοσσυφοπεδίου δεν αποτελεί καλό οιωνό για την Ευρώπη, η οποία ήδη ταλανίζεται από τη σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας και τις συνέπειές της, που κυμαίνονται από μια σοβαρή ενεργειακή κρίση μέχρι την εκτίναξη του πληθωρισμού στα ύψη. Οποιοσδήποτε κακός χειρισμός της τρέχουσας κατάστασης θα μπορούσε να πυροδοτήσει μια νέα πυριτιδαποθήκη. Το βόρειο Κοσσυφοπέδιο βρίσκεται σε αναστάτωση από τον Νοέμβριο, όταν εκατοντάδες Σέρβοι εργαζόμενοι στην αστυνομία του Κοσσυφοπεδίου, καθώς και στον δικαστικό κλάδο, όπως δικαστές και εισαγγελείς, αποχώρησαν από την εργασία τους, διαμαρτυρόμενοι για την αμφιλεγόμενη απόφαση να απαγορευτεί στους Σέρβους που ζουν στο Κοσσυφοπέδιο να χρησιμοποιούν πινακίδες κυκλοφορίας που εκδίδονται από το Βελιγράδι, γεγονός που δημιούργησε κενό ασφαλείας στο Κοσσυφοπέδιο. Η κατάσταση επιδεινώθηκε νωρίτερα αυτό το μήνα, όταν οι Σέρβοι, που αποτελούν την πλειοψηφία του πληθυσμού στο Βόρειο Κοσσυφοπέδιο, ύψωσαν οδοφράγματα για να διαμαρτυρηθούν για τη σύλληψη ενός Σέρβου πρώην αστυνομικού, ο οποίος ήταν ύποπτος για συμμετοχή σε επιθέσεις εναντίον Αλβανών αστυνομικών.

Το Κοσσυφοπέδιο έστειλε στρατιωτικούς και αστυνομικούς οι οποίοι προσπάθησαν να εισέλθουν στις σερβικές περιοχές, ενώ οι Σέρβοι απέκλεισαν όλες τις οδικές αρτηρίες και η κατάσταση άρχισε να κλιμακώνεται. Στις 15 Δεκεμβρίου, το Κοσσυφοπέδιο υπέβαλε αίτηση για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Την ίδια στιγμή, ο πρόεδρος της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς ζήτησε από το ΝΑΤΟ την άδεια να αναπτύξει έως και 1.000 Σέρβους στρατιώτες και αστυνομικούς στο Κοσσυφοπέδιο, όπως είπε ότι δικαιούται να κάνει βάσει της απόφασης 1244 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, εάν απειλείται η "ειρήνη και η κανονική ζωή" των κατοίκων της περιοχής. Όμως το ΝΑΤΟ απέρριψε το αίτημα του Βούτσιτς. Στη συνέχεια πολλά μέλη του ΝΑΤΟ εξέδωσαν την Κυριακή τελεσίγραφο στη Σερβία, απαιτώντας να τερματίσει την αντιπαράθεση». Το κινεζικό άρθρο ολοκληρώνεται με την προειδοποίηση ότι «με τον πόλεμο στην Ουκρανία να συνεχίζει να προκαλεί προβλήματα στην Ευρώπη, το φάντασμα του πολέμου στο Κοσσυφοπέδιο μπορεί να αναβιώσει και να στοιχειώσει σύντομα την ήπειρο. Όλα τα μέρη θα πρέπει να επιδείξουν μεγαλύτερη πολιτική σοφία για να αποφύγουν μια τέτοια ζοφερή προοπτική».

Ο ρωσικός και ουκρανικός Τύπος

«Οι Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται παγιδευμένες μεταξύ της απώλειας της παγκόσμιας ηγεσίας και του οικονομικού αδιεξόδου» είναι ο τίτλος της ανάλυσης του Dmitri Korisef που δημοσιεύτηκε στις 29 Δεκεμβρίου στο ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων «Ria Novosti». Ο αρθρογράφος υποστηρίζει ότι: «127 κράτη έχουν τοποθετηθεί εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών - και αυτή είναι η ίδια η πλειοψηφία που αρνείται να συμμετάσχει στις αντιρωσικές κυρώσεις. Και αυτό όχι απαραίτητα λόγω ηθικών-συμμαχικών-πολιτικών συμφερόντων, αλλά πιο συχνά για καθαρά οικονομικούς λόγους. Εδώ πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι, σύμφωνα με αυτήν την πλειοψηφία, απλά δεν είναι η ώρα να χρησιμοποιήσουμε εμπορικούς περιορισμούς (δηλαδή κυρώσεις) εναντίον κανενός. Το αποτέλεσμα των επιπτώσεων κατά της Ρωσίας, το βλέπουμε ήδη. Η εκτίμηση είναι το παγκόσμιο εμπόριο δεν αναμένεται να σημειώσει άνοδο κατά το 2023, αν και νωρίτερα αναμενόταν να αυξηθεί κατά 3,4 τοις εκατό. Τώρα απλά αναμένονται θαύματα από την Κίνα (γιατί δεν υπάρχει κανείς άλλος) – για μια απότομη αναζωπύρωση του εμπορίου μετά το τέλος της πολιτικής του "μηδενικού covid" και κατά συνέπεια μια φρενήρη ενεργοποίηση της παραγωγής εκεί και τη σύναψη πολλών εμπορικών συμφωνιών». Στο ίδιο άρθρο αναφέρεται ότι: «Κατά τα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου, η Ουάσιγκτον εγκατέλειψε πολλές φορές τις φιλελεύθερες πρακτικές για να προστατεύσει τη φιλελεύθερη παγκόσμια τάξη πραγμάτων. Και τώρα η Δύση μπορεί να χρειαστεί να κάνει "συμβιβασμούς" σχετικά με τις αρχές του ελεύθερου εμπορίου εάν θέλει να σταματήσει το Πεκίνο από το να διαφθείρει την παγκοσμιοποίηση.

Δηλαδή, αυτές οι αρχές πρέπει να απορριφθούν εντελώς και όχι μόνο στο εμπόριο, γιατί δεν υπάρχει άλλη διέξοδος. Στην πραγματικότητα, αυτός είναι ο ακριβής ορισμός του τι συμβαίνει. Οι αρχές της φιλελεύθερης παγκόσμιας τάξης δεν λειτουργούν εφόσον η Δύση χάνει εξαιτίας τους. Ως εκ τούτου, η Δύση έχει αρχίσει να τις αγνοεί εδώ και καιρό. Το ερώτημα είναι τι θα γίνει τώρα. Η Αμερική δεν έχει μάθει ακόμη πώς να υποχωρεί, αλλά της είναι επίσης δυσάρεστο να δέχεται διαμαρτυρίες και επιπλέον την ίδια στιγμή να διολισθαίνει σε ένα οικονομικό αδιέξοδο και να παρασέρνει και συμμάχους τους προς τα εκεί».

Η αγγλόφωνη ουκρανική ενημερωτική ιστοσελίδα «Kyiv Independent» δημοσίευσε στις 28 Δεκεμβρίου την ανάλυση του Asami Terajima με τίτλο «Ο πόλεμος στην Ουκρανία τελευταία: Το Κίεβο υπόσχεται να πετύχει "ονειρική νίκη"», στην οποία ξεχωρίζουν τα εξής: «Το Κρεμλίνο υποστήριξε στις 28 Δεκεμβρίου ότι δεν θα εξετάσει ένα ειρηνευτικό σχέδιο που  αποκλείει την "προσάρτηση" τεσσάρων ουκρανικών περιοχών στα ανατολικά και νότια της χώρας από τη Ρωσία, απορρίπτοντας έτσι την πρόταση του Κιέβου για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία. Η δήλωση του εκπροσώπου του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ εξανεμίζει κάθε ελπίδα για την ειρηνευτική φόρμουλα που σχεδίασε το Κίεβο, την οποία παρουσίασε ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι κατά την ομιλία του στη σύνοδο κορυφής της G20 τον Νοέμβριο και περιλαμβάνει την πλήρη αποχώρηση της Ρωσίας και την επιστροφή όλων των αιχμαλώτων πολέμου. Ενώ η Ουκρανία δεν έχει αντιδράσει ακόμη στη δήλωση του Πεσκόφ, ο Ζελένσκι επανέλαβε ότι η χώρα του δεν θα παραχωρήσει κανένα έδαφος στη Ρωσία. Στις 28 Δεκεμβρίου, ο Ζελένσκι απηύθυνε ετήσιο διάγγελμα στο κοινοβούλιο της Ουκρανίας, όπου υπογράμμισε ότι η Ρωσία θα λογοδοτήσει για τα φερόμενα εγκλήματα πολέμου και είναι "βέβαιος ότι το δικαστήριο θα λειτουργήσει". "Η Ουκρανία κινείται προς τη νίκη που ονειρεύτηκαν γενιές και γενιές του λαού μας", ο Ζελένσκι τελειώνοντας την 45λεπτη ομιλίας του.

ΚΥΠΕ