Την σκληρή της εικόνα κρατά τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό η Τουρκία, με την Κυβέρνηση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να έχει να αντιμετωπίσει και να διαχειριστεί αρκετά ανοιχτά μέτωπα.

Στα πλάνα της Τουρκίας υπήρχε ανέκαθεν και η Κύπρος η οποία ακόμη υποφέρει από τις επιδιώξεις της που έφεραν ως αποτέλεσμα την εισβολή και την κατοχή από το 1974, ενώ την ίδια ώρα παραβιάζει συνεχώς τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας επί εδάφους και επί θαλάσσης.

Παράλληλα, η Τουρκία σε μία προσπάθεια να εδραιωθεί ως μία από της μεγαλύτερες δυνάμεις, επιδιώκει μεταξύ άλλων, ξεκάθαρη εμπλοκή στα ενεργειακά της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, να γκριζάρει περιοχές του Αιγαίου, επιρροή σε χώρες των Βαλκανίων, και κέρδος από τον πόλεμο στη Συρία κτυπώντας τους Κούρδους.

Μοναδικό αποκούμπι για τον Τούρκο Πρόεδρο παραμένει ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, εξαιτίας κυρίως της αγοράς των μαχητικών πυραύλων S-400, καθώς και των διαχρονικών οικονομικών και εμπορικών σχέσεων των δύο χωρών.

Για τα ανοιχτά μέτωπα της Τουρκίας σχολιάζουν στην Offsite οι διεθνολόγοι Χαράλαμπος Χρυσοστόμου και Ζήνωνας Τζιάρρας.

«Η νευρικότητα της Τουρκίας»

Σύμφωνα με τον διεθνολόγο Χαράλαμπο Χρυσοστόμου, το πρώτο ανοιχτό κεφάλαιο είναι οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις. Η όξυνση μεταξύ των δύο χωρών φαίνεται να μεγαλώνει, και έχει να κάνει κυρίως με την αγορά των μαχητικών πυραύλων S-400 από τη Ρωσία. 

Επιπλέον, σύμφωνα με τον διεθνολόγο, το δεύτερο ανοιχτό κεφάλαιο για την Τουρκία είναι το Συριακό. Όπως εκτιμά ο κ. Χρυσοστόμου, ο Άσαντ φαίνεται να έχει ανακαταλάβει ένα πολύ μεγάλο μέρος του Συριακού εδάφους και είναι ένας μεγάλος «πονοκέφαλος» για την Τουρκία το πώς θα εξελιχθούν τα δεδομένα, ειδικά στην τουρκοσυριακή μεθόριο όπου υπάρχουν οι Κούρδοι που αποτελούν εμπόδιο για την Τουρκία.

Ένα ακόμη ανοιχτό μέτωπο για την Τουρκία είναι τα ενεργειακά τη Νοτιανατολικής Μεσογείου με την Τουρκία να νιώθει απομονωμένη  από τους ενεργειακούς σχεδιασμούς της περιοχής, λόγω κυρίως της συμπεριφοράς της. Σύμφωνα με τον κ. Χρυσοστόμου, αυτό έχει ως αποτέλεσμα η Τουρκία να επιχειρεί με παράνομους τρόπους, είτε με τα τούρκικα γεωτρύπανα στην Κυπριακή ΑΟΖ, είτε τις παραβιάσεις στο Αιγαίο, να δημιουργήσει τετελεσμένα σε Κύπρο και Ελλάδα.

Το επόμενο ανοιχτό μέτωπο της Τουρκίας σύμφωνα με τον διεθνολόγο, είναι οι σχέσεις της Τουρκίας με το Ισραήλ. Υπάρχει μία όξυνση την οποία είδαμε και προεκλογικά στις τοπικές εκλογές της Τουρκίας αλλά και στην προεκλογική του Ισραηλινού πρωθυπουργού Βενιαμίν Νετανιάχου. Όπως επισημαίνει ο κ. Χρυσοστόμου, η Τουρκία επιχειρεί να παίξει το ρόλο του προστάτη τον απανταχού μουσουλμάνων και το Ισραήλ θεωρεί αυτό το ζήτημα παρέμβαση στα εσωτερικά του. Επιπλέον, η όξυνση μεταξύ των δύο δυνάμεων, έχει να κάνει και με την φιλική σχέση που έχει η Άγκυρα με την Τεχεράνη, την οποία το Ισραήλ θεωρεί «θανάσιμο» εχθρό.

Σύμφωνα, με τον κ. Χρυσοστόμου, ένα ακόμη σημαντικό και κρίσιμο κεφάλαιο για την Τουρκία είναι ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός που στην ουσία έχει «παγοποιηθεί» μετά και την τελευταία Έκθεση Προόδου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας με επίκεντρο την συμφωνία για το προσφυγικό.

Ο κ. Χρυσοστόμου, τονίζει πως όλα τα πιο πάνω επηρεάζουν αρνητικά την τουρκική οικονομία, με την τουρκική λίρα να διολισθαίνει συνεχώς, και να δημιουργεί μία τεράστια πίεση στον τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Έρντογαν.  Ενώ, στο εσωτερικό της χώρας υπάρχει μία κρισιμότατη εκλογική μάχη μετά την ακύρωση των αποτελεσμάτων στην Κωνσταντινούπολη, το αποτέλεσμα της οποία θα κρίνει κατά πόσο άρχισε η αντίστροφή μέτρηση της παντοδυναμίας του τούρκου προέδρου στο εσωτερικό.

Καταληκτικά, όπως εκτιμά ο κ. Χρυσοστόμου, όλα αυτά τα μέτωπα δημιουργούν μια τεραστία νευρικότητα στην Τουρκιά, εξαιτίας της οποίας δεν αποκλείονται και νέες παράνομες ενέργειες ή απειλητικές δράσεις και σε βάρος της Κύπρου και της Ελλάδας.

«Τα πέντε βασικά μέτωπα της Τουρκίας»

Σύμφωνα με τον διεθνολόγο, Ζήνωνα Τζιάρρα, αυτή την περίοδο η Τουρκία είναι αντιμέτωπη, μεταξύ άλλων, με πέντε βασικά στρατηγικά μέτωπα.

Σύμφωνα με τον διεθνολόγο, ένα βασικό μέτωπο είναι το Κουρδικό που εκτός από εσωτερικό πρόβλημα ασφάλειας εκτείνεται στην Συρία και στο Ιράκ, όπου η Άγκυρά διατηρεί στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον των κουρδικών αντάρτικων δυνάμεων του PKK και των παρακλαδιών του.

Όπως επισημαίνει ο κ. Τζιάρρας, ακόμη ένα κρίσιμο κεφάλαιο για την Τουρκία είναι το Συριακό, το οποίο πέραν της διασύνδεσής του με το Κουρδικό, σχετίζεται με την ισχύ/επιρροή που προσπαθεί η Τουρκία να προβάλει μέσω του ελέγχου εδαφών αλλά και των (γεω)πολιτικών εξελίξεων σε ό,τι αφορά την επίλυση της σύγκρουσης και το μέλλον του καθεστώτος Άσαντ.

Επιπρόσθετα, σύμφωνα με τον κ. Τζιάρρα, το τρίτο μέτωπο αφορά την Ανατολική Μεσόγειο, το οποίο σχετίζεται τόσο με το θέμα των τριμερών συνεργασιών μεταξύ άλλων περιφερειακών κρατών (π.χ. Κύπρος, Ελλάδα, Ισραήλ, Αίγυπτος), όσο και με το ζήτημα της περιφερειακής ενεργειακής αρχιτεκτονικής. Οι δύο αυτές διαστάσεις είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τον υπερ-περιφερειακό στρατηγικό ρόλο που επιδιώκει η Τουρκία μέσω και της ενίσχυσής της σε επίπεδο προβολής ναυτικής ισχύος, αλλά και με τις διεκδικήσεις της επί των θαλασσίων ζωνών της Ανατολικής Μεσογείου και του Αιγαίου.

Καταληκτικά, σύμφωνα με τον κ. Τζιάρρα, τα τελευταία αλλά όχι ύστατα μέτωπα της Τουρκίας έχουν το καθένα τη δική του αξία ενώ παραμένουν αλληλοσυνδεόμενα, και δεν είναι άλλα από τις σχέσεις της με την Ρωσία και τις ΗΠΑ/Δύση αντίστοιχα. Όπως εκτιμά ο διεθνολόγος, οι εξελίξεις που αναμένεται να λάβουν χώρα εντός του καλοκαιριού αναφορικά με την παράδοση (ή μη) των ρωσικών πυραύλων S-400 στην Τουρκία αλλά και με το ζήτημα των αμερικανικών πολεμικών αεροσκαφών F-35 θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στο θέμα του διεθνούς προσανατολισμού της Τουρκίας αλλά και του ρόλου που θα μπορεί (ή όχι) να διατηρήσει στην Μέση Ανατολή και όχι μόνο.