«Αθεμελίωτη, ατεκμηρίωτη και αναιτιολόγητη» χαρακτηρίζει σε ανοιχτή του επιστολή την απόφαση της Επιτροπής Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας, ο δημοσιογράφος, Ανδρέας Παράσχος ο οποίος στην ίδια επιστολή δηλώνει έτοιμος να σταθεί απέναντι από τον Νίκο Αναστασιάδη στο Δικαστήριο.

Παράλληλα ο Ανδρέας Παράσχος επισυνάπτει και την δική του απάντηση στην Επιτροπή Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας (Δείτε ΕΔΩ αυτούσια).

Αυτούσια η ανοικτή επιστολή του Α. Παράσχου:

Αθεμελίωτη, ατεκμηρίωτη και αναιτιολόγητη, η απόφαση της Επιτροπής Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας καθώς δεν αποφεύγει την αναφορά σε γεγονότα, στοιχεία και τεκμήρια για τη λήψη της και δεν ελήφθη υπόψη η επιστολή μου προς την Επιτροπή

>>>>>>>Δείτε εδώ την απόφαση της επιτροπής Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας 

«Το ΚΕΠ συνιστά εμπόριο ευρωπαϊκών διαβατηρίων, το οποίο εκ της φύσης του διεξάγεται με όρους μαύρης αγοράς, είναι λαθρεμπόριο. Συνιστά πηγή διαφθοράς, κάτι το οποίο αποδείχθηκε στην πράξη», σύμφωνα με τον πανεπιστημιακό καθηγητή στο «Δίκαιο της Επικοινωνίας και των ΜΜΕ», Χρ. Χριστοφόρου

Στις 24/02/2021, με ανακοίνωση του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας,  Νίκος Αναστασιάδης, εξέφρασε «την ικανοποίησή του για την απόφαση της Επιτροπής Δημοσιογραφικής  Δεοντολογίας (ΕΔΔ), που έκρινε ότι το άρθρο του δημοσιογράφου, Ανδρέα Παράσχου, με τίτλο «Μας πήρε ο δαίμονας» και που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή», στις 10 Ιανουαρίου 2021, παραβιάζει κατάφωρα τον Κώδικα Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας για μη δημοσίευση ανακριβών παραπλανητικών, φανταστικών ή διαστρεβλωτικών της αλήθειας ειδήσεων, πληροφοριών ή σχολίων».

Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης στην ανακοίνωση του τονίζει ότι, «αναμένει πως ο δημοσιογράφος Ανδρέας Παράσχος θα ακολουθήσει τη σύσταση της ΕΔΔ, αλλά και τις πρόνοιες του Καταστατικού της Επιτροπής, που σαφώς αναφέρει ότι σε περίπτωση που παραβιαστεί ο Κώδικας Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας, θα πρέπει αυτός που τον παραβίασε να προχωρήσει σε άμεση διόρθωση ή απολογία.». Καταλήγοντας, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης αναφέρει ότι θέλει «να καταστήσει σαφές ότι δεν είναι διατεθειμένος να ανεχθεί διασυρμό της προσωπικότητας και της αξιοπρέπειας του μέσω παραπλανητικών, φανταστικών και ψευδών δημοσιευμάτων και δεν αποποιείται του δικαιώματος του να προσφύγει στη δικαιοσύνη.». 

Την ίδια μέρα η ΕΔΔ με ανακοίνωση της υποδείκνυε: «Δυστυχώς, η Επιτροπή διαπιστώνει ότι η απόφασή της, που λήφθηκε κατά πλειοψηφία και με μία αυτό-εξαίρεση για λόγους σύγκρουσης συμφέροντος, τυγχάνει λανθασμένης ερμηνείας, (;) με δημοσιεύματα που καμία σχέση έχουν με το ύφος και το περιεχόμενο της απόφασης.».  Ως εκ του γεγονότος ουδείς των συναδέλφων που ασχολήθηκαν με το θέμα, απευθύνθηκε σε μένα, αντιλαμβάνεται κανείς ότι η απάντηση έχει ως αποδέχτη και το Προεδρικό και αφού η ΕΔΔ προσέθετε στην ίδια ανακοίνωση ότι «Παράλληλα, η Επιτροπή κατέληξε στη θέση ότι ο δημοσιογράφος δεν ελέγχεται σε καμία περίπτωση για προσωπικές διαπιστώσεις, εκτιμήσεις ή/και συνειρμούς που διατυπώνει στο επίμαχο δημοσίευμα, που ήταν άρθρο γνώμης». 

Η απόφαση της ΕΔΔ

Εν αρχή πρέπει να σημειώσω ότι δεν είχα πρόθεση να σχολιάσω την απόφαση της ΕΔΔ καθότι, όπως μου συνέστησαν φίλοι με νομική κατάρτιση δεν έχει η Επιτροπή οποιαδήποτε νομική ή πειθαρχική υπόσταση και έτσι και η απόφαση της στερείται υπόστασης. Ωστόσο, επειδή ο Πρόεδρος ο ίδιος και αλλά συνεργάτες του συνεχίζουν το προσφιλές παίγνιο τους, δηλαδή να ρίχνουν λάσπη στον ανεμιστήρα χωρίς να υπάρχει η όποια από μέρους μου αντίδραση, θέλω να διασαφηνίσω τα ακόλουθα: Στις 10.02.21, έλαβα από την ΕΔΔ επιστολή δια της οποίας με πληροφορούν ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ζητά τη θέση της ΕΔΔ κατά πόσο το άρθρο μου (10.01.21), «παραβιάζει τον Κώδικα Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας, αλλά και κανόνες επαγγελματικής και ηθικής και κοινωνικής ευθύνης, που θα πρέπει να επιδεικνύουν οι δημοσιογράφοι κατά την άσκηση του επαγγέλματος/λειτουργήματός τους». Η ΕΔΔ ζητά να έχει τις απόψεις μου εντός 15 ημερών, σύμφωνα με τη σχετική πρόνοια του Κώδικα Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας.

Στις 17.02.21 αποστέλλω στην ΕΔΔ, επιστολή με τις απόψεις μου, η οποία δεν επισυνάφθηκε μαζί με την απόφαση της Επιτροπή όπως έγινε με την επιστολή των εκδοτών της Καθημερινής, άμα τη δημοσιοποίηση της απόφασης την ίδια μέρα (17.02.21). Στην απόφαση μεταξύ άλλων σημειώνεται:  Η Επιτροπή αποφάσισε, κατά πλειοψηφία, ότι:  Στο άρθρο του Ανδρέα Παράσχου στην εφημερίδα «Καθημερινή» ημερομηνίας 10/01/2021 με τίτλο «Μας πήρε ο δαίμονας» και στην παράγραφο που αναφέρει : «…Είχε, όμως, αντιληφθεί ότι ‘τα χρυσά διαβατήρια’ ήταν η κότα με τα χρυσά αβγά, που όπως φέρεται να εκμυστηρεύτηκε σε μία νύχτα ευθυμίας στην Αθήνα, άφηνε στο Γραφείο του 300 εκατ. ετησίως, που τα πήγαινε μετά στις Σεϋχέλλες με ιδιωτικές πτήσεις…», υπάρχει παραβίαση του Σημείου 1 Ακρίβεια του Κώδικα Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας, που αναφέρει ότι: Τα ΜΜΕ μεριμνούν ώστε να μη δημοσιεύονται ανακριβείς, παραπλανητικές, φανταστικές ή διαστρεβλωτικές της αλήθειας ειδήσεις, πληροφορίες ή σχόλια. Σε περίπτωση που έχει συμβεί κάτι τέτοιο χωρούν σε άμεση διόρθωση ή απολογία.»

Εκτιμώ ότι η απόφαση αυτή της ΕΔΔ, είναι αθεμελίωτη, ατεκμηρίωτη και αναιτιολόγητη, καθώς δεν αναφέρεται ούτε βασίζεται σε γεγονότα και στοιχεία, δεν τεκμηριώνεται η λήψη της και δεν ελήφθη υπόψη η επιστολή μου προς την Επιτροπή. Δέον όπως σημειωθεί ότι πρόκειται για άρθρο γνώμης στο οποίο αναφέρεται ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας (και όχι ο οποιοσδήποτε πολίτης), «…Είχε, όμως, αντιληφθεί ότι ‘τα χρυσά διαβατήρια’ ήταν η κότα με τα χρυσά αβγά, που όπως φέρεται να εκμυστηρεύτηκε σε μία νύχτα ευθυμίας στην Αθήνα, άφηνε στο Γραφείο του 300 εκατ. ετησίως, που τα πήγαινε μετά στις Σεϋχέλλες με ιδιωτικές πτήσεις…».  Γι’ αυτό θεωρώ ότι οι πληροφορίες στη  συγκεκριμένη πρόταση, στο άρθρο γνώμης που συνέγραψα δεν είναι, ανακριβείς, παραπλανητικές, φανταστικές ή διαστρεβλωτικές της αλήθειας ειδήσεις, πληροφορίες ή σχόλια. Πρόκειται για πληροφορίες επιβεβαιωμένες από πολιτικούς αρχηγούς και μέλη του Εθνικού Συμβουλίου καθώς και από την Αθήνα, όπως είχα  δηλώσει, αμέσως μετά τον εξαναγκασμό μου σε παραίτηση από την «Καθημερινή».  

Ιδού τι γράφει ένας ειδικός

Επειδή τα όσα εγώ υποστηρίζω, μπορεί να μην συνιστούν αξιόπιστη μαρτυρία για τον Πρόεδρο, το περιβάλλον του και την Κυβέρνηση, παραπέμπω στα όσα αναλυτικά έγραψε στο Twitter στις 16.01.2021, ένας ειδικός. Πρόκειται για τον ο κ. Χριστόφορο Χριστοφόρου, πανεπιστημιακό, ο οποίος επί 10 έτη διδάσκει Δίκαιο της Επικοινωνίας και των ΜΜΕ και είναι επί 30 έτη συνεργάτης του Συμβουλίου της Ευρώπης: «Αφού πέρασαν τέσσερις μέρες από την εμφάνιση δημοσιεύματος που θεώρησε πως συνιστούσε “ενορχηστρωμένη προσπάθεια σπίλωσης του ονόματός” του, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αποφάσισε να εκδηλώσει δημόσια την αντίδρασή του. Απηύθυνε μήνυμα προς τον “φίλο Ανδρέα Παράσχο να τεκμηριώσει τα όσα αβάσιμα προέβαλε στην πρόσφατη αρθρογραφία του”. Ο Πρόεδρος δεν συγκεκριμενοποιεί τι ακριβώς να τεκμηριώσει ο δημοσιογράφος, ποια είναι τα αβάσιμα. Για τούτο, ας προσπαθήσουμε να το διαπιστώσουμε μέσα από το ακριβές κείμενο που δημοσίευσε στο σχόλιο του ο Ανδρέας Παράσχος. Έγραψε για το σχέδιο με τα «τα χρυσά διαβατήρια», που ο Πρόεδρος “φέρεται να εκμυστηρεύτηκε σε μια νύχτα ευθυμίας στην Αθήνα, άφηνε στο Γραφείο του 300 εκατ. ετησίως, που τα πήγαινε μετά στις Σεϋχέλλες με ιδιωτικές πτήσεις”.

Με τη μέθοδο του ανατόμου, διασπούμε τον ισχυρισμό και το κείμενο στα εξής συστατικά:

1. Εκμυστήρευση που αποδίδεται στον Πρόεδρο
2. Εισοδήματα για το γραφείο του από τα “χρυσά διαβατήρια”
3. Ύψος 300 εκατ. ετησίως (Ο Παράσχος αναίρεσε το ‘ετησίως’)
4. Εξαγωγή εισοδημάτων στις Σεϋχέλλες
5. Μεταφορά εισοδημάτων με ιδιωτικές πτήσεις

Για το πρώτο σημείο, δεν μπορεί να παραγνωριστεί το γεγονός πως, σε πρώτη φάση, “πηγές του ΣΥΡΙΖΑ” διέψευσαν πως έγινε παρόμοια δήλωση, ενώ μετά από μια μέρα έκανε δήλωση και ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος με κατηγορηματική δήλωση διέψευσε πως “έγιναν τέτοια σχόλια”. Το αφήνουμε όμως σαν κρατούμενο, για συζήτηση πιο κάτω. Αναφορικά με το θέμα για εισοδήματα του γραφείου του Προέδρου της Δημοκρατίας ή της οικογένειας του, αυτό είναι δεδομένο, τεκμηριωμένο: Τα επίσημα στοιχεία δείχνουν πως πέραν των 50 διαβατηρίων χορηγήθηκαν με αιτήσεις που δέχτηκε /προώθησε το “γραφείο Νίκος Αναστασιάδης”.

Η συμμετοχή του οικογενειακού γραφείου σε παρόμοια διαδικασία, στην οποία ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μετέχει στην έγκριση των διαβατηρίων δεν είναι δυνατό, είναι σαφώς μη συμβατά με το κράτος δικαίου. Ασύμβατο με το κράτος δικαίου είναι και το ίδιο το πρόγραμμα (ΚΕΠ), το οποίο, στην ουσία, συνιστά εμπόριο ευρωπαϊκών διαβατηρίων, το οποίο εκ της φύσης του διεξάγεται με όρους μαύρης αγοράς, είναι λαθρεμπόριο. Συνιστά πηγή διαφθοράς, κάτι το οποίο αποδείχθηκε στην πράξη.

Το ερώτημα για το ύψος των εισοδημάτων του οικογενειακού γραφείου (λαμβάνοντας υπόψη πως αναιρέθηκε το ‘ετησίως’), έχει σχετική σημασία. Πιο σημαντικό όμως, ανεξάρτητα από το ύψος εισοδημάτων, έχω ήδη υποδείξει πιο πάνω πως αυτά προέρχονται από δραστηριότητες που συνιστούν ασυμβίβαστο με το κράτος δικαίου και τη θέση ενός προέδρου της Δημοκρατίας. Ακόμη και με νομικούς όρους, αν μιλήσει κάποιος για 10, 30, 100 ή 300 εκατομμύρια, αυτό δεν υποσκελίζει την ουσία. Το τέταρτο σημείο του ισχυρισμού είναι η εξαγωγή κεφαλαίων από το οικογενειακό γραφείο ή ευρύτερα την οικογένεια του Προέδρου στην οποία ανήκει. Για το θέμα, όχι των συγκεκριμένων κεφαλαίων, αλλά γενικότερα κεφαλαίων της οικογένειας, υπάρχουν ήδη τεκμήρια τραπεζικών λογαριασμών από το 2013. Υποδεικνύουν πως, κατά τις παραμονές του κουρέματος που έπληξε δεκάδες χιλιάδες καταθέτες, από την οικογένεια εξήχθησαν δεκάδες εκατομμύρια. Έχει κάποια αξία η νομική διάσταση που συνδέεται με το “πού εξήχθησαν” τότε και τώρα, γιατί καθορίζει αν είναι σύννομο ή όχι. Είναι όμως στοιχείο που παίρνει άλλες διαστάσεις από τη νομική όταν συνδέεται με την οικογένεια του Προέδρου. Εγείρονται θέματα ηθικής και δεοντολογίας.

Στο τελευταίο θέμα, είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός οι ιδιωτικές πτήσεις της οικογένειας για τις Σεϋχέλλες με ‘όχημα’ τον Σαουδάραβα ‘φίλο’. Αν αυτές οι πτήσεις συνδέονται και με μεταφορά κεφαλαίων, αυτό δεν μπορεί να τεκμηριωθεί. Συνοψίζοντας την ουσία όσων έγραψε ο Ανδρέας Παράσχος, καταλήγουμε σε αυτό: “Τα ‘χρυσά διαβατήρια’ αποφέρουν στην οικογένεια του Προέδρου σημαντικά εισοδήματα. Εισοδήματα εξήχθησαν στις Σεϋχέλλες με ιδιωτικές πτήσεις της οικογένειας”. Αλήθεια, αν ‘επανορθώσει’ ο δημοσιογράφος, αν γράψει πως ‘δεν εξάγονται στις Σεϋχέλλες”, αλλάζει κάτι ουσιαστικό, στο γεγονός πως: Το οικογενειακό γραφείο επωφελείται από  δραστηριότητα πώλησης διαβατηρίων, και στη διαδικασία για έγκριση των διαβατηρίων μετέχει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, στοιχεία ασυμβίβαστα με κράτος δικαίου;

Απομένει η επιβεβαίωση του ισχυρισμού πως ο Πρόεδρος “φέρεται να εκμυστηρεύτηκε…”. Σημασία στο σχετικό θέμα έχουν τα πιο κάτω:

• “Πηγές” του ΣΥΡΙΖΑ διέψευσαν τον ισχυρισμό.
• Ακολούθησε την επομένη διάψευση από τον Αλέξη Τσίπρα
• Τέσσερις μέρες μετά το δημοσίευμα αντέδρασε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Δεν θα δώσω απαντήσεις, παραθέτω τα εξής ερωτήματα:

1. Γιατί χρειάστηκε διάψευση από τον ίδιο τον Τσίπρα; Δεν ήταν αρκετή ‘πηγή’ από το κόμμα, που, σίγουρα, δεν μπορούσε να ενεργήσει χωρίς τη ρητή συναίνεση του ηγέτη;
2. Ανέμενε οποιοσδήποτε νουνεχής πως όποια και αν ήταν τα γεγονότα, θα ήταν ποτέ δυνατό να είχαμε διαφορετική δημόσια τοποθέτηση του Τσίπρα;
3. Δεν είναι άκρως παράδοξο, για ένα θέμα, για το οποίο, όπως είπε, αποτελεί “ενορχηστρωμένη προσπάθεια σπίλωσης του ονόματός” του, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να χρειαστεί τέσσερις ολόκληρες μέρες να αντιδράσει;
4. Περίμενε μήπως ο Πρόεδρος διαψεύσεις πριν αντιδράσει ο ίδιος, και, μάλιστα, η ‘πηγή ΣΥΡΙΖΑ’ δεν ήταν αρκετή, χρειαζόταν ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας, κάτι που καθυστέρησε την προεδρική απάντηση;

Απομένει ένα τελευταίο θέμα, η ‘ρίζα’ ή ‘λογική’ της αναφοράς του Ανδρέα Παράσχου στα “χρυσά διαβατήρια” και τα εισοδήματα της οικογένειας. Είναι η σύνδεση με το φλερτ με λύση δυο κρατών. Σε πρώτο στάδιο, οικογενειακά εισοδήματα και φλερτ με δυο κράτη είναι δυο αναμφισβήτητα γεγονότα. Σε δεύτερο στάδιο, η σύνδεση τους από το δημοσιογράφο, από τη μια στηρίζεται σε δυο παραδεκτά γεγονότα, από την άλλη, αυτή η σύνδεση αποτελεί άποψη. Και οι απόψεις δεν έχουν ανάγκη αποδείξεων, μας λέει το δίκαιο και η νομολογία του ΕΔΑΔ.»

Ως εκ των πιο πάνω, προκύπτει σαφώς πως  η απόφαση αυτή της ΕΔΔ, είναι αθεμελίωτη, ατεκμηρίωτη και αναιτιολόγητη, όπως και η αυτεπάγγελτη συζήτηση του ζητήματος από την Επιτροπή. Λυπάμαι που συνάδελφοι μου στην Επιτροπή, χωρίς να λάβουν υπόψη την υποχρέωση, όπως σημειώνεται στον πληρέστερο Κώδικα Δεοντολογίας, αυτόν της Σουηδίας*, ότι, «ποτέ δεν πρέπει ο έλεγχος να γίνεται με μια ματιά», και χωρίς την όποια αναφορά στην επιστολή που μου ζήτησαν και απέστειλα, εξέδωσαν αβρόχοις ποσίν, όπως φαίνεται τη σχετική απόφαση. Ίσως αυτεπάγγελτα να πρέπει να θέσουν υπό το μικροσκόπιο της αυτοκριτικής τους ενδεχόμενο  εξέτασης ελλειμματικής διαχείρισης της συγκεκριμένης υπόθεσης. 

Η αναξιοπιστία του Προέδρου της Δημοκρατίας

Σε ότι δε αφορά, το γεγονός ότι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης στην ανακοίνωση του (24.02.21), τονίζει ότι, «αναμένει, επίσης, πως οποιοιδήποτε αξιοποίησαν τις ψευδείς και φανταστικές πληροφορίες που κατέγραψε στο άρθρο του ο κ. Παράσχος, θα επανορθώσουν δημοσίως», αλλά ουδείς ουδεμία απολογία διατύπωσε μέχρι σήμερα, είναι ενδεικτικό της αναξιοπιστίας στην οποία περιέπεσε δυστυχώς ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Σε ότι δε αφορά το γεγονός ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας υποδεικνύει επίσης ότι, «αναμένει πως ο δημοσιογράφος Ανδρέας Παράσχος θα προχωρήσει σε άμεση διόρθωση ή απολογία» καθώς και ότι θέλει «να καταστήσει σαφές ότι δεν είναι διατεθειμένος να ανεχθεί διασυρμό της προσωπικότητας και της αξιοπρέπειας του μέσω παραπλανητικών, φανταστικών και ψευδών δημοσιευμάτων και δεν αποποιείται του δικαιώματος του να προσφύγει στη δικαιοσύνη», με αναγκάζει να σημειώσω ότι: όπως υπογραμμίζεται από τον πανεπιστημιακό κ. Χριστόφορο Χριστοφόρου ειδικό στο Δίκαιο της Επικοινωνίας και των ΜΜΕ, οι συγκεκριμένες δραστηριότητες του Προέδρου Αναστασιάδη, «είναι σαφώς μη συμβατές με το κράτος δικαίου. Ασύμβατο με το κράτος δικαίου είναι και το ίδιο το πρόγραμμα (ΚΕΠ), το οποίο, στην ουσία, συνιστά εμπόριο ευρωπαϊκών διαβατηρίων, το οποίο εκ της φύσης του διεξάγεται με όρους μαύρης αγοράς, είναι λαθρεμπόριο. Συνιστά πηγή διαφθοράς, κάτι το οποίο αποδείχθηκε στην πράξη», καθώς και το γεγονός, ότι μετά την εγκατάλειψη του Κραν Μοντάνα βολιδοσκοπούσε επιστάμενα διεθνώς και στην Κύπρο, για λύση δύο κρατών.

Ακόμα για την στήριξη και προώθηση της «επιχείρησης χρυσά διαβατήρια» και τα ταξίδια στις Σεϋχέλλες, θεωρώ ότι θα πρέπει να απαντήσει κατά πόσον διατηρεί καταθέσεις σε τράπεζες ξένων χωρών κατά πόσον έχουν συμπληρωμένες φορολογικές δηλώσεις ο ίδιος και μέλη της οικογένειας του που εμπλέκονται στην επιχείρηση «χρυσά διαβατήρια» και η ΔΕΠΕ που φέρει το όνομα του. Για τούτο εκτιμώ πως ο ίδιος ο Νίκος Αναστασιάδης, οφείλει απολογία στο λαό και να αποποιηθεί της ασυλίας ώστε να διερευνηθεί ως απλός πολίτης για τα όσα του καταμαρτυρούνται.

Ωστόσο αν πιστεύει ότι δεν έχει την οποιαδήποτε εμπλοκή σε όλα όσα αναφέρονται πιο πάνω ας πραγματοποιήσει όσα εν είδη απειλής επισύρει επί της κεφαλής της δικής μου και όσων τυχόν τολμούν και αμφισβητούν τα έργα και τις ημέρες του, ότι, «δεν αποποιείται του δικαιώματος του να προσφύγει στη δικαιοσύνη». Είμαι έτοιμος να σταθώ απέναντι του.  

Ανδρέας Παράσχος 

Δημοσιογράφος