Την εκπομπή ''Offsite on Air'' χορηγεί η Τράπεζα Κύπρου

ΓΡΑΦΕΙ Η ΞΕΝΙΑ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

«Ο Πούτιν θα πάρει αυτό που θέλει», επισήμανε ο επισμήναγος και εκπαιδευτής πτήσεων στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Στέφανος Καραβίδας, καλεσμένος στην εκπομπή Offsite On Air, σημειώνοντας πως ο Ρώσος Πρόεδρος θέλει να δημιουργήσει την νέα Ουκρανία ως ένα περίκλειστο κράτος. Αναφέρθηκε στην επιχειρησιακή πλευρά του πολέμου και γιατί η Ρωσία δεν χρησιμοποίησε ιδιαίτερα τα μαχητικά της αεροσκάφη, ενώ σημείωσε πως η Ουκρανική πλευρά παρασύρθηκε από την Δύση σε μια αντιπαράθεση με την Ρωσία.

Παράλληλα, ανέλυσε και τα όσα θα μπορούσαν να γίνουν για να αποκατασταθεί στην πλήρη της κυριαρχία η ΚΔ με την φυγή των κατοχικών στρατευμάτων. «Δεν έχουμε ακούσει τίποτα για την καταδικαστέα εισβολή και κατοχή της Τουρκίας στην Κύπρο, τώρα θα ήταν φοβερή ευκαιρία να το θέσουμε στη βάση του Διεθνούς Δικαίου, δεν το κάνουμε και ταυτόχρονα συνομιλούμε με τον βιαστή του Ελληνισμού στην Κύπρο».

Αναλυτικά όσα ανέφερε στην εκπομπή  Offsite On Air, ο κ. Καραβίδας:

Να δούμε πρώτα με την επιχειρησιακή πλευρά του πολέμου.  Η Ρωσία δεν χρησιμοποίησε ιδιαίτερα τα μαχητικά της αεροσκάφη , την αεροπορία της δηλαδή, σε αυτό τον πόλεμο. Υπάρχει κάποια εξήγηση για αυτό;

Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία φυσικά είναι  καταδικαστέα με βάση το Διεθνές Δίκαιο αλλά και με όσα έχουμε υποφέρει εμείς στην Κύπρο. Γιατί το λέω αυτό; Γιατί υπάρχει ένας νεομακαρθισμός κατηγορείται η οποιαδήποτε αντίθετη άποψη έξω από την λεγόμενη mainstream, σε κακά ελληνικά.

Παρατηρήσαμε τις πρώτες ημέρες αρκετές υπερβολές από αναλυτές οι οποίοι βιάστηκαν να αυτοπροβληθούν δίνοντας συμπεράσματα ενώ θα μπορούσαν να βγάλουν μόνο βιαστικές εκτιμήσεις, γιατί ένα από τα θύματα στον πόλεμο είναι η ελευθεροτυπία και η αλήθεια. Δηλαδή δεν μπορούμε να πάρουμε την πλήρη εικόνα άμεσα από το twitter και τον πόλεμο της προπαγάνδας και των fake news, ο οποίος υπάρχει και από τις δύο πλευρές. Το ζήτημα για την μεγάλη εικόνα για το επιχειρησιακό πεδίο είναι ότι η Ρωσία προσπάθησε να αποτρέψει ή δυνατόν τις εκατόμβες νεκρών οι οποίες θα υπήρχαν, φυσικά  υπάρχουν απώλειες, μιλάμε για ανθρωπιστική κρίση. Μιλάμε για κόσμο που έχει χάσει την ζωή του, αλλά παρόλαυτά οι αριθμοί θα ήταν πολύ μεγαλύτεροι αν η Ρωσική πλευρά είχε προβεί στην ολιστική κατοχή, που είχε ακολουθήσει η Δύση στο Αφγανιστάν, στο Ιρακ αλλά και στην Σερβία στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο, δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό.

 Τι έκανε λοιπόν η ρωσική πλευρά; Προσπάθησε με χτυπήματα ακριβείας της πρώτε ημέρες να ελαχιστοποιήσει τις απώλειες. 

Αναφορικά με την χρήση της αεροπορίας, δεν είδαμε χρήση της Ρωσικής αεροπορίας, αλλά αυτό δεν δείχνει κάποια αδυναμία. Ο λόγος είναι πολύ απλός και εγγυάται στην αδυναμίας της ουκρανικής πλευράς, να αντιπαρατάξει σοβαρή αεροπορική απειλή για τις Ρωσικές δυνάμεις.

Η εικόνα φυσικά είναι πολύ δυνατή, βλέπουμε κατεστραμμένα ρωσικά οχήματα. Παρόλαυτά αν κάνουμε την αναγωγή στον αριθμό των οχημάτων που έχουν εισβάλει και στις δυνάμεις οι απώλειες είναι λογικές. Δηλαδή δεν πρέπει να υπερβάλουμε ούτε προς την μια πλευρά, γιατί ακούσαμε για κεραυνοβόλο πόλεμο τις πρώτες ημέρες, όχι από την πλευρά των Ρώσων αλλά από την πλευρά των Δυτικών αναλυτών και από την άλλη ακούμε ότι υπάρχουν υπερβολικές απώλειες από Ρώσους στο πεδίο. 

Οι απώλειες είναι λογικές. Η Ρωσική πολεμική αεροπορία δεν έχει επέμβει μέχρι τώρα και οι λόγοι μπορεί να είναι οι εξής.

Ένας λόγος είναι τα 350 σύγχρονα μαχητικά από ένα στόλο περίπου 1300, βρίσκονται σε διασπορά πέριξ της Ουκρανίας και διατηρούν ρόλο στρατηγικής εφεδρείας απέναντι σε ΝΑΤΟικές δυνάμεις που αποτελούν την σοβαρή και υπέρτερη απειλή για την Ρωσική πλευρά. Επίσης υπάρχει ένα μειονέκτημα της Ρωσικής πλευράς, στα όπλα ακριβείας σε σχέση με το Δυτικό οπλοστάσιο. Είναι λίγα αυτά τα όπλα γιατί η Ρωσίας δεν είχε την τεχνολογική και υλική επάρκεια να κατασκευάσει περισσότερα και αυτά τα όπλα τα κρατάνε. 

Επίσης δεν θέλω να εκθέσουμε τις δυνατότητες και αδυναμίες προς την Δυτική πλευρά αναφορικά με το αεροπορικό περιβάλλον και τις ικανότητες της Ρωσικής αεροπορίας. Και όλα αυτά μέσα σε ένα περιβάλλον στο πλαίσιο ότι η Ουκρανική πλευρά δεν έχει αεροπορία, επί της παρούσης. Το 90% των εγκαταστάσεων καταστράφηκαν τις πρώτες δύο ημέρες. Η Ουκρανική πλευρά είχε αντιπαρατάξει ένα αριθμό 100 αεροσκαφών αμφιβόλου επιχειρησιακής αξίας τα οποία τα περισσότερα καταστράφηκαν στο έδαφος και αρκετά σημαντικός αριθμός στον αέρα με καταρρίψεις είτε από αεροσκάφη είτε από σύστημα S400 από την πλευρά της Λευκορωσίας. Γιατί το λέω αυτό; Γιατί δεν πρέπει να καταλήγουμε σε βιαστικά συμπεράσματα της Ρωσικής πλευράς στην συγκεκριμένη περίπτωση πρέπει να δούμε την μεγάλη κλίμακα για να καταλάβουμε ότι ο χώρος της Ουκρανίας είναι τεράστιος. Η έκταση της Ουκρανίας είναι πάνω από 600 χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα αναλογικά της Γαλλίας είναι 540, αν θυμάμαι καλά, της Ελλάδας είναι 132.

Ανέφερα πρόσφατα ότι οι Γερμανικές δυνάμεις του ΑΞΟΝΑ στον ΒΠΠ, χρειάστηκαν 17 ημέρες για να κατεβούν από τα οχυρά στην Αθήνας χωρίς αντίσταση. Πως θα περιμέναμε ρεαλιστικά οι Ρωσικές δυνάμεις σε μια τεράστια χώρα να την καταλάβουν από τις πρώτες ημέρες. Αυτό δεν γίνεται. Άρα αυτό το οποίο βλέπουμε πρέπει να κρατάμε μικρό καλάθι και να είμαστε λίγο συγκρατημένοι στις εκτιμήσεις μας προς την μια και προς την άλλη πλευρά. Οι απώλειες είναι λογικές. Το ζητούμενο είναι ότι παρακαλάμε να επέλθει πολιτική λύση και συμβιβασμός γρήγορα διότι κακά τα ψέματα η κατάσταση στην Ουκρανία έχει τελεσιδικήσει πριν ακόμα ξεκινήσει. Δηλαδή οι συμβατικές ρωσικές δυνάμεις είναι τόσο δυνατές σε ισχύ που είναι ζήτημα χρόνου πότε θα επιτύχουν με την οικονομία δυνάμεων που παρατηρούμε και την προσπάθεια περιορισμού των απωλειών, πότε θα επιτύχουν τον αντικειμενικό σκοπό. Πρέπει να πούμε ότι οι ρωσικές δυνάμεις και στο έδαφος δεν έχουν χρησιμοποιήσει τα καλύτερα συστήματα τους. Δεν βλέπουμε σύγχρονα άρματα μάχης T90, βλέπουμε Τ72 ίδια με αυτά που έχουν οι Ουκρανοί και η παρουσία του κομβόι, των 65 χιλιομέτρων κοντά στο Κίεβο, το οποίο είναι απλωμένο και έκθετο από τον αέρα, δείχνει ακριβώς αυτό που είπα στην αρχή. Ότι δεν υφίσταται Ουκρανική απειλή από αέρος.

Τελικά ισχύει ότι τα ρωσικά σχέδια ανατράπηκαν κατά τα την διάρκεια του πολέμου; Δεν πήγαν όλα όπως τα υπολόγιζαν οι Ρώσοι;

Αυτό είναι σωστό. Είναι λογικό σε επιχειρήσει όπως στην περίπτωση της Οσσετίας και Αφγασίας και της Τσετσενίας να κρατήσουν πολύ περισσότερο από τις πρώτες 10 -15 ημέρες. Η Δύση έχει δηλώσει ξεκάθαρα ότι δεν πρόκειται να σταθεί στο πλευρό της Ουκρανίας .Το ζητούμενο για εμάς είναι ότι δεν πρέπει στην δική μας περίπτωση να λαμβάνουμε ως σοβαρές οποιεσδήποτε διαβεβαιώσεις. Η Ουκρανική πλευρά παρασύρθηκε από την Δύση σε μια αντιπαράθεση με την Ρωσία, ακούμε σήμερα για το ενδεχόμενο παροχής Πολωνικής βοήθειας. Αυτά είναι ασπιρίνες σε ετοιμοθάνατο. Δυστυχώς και η ηγεσία της Ουκρανίας παρασύρθηκε και μπλέχτηκε σε ένα πόλεμο που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει. Ο πόλεμος έχει αυτή την στιγμή περιοριστεί σε 5 αστικά κέντρα.

Στο ενδιάμεσο διάστημα, που είναι μια αχανής έκταση μέχρι τα σύνορα της Ουκρανίας, μέχρι και αυτά τα 5 σημεία δεν υπάρχει ουσιαστική αντίσταση και το αποτέλεσμα είναι τελεσίδικο. Το ζήτημα είναι μέχρι να καταλήξουν σε συμβιβασμούς, πόσοι άνθρωποι πρέπει να χαθούνε για να καταλάβει η Ουκρανική πλευρά ότι η Ρωσία με βάση το γεωπολιτικό σκηνικό, τις προκλήσεις, αλλά και τον χώρο που της δόθηκε από την Δύση για να προχωρήσει στην συγκεκριμένη ενέργεια, πόσοι άνθρωποι θα χαθούνε. Και ξαναλέω δεν δικαιολογούμαι την Ρωσική επέμβαση. Μπορούμε να την εξηγήσουμε με βάσει το γεωπολιτικό πλαίσιο και να δούμε ότι αυτή είχε και προετοιμαστεί, αλλά δεδομένου ότι οι Ρώσοι δεν έλαβαν σοβαρές απαντήσεις στα ζητήματα που είχε θέσει από τους Δυτικούς, ήταν σαν να προκάλεσαν αυτή την εισβολή και βλέπουμε τώρα να μην τελειώνει. Αφενός υπάρχει η αντίσταση των Ουκρανών - δεν μπορούμε να τους κατηγορήσουμε για την αντίσταση.

Οι δύο πλευρές συνεχίζουν να διαπραγματεύονται μια συμφωνία. Κάθε πλευρά καταθέτει τα δικά της θέλω…Πώς βλέπετε να εξελίσσονται τα πράγματα; Βλέπετε να προκύπτει σύντομα κάποια συμφωνία;

Στο τέλος, δεν θέλω να μιλήσω για χρόνο, ο Πούτιν θα πάρει αυτό που θέλει. Θέλει να δημιουργήσει την νέα Ουκρανία ως ένα περίκλειστο κράτος, δηλαδή να ενώσει με την Κριμαία τις Ρωσικές περιοχές, από το Ντονπάς μέχρι και την Οδησσό και την Υπερδνειστερία και να κλείσει τη νέα Ουκρανία. Να προκαλέσει την ομοσπονδοποίηση της νέας Ουκρανίας με ένα σενάριο να είναι να δημιουργήσει ανεξάρτητα ή ημιαυτόνομά ή εντός μια ομοσπονδίας κρατίδια για το Ντονπάς, ή την Οδησσό για παράδειγμα την περιοχή αυτή και να αποκλείσει τον οποιονδήποτε έλεγχο της Δύσης και του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία για αυτό βλέπουμε ενέργειες και στην Δυτική πλευρά της Ουκρανίας και θα προσπαθήσει για την αποναζιστικοποίηση του Ουκρανικού κράτους που θα προκύψει. 

Δεν έχει σημασία αν θα προχωρήσει σε ενσωμάτωση περιοχών ή αν θα δημιουργηθεί ένα ομόσπονδο κράτος στην Ουκρανία. Θα επιβάλει τον πλήρη έλεγχο. Δεν πρόκειται να σταματήσει μέχρι να το πετύχει. Το ζήτημα είναι γιατί γίνεται αυτό και γιατί συνεχίζονται οι επιχειρήσεις. Το επίδικο στην Ουκρανία είναι ποια θα είναι η αυριανή σχέση ανάμεσα στην Ρωσία και τις ΗΠΑ στον νέο άξονα που θα δημιουργηθεί και θα έχει ως παράγοντα αντιπαράθεσης την Κίνα. 

Ρωσία και ΗΠΑ, παρότι βλέπουμε ότι επί της παρούσης είναι γεωπολιτικοί αντίπαλοι, λόγω της γεωγραφίας θα πρέπει να συνασπιστούνε απέναντι στην Κίνα. Γιατί λοιπόν εξελίσσεται αυτό; Αφενός η Ρωσία θέλει να δείξει ότι είναι ισχυρή και ότι στην επόμενη ημέρα θα συνομιλήσει στην Δύση επί ίσοις όροις, από την άλλη η ΔΥΣΗ προσπαθεί να δημιουργήσει ένα νέο Αφγανιστάν στην Ουκρανία ούτω ώστε αν προκύψει ένας τέτοιος συνεταιρισμός, ο οποίος τώρα λόγω επικαιρότητας φαίνεται μακρινός αλλά θα συμβεί, αυτή είναι η εκτίμηση μου, να προσέλθει ως ικέτης.

 Οι εξελίξεις αυτές πως επηρεάζουν Ελλάδα και Κύπρο; Επίσης πώς κρίνετε την στάση Ελλάδας και Κύπρου;

Θα ήθελα να κρίνω τις σχέσεις της Ελλάδος και θέλω να είμαι ευθύς. Δεν μπορούμε να έχουμε έξω από το κάδρο το Κυπριακό. Αν χαθεί η Κύπρος, μιλάμε για γεωπολιτική εξαύλωση του Ελληνισμού. Βλέπουμε το Ελληνικό κράτος να προστρέχει για κυρώσεις για την Λευκορωσία για παράδειγμα ή να προστρέχει για κυρώσεις, οι οποίες θα γυρίσουν για παράδειγμα τις βάρος των Ελλήνων πολιτών την περίπτωση της Ρωσίας. Υπάρχει εισβολή, είναι καταδικαστέα και πρέπει να επιβληθούν κυρώσεις και όχι όμως αυτές τις οποίες μας επιβάλλουν οι υπόλοιποι στις όποιες προστρέχουμε ως κράτος αλλά αυτές οι οποίες δεν επηρεάζουν την καθημερινότητα των Ελλήνων. Αντίστοιχα κυρώσεις για την Τουρκία και το Κυπριακό υπάρχουνε; Όχι δεν υπάρχουνε γιατί σε αυτό το επίπεδο δεν είναι «αυτοσκοπός».  Αν είναι δυνατόν το Ελλαδικό κράτος να αφήνει την Κύπρο έξω από το κάδρο. Δεν έχουμε ακούσει τίποτα για την καταδικαστέα εισβολή και κατοχή της Τουρκίας στην Κύπρο, τώρα θα ήταν φοβερή ευκαιρία να το θέσουμε στη βάση του Διεθνούς Δικαίου, δεν το κάνουμε και ταυτόχρονα συνομιλούμε με τον βιαστή του Ελληνισμού στην Κύπρο.

Μπορεί να δούμε την Τουρκία να γίνεται ακόμα πιο επιθετική στο κυπριακό μετά από τις εξελίξεις στην Ουκρανία;

Ως μαθητής του Ιωάννη Μάζη και κοσμοκαλόγερος της γεωπολιτικής εθνικής ανάλυσης, γεωπολιτική αυτό το οποίο εξετάζει είναι την ανακατανομή ισχύος σε ένα γεωγραφικό σύστημα, σε συγκεκριμένο χρόνο, εξετάζοντας συγκεκριμένους γεωπολιτικούς παράγοντες. Αυτό που θέλω να πώ, είναι ότι η φύση απεχθάνεται το κενό. Αν έχουμε κενό ισχύος ακόμα και αν είναι προβαλλόμενο και όχι πραγματικό, η Τουρκία θα το εκμεταλλευτεί, για αυτό δεν έχουμε την ικανότητα να πούμε ότι θα το ρισκάρουμε, να κρυφτούμε πίσω από το δάκτυλο μας από σωματίδια δεοντολογικής πολυτέλειας. Ακόμα και στην Κύπρο να λέμε «καρτερούμε μια μέρα να φυσήξει ένα αέρας», δεν θα φυσήξει κανένας αέρας. Πρέπει να προετοιμαστούμε, να προετοιμαστεί η Εθνική Φρουρά και πρέπει να δείχνουμε και στους συμμάχους για να είμαστε αξιόπιστοι ότι είμαστε άκαμπτοι και να μου επιτρέψετε το εξής,

«Μιλάμε για Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδίας τα τελευταία πολλά χρόνια και επειδή έχω υπάρξει μαθητής στην Κύπρο και από μαθητής το 1986 μέχρι σήμερα, ακούμε για ΔΔΟ, η οποία διολισθαίνει τελευταία με πολιτική και κυριαρχική ισότητα. Πρέπει να δούμε τα πράγματα ρεαλιστικά και κατάματα.  Αυτό το οποίο λέω ότι πρέπει να αρχίσουμε να μιλάμε για το Δόγμα της απελευθέρωσης. Θα με παρεξηγήσει κάποιος και θα πει, τι μας λες τώρα, θα κάνω στρατιωτική επιχείρηση; Εννοώ ότι η απελευθέρωση πρέπει να είναι ένα πολιτικό όραμα και δόγμα πρώτιστα. Έχει να κάνει με το αυτονόητο απλό, με την αποκατάσταση της κυριαρχίας της ΚΔ στην βάσει του Διεθνούς Δικαίου και της Διεθνούς νομιμότητας. ΄

Ζητάμε να αποκατασταθεί στην πλήρη της κυριαρχία η ΚΔ με την φυγή των κατοχικών στρατευμάτων. Το Κυπριακό δεν πρέπει να ξεχνάμε, το ξεχνάει το πολιτικό σχήμα στην Κύπρο, το οποίο να μου επιτρέψετε είναι μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης. Το Κυπριακό είναι ζήτημα εισβολής και κατοχής . Η ΔΔΟ δεν δούλεψε όλα αυτά τα χρόνια και πρέπει να βρούμε κάτι άλλο.

Επειδή τα πράγματα αλλάζουν, σε ένα αυριανό πλαίσιο, η Τουρκία μπορεί να βρεθεί απέναντι στην Δύση και στην Ρωσία και επειδή αυτές οι δύο δυνάμεις μπορεί να είναι οι ίδιες που θα θέλουν να εξαπολύσουν την Τουρκία από την Κύπρο, θα πρέπει εμείς από τώρα να αποτυπώσουμε τι είναι αυτό που ζητάμε; Να φύγουν τα κατοχικά στρατεύματα, να απελευθερωθεί η Κύπρος.

Σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να προετοιμαστούμε να δείξουμε ότι είμαστε άκαμπτοι και ότι έχουμε την ανάλογη στρατιωτική προετοιμασία. 

Παρακολουθήστε όσα ανέφερε στην εκπομπή Offsite On Air ο κ. Καραβίδας: