Ο Μηχανισμός Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας αποτελεί το μεγαλύτερο χρηματοδοτικό εργαλείο στην ιστορία της ΕΕ, με συνολικό ποσό €724 δισ. προς τα κράτη-μέλη, €338 δισ. με χορηγία/grants και τα υπόλοιπα €386 δισ. με δανεισμό, για την αντιμετώπιση των οικονομικών και κοινωνικών επιπτώσεων από την πανδημία. 

Ως διαπραγματευτής της Πολιτικής Ομάδας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών  (στην Επιτροπή Οικονομικών), είχα εμπλακεί στις διαπραγματεύσεις για την διαμόρφωση του Μηχανισμού κι ένας από τους δυσκολότερους τομείς για συμφωνία, ήταν η κοινωνική διάσταση, που επιτεύχθηκε τελικά συμπεριλαμβάνοντας τέσσερις κατηγορίες, ανάμεσα τους και την κοινωνική πολιτική για στέγαση. 

Από τα ξεχωριστά Σχέδια που κάθε κράτος υπέβαλε, προκύπτει ότι αρκετές Κυβερνήσεις έθεσαν την στέγαση ως κορυφαίο τομέα των προτεραιοτήτων τους.

Συγκεκριμένα, για επενδύσεις στην στέγαση θα λάβουν υπό μορφή χορηγίας, η  Πορτογαλία  €5.1 δισ., η Ισπανία €1 δισ. και ακολουθούν Ιταλία, Σλοβενία, Σουηδία, Ιρλανδία, Ελλάδα με λιγότερα ποσά, ενώ πέντε κράτη συμπεριέλαβαν και μεταρρυθμίσεις. 

Στο κυπριακό Σχέδιο δεν συμπεριλαμβάνεται ούτε ένα ευρώ για τη στέγαση! 

Πέραν από το σημαντικά αυξημένο κόστος, η στέγαση έχει πολλαπλές θετικές επιδράσεις στην οικονομία και στην κοινωνία που φτάνουν μέχρι το δημογραφικό πρόβλημα. Η αδυναμία στέγασης λειτουργεί ανασταλτικά για δημιουργία οικογένειας και απόκτηση παιδιών, ενώ με χορηγία της ΕΕ (και όχι δανεικά!) θα μπορούσαν να γίνουν οικιστικές μονάδες για νέους σε όλη την Κύπρο, είτε ειδικά για την ύπαιθρο, για οικογένειες με μεσαία/χαμηλά εισοδήματα, για φοιτητικές εστίες κ.ά. 

Λόγω της σιωπής του Υπουργείου Οικονομικών, θέσαμε το θέμα με επιστολή στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και ευελπιστούμε σε ανταπόκριση. Είναι κρίμα ένα γινάτι ή ιδιοτελή συμφέροντα να στερούν από την Κύπρο ένα τόσο μεγάλο κοινωνικό όφελος αφού υπάρχει δυνατότητα προσαρμογής.